Laxus and Kiray slash Rayana🫶🫰♥️
(Kiray pov) Kanina pa kami nag iiyakan nila Mariz, ngayong araw kasi ay hinahakot na ang ibang gamit namin para dalhin sa storage house namin sa Batangas. Ayoko kasing ipamigay ang mga lumang gamit namin ni Lola sa bahay. May sentimental value kasi ang lahat ng ‘to sa akin. Pati ang bahay namin ay hindi ko pa rin binebenta hanggang ngayon. “Mamimiss ka namin, Kiray. Mag iingat kayo do’n ha. Lalo ka na, Mumu.” Ginulo nito ang buhok ng anak ko. “Ninang!” Nakasimangot na reklamo ni Mumu. Natawa kami pareho ni Mariz. Ayaw na ayaw kasi nito na ginugulo ang buhok niya na pinatigas gamit ang gel. Ewan ko ba dito sa anak ko, gustong-gusto na matigas ang buhok. Pagkatapos isakay sa van ang mga lumang gamit namin ay nakipag kwentuhan muna ako sa kanila. Matagal kasi kaming hindi magkikita pagkatapos nito. Aalis kasi kami buong pamilya, pupunta kami ng US para do’n manirahan. Gusto kasing mag aral ni Morgan kung saan nag aral ang daddy nito. Habang naglalakd kami papunta sa bakery na pi
Magandang araw po sa inyong lahat! Gusto ko lang po magpasalamat sa lahat ng sumubaybay sa love story nila Laxus at Kiray. Maraming salamat din po GEMS 💎 at RATE niyo🫶 Sa mga nahabaan po, pasensya na po. Hindi ko po kasi mai-execute ng maayos ang story ko kung mamadaliin ko. So bear with me guys🫰At saka ganito po talaga ako gumawa ng story, may pagka mahaba po talaga. Sa susunod pong CHAPTER ay isisingit ko pa rin sila Laxus at Kiray. Mamimiss ko kasi sila. Sana po ay subaybayan niyo rin ang story ng mga anak nila. THANK YOU PO ULIT‼️ Ang susunod po na CHAPTERS ay Love Story na nila Morgan at Saddie. Blurb of book 2🍀 Nagsara ang Dance Studio kung saan nagtatrabaho si Saddie. Dahil may kanya-kanya ng pamilya ang magulang niya, pinili niyang umuwi sa dati nilang bahay. Ayaw niya kasi magpabigat sa mga ‘to. At saka alam niya na hindi siya gusto ng bagong kinakasama ng mga magulang niya. Tumira siya sa dati nilang bahay—kung saan siya lumaki at nagkaisip. Sa kanyang
“I’M REALLY SORRY, SADDIE. Kahit ako ay ayaw ipasara ang Studio na ‘to. Pero wala na kaming choice. Baon na nga kami sa utang, hindi pa kumikita ang Studio. Wala na kaming ipapasahod sa inyo.” Laglag ang balikat ang balikat na lumabas ako ng office ng boss namin. Hindi lang ako ang parang pinagbagsakan ng langit at lupa, pati na din ang mga kasama ko. Naging tahanan namin ang Studio sa loob ng tatlong taon kaya mabigat sa loob namin na lisanin ito. Mabait ang mag asawang amo namin dito. Sa loob ng tatlong taon na pagtatrabaho ay wala kami naging problema sa kanila. Sa katunayan ay malaki ang naging tulong nila sa katulad ko na walang matatawag na tahanan, o pamilyang uuwian dahil mayro’n silang dorm para sa mga katulad namin, libre sa lahat, sa tubig, sa kuryente, at upa, tanging pagkain lang ang gastos namin. Kaya karamihan sa amin ay nakaipon talaga. The best amo sila! Malakas naman ang naunang dalawang taon na pagbubukas nito. Pero ng dumami ang naglabasan na kakumpetensya
Napamura ako sa sobrang inis. “Ma-flat sana ang gulong mong bwisit ka!” Inis na sigaw ko. Walang modo! Katatapos lang ng ulan pero hindi ito marunong magdahan-dahan sa pagpapatakbo. Buti sana kung perpekto ang mga kalsada dito sa Pinas. Bulag ba siya para hindi mapansin ang mga butas sa daan? Mangiyak-ngiyak na pinahid ko ang mukha ko na may putik. Pati ang maleta ko ay puro putik na. Ahhh! Ang malas naman ng araw na ‘to! NAPAHAWAK ako sa tiyan ko pagkatapos kumain. Mabuti nalang at nakahanap ako ng affordable restaurant dito sa malapit. Sa sobrang dami kong iniisip ay hindi na ako nakapag umagahan kanina. Nanginginig tuloy ako sa gutom. Kinuha ko ang cellphone ko ng magring ito. Si Navy! “Uhmm hello, Nav—“ “Nasaan ka? Kanina pa ako naghihintay sa’yo sa labas ng Dorm pero sarado. Don’t tell me gumala ka ng hindi nagpapaalam sa akin?” “H-ha? Bakit hindi mo naman sinabi na darating ka?” Eh di sana hindi kao umalis! Paano kung malaman niya na nagsara na ang Studio? Nata
(Saddie pov) Tagaktak ang pawis ko pagkatapos linisin ang buong bahay. Halos isang buong araw din niyang nilinis ang buong baba, hindi pa kasama ro’n ang taas. Aabutin yata ako ng tatlong araw kasama ang mga banyo at kwarto sa taas. Dahil nauuhaw ay lumabas muna ako ng bahay para bumili ng tubig sa labas. Naubos na kasi ang mineral water na binili ko kanina. Napatingin ako sa bakery na nasa tapat ng bahay namin. Hanggang ngayon ay pala ay narito parin ‘to. “Miss, taga di’yan ka?” Napahawak ako sa dibdib ng biglang may matandang sumulpot sa harapan ko. Titig na titig ito sa mukha ko kaya medyo nailang ako. Teka. Pamilyar siya sa akin. Kung hindi ako nagkakamali, siya si Aling Marites—ang isa sa tsismosa dito sa barangay namin, ang isa sa nagpakalat ng tsismis na maghihiwalay na ang magulang ko. Hindi ko makakalimutan ang mukha niya dahil siya lang naman ang bukod tanging may mahabang nguso dito sa lugar namin. “Kaano-ano mo sila Marilou? Kamusta na sila? Hiwalay na ba tal
“H-hindi naman siguro niya ako mamumukhaan di’ba?” Naalala ko kung paano ko siya noon binato ng itlog at pinakyuhan. Paano kung mamukhaan niya ako? T-tapos gumanti siya? Mukha pa naman itong nakakatakot. Pero bata pa ako no’n at walang muwang. “Miss!” Nanigas ako sa kinatatayuan ko ng tawagin ako ng babaeng kausap nito. N-namukhaan nila ako? Naku wag naman sana. “Ang mga supot na dala mo! Tinangay ng aso!” Saka lang ako natauhan ng makita ang supot ng pinamili ko na tangay ng asong gala. “Bwisit kang aso ka! Ibalik mo ‘yan ‘ulam ko ‘yan!” Nakipaghabulan ako sa aso. Pero dahilan ko lang ‘yon para makalayo ako sa kanila. Hinihingal na huminto ako sa pagtakbo a nilingon sila. Nakahinga ako ng maluwag ng hindi ko na sila natanaw sa labas ng bahay namin. Wala naman akong dapat ikatakot, bata pa naman ako noon at saka matagal na ‘yon. Pero narinig ko kasi ang sinabi ng babae kanina. Mukhang hindi maka-move ang lalaking ‘yon. Grabe naman magtanim ng galit ang isang ‘yo
(Saddie pov) Pagkatapos kong mamili ay naglibot muna ako. Mamayang pa naman nila idedeliver ang mga appliances na binili ko sa bahay. Napahinto ako sa paglalakad ng makita ko ang grupo nila Aling Marites. Naku naman! Bakit nandito sila? Patakbo na sana ako ng makita ako ng mga 'to. "Sabi na nga ba at ikaw yan!" Napangiwi ako ng tig-isang hawakan ng dalawang matanda ang braso ko. Mukhang wala na akong takas sa kanila ngayon. Tuwang-tuwa ang matatanda dahil para daw akong artista na pinagtitinginan ng mga tao sa paligid. "Wala ka bang balak mag artista? Aba kay ganda-ganda mong bata, Miss!" "Wala po. Tawagin niyo nalang pong Saddie." Miss kasi sila ng Miss sa akin. "Mukhang may lakad po kayo ngayon. Mauuna na po ako sa inyo— "Naku wala naman. Manonood lang kami ng sine. Tara, sumama ka sa amin. Wag kang mag alala dahil libre ka namin," "Wag na ho, nakakahiya naman. Saka may bibilhin pa ho kasi ako—" Wala siyang nagawa ng hilahin siya ng mga 'to. Hindi ako makapagfocu
‘Sa kaba lang siguro ‘to.’ Tama, sa kaba lang ‘to sigurado ako. Bakit kasi panay ang tingin nito sa akin? Sabihin na natin na may kasalanan ako. Tama ba na manakot siya sa pamamagitan ng tingin? O baka hindi nito alam ang epekto ng titig nito? Tumingin ako sa kamay nito na nakapatong sa hita. Ang laki at maugat. Magaling nga kaya ito humawak ng bola? Ayon sa mga narinig ko ay palagi daw itong MVP. So, magaling nga siya? Tumingin ako sa kamay ko. Napakaputi ko tapos ang liit pa. Mukhang isang suntok lang ako dito pagnagkataon. ‘Lord, wag naman sanang magtanim ng galit ang lalaking ‘to. Hindi makatarungan na magtanim siya ng galit sa bata. Di’ba po?’ Piping dasal ko. Sobra ang pasasalamat ko ng huminto na ang L3 sa harap ng bakery nila. Kulang nalang ay takbuhin ko ang daan palabas makalayo lang sa presensya ni Morgan. Nag unahan sa pagbaba sila Aling Marites habang naghahalakhakan, naghampasan pa ang mga ‘to. Pakiramdam ko ay umabot ng siyam-siyam bago sila makababa.
Nagulat ako ng makita sila Tita Kiray at ang asawa nito kasama si Morgan at isa pang lalaki na kahawig ni Morgan… Ano ang ginagawa nila ditong lahat? Nilapitan at niyakap ako ni Tita Kiray, kinamayaman naman ako ng asawa nito at ng lalaking hinihinala ko na kapatid ni Morgan. Nagpalipat-lipat ang tingij ko sa kanila, takang-taka ako bakit narito sila at wala sa airport. “I knew it, Ganda. Sabi na nga ba may kakaiba sa tinginan ninyong dalawa ng aking anak.” Namula ako at yumuko. Napansin pala iyon ng ginang. Nakakahiya, baka nandito ito para sabihin na layuan ko si Morgan dahil may fiancee na ito at hindi ako nababagay dito. “Natutuwa akong malaman na ikaw ang fiancee ng anak ko, Ganda. Ngayon palang ay welcome to the family, Ganda.” “P-po?” Pero ang akala ko ay… bigla akong nilapitan ni Morgan at niyakap sabay bulong ng “I love you” sa tenga ko. Narealized ko na ako pala ang babaeng tinutukoy ng kasambahay kanina. Ako pala ang fiancee na tinutukoy nito na susunduin.
(Saddie pov)Malungkot na tumingin ako sa mga bulaklak na binigay sa akin ni Morgan. Gusto kong pagsisihan na tinaboy ko ito kahit pinaliwanag na sa akin nito ang lahat. Natatakot kasi ako na baka pinapaikot lang niya ako kaya pinili ko muna na pag isipan ang relasyon naming dalawa. Mahal ko siya pero natatakot ako na baka side chick lang ako nito. Bukod kasi sa akin, at kina Mama ay wala ng nakakaalam na nobya niya ako. Ewan ko ba. Hindi naman ako dating ganito, na mapaghinala. Pero simula ng lokohin ako ni Navy at palabasin na mayaman sa magulang nito ay mabilis na akong magkaro’n ng duda. Natatakot kasi ako na baka masaktan ako katulad ng ginawa nito sa akin noon. Umupo si Mama sa tabi ko ng makita ako nito. “Ma, ano ang dapat kong gawin? Mahal ko po si Morgan pero natatakot ako baka magsinungaling ulit siya sa akin. Paano po kung sinabi lang niya ang gusto kong marinig para pagaanin ang loob ko? Ayoko po makasakit ng kapwa ko babae, iyon ang huling bagay na gusto kong magawa, ang
Nainip ako kaya lumabas ako at sumandal muna sa kotse ko. Hindi nagtagal ay may dumating na may edad na babae at kumatok, pinagbuksan ito ng may edad na lalaki. “Kuya, sigurado ka ba na ibebenta mo ang lupa mo sa probinsya? Akala ko ba ay hindi mo ibebenta iyon dahil paboritong puntahan iyon ni Ate Marilou. Saka pamana sa’yo ‘yon ni Tatay… alam kong mahalaga iyon sa’yo.” Narinig ko na gipit ang lalaki na hininala ko na stepfather ni Saddie. Mukhang mabuti itong tao dahil handa itong ibenta ang lupa para sa pamilya nito. May lumabas na batang lalaki na tinatayang nasa sampong taong gulang kaya natigil sa pag uusap ang magkapatid. Tinaboy agad ng lalaki ang babae para hindi ito marinig ng anak na kalalabas lang. “Papa,si Ate Saddie, parang malungkot po siya.” Sumbong ng batang lalaki sa ama. “Paano mo naman nasabi, anak?” “Eh kasi po, palagi po siyang umiiyak. Parang ang sad niya po talaga… baka po ayaw sa akin. Kasi diba po kapag halfbrother lang ayaw sa kanila ng halfsiste
(Morgan pov) “Find her now! Wag kayong babalik ng hindi nalalaman kung nasa’n siya!” “Yes, Sir!” Tugon ng mga tauhan na inutusan kong hanapin si Saddie. Sumandal ako sa swivel chair at hinilot ang sintido ko pagkatapos tawagan ang mga ito. This is all my fault. Kung hindi ako naglihim rito ay hindi ko ito masasaktan. Hindi na sana nito sa balita nalaman ang tungkol kay Flory. “Fvck! Kasalanan ko ‘to!” Hindi sana ito lalayas sa bahay kung hindu ako naglihim dito at nagpaliwanag agad ako noong una palang. Mayamaya ay nakarinig ako ng katok. Inaasahan ko na ang secretary ko ito pero si Kirk ang pumasok. Nilapag nito ang folder na may report tungkol sa former coach ko at dating kaibigan. “I took it from, Jerome. Tutal ay pupunta naman ako dito kaya ako na ang nagdala nito sa’yo.” Paliwanag nito. “Nakausap ko si Mommy, she denied about the newspaper statement. Hindi totoo na sinabi niya na engaged na kayo ni Flory at malapit ng ikasal. The photo they released was fake. Pina-take d
Akala ko ay iba si Morgan pero hindi pala, katulad lang siya ng ibang lalaki na kapag nahuli ay hindi aamin at paninindigan ang kasalanan. Ang tanga ko dahil ang dali kong nagpauto sa kanya at naniwala sa matatamis niyang mga salita. Hindi pa ako nadala. Pagkahinto ng taxi na pinara ko ay sumakay agad ako at nagpahatid sa bahay ng mama ko. Wala na kasi akong alam na pupuntahan. Ayoko naman na pumunta sa papa ko dahil baka mapagsabihan lang ako at ipamukha sa akin na tama ito. Nagulat si Mama ng mapagbuksan ako ng pinto. Akala ko ay pagagalitan ako nito dahil ginambala ko sila ng madaling araw pero pinapasok ako nito. Pinapasok ako ni Mama sa kwarto ng stepsister ko na sampong taon pero tumanggi ako. Aalis din naman ako bago mag alas sais ng umaga. Akala ko ay umalis na ito at pumasok sa kwarto kaya pinakawalan ko ang luha ko na kanina ko pa pinipigilan, pero tumabi ito sa akin at tinapik ako sa balikat. Nagulat ako dahil pagtingin ko rito ay lumuluha at, nagsisisi itong nakatingi
(Saddie pov) Parang binugbog ako sa sobrang sakit ng katawan ko. Nang makita ako ni Morgan na ngumiwi ay tinawanan ako nito. “Kasalanan mo ‘to eh. Ang sakit tuloy ng katawan ko.” Sisi ko rito. “Blame yourself, you’re too hot to ignore when we’re alone.” Natatawang inirapan ko ito ng kindatan ako nito. “Ako pa talaga ang sinisi. Ang sabihin nito ay mahilig ka lang kamo.“ mahinang bulong ko habang pinapanood itong magluto. Nandito kami ngayon kusina at ngayon nga ay nagpasya itong lutuan ako. Nanghihina kasi ako dahil katatapos lang namin magta-lik sa kwarto. Tatlong araw na nang kumain ito ng balot pero parang wala itong kapaguran. Tingin ko nga ay hindi na nito kailangan no’n kasi likas na dito ang mahilig at hindi nauubusan ng lakas. Feeling ko tuloy ay lumuwag ng husto ang kweba ko dahil sa walang tigil nitong kakagalaw sa akin. “Hey. What are you thinking?” Untag nito ng makitang nakanguso ako. Namula ako at nag iwas ng tingin pero hinawakan niya ang mukha ko at tiningala k
Nang mahimigan ang lamig sa boses ko ay bumuntong-hininga ito. “Alam kong galit ka, Saddie. And you have a reason to be angry, hindi kita masisisi dahil kasalanan ko ‘yon, naging duwag ako.” “Navy, wala na akong galit sayo, kilala mo ako, hindi ako mapagtanim ng galit. At isa pa nakamove on na ako at masaya na ako ngayon.” “What?!” Halos mabingi ako sa lakas ng sigaw nito. “Nakamove on? Don’t tell me na… oh never mind. Alam ko naman na galit ka lang. Naging gag0 kasi ako. And i’m really sorry for that.” Bumaba ang boses nito. “Pwede ba tayong mag usap?” Mahinahon na tanong nito. Bumuntong hininga ako. Ilang buwan na ang nakalipas pero ngayon lang ako nito tinawagan. Kung noong mga unang aras at linggo siguro ay baka pinagbigyan ko pa ito na kausapin ako. “Navy, hiwalay na tayong dalawa, wala na tayong dapat pag usapan pa.” “Pero, Saddie, mahalaga ang gusto kong sabihin sa’yo. Please let’s talk.” Samo nito. Umiling-iling ako sa hangin. “I’m sorry pero wala ng dahilan para m
(Saddie pov) Isang simpleng kulay purple dress na lagpas tuhod ang suot ko na binagayan ng flat sandals na kulay puti. Hindi ako sanay maglagay ng makapal na makeup, pero naglagay ako ng makapal na dark lipstick. Mahilig talaga ako sa dark lipstick, kahit nga nasa bahay lang ay naglalagay ako nito. Maputi at pantay kasi ang kulay ng balat ko kaya kahit hindi magmakeup ay nadadala ito ng lipstick ko. Napansin ko na maraming tumitingin sa akin habang naglalakad papunta sa kaarawan ng apo ni Aling Bebang. Malapit lang naman ito kaya nilakad ko na. Napahinto ako sandali, ramdam ko ang hapdi sa pagitan ng hita ko. Si Morgan kasi, isang linggo na hindi ako tinigilan. Buti nga at pumasok na ito ngayon, kundi hindi ito pumasok sigurado na hanggang ngayon ay nagtatalík pa rin kaming dalawa. Para itong halimaw pagdating sa sex. Para itong hindi napapagod, katawan ko na nga lang ang sumusuko. “Oo nga pala kailangan kong magmadali!” Nilakad-takbo ko ang daan. Late na yata ako. Paano natag
“I don’t want to take you here, Saddie. I want to take you properly in bed.” Sabi ni Morgan bago ako binuhat papunta sa kwarto. Pagdating namin sa kwarto nito ay maingat niya akong nilapag sa ibabaw ng kama at inalis ang lahat ng saplot ko at walang iniwan maski isa. Hindi ito nagpaligoy-ligoy pa, agad itong lumuhod at dumapa para dilaan at paligayahin ako. “Ahhh Morgan!” Bago ang lahat ng ito sa akin kaya napaka sensitibo ng pakiramdam ko. Dinilaan ni Morgan ang bukana ko, damang-dama ko ang mainit at basang dila niya sa pagkaba-bae ko. Hindi ko maipaliwanag ang sarap at kiliti na nararamdaman ko kaya napapasabunot ako sa buhok niya at naiipit ko ang ulo niya. “Ohhh, Morgan! Sige pa ahhh! Ang sarap ng ginagawa mo ahhh!” Nasasarapan kong haling-hing habang sarap na sarap akong dinuduldol sa kanya ang perlas ko. Nakakahiya dahil ang ingay ko pero mukhang natutuwa pa ito dahil mas lalo nitong pinag igihan ang paglapa sa pagka-babae ko. Pinatulis nito ang dila at sinungkal ang clí