ตอนที่ 49 เธอต้องไม่เป็นอะไร อาชาไนยละมือไปถอดเสื้อสูทออก และสวมมันให้กับร่างที่อ่อนปวกเปียกของเธอโดยไม่รอช้า จากนั้นเขาจึงหันไปสั่งอะไรบางอย่างกับคนของเขาที่ตามเข้ามา “ไม่ต้องกลัวนะ ฉันมาช่วยเธอแล้ว” น้ำเสียงที่แสนจะอบอุ่นถูกพ่นออกมาจากริมฝีปากหนา แววตาของเขาต่างเต็มไปด้วยความห่วงใย แต่แล้วเขาก็พบว่าเธอมีเลือดออกเต็มกระโปรงที่เธอสวมใส่อยู่ ใบหน้าคมคายเริ่มซีดเผือดขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นเช่นนั้น “ต่าย อย่าเป็นอะไรนะ ลืมตาก่อนต่าย อย่าเพิ่งหลับ ต่าย….ตื่นขึ้นมาสิ เธอต้องไม่เป็นอะไร” อาชาไนยจับร่างเพรียวเขย่า เสียงเรียกสั่นเครือ ดวงตาผ่าวร้อนขึ้นมา ความรู้สึกที่ไม่เคยเกิด เวลานี้มันกำลังบีบคั้นและหวาดกลัวว่าจะเสียผู้หญิงที่รักไปตลอดกาล เธอได้ยินเพียงแค่เสียงของเขาที่ดังแว่วเข้ามาในหู แต่เธอไม่สามารถที่จะพูดโต้ตอบอะไรเขาได้เลย “นายครับ รีบพาคุณต่ายไปโรงพยาบาลดีกว่าครับ” เมธีลูกคนสนิทรีบพูดขึ้นมาเพื่อเตือนสติผู้เป็นเจ้านาย “ชะ ช่วย พี่ต่อด้วย” น้ำเสียงแหบพร่าพูดขึ้นมาอย่างยากลำบาก พร้อม ๆ กับยกมือขึ้นชี้ไปยังห้องข้าง ๆ ที่พี่ชายเธอถูกล่ามโซ่ไว้ ก่อนเขาจะพยักเป็นเชิงสั่งให้ลูก
ตอนที่ 50 ต้องรอดทั้งสองคน @โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง อาชาไนยขบกรามแน่นประกอบกับสีหน้าที่มีแต่ความเป็นกังวล ก่อนมือหนาจะผลักประตูห้องฉุกเฉินเข้าไปในขณะที่พยาบาลเข็นร่างของเธอที่เต็มไปด้วยเลือดเข้าไปในนั้น พร้อมกับต่อศักดิ์พี่ชายของเธอ “ญาติคนไข้กรุณาออกไปรอด้านนอกก่อนนะคะ” พยาบาลสาวคนหนึ่งเอ่ยขึ้นพร้อมกับดันตัวเขาให้ออกไปรอด้านนอก “ไอ้ชา มึงออกมาก่อน!!” คีตภัทรเดินเข้ามาลากตัวเพื่อนให้ถอยออกมา “ปล่อยกูสิวะ!!” อาชาไนยสะบัดคีตภัทรออกจนแทบจะกระเด็น ก่อนจะรีบเดินไปผลักประตูห้องฉุกเฉินซึ่งตอนนี้ได้ถูกล็อกจากข้างในแล้ว “มีสติหน่อยสิวะ มึงจะโผล่เข้าไปแบบนั้นเดี๋ยวหมอเขาก็รักษาผิด ๆ ถูก ๆ กันพอดี ถ้าขืนมึงเข้าไปเกะกะการรักษาเดี๋ยวแม่งได้ตายห่ากันหมดหรอก!!” เจไดพูดในเชิงตำหนิขึ้นมาบ้างอย่างเหลืออด เมื่อเพื่อนทำอะไรที่ขาดสติไปแบบนี้ “ใจเย็น ๆ สิวะ มึงนั่งลงก่อน!!” คีตภัทรพูดขึ้นพรางมองหน้าเพื่อนที่เดินไปเดินมาอยู่หน้าห้องฉุกเฉิน ที่ผ่านมาบอกแค้นนักแค้นหนา เกลียดนักเกลียดหนา ทีเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นจะเป็นจะตายเสียให้ได้ “พวกมึงจะให้กูใจเย็นได้ยังไงวะ พวกมึงก็เห็นว่าเธอมีเลือดไห
ตอนที่ 51 ผมจะแต่งงานกับเธอ “แล้วถ้าลูกแค่จะจับหนูต่ายมาเพื่อถามว่าพ่อต่ออยู่ไหน และหนูต่ายเองก็ไม่รู้จริง ๆ ว่าพี่ชายหายไปอยู่ที่ไหน เมื่อลูกเชื่อแล้วทำไมถึงไม่ปล่อยหนูต่ายไป?” อาชาไนยนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะถอนหายใจออกมาพรืดยาว เมื่อตระหนักแล้วว่าคงต้องบอกความจริงกับผู้เป็นแม่ “ผมปล่อยเธอไปไม่ได้จริง ๆ ครับคุณแม่ ต่าย... ถูกพวกของไอ้กาโต้ซึ่งเป็นเจ้าหนี้ของต่อศักดิ์ ที่ไปกู้เงินพวกมันมาห้าสิบล้านบาทตามจับตัวอยู่ครับ” “ตายจริง!” อาชาไนยชะงักไปแค่นั้น เมื่อคุณหญิงมณียกมือขึ้นมาทาบอก เพียงไม่นานอาชาไนยก็เริ่มเล่ารายละเอียดต่าง ๆ ให้กับผู้เป็นแม่ได้ฟัง “อย่าบอกนะลูก ว่าแผลที่หน้าหนูต่ายและที่หนูต่ายเองต้องมานอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลแบบนี้ คือโดนไอ้คนเลวพวกนั้นจับไป แล้ว.… นี่อาชาเป็นคนไปช่วยน้องเขามาใช่ไหมลูก?” อาชาไนยขบกราบแน่นก่อนจะพยักหน้ารับเบา ๆ นัยน์ตาสีรัตติกาลต่างเต็มไปด้วยไฟโทสะ คุณหญิงมณีสังเกตเห็นอาการนั้นของลูกชาย เธอลอบยิ้มอยู่ในใจอย่างรู้สึกปรีดา เพราะอาชาไนยเองไม่ใช่คนช่างแสดงออกสักเท่าไหร่หรอก แต่ทว่าทั้งห่วงทั้งหวงทั้งโกรธแทน อีกทั้งยังบุกเข้าถ้ำเสือไปช่ว
ตอนที่ 52 แต่งเพราะรัก ผ่านไปหนึ่งสัปดาห์… กนกรดายังไม่ได้พบหน้าอาชาไนยเลยสักครั้ง ตั้งแต่เธอฟื้นขึ้นมาจนแผลดีขึ้นเรื่อย ๆ หญิงสาวเริ่มคิดน้อยใจที่จู่ ๆ เขาก็เงียบหายไปแบบนี้ เขาปล่อยให้เธอรอแล้วรอเล่า จนวันนี้เธอได้กลับมาพักฟื้นที่บ้านแล้ว หลังจากรักษาตัวที่โรงพยาบาลอยู่หลายวัน ตอนนี้เธอคิดเรื่องโน้นเรื่องนี้ปะปนกันไปหมด เธอคิดฟุ้งซ่านร้อยแปดพันอย่าง ทั้งคิดเรื่องของพี่ชายเพียงคนเดียวของเธอที่บาดเจ็บสาหัสนอนโคม่าไม่ได้สติอยู่โรงพยาบาล อีกทั้งยังคิดเรื่องของเขาเพราะหลายวันที่เธอนอนซม ทั้งเจ็บแผล ทั้งไข้ขึ้น เธอไม่เห็นแม้แต่เงาของเขาเลย หรือจริง ๆ แล้วที่เขาหายหน้าไปแบบนี้เป็นเพราะเขาไม่ต้องการที่อยากจะมีลูกกับเธอ และที่สำคัญหรือเขารังเกียจเธอ กนกรดาครุ่นคิดกังวลไปสารพัดอย่าง การที่เขาไม่มาหาเธอเลยอาจจะเป็นเพราะว่าเขาคงเบื่อเธอแล้ว เลยผลักไสให้คนรับใช้ดูแลไปแกน ๆ หรือคุณหญิงมณีท่านอาจจะรู้เรื่องที่เขาขังเธอไว้ บางทีท่านอาจจะบังคับให้เขาปล่อยเธอให้เป็นอิสระก็ได้ และอาสาที่จะดูแลเธอเอง แต่คุณหญิงมณีท่านเองยังไม่ได้พูดอะไรกับเธอเลย หรือหนักไปกว่านั้นเขาคงจะรังเกียจเธอไปแล้ว เพราะส
ตอนที่ 53 วันแต่งงาน เวลามันช่างหมุนเวียนไปอย่างรวดเร็วจนตัวเธอเองตั้งตัวแทบไม่ทัน กว่าจะรู้ตัวอีกทีเธอก็ถูกจับสวมชุดเจ้าสาวที่อาชาไนยหามาให้ เป็นชุดที่สวยที่สุดเท่าที่เธอเคยได้สัมผัสในชีวิต โดยที่เธอเองไม่เคยคิดฝัน ว่าจะมีโอกาสได้สวมใส่มันในเร็ววันแบบนี้ หลายวันที่ผ่านมาหลังจากทราบว่าเธอกำลังจะได้เป็นเจ้าสาว เธอนั้นทั้งตื่นเต้นและทั้งไม่มั่นใจเลย ว่าสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นนั้นมันผิดหรือถูกกันแน่ โดยเฉพาะที่อาชาไนยเกลียดชังพี่ชายของเธอถึงเพียงนี้ อีกอย่างเขาเองก็ไม่เคยบอกกับเธอเลยสักครั้งว่าต้องการให้เธอมาเป็นภรรยาของเขา เธออดคิดไม่ได้ว่าเขาเพียงแค่ฝืนทำตามใจคุณหญิงมณีผู้ที่เมตตาเธอเหลือเกินเพียงเท่านั้น อีกอย่างเขาคงแค่อยากจะรับผิดชอบเพราะเธอมีลูกของเขาอยู่ในท้อง ถ้าไม่มีลูกเขาคงไม่คิดเรื่องที่จะแต่งงานกับเธออย่างแน่นอน และตัวเธอเองก็ยังไม่มั่นใจความรู้สึกที่มีต่อเขา ว่าถึงขั้นที่อยากจะเป็นเจ้าสาวของเขาด้วยหรือไม่ และวันนี้ก็ถือว่าเป็นวันที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเธอ ซึ่งเธอเองไม่รู้เลยว่าตนเองนั้นมีความสุข หรือว่ามีความทุกข์มากกว่ากัน งานแต่งงานครั้งนี้ได้ถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่าย
ตอนที่ 54 ห้ามใจ เสียงที่เธอเรียกชื่อเขาแสนหวานนั้นแทบจะทำลายสติสัมปชัญญะของอาชาไนยไปจนหมดลิ้น ร่างนุ่มนิ่มนวลเนียนถูกมือหนาหมุนให้กลับมาเผชิญหน้ากับเขา ก่อนใบหน้าคมคายของเขาจะโน้มลงมาทาบทับริมฝีปากอวบอิ่มของเธอที่เผยอต้อนรับโดยสัญชาตญาณ การจงใจห่างเหินกับเธอในช่วงตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมา ทำให้วินาทีนี้เขารู้แล้วว่า ตัวเขาเองได้เสพติดร่างกายที่กรุ่นกลิ่นหอมหวานนี้มากมายแค่ไหน เขาต้องอดทนที่จะไม่เจอหน้าเธอหรือแม้แต่ใกล้ชิดเธอ เพราะเขารู้ว่าจะห้ามความต้องการของตัวเองไม่ไหว เพราะร่างกายของเธอเองยังไม่แข็งแรง หมอให้งดการมีเพศสัมพันธ์จนกว่าอายุครรภ์ของเธอจะผ่านพ้นช่วงไตรมาสแรก ที่ผ่านมาเขาต้องทรมานมากแค่ไหนไม่มีใครอาจรู้ได้ สิ่งเดียวที่จะทำให้เขาอดทนได้คือห้ามเจอและห้ามใกล้ชิดกับเธอ เขาบดเบียดริมฝีปากลึกซึ้งยิ่งขึ้นเมื่อคนตัวเล็กนั้นได้เผลอไผลคล้อยตาม เธอสอดไซ้ปลายนิ้วเรียวเข้ากับเรือนผมหมาดน้ำอย่างเผลอไผลลืมตัว กนกรดาพริ้มตาหลับปล่อยตัวปล่อยใจยินยอมให้เขาดึงเกาะอกลงจากทรวงอกเต่งตึงชูชัน และปลดตะขอบราเซียร์ออกทิ้งลงไปยังปลายเท้า เขากอบกุม บีบเคล้น ดูดดึง จนเนินเนื้อทั้งสองข้างยิ่งบวมเ
ตอนที่ 55 เปิดใจคุยกัน กนกรดาใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำกว่าครึ่งชั่วโมง ก่อนจะสวมชุดคลุมสีขาวที่สาวใช้เตรียมไว้ให้ในห้องน้ำ และออกมาด้วยพวงแก้มแดงปลั่งด้วยน้ำอุ่น เธอเห็นเขาในชุดนอนสีเทาซึ่งนอนห่มผ้าหันหลังให้เธออยู่บนเตียงนอนแล้ว บริเวณหน้าตู้เสื้อผ้ามีกระเป๋าเดินทางสองใบวางคู่กัน พอลองเปิดออกดูจึงพบว่าใบหนึ่งมีเสื้อผ้าและข้าวของของเขา ส่วนอีกใบมีแต่เสื้อผ้าและของใช้จำเป็นของเธอ เธอรู้สึกว่างโหวงในใจอย่างประหลาด ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผู้ชายอย่างเขาจะใจเย็น และใจดีเก็บเสื้อผ้าของเธอให้ก่อนไปนอน กนกรดาหันไปมองใบหน้าหล่อเหลาคมคายที่พริ้มตาหลับอยู่บนเตียง ทั้งที่ไฟเพดานยังเปิดไว้จ้า เธอลุกไปทาครีมหลังอาบน้ำ และสวมเสื้อผ้าโดยคอยลอบมองเจ้าของร่างสูงที่นอนอยู่บนเตียงตลอดว่าเขาไม่ได้แกล้งหลับ กระทั่งเรียบร้อยแล้วจึงดึงผ้าห่มสำรองออกมาจากตู้เก็บของ เพื่อจะไปนอนที่โซฟาของห้องทำงานที่มีประตูเชื่อมกันกับห้องนี้ เพราะเธอกลัวว่าเขาจะไม่พอใจหากเธอนอนร่วมเตียงกับเขาและกลัวว่าเขาจะรังเกียจ กนกรดาหันไปมองร่างที่นอนหลับตานิ่งบนเตียงอีกครั้ง ก่อนจะเดินไปปิดไฟเพดาน เหลือเพียงโคมไฟไว้พอสลัว ๆ และก้าวย่องเ
ตอนที่ 56 เปิดใจคุยกัน2 เมื่อเขาคลายอ้อมแขน เธอก็แหงนเงยใบหน้ารับการสัมผัสจากริมฝีปากอบอุ่นอย่างเต็มใจ มือเรียวบางยกขึ้นมาโอบรอบลำคอหนา ขยับริมฝีปากสนองตอบอย่างที่เขาเคยสอน พร้อมกับสอดแทรกเรียวลิ้นเล็กนุ่มเข้าไปก่อนอย่างลองเชิง จนอีกฝ่ายครางเบา ๆ ในลำคออย่างพอใจ “พี่สัญญาว่าคืนนี้จะไม่ทำอะไรต่าย ถ้าต่ายยังไม่พร้อม และหากร่างกายยังไม่แข็งแรงดี พี่แค่อยากนอนกอดต่ายเพียงแค่นั้น” เขาเป็นฝ่ายถอนริมฝีปากก่อนจะกระซิบพูดด้วยเสียงที่แตกพร่า และเธอเองทราบดีว่าเขาพร้อมจะหยุดทุกเมื่อหากเธอเอ่ยปาก แต่เธอไม่ได้บอกสักคำว่าอยากให้เขาหยุด “ต่ายเป็นภรรยาพี่อาชานะคะ” เธอไล้ปลายนิ้วเรียวที่แก้มสากไปมาเบา ๆ “คืนนี้.… ให้ต่ายทำหน้าที่ภรรยาของพี่นะคะ” “แล้วลูก….” “คุณหมอบอกว่าลูกชายของเราแข็งแรงแล้ว และสามารถที่จะเอ่อ…มีเพศสัมพันธ์ได้” เธอพูดขึ้นมาอย่างอาย ๆ ตอนนี้เธอกลับมาแข็งแรงแทบจะเป็นปกติเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์แล้ว ผลอัลตร้าซาวด์ออกมาลูกของเธอเป็นผู้ชาย และคงจะหล่อเหมือนพ่อแน่ ๆ ที่ผ่านมาเขาต้องเมินเธอ ต้องอยู่ให้ห่างเธอ จนทำให้ห่างกันมากขึ้นทั้งความรู้สึกและกายสัมผัส สำหรับเธอคงอาจจะคิด
ตอนพิเศษ2 ครอบครัวอบอุ่น(จบบริบูรณ์) ~เช้าวันต่อมา~ “แง้ แง้ แง้!!” “โอ๋ ๆ อย่าร้องนะครับลูก เดี๋ยวแม่ก็มาแล้วครับ คุณแม่อาบน้ำแป๊บเดียวนะครับ” คุณพ่อมือใหม่อุ้มลูกชายตัวน้อยไว้ในอ้อมกอด ด้วยท่าทางเก้ ๆ กัง ๆ เขาโอ๋และทำทุกอย่างแล้วจริง ๆ แต่ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนก็ยังตั้งหน้าตั้งตาแหกปากร้องลั่นไปทั่วทั้งบ้าน อีกทั้งยังไม่ยอมเอาใครอีก แม้แต่คนใช้ภายในบ้านมาช่วยโอ๋หยอกล้อแล้วแต่ก็ยังร้องไม่หยุด วันนี้คุณย่าก็ไม่อยู่ด้วยเพราะไปเป็นเจ้าภาพทอดกฐินที่ต่างจังหวัด เขาเลยต้องทำหน้าที่พ่อลูกอ่อนอย่างเต็มที่เพื่อช่วยภรรยาเลี้ยงลูก อีกทั้งยังหอบงานมาทำที่บ้านอีกตั้งแต่ภรรยาคลอด “แง้ แง้ แง้!!” “พ่อขอเถอะครับอคินหยุดร้องได้แล้วครับ โอ๋ โอ๋” “แหม๋….ไอ้คุณพ่อมือไหม่ ไปทำอีท่าไหนให้ลูกร้องไห้เสียงดังคับบ้านได้ขนาดนี้วะ” คีตภัทรพูดขึ้นเมื่อเดินเข้ามาในเขตบริเวณบ้านวัชรโชติก็ได้ยินเสียงเด็กร้องดังคับบ้าน วันนี้ครอบครัวคีตภัทรและเจไดนัดกันมาเยี่ยมคุณพ่อคุณแม่มือใหม่ อีกทั้งลูก ๆ ของพวกเขายังอยากจะมาเล่นกับอคินน้องคนเล็กสุดอีกด้วย แต่ก็ต้องเจอเข้ากับคุณคุณพ่อมือใหม่ป้ายแดงที่กำลังโอ๋ลูกช
ตอนพิเศษ 1 อยากเอาเมีย เก้าเดือนผ่านไป… สายตาคมกริบจ้องมองไปยังร่างบางของผู้เป็นภรรยาที่ทำลังนั่งหวีผมอยู่หน้ากระจกใบโตหลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ มือหนาตบก้นลูกชายตัวน้อยเบา ๆ ก่อนรอยยิ้มบาง ๆ จะปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าคมคาย ในขณะที่ไม่ยอมละสายตาจากภรรยาสาวสวยที่ไม่เหมือนคนที่เพิ่งผ่านการคลอดลูกมาเลยสักนิด แต่เธอกลับดูมีน้ำมีนวลมากกว่าแต่ก่อน และเขากลับชอบเธอในตอนนี้มาก ๆ “ตกลงพี่อาชาจะมองต่ายหรือว่าจะกล่อมลูกคะ” ร่างบางเดินทอดกายเข้ามาหาเขาที่นอนกล่อมลูกอยู่บนเตียง เพราะเธอเห็นสายตาคมของผู้เป็นสามีผ่านหน้ากระจกที่เอาแต่จ้องมองเธออย่างไม่วางตามาสักพักแล้ว “ก็เมียพี่สวย พี่จะมองเมียไม่ได้เลยเหรอครับ หื้ม?” “ปากหวานจังเลยนะคะ” เธอตอบพรางยิ้มอ่อนส่งให้เขา ก่อนจะก้าวขาขึ้นมาบนเตียงที่มีเขากับลูกชายตัวน้อยนอนอยู่ ในขณะที่มือหนาของผู้เป็นสามียังคงตบก้นกล่อมลูกชายตัวเล็กไปพลาง ๆ มือตบก้นลูกแต่สายตาคมยังจดจ้องใบหน้าหวานของเมียสาวไม่วางตา “นอกจากปากหวานแล้ว อย่างอื่นก็หวานนะครับ” สายตาเจ้าเล่ห์แพรวพราวมองไปที่ภรรยาพร้อมกับรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม ตลอดเวลาหลายเดือนที่เขาต้องอดกลั้นที่จะไม่แตะต
ตอนที่ 63 ฮันนีมูน2 NC+ “ว่ายังไงครับ จะแก้แค้นพี่ทั้งที เป็นฝ่ายเดินเข้ามาหาพี่เองทำไม หื้ม?” น้ำเสียงเรียบเอ่ยถามขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนเขาจะเลื่อนมือหนามาที่ยอดอกอีกข้างไล้วนเป็นวงกลม ก่อนจะโน้มใบหน้าคมคายลงไปจูบปลายยอดปทุมถันแผ่วเบา เขาจงใจยั่วให้เธอคลั่ง เหมือนที่เธอเพิ่งจะยั่วจนเขาแทบคลั่งตาย “ก็ถ้าพี่อาชาเป็นเด็กดี ก็จะไม่โดนลงโทษไงคะ” “จริง ๆ แล้วนี่คือบทลงโทษผัว...” น้ำเสียงทุ้มเอ่ยขึ้นก่อนจะเว้นวรรคไปช่วงหนึ่ง เขาก้มลงจูบซับความหวานที่ริมฝีปากนุ่มอีกครั้ง ขณะเคลื่อนฝ่ามือลงไปสู่ความอ่อนนุ่มชุ่มชื่นเบื้องล่างที่ตอนนี้ฉ่ำแฉะจนเปียกชุ่ม “หรือรางวัลใหญ่จากเมียกันแน่ หื้ม..?” มือหนาซุกซนสอดแทรกไปตามรอยแยกกลีบกุหลาบขึ้นลงไปมา พร้อมกับบดบี้ปุ่มกระสันจนขนอ่อนของเธอลุกพองไปหมดทั้งตัว “ถ้าพี่เป็นเด็กดี แล้วพี่จะได้อะไรตอบแทนบ้างล่ะ?” หากแต่เพียงริมฝีปากแตะถูกความหอมหวานอ่อนไหว เขาก็อดไม่ได้ที่จะและเล็มไล้เลียแล้วดูดกลืนเธอเอาไว้ในปาก เขาต้องหักห้ามใจอย่างหนักในการถอนริมฝีปากออก โดยเฉพาะเมื่อเธอทอดกายยินยอมไม่ขัดขืนหรือสะบัดหนีเลยสักนิดแบบนี้ กนกรดารั้งศีรษะเขาลงมาจูบคลึงอย่า
ตอนที่ 62 ฮันนีมูน1 NC+ อาชาไนยลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกที่แช่มชื่นกับยามเช้าที่แสนจะสดใส หลังจากเมื่อวานนี้เขาพาภรรยามาฮันนีมูนอย่างจริงจังเสียทีที่เกาะส่วนตัวของครอบครัวเขาเอง เกาะแห่งนี้มีพื้นที่เพียงราวๆ ห้าไร่ และปรับพื้นที่มากกว่าครึ่งให้เป็นบ้านพักตากอากาศสไตล์นอร์ดิก อาณาบริเวณโดยรอบถูกจัดและตกแต่งอย่างสวยงาม เขาสั่งให้คนดูแลนำกุหลาบมาปลูกหลากหลายสายพันธุ์บานสะพรั่งไปทั้งสวน กลิ่นกุหลาบหอมโชยเบา ๆ เข้ามาถึงในห้อง ชายหนุ่มกวาดมือหนาไปยังเตียงนอนที่เย็นเฉียบเพื่อควานหาคนที่นอนอยู่ข้างกาย หมายจะดึงเจ้าของร่างนุ่มนิ่มนั้นเข้ามากอดแนบอก แต่แล้วก็พบเพียงความว่างเปล่า อาชาไนยรีบลืมตาตื่นขึ้นมาทันทีและรีบลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง ก่อนรอยยิ้มจะปรากฏบนใบหน้าคมสัน เมื่อมองเห็นกุหลาบดอกหนึ่งวางอยู่บนหมอนของภรรยาสาว อีกทั้งยังมีการ์ดผูกไว้และเขียนใจความว่า “อรุณสวัสดิ์ค่ะที่รัก ขอให้เช้าวันนี้...เป็นวันที่พี่อาชามีความสุขที่สุดนะคะ” คิ้วหนาขมวดเข้าหากันเป็นปม ก่อนจะยิ้มบาง ๆ ออกมาอย่างไม่เข้าใจข้อความในกระดาษนั้นสักเท่าไหร่ จริง ๆ แล้วเขาก็มีความสุขทุกวันมาตลอดตั้งแต่แต่งงานกับเ
ตอนที่ 61 คนขี้หวง @บ้านวัชรโชติ “ต่ายล่ะครับคุณแม่” อาชาไนยถามขึ้นเมื่อกลับเข้ามาภายในบ้านแต่มองหาคนตัวเล็กไม่เจอ วันนี้เขากลับบ้านเร็วเป็นพิเศษเพราะกะว่าจะพาภรรยาออกไปทานข้าวเย็นนอกบ้าน “อ่อ หนูต่ายออกไปทานข้าวกับหนูริสาน่ะลูก แต่ออกไปตั้งแต่เที่ยงแล้วนะ ป่านนี้ทำไมยังไม่กลับมาอีกก็ไม่รู้” “ต่ายไปกับใครครับคุณแม่” น้ำเสียงทุ้มเอ่ยถามขึ้นประกอบกับสีหน้าที่เริ่มมีแต่ความกังวล ที่แสดงออกมาผ่านทางใบหน้าหล่อเหลานั้น “เอ่อ…หนูต่ายขับรถไปเองน่ะลูก แม่เป็นคนอนุญาตให้น้องไปเอง อาชาอย่าดุน้องนะลูก” พูดเพียงแค่นั้นมือหนาก็รีบล้วงเอาโทรศัพท์มือถือขึ้นมาจากกระเป๋ากางเกงทันที ก่อนจะกดโทรออกไปยังคนปลายสายด้วยความเป็นห่วง อาชา : (ฮัลโหล ต่ายอยู่ไหน ทำไมป่านนี้ยังไม่กลับบ้านอีก) กระต่าย : (พอดีรถต่ายเสียค่ะพี่อาชา คุณหมอนัตถ์เลยมาส่งค่ะ ตอนนี้ใกล้จะถึงบ้านแล้วค่ะ) อาชา : (อะไรนะครับ รถเสีย? แล้วทำไมไอ้หมอนัตถ์ถึงมาส่งได้) น้ำเสียงทุ้มปนหงุดหงิดถูกพ่นออกมาจากริมฝีปากหนา น้ำเสียงนั้นต่างแฝงไปด้วยความไม่พอใจ เพราะอาการขี้หึงขี้หวง กระต่าย : (เอ่อ พอดีหมอนัตถ์ขับรถผ่านมาเจอค่ะ เลยอ
ตอนที่ 60 เขาเกิดมาเพราะความรัก หลังจากงานฌาปนกิจศพของต่อศักดิ์เสร็จสิ้น เจ้าของร่างบางก็กลับมาพักผ่อนที่บ้านจากที่กินไม่ได้นอนไม่หลับมาเป็นเวลาหลายวันแล้ว เมื่ออาบน้ำชำระร่างกายเสร็จแล้วเธอก็นั่งเงียบ ๆ อยู่คนเดียวในห้องนอนส่วนตัว ก่อนผู้เป็นสามีจะเดินเข้ามาโอบกอดและหอมแก้มนุ่มนิ่มนั้น ฟอด ฟอด!! “พี่อาชา ต่ายตกใจหมดเลยค่ะ” น้ำเสียงหวานใสพูดขึ้นด้วยความตกใจ เมื่อจู่ ๆ ผู้เป็นสามีก็เข้ามาหอมแก้มเธอฟอดใหญ่ “คิดอะไรอยู่ครับ หื้ม?” “เปล่าหรอกค่ะ กว่างานพี่ต่อจะเสร็จพี่อาชาเหนื่อยไหมคะ?” “เหนื่อยสิครับ พี่ถึงต้องหาอะไรให้ชื่นใจ อย่างเช่นหอมแก้มหอม ๆ ของต่ายไง” “ขอบคุณนะคะ ที่เป็นธุระจัดการเรื่องงานศพของพี่ต่อทุกอย่าง ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ” น้ำเสียงหวานใสเอ่ยขึ้นมาด้วยความจริงใจ ก่อนเขาจะค่อย ๆ โน้มใบหน้าคมคายลงไปแนบกับเรียวปากอวบอิ่มของเธอเบา ๆ อีกครั้ง เธอไม่มีท่าทียั่วยวนเขาเลยสักนิด แต่เขาแค่ต้องการอยากจะจูบปลุกปลอบให้เธอได้หายเศร้าบ้าง แต่ร่างกายเจ้ากรรมมันกลับไม่ฟังคำสั่งเขา เพียงแค่ร่างนุ่มอวบเฉพาะส่วนตกอยู่ในอ้อมแขน แค่ได้ลิ้มรสริมฝีปากหอมหวานเพียงแผ่วเบา เขาก็หอบหายใจกระ
ตอนที่ 59 สูญเสีย ระหว่างทางที่รถยนต์คันหรูได้ขับเคลื่อนตัวไปตามถนนอยู่นั้น อาชาไนยได้หยิบไอแพดเครื่องหรูขึ้นมาเพื่อรับไฟล์งานด่วนจากเลขาสาวสวยอย่างคุณดาหวันขึ้นมาเปิดอ่าน เขาเห็นว่าเธอแอบลอบมองมาเป็นระยะ ก่อนเขาจะเงยหน้าขึ้นมามองเธอพร้อมกับกะพริบตางง ๆ เมื่อเห็นว่าเธอแสร้งหลบตาหันมองออกไปนอกรถ อาชาไนยหันกลับมาย้ำให้เลขาจัดการเรื่องงานที่เขาสั่งให้เรียบร้อยอีกครั้ง แต่คราวนี้เมื่อเขาหันกลับไปทางร่างบางที่อยู่ทางซ้ายมือ ก็เห็นเธอหันมาเหลือบมองหน้าจอไอแพดอีกครั้งอย่างสงสัยใคร่รู้ “พี่คุยกับเลขา คุณดาหวันน่ะ” อาชาไนยรีบเอ่ยบอกทันที เพราะเขาไม่อยากจะให้เธอเข้าใจผิดคิดว่าเขาคุยกับผู้หญิงคนอื่น จนบางครั้งเขาก็นึกอยากจะเปลี่ยนเลขาใหม่เป็นผู้ชายเหมือนกัน แต่เนื่องจากดาหวันเธอทำงานเก่งอย่างหาตัวจับยากและมีความรับผิดชอบสูง ที่สำคัญเธอรักษาความเป็นลูกน้องเจ้านายกับเขาได้ดีเลิศ ถึงแม้พอจะรู้ว่าดาหวันเองก็ชอบเขาอยู่ไม่น้อย แต่เธอก็ไม่เคยคิดหาเรื่องให้ตัวเองต้องมาตกงานเหมือนอดีตเลขาบางคนของเขา ที่คิดจะยกระดับตัวเองด้วยการจับเขาปล้ำในห้องทำงานกลางวันแสก ๆ “ค่ะ ต่ายไม่ได้ว่าอะไร” เธอตอบเพียงส
ตอนที่ 58 คลั่งรัก2 เช้าของวันใหม่… กนกรดาตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกปวดร้าวไปทั้งร่าง แต่ก็ซาบซ่านไปด้วยความสุขอย่างที่สุด เธอบิดตัวน้อย ๆ เหมือนลูกแมวขี้เชา ก่อนจะขยับตัวซุกเข้าหาร่างใหญ่หนาเปลือยเปล่าเพื่อหลบหนีไอหนาวจากเครื่องปรับอากาศ เพียงแค่เธอพลิกตัวกอดก่าย โคนขานุ่มก็กระทบเข้ากับความตื่นตัวเต็มที่ยามเช้าของเขาที่ชี้โด่ดุนดันอยู่ภายใต้ผ้าห่มผืนหนา กนกรดาถึงกับชะงักนิ่งไปทันที ยิ่งเขากอดตอบพร้อมกับฝ่ามือหนาลูบไล้เรียวแขนนุ่มนิ่มแผ่วเบา ยิ่งสร้างความเสียวซ่านจนขนอ่อนลุกพองไปทั้งตัว เขาเลื่อนลูบลงไปถึงสะโพกกลมกลึงเปลือยเปล่า ยิ่งทำให้เธอสะดุดลมหายใจจนเลือดในกายปั่นป่วนขึ้นมาอีกครั้ง หากแต่ความเจ็บระบมจากการบรรเลงศึกสวาทเมื่อคืนนั้นแผ่ซ่านไปทั่วร่าง เธอจึงลืมตามองเขาที่กำลังจ้องมองเธออยู่ก่อนแล้วอย่างวอนขอ “พี่รู้ว่าต่ายไม่ไหว” เขากระซิบสั้น ๆ เพราะพอจะทราบดีว่าเมื่อคืนนั้นเขาใช้งานเธอหนักเกินไป และรังแกเธอไปหลายรอบ เขาจะให้เวลาเธอได้พักบ้าง อย่างน้อย…ก็คงจะแค่ช่วงกลางวัน อาชาไนยก้มลงจุมพิตเรียวปากอวบอิ่มที่ยังบวมเจ่อเบาๆ ก่อนจะชักชวนเธอเข้าไปอาบน้ำ “สายแล้ว เราไปอาบน้ำกั
ตอนที่ 57 คลั่งรัก1 NC+ เธอกัดริมฝีปากเพื่อกลั้นเสียงครางของตัวเองเอาไว้ เมื่อสองมือและริมฝีปากอันร้อนฉ่าของเขาครอบลงมายังเนินทรวงอวบอิ่มทั้งสองของเธออีกครั้ง ก่อนเธอจะรีบบอกด้วยน้ำเสียงกระท่อนกระแท่น เพราะความแข็งแกร่งที่เต้นตุบตุบอยู่ตรงต้นขาของเธอ ได้ขยับเข้ามาใกล้ความลึกลับที่สุดในกายสตรีเข้าทุกที “คนเลวพวกนั้นมันยังไม่ได้ทำอะไรต่ายค่ะพี่อาชา นอกจากตบตีและฉีกเสื้อผ้าต่าย เพราะมันโกรธ โกรธที่ต่ายขัดขืน แล้ว... แล้วพี่อาชาก็มาช่วยต่าย พี่มาช่วยต่ายทันค่ะ” อาชาไนยชะงักไปทันที ก่อนจะยืดตัวขึ้นมามองสบตาด้วยสายตาที่เธออ่านไม่ออกครู่หนึ่ง ก่อนใบหน้าคมคายจะคลี่รอยยิ้มออกมา เขาโน้มลงมาจุมพิตอ่อนหวาน พร้อมกระซิบบอกชิดริมฝีปากอิ่มอย่างภาคภูมิในตัวเธอ “เก่งมาก ที่รัก” เขาครางเรียกเสียงสั่นขณะเลื่อนมือสู่กลีบกุหลาบงามและซุกไซ้ปลายนิ้วเข้าไปจนเธอซาบซ่านไปทั้งร่าง เขาเพิ่มนิ้วจากหนึ่งเป็นสอง จากสองเป็นสาม สอดแทรกเสียดสีจนเธอแทบจะครองสติไม่อยู่ “อ้ะ อ๊า..” เสียงร้องครางดังเล็ดลอดออกมาให้ได้ยินเป็นระยะ ก่อนเธอเธอหวีดร้องเสียงหวานเมื่อถูกเขาส่งขึ้นไปแตะปลายขอบฟ้าเรืองรอง “อร๊ายยยย อื้มม