บททั้งหมดของ เล่ห์รักนายมาเฟีย: บทที่ 11 - บทที่ 20

ฉันกอดกับพี่ทิวสักพักก่อนจะมีเสียงกระแอมเบา ๆ"อะแฮ่ม"แม่ฉันกระแอมขึ้นขัดจังหวะเราทั้งคู่ฉันเลยรีบผละออกจากพี่ทิว ลืมเลยว่าแม่นั่งอยู่ด้วยเขินชะมัด"พี่ทิวกับแม่หิวหรือยังคะ ทานกันเถอะค่ะ"ฉันรีบเปลี่ยนเรื่องทันที ระหว่างทานอาหารฉันกับแม่ก็พูดคุยกันอยู่เรื่อย ๆ ฉันยอมรับว่าดีใจนะแต่ก็ยังอดรู้สึกแปลก ๆ ไม่ได้ อาจจะเพราะเราสองคนไม่เคยเจอกันมาก่อน พอนั่งคุยกันไปสักพักฉันก็ถามเรื่องที่ฉันสงสัยทันที"แม่คะ เล่าเรื่องพ่อของทิชาให้ฟังได้ไหมคะ""ได้สิ....""แม่กับพ่อเจอกันครั้งแรกที่มหาลัย ตอนนั้นเขาเข้ามาจีบแม่ก่อนหลังจากนั้นเราก็คบกันมาเรื่อย ๆ จนเรียนจบ เขาพาแม่ไปแนะนำให้ที่บ้านรู้จักแต่ที่บ้านเขาไม่ยอมรับแม่เพราะฐานะเราต่างกัน เขาเป็นคนมีตระกูลแม่เป็นคนธรรมดา เขาโกรธที่บ้านมากเลยพาแม่ออกมาจากที่นั่นแล้วไปส่งแม่ที่บ้าน”แม่หยุดเล่ากระทันหันพร้อมกับร้องไห้ออกมาเงียบ ๆ ฉันเห็นแบบนั้นจึงเอื้อมมือไปจับมือแม่ไว้"ถ้าแม่ไม่พร้อม แม่ค่อยเล่าก็ได้นะคะ""ไม่เป็นไร แม่ไหว”แม่ฉันเช็ดน้ำตาก่อนจะเล่าต่อ"ขากลับ แม่ได้รับข่าวว่าเขาประสบอุบัติเหตุ แม่พยายามหาทางไปเยี่ยมเขาแล้วแต่ทางนั้นก็กีดกันแม่ไม่ให้

เมื่อก่อน 2 กลุ่มเป็นเพื่อนสนิทกัน ปู่ของทั้งสองตระกูลเป็นคนก่อตั้งกลุ่มขึ้นมาทั้งสองกลุ่ม ต่างฝ่ายต่างเติบโตไปพร้อม ๆ กันคอยเกื้อหนุนกันและกันมาตลอด ด้วยความที่ผู้ก่อตั้งเป็นเพื่อนสนิทกันทั้งสองกลุ่มเลยเปรียบเสมือนพี่น้องกันแน่นอนว่าเส้นทางมาเฟียไม่ได้ขาวสะอาดนักมีการทำธุรกิจสีเทาจนถึงดำอยู่ประมาณหนึ่ง ทว่าพวกเรามีกฏอยู่หลายข้อหนึ่งในนั้นก็คือ ไม่ว่ายังไง ก็จะไม่ยุ่งเกี่ยวกับ ยาเสพติด เด็ดขาด จนกระทั่งมีเรื่องเกิดขึ้นแก๊งไวท์โรสถูกตำรวจเข้าตรวจค้น และพบยาเสพติดจำนวนมากอยู่ในโกดังเก็บของจากการสอบปากคำของตำรวจ มีบางคนกลับสารภาพว่า ยาเสพติดนั้นเป็นของแก๊งไวท์โรสทำให้ฝ่ายนั้นโกรธมาก คิดว่าแบล็คดราก้อนใส่ความพวกเขาและเป็นหนอนบ่อนไส้รวมถึงเป็นคนเอายาไปไว้ที่โกดัง จนสุดท้ายก็มีการปะทะกันเกิดขึ้นทางแบล็คดราก้อนเองก็ยืนยันว่าไม่ได้ทำ แต่ทางนั้นก็บอกว่าลูกน้องที่สารภาพเป็นคนของทางแบล็คดราก้อน หลังจากการปะทะกันก็มีการนัดคุยกันหลายครั้งแต่ก็ไม่ได้ข้อสรุป จนกระทั่งผู้นำฝ่ายนั้นถูกฆ่าตายแน่นอนพวกเขาคิดว่าเป็นฝีมือของแบล็คดราก้อน เพราะเหตุเกิดตอนที่กำลังเดินทางมาเจรจากันอีกครั้ง รถที่ผู้นำฝั่ง

พี่ทิวนั่งคุยกับฉันสักพักก่อนที่เขาจะขอตัวออกไปข้างนอก เขาบอกว่านัดเพื่อน ๆ ไว้ที่ผับฉันเลยได้พัก ระหว่างที่กำลังนอนพักอยู่คุณแม่ก็เข้ามาหาฉันอีกรอบ"เป็นไงบ้างจ๊ะ ดีขึ้นไหม""ดีขึ้นแล้วค่ะคุณแม่"คุณแม่เข้ามานั่งเป็นเพื่อน ชวนคุยเรื่องนี้ เรื่องนั้นไปเรื่อย เพื่อให้ฉันไม่กังวลสักพักคุณแม่ก็ขอตัวออกไป"มีอะไรเรียกแม่ได้เลยนะ ตอนนี้พักผ่อนนะ""ขอบคุณนะคะ คุณแม่"ฉันกล่าวขอบคุณแม่สามี เธอลูบหัวฉันเบา ๆ ก่อนจะลุกขึ้นหันหลังทำท่าจะเดินออกไป"คุณแม่คะ...""ว่าไงจ๊ะ""ตอนที่คุณพ่อมีเรื่อง คุณแม่จัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงคะ""อืมม แม่แค่เชื่อใจคนของเราจ๊ะ"ฉันมองหน้าแม่อย่างงง ๆ เอิ่ม มันก็ได้แหล่ะ แต่ฉันก็ยังห่วงเขาอยู่ดีอ่ะ ทั้งห่วง ทั้งกังวล"เราเปลี่ยนวิถีชีวิตใครไม่ได้หรอกนะลูก ทั้งสิ่งที่เขาทำมาตลอดหรือสิ่งที่เขาเป็น แต่ที่เราทำได้คือสนับสนุนคนของเราให้ดีที่สุด""สนับสนุนเหรอคะ?""ใช่จ่ะ อาจจะฟังดูแปลก ๆ นะ แต่แม่เชื่อว่าสิ่งที่พ่อจะเขาทำ จะดีต่อครอบครัวที่สุด"ฉันคิดตามช้า ๆ ก็จริงนะ เขามีลูกน้องมีคนที่ต้องดูแล ต้องปกป้องและตอนนี้ฉันเป็นภรรยาเขา เขาเองก็คงเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ฉั

"ใคร?""เป็นนายตำรวจที่เราเคยขัดแข้งขัดขามันครับ"นนท์ยื่นแฟ้มประวัติให้ทิวเทพ เขารับไปอ่านอย่างรวดเร็ว'พ.ต.อ. เอกฤทธิ์ ชัยธนาเกียรติ?'ทิวเทพอ่านชื่อแล้วก็คิดหนัก อีกฝ่ายเป็นถึงตำรวจยศสูง ถึงแม้จะมีข่าวแย่ ๆ ออกมาบ้างแต่ก็ไม่สามารถเอาผิดได้เพราะอีกฝ่ายที่คนหนุนหลังที่ใหญ่พอสมควร"ตำรวจยศสูงใช้ได้เลยครับพ่อ”ทิวเทพส่งแฟ้มประวัติให้พ่อของเขาอ่านก่อนที่พ่อจะส่งให้เทวาอ่านต่อ"เราเคยขัดขวางกระบวนการค้ายามันเมื่อหลายเดือนก่อน มูลค่าความเสียหายหนัก มันคงแค้นสินะ”พ่อของเขาเอ่ยขึ้นมา"คงใช่ครับ"เมื่อหลายเดือนก่อนมีการลักลอบขนยาล็อตใหญ่เข้ามา ทิวเทพเป็นคนส่งข่าวเรื่องการขนยานั้นให้ตำรวจเอง เขาเองก็ไม่คิดว่าทางนั้นจะยังคงแค้นเขาอยู่จนถึงขั้นสร้างเรื่องให้ 2แก๊งแตกหักกันมากขึ้น"เราต้องระวังตัวให้มากกว่าเดิม ระวังมันจะยัดยาเรา""ครับพ่อ""เทวา กลับมาช่วยงานพี่เขาสักระยะนะ""ได้ครับพ่อ""ส่วนทิวเทพ ช่วงนี้ให้ทิชาระวังตัวให้มากอย่าเพิ่งติดต่อใคร โดยเฉพาะแม่ของเธอ""ครับ""อย่าให้อีกฝ่ายรู้จุดอ่อนไปมากกว่านี้ พ่อจะไปคุยกับเพื่อนพ่ออีกที"พ่อของเขาพูดจบก็ลุกออกจากห้องไป เหลือแค่ 2 พี่น้องที่ยังนั

เมื่อมาถึงบริษัทคุณแม่ก็ได้แนะนำฉันอย่างเป็นทางการกับพนักงานอีกครั้ง หลังจากนั้นท่านก็พาฉันไปศึกษางานต่าง ๆ ในบริษัทท่านบอกว่ายังไงก็อยากให้มาช่วยงานพี่ทิวที่นี่ ส่วนเรื่องฝึกงานก็ให้มาฝึกที่นี่เช่นกันหลังจากเรียนก็ค่อยมาช่วยพี่ทิวดูแลกิจการอีกทีตอนนี้แค่ศึกษาไปก่อนซึ่งฉันก็รับฟังอย่างตั้งใจยังไงซะสายที่เรียนมาก็เหมาะที่จะทำงานที่นี่อยู่แล้วฉันเลยไม่ได้มีปัญหาอะไร เราอยู่ที่บริษัทกันจนเย็นก่อนจะกลับมาที่บ้าน 3 หนุ่มที่ทำสวนทั้งวันนั่งหมดสภาพที่ห้องรับแขกเนื้อตัวมีแต่ดินและฝุ่น"กลับมาแล้วหรือที่รักก ผมขอกอดหน่อยย"คุณพ่อพยายามที่จะเข้ามากอดคุณแม่ โดยที่ไม่อายสายตาลูก ๆ เลย แต่ก็ต้องชะงักเมื่อคุณแม่ไม่ยอมให้เขาใกล้"อย่าเข้ามาค่ะ คุณไปอาบน้ำก่อนเลย มีแต่ดิน""ครับที่รัก"คุณพ่อโดนคุณแม่โดนเบรคหัวทิ่มเลยอ่ะ แน่ล่ะ มีแต่ดินทั้งตัว"พี่ทิวก็ไปอาบสิคะ"ฉันหันไปบอกผัวตัวเองบ้าง ส่วนเทวารายนั้นเดินลิ่วออกไปคนแรกแล้ว"ครับ"หลังทุกคนอาบน้ำเสร้จก็ลงมาทานข้าวกัน หนุ่ม ๆ มีสีหน้าสดในขึ้น คงคิดว่าคุณแม่ให้อภัยสินะ ผิดค่ะ! ผิด! ท่านจะให้ทุกคนนอนนอกบ้าน 2 อาทิตย์จริง ๆ และฉันต้องร่วมมือด้วยอย่างเ