LIKE 👍
Humalakhak ang asawa nitong si Cesar. “Kami nga. Nakipagsabwatan kami kay Zack at ginamit namin sila Maureen at Joffrey para gumawa ng lahat. Alam namin na si Karina talaga ang kasama ni Nissa at hindi ikaw. Pinapatay ka na kasi namin. Naisip namin na hahati pa sa yaman ng Solante ang batang iyon kaya nagplano kami. Binalak din namin na ipapatay si Nissa pero naunahan niya kaming kumilos…” tumalim ang mga mata nito. “Kinuha niya sa amin ang mga anak ko! Kaya ngayon ay gaganti kami sa ginawa niya sa pamilya namin!” Natigilan sila ng tumawa ako sa kabila ng pag iyak ko. “Kayo ang unang gumawa ng masama sa kapwa niyo, ngayong nakatanggap kayo ng karma ay hindi niyo matanggap?” “Tumahimik ka! Anong karma?” Galit na bulyaw sa akin ni Tita Alexa. “Ang mommy mo ang kumuha sa mga anak ko! Siya ang dahilan kaya… kaya nawawala ang mga anak ko!” Humagulhol ito ng iyak habang nanlilisik ang matang nakatingin sa akin. “P-Pinadala niya sa ibang bansa para gawing prostitute ang mga anak ko… ahh
(Laxus pov) Hinawakan ko ang kamay ni Kiray. Marahan ko itong pinisil habang nakatingin rito. Tumiim-bagang ako ng mapatingin sa ulo nito na halos mabalot ng benda. Dalawang araw na ang nakakalipas ngunit wala pa rin itong malay. Ayon sa Doctor ay baka abutin pa ng tatlong araw bago ito magising dahil sa pinsalang natamo at gamot na tinurok dito. Kung hindi daw ito agad nadala sa hospital ay baka naubusan na ito ng dugo at hindi maaagapan ang pagputok ng ugat sa ulo nito. "Boss, kanina pa umiiyak si Mumu. Mukhang hinahanap kayo." Lumapit si Jigs sa akin at inabot ang anak namin na umiiyak. Binitiwan ko muna ang kamay ni Kiray bago kinandong si Mumu. Napangiti ako ng bigla itong ngumiti ng makita ang mommy nito. "M-Myyy! M-Myyy!" Tila may nagbara sa lalamunan ko ng marinig ang tawag nito sa ina nito. Tumingala ako at nagsimulang manlabo ang mata ko. 'This is all my fault. Kung dumating ako ng maaga ay hindi mahihiga dito si Kiray.' Hindi ko mabilang kung ilang beses kong sinisi a
Hindi ito ang unang beses na umiyak ako dahil kay Kiray. At kahit sinuman ang makakita sa akin na umiyak dahil sa kanya ay wala akong pakialam. Tama nga si Tita Julian. Kapag nagmahal ka ay lalabas ang mga emosyon na hindi mo aakalain na mayro’n ka. "Sir Kingkong---" Napalunok ng laway si Manang ng tingnan ko ng masama. "Sige, Sir nalang." bumuntonghininga ito. "Magpahinga ka muna. Hindi matutuyo ang mga sugat mo kung hindi ka magpapalagay ng gamot." "It was nothing, Manang." Sanay akong hindi kumain ng ilang araw, sanay sa sakit ng katawan. Balewala ang mga sugat na ito sa mga sugat na mayron ako noon. Pinalaki akong matibay at matatag, hindi ako kayang patumbahin ng mga sugat na ito. "D-Dada!" Tumingin ako kay Mumu. Nagulat ako ng abutin nito ang pisngi kong nasunog sa malakas na pagsabog. Hindi ko ininda ang hapdi ng hawakan ito ng anak ko. "Da-dada..." Naalala ko noong lumabas si Mumu, naluha din ako ng unang beses kong marinig ang boses nito. Hanggang ngayon ay may
“Nangako ka sa akin—“ hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng yakapin niya ako. “I don’t care whoever you are, Queen. Si Kiray ka man o si Rayana ay wala na ‘yung halaga. Basta ikaw ang gusto kong makasama at magiging ina ng mga anak ko. Handa akong protektahan kayong dalawa.” Alam ko ‘yon… simula ng patawarin ko siya at pinapasok sa buhay namin ni Mumu ay pinadama niya sa amin kung gaano niya kami kamahal. Sinapo niya ang mukha ko at malamlam ang mata na tumingin sa akin. “But I do happy to see you again, kid. Ang lakas mo sa taas. Dati pangarap mo lang ako, pero ngayon abot kamay mo na ako.” Kumikislap ang mata sa luha na biro nito. Parehong luha ng kaliagayahan ang luhang pumapatak sa mata naming dalawa. Natawa ito ng irapan ko. Kid kasi ang tawag nito sa akin noon. “Ang yabang mo naman. Bata pa ako noon ‘noh. Saka kasalanan mo ang gwapo mo kasi.” Oo, pinangarap ko siya noong bata pa ako. Nagustuhan ko siya noong unang araw na nakita ko siya. Ang nakakatawa ay sampong tao
(Kiray pov) Tumingin ako sa kamay ni Mommy na nakahawak sa kamay ko. Simula ng maggaling kami sa hospital ay niya ako binitiwan. Natatakot siya na baka daw kapag binitiwan niya ako ay mawala ako kagaya noon. Hindi ko mapigilan na maawa habang nakatingin rito. Hanggang ngayon kasi ay namamaga ang mata nito sa pag iyak simula ng malaman niya na buhay ako- Huminto ang sinasakyan namin sa tapat ng isang Memorial Park. Pagkababa namin ay tumingin ako sa sasakyan na nakasunod sa amin kung saan sakay ang mag ama ko. Bago ako sumunod kay Mommy ay nakangiti na tinanguhan ako ni Laxus habang buhat si Mumu. Ayaw sana nitong sumama dahil gusto nito na bigyan kami ng time ni Mommy na magkasama, but I insist. May plano kasi akong gawin pagkatapos. Pagdating namin sa harap ng puntod nila Daddy at Karina ay agad na nangilid ang luha ni Mommy. "H-hon, Karina, si Rayana... bumalik siya sa atin." Hindi ko namalayan na umiiyak na rin pala ako. Last time na kasama ko si Daddy ay naghihingalo
(Kiray pov) Dahan-dahan kong inalis ang benda sa mukha ni Laxus. Mas excited pa ako sa kanya habang inaalis ang benda sa buong niya. Ito kasi ay parang wala lang kung mabalik sa dati ang mukha niya. Ang dahilan nito, gwapo naman daw si Mumu, katibayan daw iyon na walang papantay sa kagwapuhan niya. Napailing nalang ako habang natatawa ng maalala ang biro nito. “Woah! Kingkong, ang gwapo mo na ulit!” Napapalakpak pang sabi ko ng makita ko na bumalik na sa dati ang mukha nito. “Ulit?” Nakasimangot na tumingin siya sa akin. “So, nagsinungaling ka sa akin na gwapo ako sa paningin mo in these few months?” Daig pa ang bata na turan nito. Hindi ko mapigilan na matawa ng paningkitan niya ako ng mata. “Gwapo ka, okay. Pero mas gwapo ka na lalo ngayon.” Nginuso ko ang mukha niya sa salamin kung saan naro’n ang napakakisig at napakagwapo niyang repleksyon. “Para ka ng Hollywood actor ulit… kamukhang-kamukha mo na ulit si Mumu!” “Tsk. Gusto mo lang yata akong pakasalan dahil gwapo na
(Kiray pov) Kanina pa kami nag iiyakan nila Mariz, ngayong araw kasi ay hinahakot na ang ibang gamit namin para dalhin sa storage house namin sa Batangas. Ayoko kasing ipamigay ang mga lumang gamit namin ni Lola sa bahay. May sentimental value kasi ang lahat ng ‘to sa akin. Pati ang bahay namin ay hindi ko pa rin binebenta hanggang ngayon. “Mamimiss ka namin, Kiray. Mag iingat kayo do’n ha. Lalo ka na, Mumu.” Ginulo nito ang buhok ng anak ko. “Ninang!” Nakasimangot na reklamo ni Mumu. Natawa kami pareho ni Mariz. Ayaw na ayaw kasi nito na ginugulo ang buhok niya na pinatigas gamit ang gel. Ewan ko ba dito sa anak ko, gustong-gusto na matigas ang buhok. Pagkatapos isakay sa van ang mga lumang gamit namin ay nakipag kwentuhan muna ako sa kanila. Matagal kasi kaming hindi magkikita pagkatapos nito. Aalis kasi kami buong pamilya, pupunta kami ng US para do’n manirahan. Gusto kasing mag aral ni Morgan kung saan nag aral ang daddy nito. Habang naglalakd kami papunta sa bakery na pi
Magandang araw po sa inyong lahat! Gusto ko lang po magpasalamat sa lahat ng sumubaybay sa love story nila Laxus at Kiray. Maraming salamat din po GEMS 💎 at RATE niyo🫶 Sa mga nahabaan po, pasensya na po. Hindi ko po kasi mai-execute ng maayos ang story ko kung mamadaliin ko. So bear with me guys🫰At saka ganito po talaga ako gumawa ng story, may pagka mahaba po talaga. Sa susunod pong CHAPTER ay isisingit ko pa rin sila Laxus at Kiray. Mamimiss ko kasi sila. Sana po ay subaybayan niyo rin ang story ng mga anak nila. THANK YOU PO ULIT‼️ Ang susunod po na CHAPTERS ay Love Story na nila Morgan at Saddie. Blurb of book 2🍀 Nagsara ang Dance Studio kung saan nagtatrabaho si Saddie. Dahil may kanya-kanya ng pamilya ang magulang niya, pinili niyang umuwi sa dati nilang bahay. Ayaw niya kasi magpabigat sa mga ‘to. At saka alam niya na hindi siya gusto ng bagong kinakasama ng mga magulang niya. Tumira siya sa dati nilang bahay—kung saan siya lumaki at nagkaisip. Sa kanyang
(Saddie pov) Hinaplos ko ang sugat ni Morgan sa kilay habang nagpapasalamat sa diyos dahil ligtas ito. Buti nalang at hindi malubha ang tinamo nito. Kundi ay baka hindi lang gasgas ang natamo nitong mga sugat. Nang masiguro kong tulog na ito ay saka ako tumayo para kunin ang ointment na nireseta ng doktor para sa sugat nito. Pagkatapos lagyan ng ointment ang sugat nito ay kinumutan ko ito bago lumabas ng kwarto. “Masakit pa rin ba ang tiyan mo, iha?” Tanong ni mommy Kiray ng masalubong ko ito. May dala itong gatas para sa buntis. Dahil tulog si Morgan ay sa sala muna kami tumuloy. “Pasensya ka na sa nangyari, iha. Dapat ay nakinig ako kay Morgan. Hindi ka sana mawawalan ng malay kung sinunod ko ang sinabi ng anak ko.” Puno ng pagsisisi na sabi nito. Pagkalapag nito ng gatas ay hinawakan ko ang kamay nito. “Mommy, hindi mo kailangan humingi ng tawad, wala ka pong kasalanan. Ang totoo nga po ay nagpapasalamat ako dahil sinabi niyo sa akin. Dahil kung hindi ay baka hindi ko nalam
(Saddie pov) Halatang kinakabahan si Stephanie na makaharap si mama kaya hinawakan ko ito sa kamay. “Wag kang matakot, hindi nangangagat si mama.” Biro ko dito. Natawa ito ng bahagya. Pagkabukas ng pinto ay nakangiting sinalubong kami ni mama. Halatang nagulat pa si Stephanie dahil sa mainit na pagsalubong dito ng mama ko. “M-magandang hapon po, tita. P-para nga po pala sa inyo, herbal tea. Nalaman ko po kasi na kagagaling niyo lang sa sakit.” “Maraming salamat, iha. Nag abala ka pa. Halika maupo muna kayo ng kapatid mo.” Sumunod kami kay mama ng magpatiuna ito sa paglalakad. Habang naglalakad kami ay panay ang siko sa akin ni Stephanie. Halatang kabado pa rin ito na harapin ang mama ko. Hindi ko ito masisisi. Kasi kung ako ang nasa kalagayan nito ay baka gano’n din ako. Pagdating namin sa sala ay umupo kami. Naabutan pa nga namin na naglalaro ang mga stepbrother ko. Wala si tito ngayon dahil nasa trabaho ito kaya sila lang ang nasa bahay ngayon. “N-naku tita maraming s
“Hindi mo ba sasagutin?” Tanong ko kay Stephanie. Nandito kami ngayon sa isang restaurant at kumakain. Bigla nalang kasi ito nag alok na ililibri ako ng lunch. Gusto daw nito makabonding ako kahit minsan sa labas. Hindi na ako nagpasama kay mommy Kiray at mama dahil sinundo naman ako nito kanina sa bahay. Bumuntonghininga ito. Kanina pa kasi nagriring ang cellphone nito sa tawag nila papa at tita Letty. Mukhang hanggang ngayon ay wala itong balak makipag usap sa magulang nito. “Saddie, hindi kasi madaling gawin ‘yon. Hindi pa sa ngayon. Teka nga pala. Diba may lakad ka ngayon? Samahan na kita.” “Ah oo nga pala. Sigurado ka ba? Baka kasi mamaya makaistorbo ako sa pasok mo.” “Naku hindi. Day off ko ngayon. Saka naboboring ako sa inuupahan ko eh. Kaya sasamahan na kita.” Kinawit nito ang kamay sa braso ko. “May gwapo ba sa pupuntahan natin? Baka meron, single ako at pwedeng-pwede ireto.” “Lokoloko ka. May dadalawin lang ako. Saka may kukunin ako sa bahay.” Tingnan mo ‘tong bab
“Happy birthday, Mumu!” Natawa kami nila mommy ng sumimangot ito. Paano ay sinuprise namin ito gamit ang kids party. Eh wala kasi kaming ibang maisip ni mommy Kiray. Kaya ito ang naisip namin para maiba naman. “Happy birthday, Mumu… happy birthday, Mumu… happy birthday happy birthday… happy birthday to you!!!” Sabay naming kanta ni Mommy, habang sila daddy Laxus at Kirl ay natatawang umiiling sa gilid. “Hipan mo na ang kandila anak. Pero bago ‘yon ay mag wish ka muna.” “Mom!” “Oh bakit? Sasabihin mo na naman na hindi totoo ‘yon? Aba tingnan mo, nakapag asawa ka ng katulad ni Saddie dahil ‘yon anh wish mo noong bata ka. Hindi lang maganda ang naging asawa mo, mabait at mapagmahal pa. Kaya sige na, magwish ka na.” Pamimilit dito ng mommy nito. Napapailing nalang na sumunod ito. Wala din kasi kaming balak na tigilan ito. Nakangiting lumapit ako sa kanya at nilagay sa ulo niya ang birthday hat na may character pa ni Mickey mouse. “Ano ang winish mo, Mumu? Hindi naman
(Saddie pov) bumuntong hininga ako habang nakangalumbaba na nakatingin sa cake na ginawa ko. Dalawang aras na akong nagpapractice na gumawa ng cake pero hindi ako natututo. Sinunod ko naman ang mga binilin sa akin ni mommy Kiray. Tumatawang nilapitan ako ni mama. “Anak, isang linggo pa naman ang birthday ng asawa mo. May pitong araw ka pa para mag aral.” “Paano kung hindi pa rin masarap ang gawa ko?” Ngumuso ako ng tumawa ito. Nawawalan na kasi ako ng pag asa na sasarap ang gawa ko. “Masarap man ‘yan o hindi ang mahalaga anak ay nag effort ka. Sigurado ako na magugustuhan ni Morgan anuman ang ibigay mo sa kanya. Saka sa palagay ko ay wala na siyang hihilingin pa ngayon dahil dito.” Sabay himas nito sa nakaumbok kong tiyan. Napangiti ako. Tama si mama. Sigurado na kahit ano ang ibigay ko ay maa-appreciate ng asawa ko. Nandito ngayon si mama dahil wala si mommy Kiray para samahan ako. Saka gusto nito na maalagaan din ako habang buntis ako dahil nga maselan ako. Malaki na
(Saddie pov) Tumingin ako sa salamin. Medyo nahahalata na ang tiyan ko. Mag aapat na buwan na rin pala ang pinagbubuntis ko. Lumapit si Morgan sa akin at hinapit ako. “Are you ready?” “Medyo. Pero kinakabahan pa rin ako.” First time ko kasi na dadalo sa isang Business event na kasama si Morgan. Annual party kasi ng kumpanya kaya kinakailangan na dumalo ang mga King. Ayoko sanang sumama dahil hindi naman ako sanay na dumalo sa malaking pagtitipon na gaya no’n. Pero mapilit si Morgan. “Relax, my love. Isa ka na ngayong King kaya madalas na tayong pupunta sa mga event na kagaya nito ng magkasama. Don’t be nervous… nasa tabi mo lang ako. Saka wala namang kakain sa’yo do’n.” Tawang biro nito. Ngumuso ako. “Alam mo naman na hindi ako marunong makipag socialize.” Sagot ko rito. Naglakbay ang asul nitong mata sa kabuohan ko. Nakasuot kasi ako ngayon ng Peplum Blue dress na halos umabot sa talampakan ang haba. Kahit medyo bukol na ang tiyan ko ay napakaganda ko pa rin sa suot ko.
Nagulat si Morgan pagdating dahil sinabi ko dito na nagluto ako para sa kanya. “Niluto mo ang lahat ng ito?” Gulat na tanong nito. Nang tumango ako ay nag isang linya ang kilay nito. “Hindi ba sinabi ko na sayo na huwag mong pagurin ang sarili mo?” “Ngayon lang naman, Mumu. Matagal na rin kasi no’ng pinagluto kita kaya nagluto ako para sayo. Wag ka ng magalit please…” Sobrang saya ko kasi matapos mapanood ang interview rito. Kaya naisip ko na paglutuan ito. Kahit man lang dito ay makabawi ako sa ginawa nito. Malambing na yumakap ako rito at nagpapacute na tumingala rito. Nahihiya man akong magpacute dahil ang tanda ko na ay kailangan kong gawin. Epektib naman ang ginawa ko dahil bumuntonghininga ito at gumanti sa akin ng isang mahigpit na yakap. “May nangyari ba? You look happy…” puna nito ng mapansin na hindi mawala ang ngiti sa labi ko. “Kasi ano… napanood ko ‘yung interview sayo. Ikaw ha, hindi mo man lang sinabi sa akin na magpapa interview ka. Kung hindi pa nabanggit ng mo
Hindi pala madaling magbuntis. Noong una ay nagki-crave lang ako sa mga pagkain. Pero ngayon ay palagi na akong nahihilo at sumusuka tuwing umaga. Mabuti nalang at nandiyan sila mommy Kiray. Ito ang nagpapakalma kay Morgan at nagsasabi na normal lang ang pinagdadaanan ko. “Bye, my love. Babalik din ako asap. Kailangan ko lang i-close ang deal na ito for the company.” Tumingin si Morgan sa ina pagkatapos nitont humalik sa labi ko. “Mom, ikaw na muna ang bahala sa asawa ko. Pagkatapos ng meeting ko ay babalik agad ako.“ tumingin ito sa akin. “Ano ang gusto mong pasalubong pag uwi ko?” Ngumuso ako. Lahat kasi ng gusto ko ay nandito na sa bahay, mapa pagkain man ‘yan o kung ano. Wala na akong hahanapin pa. Palagi kasi nitong sinisiguro na makukuha ko ang lahat bg gusto ko. “Basta umuwi ka lang ng ligtas ay masaya na ako, Mumu. Ingat ka ha…. I love you!” “I love you more, my love. I’ll go ahead, mom!” Humalik din ito sa noo ng mommy nito bago tuluyang nagpaalam. Nakangiti naman na
(Saddie pov) “Sigurado ka ba iha sa gusto mo?” Hinimas ko ang tiyan ko bago tumango kay mommy. “Oho, mommy. Napag usapan na namin ito ni Morgan.” Sagot ko rito. Nandito kami ngayon sa isang obgyne clinic para magpacheck up. Ngayon kasi ang schedule ko para magpatingin sa doktor. Dapat si Morgan ang kasama ko pero nagkaroon ito ng mahalagang lakad kasama si daddy Laxus papunta ng Italy. Kaya si mommy Kiray ang kasama ko ngayon magpacheck up. Gusto ko sana ni Morgan na hindi sumama sa daddy nito dahil gustong-gusto nito na samahan ako magpacheck up pero pinigilan ko ito. Alam ko kasi ang responsibilidad nito bilang panganay na anak. Kailangan nitong tumulong sa pamilya nito pagdating sa pagpapatakbo ng mga negosyo. Saka may next time pa naman para sumama ito. Tumingin ako sa black and white na monitor kung nasaan ang imahe ng batang nasa sinapupunan ko. Napag usapan namin ni mommy Kiray kung kailan ko balak na magpa ultrasound. Pero wala sa plano namin ni Morgan na alamin a