Lahat ng Kabanata ng Taming the Casanova Billionaire : Kabanata 71 - Kabanata 80

"Oh, c'mon bro, matagal na akong umiinom ng beer, hindi lang halata kapag magkasama tayo," mabilisang sagot ni Julian. Napangiwi na lang si Brent na tila kumbinsido sa sinabi ni Julian. "So, stay chill bro, kuha lang ako," dagdag nito at dumiretso sa kusina. --- Brent's P.O.V. What's happening to Julian now is totally unbelievable. I can't tell exactly what it is, pero nakakapanibago. Makalipas ang ilang minuto, dala na niya ang Mythos Lager beer, na sikat sa bansang ito—Greece. I was a little bit amused when he opened it like a pro. Julian had never been like this before, pero baka nga matagal niya lang itong tinago sa akin. By the way, as we drank together, napansin ko siyang pasulyap-sulyap sa kanyang relo, and it looks like hindi siya mapakali dahil panay ang lingon niya sa entrance ng gate. Was he expecting someone? But who? Bigla akong bumalik sa ulirat nang maalala kong tanungin siya kung kasama ba niya si Alex, or maybe kung may alam siya kung nasaan na ito. Medy

"My God Alex...iinom inom ka ng madami tapos lalake pa kasama mo?!" pasigaw na sagot ni Julian habang nagda-drive ng sasakyan. Ngunit tila hindi siya narinig ng dalaga at nakasandal lamang ito at hindi mapakali. "Ang ineettt!" biglang sigaw ni Alex habang pwersahan na tinatanggal ang kulay beige na coat nito. "Hey, what are you doing?! Don't undress here!" Hindi mapakaling sabi ni Julian habang salitan ang tingin kay Alex at sa highway na dinadaanan. "Ssshhh! Maingay ka! Mainit nga!" sigaw ni Alex na halatang tinamaan na ng todo sa alak na nainom niya. "Oh wow? Ako pa talaga ang maingay? You're still blubbering, and look at yourself! You look intoxicated!" muling bulyaw ni Julian na ngayon ay madiin na ang pagkakahawak sa manibela ng kotse. Tumawa lang si Alex at tila hindi pinapansin ang mga sinasabi ni Julian. "Julian... stop pretending that you... you care for me, 'kay? Don ka na lang sa VECA mo. Total, mas masaya ka don, eh. May pahawak-hawak ka pa ng kamay don,

Alexa P.O.V. Habang tahimik kong pinagmamasdan ang matamis na yakapan ng mag-ina, hindi ko maiwasang mapako ang tingin ko sa kanang palad ni Julian. Parang may kung anong kakaibang bagay doon—isang marka o tila isang simbolo na ngayon ko lang napansin. Parang may kahulugan iyon, ngunit hindi ko magawang tanungin siya. Ang mga mata niya, na puno ng pagmamahal habang tinitingnan ang kanyang ina, ay tila nagsasabi na hindi ito ang tamang oras. Kaya't nagdesisyon akong lumayo muna at bigyan sila ng pribadong sandali. Ngunit sa paglayo ko, hindi ko maalis sa isipan ang biglaang pag-alis ni Eros. Pambihira talaga. Ni hindi man lang niya inisip na marami ang mag-aalala sa ginawa niya. Mula pa noon, ganyan na siya—palaging gumagawa ng desisyon na hindi iniisip ang maaaring epekto sa iba. Pero bakit tila may kung anong nag-uudyok sa akin na alamin kung ano ang dahilan ng kanyang pag-alis? Habang naglalakad ako sa hardin, bumalik sa isip ko ang mga nangyari kagabi. Kahit lasing ako noong ga

"Manong Tacio! Manong Tacio!" tarantang sigaw ni Aling Panyang, ang kapitbahay lamang nila ni Mang Tacio.Nagulat ang matanda at mabilisan itong lumabas."O, Panyang, bakit aligaga ka ata?""Naku, tignan niyo itong post sa Fesbuk (Facebook). Hindi ba ito iyong nawawalang alaga niyo?" turo ni Aling Panyang sa android na cellphone nito.At nang titigan ni Mang Tacio ay labis siyang kinabahan nang makita ang litrato na hinihinala niyang si Eros na nakaratay sa ospital malapit sa lungsod kung saan malapit lamang sila."Diyos ko, si Eros nga! S-Salamat, Panyang! Sandali lang at pupuntahan ko!" saad ng matanda at mabilis itong gumalaw upang mapuntahan ang alaga.Naisipan muna ni Mang Tacio na huwag ipaalam sa mga magulang ni Eros ang nangyari dahil siguradong mag-aalala ang mga ito.At nang masilayan niya si Eros, lubhang nanlumo ang matanda nang makita niya ang binata sa kritikal na kalagayan."Excuse me po? Kayo po ba ang pamilya ng pasyente?" tanong ng isang nurse na kasalukuyang naka-as

Papunta na noon si Alex sa company nila Julian, at habang tinatahak nito ang hallway papunta sa kanyang opisina ay labis itong natigilan nang magkita sila ni Mr. Evans, ang ama ni Julian at Eros. "G-Goodmorning po Sir," nakayuko ang ulo na saad nito. Napaayos si Mr. Evans ng kanyang salamin. At tinititigan ang dalaga mula ulo hanggang paa. "Well, I didn't expect na magkakasalubong tayo iha, at, nakakatuwang isipin na magpahanggang dito ay binabakuran mo pa din ang anak ko." Saad ni Mr. Evans at tila balak nitong saktan ang damdamin ng dalaga. "M-mauna na po ako Sir," mabilisang sagot ni Alex at hahakbang na sana ito nang muling magsalita ang Ginoo. "We're not yet finished talking Miss Villamor, ganyan mo ba pakitunguhan ang owner ng company kung saan ka nakatapak ngayon?" sumbat ni Mr. Evans at unti-unting lumingon si Alex. "S-sir... sorry po pero hindi ko po gustong magsimula ng gulo dito, at paumanhin din po kung hindi man maganda ang araw niyo na nakasalubong ako." mag