All Chapters of เล่ห์รักนายมาเฟีย: Chapter 1 - Chapter 10

ครืน..... ครืนน........ผมกดรับสายจากเพื่อนสนิทของผมที่โทรมาแต่เช้า"ฮัลโหล.....""ไอ้เทพ มึงยังอยากได้คนช่วยงานไหมว่ะ เพื่อนเมียกู กำลังหางานพอดีอ่ะ สนไหม""อืม ชื่อไร""น้องเค้าชื่อ ทิชา เดี๋ยวกูส่งรูปน้องเค้าให้มึงนะ""เออ"ไอ้ไทเกอร์ส่งรูปของ คนที่ชื่อ ทิชา ให้ผม ผมเลยเปิดดูแต่เมื่อเห็นรูปก็ถึงกับชะงักน่ารักแฮะ.... นี่คือสิ่งที่ผมคิดตอนที่เห็นรูปเธอ"พรุ่งนี้ผับมึง ให้มาคุยกับกู 1 ทุ่ม”ผมรีบตอบเพื่อนไป"เออ ๆ เดี๋ยวกูบอกให้ แล้วนี่มึงง...."ตืดดดผมกดตัดสายมันทันทีที่คุยจบ เพราะขี้เกียจตอบคำถามมันผมชื่อ ทิวเทพ เบื้องหน้าผมเป็นนักธุรกิจหนุ่ม แต่จริง ๆ แล้ว ผมเป็นมาเฟีย มีลูกน้อง มีกิจการที่ค่อนข้างเทา ชีวิตที่ต้องอยู่กับความเสี่ยงตลอดเวลา ทำให้ผม ไม่ค่อยเปิดใจรับใครเข้ามา เพราะ ผมไม่อยากให้ใครต้องมาตกอยู่ในอันตรายเพราะผมแต่กับคนที่ชื่อ ทิชา ไม่รู้ทำไม เธอถึงดึงดูดผมได้ขนาดนี้ จนผมอยากรู้จักเธอมากกว่านี้"ไอ้นนท์ เข้ามาหากูที่ห้องทำงาน"เขาเรียกมือขวาเข้ามา"ครับนาย"นนท์ มือขวาของทิวเทพ ตอบรับและเปิดประตูเข้ามา"สืบประวัติของคนที่ชื่อ ทิชา เพื่อนของน้ำชา แล้วเอามารายงานกู ภายใ

15.00รถลัมโบกินี่สีดำขับเข้ามาจอดรอที่มหาลัยพร้อมกับเจ้าของรถหนุ่มหล่อที่ลงมายืนรอทิชาหน้าตาของเขา เรียกได้ว่าทำให้สาว ๆ ที่เห็นถึงกับกริ๊ดตาม แต่เขากลับไม่มองใครเลยเฝ้ารอแต่คนที่เขานัดไว้เมื่อเห็นว่าทิชากำลังลงมาจากอาคารเรียนก็รีบเดินเข้าไปหาทิชาแทบตกใจที่อยู่ดี ๆ เขาก็เดินเข้ามาหา เพราะไม่คิดว่าเขาจะมารอเธอเร็วแบบนี้ กว่าเธอจะได้สติเขาก็เดินมาหยุดตรงหน้าแล้ว"มารับ...."เขากล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ ไม่แคร์สายตาของคนรอบข้างที่มองมาเลย"อ้อ เอ่อ ค่ะ ฉันไปก่อนนะดาว”"เออ โชคดีนะมึง”ทิวเทพเดินนำทิชามาที่รถคันหรู ก่อนจะเปิดประตูให้เธอเข้าไปนั่งและเดินอ้อมมาฝั่งคนขับพร้อมกับออกรถทันทีกว่าทิชาจะได้สติ ก็ตอนที่รถเลี้ยวออกมาจากมหาลัยแล้ว"เราจะไปไหนกันค่ะ”"กินข้าว...""แล้วเรื่องสัญญา.....”"ค่อยคุยตอนถึงร้าน นั่งเงียบ ๆ ไป...""ค่ะ...."ช่วงเย็นของทุกวันในกรุงเทพเป็นช่วงที่รถติดมาก ๆ ความเงียบในรถบวกกับการจราจรที่ค่อนข้างติดขัดทำให้ทิชาที่เรียนมาทั้งวันเหนื่อยและเผลอหลับไปเปิดโอกาสให้ชายหนุ่มข้างกายแอบมองเธอ ดวงตาที่หลับพริ้ม ปากจิ้มลิ้มที่เผยอออกเล็กน้อยทำให้หัวใจชายหนุ่มเต้นแรงเธอเ

ทิวเทพกลับเข้ามาในห้องหลังจากที่ออกไปสงบสติอารมณ์แล้วก็พบว่าทิชาหลับไปเรียบร้อย เขาจึงไปอาบน้ำเตรียมเข้านอนเมื่อเขาขึ้นไปบนเตียง ทิชาก็พลิกตัวมากอดเขาไว้แน่น หน้าอกนุ่ม ๆ เบียดอยู่กับแขนของเขากลิ่นสบู่หอมอ่อน ๆ พาลทำให้ชายหนุ่มตัวแข็งเทื่อ พยายามห้ามใจไม่ให้ตัวเองรังแกเธออดทนไว้ไอ้ทิว อีก 2 อาทิตย์เท่านั้นทิวเทพได้แต่คิดแล้วกอดเธอไว้ก่อนจะหลับไปเมื่อทิชารู้สึกตัวตื่นตอนเช้าก็พบว่าเธอกำลังนอนอยู่ในอ้อมกอดที่แสนอบอุ่นของทิวเทพ เธอใช้โอกาสนี้สังเกตใบหน้าของชายหนุ่มที่เธอกำลังจะแต่งงานด้วย ริมฝีปากหยักที่จูบเธอเมื่อคืนอย่างอ่อนหวาน อยู่ห่างเธอแค่นิดเดียวคนอะไร หลับก็หล่อ ตื่นก็หล่อ /// ทิชาชื่นชมทิวเทพอยู่เงียบ ๆเขาขยับทำท่าจะตื่น ทิชาจึงแกล้งหลับต่อเพราะอยากรู้ว่าเขาจะทำยังไงเมื่อเห็นเธอหลับอยู่ทิวเทพตื่นขึ้นมาพร้อมมองหน้าทิชา เมื่อเห็นว่าเธอยังหลับอยู่ชายหนุ่มจึงแอบหอมแก้มเธอ ก่อนจะค่อย ๆ ขยับตัวลุกออกจากเตียงพร้อมกับห่มผ้าให้เธอและเดินออกไปจากห้อง เพื่อบอกให้แม่บ้านเตรียมอาหารเช้าไว้ให้ก่อนที่ทิชาจะตื่นเมื่อทิวเทพออกไปทิชาที่แกล้งหลับก็ลุกขึ้น"มีแอบหอมแก้มด้วย บทจะดุก็ดุ บทจะน่

เช้าวันถัดมาสองร่างที่นอนเปลือยเปล่ายังคงนอนกอดกันอยู่บนเตียง ทิชารู้สึกตัวก่อนเธอนอนมองหน้าคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นสามี"พี่ทิวรักทิชาจริง ๆ เหรอคะ ไม่อยากเชื่อเลย”เธอพึมพำออกมาเบา ๆ"จริงสิ ไม่เชื่อพี่เหรอ""เอ๊ะ ตื่นแล้วเหรอคะ เอ่อ...ลุกเถอะค่ะ สายแล้ว"ทิวเทพกระชับกอดไว้แน่น ไม่ยอมปล่อย"เมื่อคืนชอบไหม""อย่าถามค่ะ ทิชาเขิน""ยังเขินพี่เหรอ สงสัยพี่ต้องทำใหม่ซะแล้ว""เดี๋ยวค่ะ อื้ออออ"ทิวเทพจูบปิดปากทิชาก่อนที่จะโดนห้าม สอดลิ้นเข้าไปพัวพันภายในปากเล็ก ปลุกอารมณ์ให้หญิงสาวก่อนจะถอนจูบออกมาซุกไซ้ซอกคอขวา ดูดเม้มเบา ๆ จนเกิดรอยแดง แล้วขยับลงไปเล่นกับหน้าอกอวบทั้งดูดซ้ายดูดขวา มือหนาก็เฝ้าคลึงไม่ยอมห่าง"อ๊ะ อ๊ะ~~พี่ทิวขาาา""ว่าไงครับ""ฮือออ ทิชาเสียว"จ๊วบ จ๊วบ~"อ๊าา!! พี่ทิว เบา ๆ ค่ะ""พี่หิวครับ ขอกินทิชาแทนอาหารเช้าหน่อยนะ""อื้อออ พี่ทิวว"มือของเขาละออกจากหน้าอกเธอแต่ริมฝีปากหนายังดูดเม้มยอดอกเธอก่อนจะส่งมือลงไปเล่นกับใจกลางความสาว คลึงจุดกระสันของเธอและสอดนิ้วเข้าไปทักทายด้านในอ๊ะ! อื้ออ!"แฉะแล้ว ที่รักของพี่ ทั้งแน่นทั้งอุ่นเลย""พี่ทิว ทิชาจะขาดใจแล้วว"ทิวเทพได้ยินแบบ

ผมไม่รู้จะเริ่มยังไงดี ถ้าบอกไปตามตรงเธอจะรับได้ไหม แถมไอ้นนท์ก็ยังสืบเรื่องพ่อเธอมาไม่หมดอีก"พี่ทิว พ่อกับแม่ของทิชาเป็นอะไรหรือเปล่าคะ"เสียงเธอเรียกผม ทำให้ผมหลุดออกจากภวังค์"เอ่อ...พี่ขอสืบให้มากกว่านี้ก่อนนะครับแล้วพี่จะบอก""....ค่ะ"สุดท้ายผมก็ไม่กล้าบอกเธอไป ผมทำใจไม่ได้จริง ๆ ที่จะเห็นเธอเสียใจ"ส่วนเรื่องที่ทิชาเคยถามพี่ ที่ว่า.... พี่เป็นมาเฟียหรือเปล่า""ค่ะ แล้วสรุปว่าใช่ไหมคะ""ถ้าใช่ ทิชาจะกลัวพี่ไหม...."เธอหันไปวางแก้วลง ก่อนจะหันมาตอบผมเบา ๆ"คงไม่ค่ะ ทิชาพอรู้มาบ้างแต่ทิชาอยากฟังจากพี่"ผมขยับเข้าไปกอดเธอไว้แนบอก ก่อนจะค่อย ๆ เล่าเรื่องของผมให้เธอฟัง"ใช่ครับ ตระกูลพี่เป็นมาเฟียแล้วตอนนี้พี่ก็เป็นมาเฟียเหมือนกัน พี่เป็นลูกชายคนโตเลยต้องสืบทอดทุกอย่างจากพ่อครับ"ผมเล่าให้เธอฟังว่าแก๊งมาเฟียของผมมีชื่อว่า แบล็คดรากอน ซึ่งปู่ผมเป็นคนก่อตั้งมันขึ้นมาแน่นอนว่าขึ้นชื่อว่ามาเฟียไม่มีใครขาวสะอาด ถึงยังงั้นผมก็ไม่ได้ทำธุรกิจสีดำ อาจจะมีเทา ๆ บ้าง เมื่อทิชาฟังจบเธอก็นิ่งไป"กลัวเหรอครับ""เปล่าค่ะทิชาไม่ได้กลัว แค่...เป็นห่วง"เธอพอรู้มาบ้างว่าในวงการมาเฟียมันเป็นยังไง ทั้