All Chapters of MAFIA BOSS SERIES: THE PRETENDING WIFE [Mr. KING]: Chapter 111 - Chapter 120

(Kiray pov) Maaga akong nagising para maghanda sana ng aming almusal. Pero laking gulat ko ng pagdating ko sa kusina ay naabutan kong naghahanda na si Laxus ng breakfast namin. “Good morning, Queen.” Agad ako nitong nilapitan at hinalikan sa labi. Pinaghila pa ako nito ng upuan para paupuin. “Ang aga mo yata ngayon.” Nakangiting puna ko sa kanya. Nginitian niya ako bago naglapag ng mainit na gatas sa mesa. Naglapag din ito ng pancake na may chocolate syrup sa harapan ko bago umupo umupo sa upuang nasa harapan ko. Hindi ko maalis ang tingin ko sa gwapo nitong mukha habang inaasikaso niya ako. Hindi talaga ako makapaniwala na mamahalin ako ng katulad ni Laxus na pekpekto sa lahat ng bagay. Ang swerte ko dahil nasungkit ko ang puso ng katulad niya. Sinong mag aakala na ang katulad niya na matigas ang puso ay lalambot dahil sa pagmamahal. Nang tumingin siya sa akin at mahuli akong nakatingij ay nginitian niya ako. Namula ako dahil huling huli nito ang titig ko. “Go on, Queen

“Kiray, ano ang gagawin namin dito sa mga lumang gamit ng lola mo? Itatapon na ba ang mga ito?” Tanong nito. Pinapalinis ko kasi ang maliit na bodega sa bandang likuran ng bahay namin. Nagpresinta si Aling Marites na linisin ito dahil wala naman daw siyang ginagawa. “Pakipasok nalang po dito sa sala, Aling Marites. Balak ko po kasing ilagay ang lahat ng mga iyan sa bagong mga kahon para matabi ko ng maayos bago itago.” Hindi ko itatapon ang mga gamit ni lola. Ito nalang kasi ang mga alaalang iniwan nito sa akin. Pagkatapos namin mag usap ay nagpaalam muna ako sa kanila na aasikasuhin ang mga gamit ni Lola. Habang nasa kalagitnaan ako ng pag aayos ay dumating si Mommy Nissa. Nagulat ako dahil hindi ko inaasahan na darating siya. Halatang nagulat ito ng anyayahan kong pumasok sa sala. “Maupo ka po muna, Mrs. Solante.” Ani ko rito. “Sandali lang po dahil kukuha lang ako ng meryenda niyo.” Dali-dali akong kumuha ng meryenda para dito. Pagbalik ko sa sala ay inabot ko dito ang tray n

(Kiray pov) Lumipas pa ang tatlong araw ay hindi pa rin nagigising si Mommy Nissa. Bukod sa akin ay walang nag aasikaso at nag aalaga dito sa ospital. Gusto ko sanang ipaalam sa natitira nitong pamilya ang kalagayan nito pero ayon kay Laxus ay nawawala ang kapatid ng asawa nito kasama ang asawa at mga anak. Saka hindi daw pwede na ilabas ang tungkol sa kalagayan nito dahil baka malagay sa alanganin ang posisyon nito sa sariling mga kumpanya. Ang kumplikado pala ng buhay ng ibang mayayaman. Kapag nagkasakit ay matutuwa pa ang iba dahil magkakaro’n na sila ng chance na agawin ang posisyon mo. Akala ko sa movie lang nangyayari ang mga gano’n. “Kiray, ang tagal mo naman! Kanina pa naghihintay sila Jigs sa labas!” Tawag sa akin ni Mariz na nakabihis na. Ngayong aras kasi ay aalis kami papunta sa Pastry Shop ko para ipa-blessing ito. Gusto ko kasi na maalis ang negative energy na nakapaligid dito bago ang opening. Naniniwala kasi ako na malas ang hatid ng mga bad energy. “Madam, dali

(Kiray pov) Hindi ako mapakali habang buhat ko si Mumu. Kahapon pa nakaalis si Laxus at hanggang ngayon ay wala pa ring balita rito. "Madam, maupo ka. Wag kang mag alala dahil sigurado ako na ligtas sila." Sabi sa akin ni Manang. Kahapon pa ako nito pinapakalma simula no’ng umalis sila Laxus. Pero imbes na mabawasan ang pag aalala ko ay lalo lamang akong kinakabahan. Ewan ko ba. Pakiramdam ko ay may hindi magandang mangyayari. Tumingin ako kay Mumu na ngayon ay natutulog na buhat ko. Wala itong kamalay-malay na nasa panganib na ang ama nito para sa amin. "A-Ay diyos ko!" "M-Manang!" Napahiyaw kami sa gulat ng makarinig ng malakas na pagsabog. Agad kaming lumabas ni Manang para tingnan ang nangyari sa labas. Nanlaki ang mata namin pareho ng makita na marami ang mga tauhan ni Laxus ang nakahandusay na at duguan, nagkalat ang kanilang mga katawan na parang wala ng mga buhay. D-Diyos ko po... ano ang nangyari?! Nagulat ako ng hilahin ako ni Manang sa braso. "Madam, kaila

Nagkalat ang dugo sa ibabaw ng kama galing sa sugat ko sa binti at sa ulo ko. Bawat palahaw ko ng iyak ay lalo akong nanghihina. Hindi pa patay si Laxus—ito ang tinatatak ko sa isip ko. Hindi pa sila patay ng anak ko. Hindi nagtagal ay pumasok sila Zack kasama ang dalawang tao na kilalang-kilala ko. Sila si Tita Alexa at Cesar. Ang kamag anak nila Mommy Nissa. Nang makita ako ng mag asawa ay nabalot ng poot ang kanilang mga mata. Hindi ko alam ang nagawa ko sa kanila para tingnan nila ako na parang napakalaki ng kasalanan na nagawa ko sa kanila. “Salamat sa pagligtas mo sa amin ni Cesar, Zack. Tatanawin naming malaking utang na loob ang ginawa mo.” Panimula ni Alexa. Bumaling itong muli sa akin. “Mabuti naman at dinala mo rito ang babaeng ito. Ang akala ko talaga ay gusto lang akong gatasan nila Rita at Norman noon ng sabihin nila sa akin na buhay pa ang batang ito.” Rita at Norman? Sa pagkakatanda ko iyon ang pangalan ng magulang ko. Madalas ko kasi iyong marinig kay Brando