All Chapters of SCALPEL'S KISS: Chapter 41 - Chapter 50

Sa araw ng convention sa SMX, ang buong venue ay puno ng enerhiya at excitement. Ang mga brands mula sa iba’t ibang sulok ng Pilipinas ay nagtipon-tipon upang ipakita ang kanilang mga produkto at makipag-network sa mga potensyal na kliyente. Si Stephan at Pia ay abala sa kanilang booth, ipinagmamalaki ang kanilang Pineapple Soda, habang si Sugar, bilang bahagi ng isang fashion show, ay naglalakad sa runway na punong-puno ng mga taga-suporta at media.Sa isang kanto ng venue, nakatayo si Pia, ang mga mata ay naglalakbay mula sa isang modelo hanggang kay Sugar. Kilala na siya ni Pia bilang ang modelong nagwagi sa Bangkok Catwalk, at ngayon, halos hindi makapaniwala si Pia na makita siya nang personal. Hindi lang ang ganda at karisma ni Sugar ang nakakaakit—ang kanyang popularity at tagumpay sa industriya ng fashion ay nagbigay ng malaking impact sa buong bansa.“Hon, tingnan mo siya. Siya na yun,” sabi ni Pia kay Stephan, ang excitement ay makikita sa kanyang mukha.Si Stephan ay hindi

Habang naglalakad pauwi sina Sugar at Vash, ang gabi ay tila dumaan na parang isang madilim na ulap na nakatabon sa kanilang landas. Ang bawat hakbang ni Sugar ay punong-puno ng determinasyon, ang kanyang mga mata ay kumikislap, ngunit hindi ito nanggagaling sa kasiyahan o tagumpay. Sa ilalim ng kanyang magandang mukha, ang pusong ngayon ay naglalaman ng matinding galit—galit na matagal nang binuo at pinatagal, ngayon ay nagiging isang sigaw na gustong sumabog. Si Vash, na palaging naroroon upang magbigay suporta, ay nakikita ang mga pahiwatig ng mga pagbabago kay Sugar. Ngunit sa mga mata nito, may kabuntot na takot—takot na baka ang galit na ito ay magdala ng hindi inaasahang resulta."Yun pala ang mga taong nanakit sa'yo, Sugar," wika ni Vash, ang boses nito ay malumanay, ngunit ang pagka-seryoso ay hindi nakatago. "Wag kang mag-aalala. Tutulungan kita makamit ang iyong hustisya. Pero mag-iingat ka, dahil ang pagmumukha nila ay hindi mapagkakatiwalaan."Si Sugar ay huminto at tumin

"Maganda ang mga plano ninyo para sa kampanya," wika ni Sugar matapos ang ilang saglit na katahimikan. "Ngunit kailangan nating tiyakin na ang lahat ng detalye ay naaayon sa aking imahe. Mahalaga ang inyong brand, at nais kong siguraduhin na makikinabang ang parehong panig." Habang sinasabi ito, ang bawat salita ni Sugar ay parang may tinik na tumutusok sa konsensya nina Stephan at Pia. Hindi nila alam kung bakit, ngunit tila ang bawat tingin ni Sugar ay may alam sa mga bagay na hindi siya dapat malaman. Habang patuloy ang usapan, si Sugar ay tila isang maestro sa kanyang sariling simponya. Ang kanyang mga sagot ay matalas at tiyak; bawat salita ay parang pinlanong mabuti upang makuha ang bentahe. Hindi niya kailanman ipinapakita ang galit o sama ng loob, ngunit sa ilalim ng kanyang mahinahong disposisyon ay nagtatago ang apoy ng paghihiganti. Si Vash, na tahimik na nakaupo sa tabi niya, ay palaging nakikinig at nagmamasid. Ang kanyang mga mata ay maingat na nagbabantay sa bawat re

Habang ang mga braso ni Sugar ay dumampi kay Pia sa isang malambing na yakap, tila isang magaan na alon ang dumaan sa katawan ni Pia. Hindi niya naramdaman ang bigat ng yakap, ngunit ang init ng kamay ni Sugar ay may kakaibang pwersang dumaan sa kanyang balat, isang bagay na nagsasabing hindi lang ito simpleng pasasalamat. Ang yakap ni Sugar ay may taglay na lihim, isang damdamin na matagal nang pinipigilan sa ilalim ng makinis na anyo at kalmadong panlabas. Sa bawat saglit, para bang ang mundo ni Pia ay tila lumalabo, at ang mga alaalang nagpapaalala sa kanya ng lahat ng ginawa niyang mali ay unti-unting nagiging makulay na larawan na nag-uukit ng sakit sa kanyang puso.Hindi alam ni Pia kung paano tumugon. Ang tamis ng ngiti ni Sugar, ang malambing na tono ng boses nito, at ang mahigpit na pagkakayakap ay tila nagdulot ng kalituhan sa kanyang isipan. Nakita niya ang mga mata ni Sugar, hindi maipaliwanag, ngunit puno ng kahulugan. Sa ilalim ng pagpapakita ng kabaitan, may namumutawi

Ngunit si Stephan, na unti-unting nahulog sa alon ng presensya ni Sugar, ay hindi pa rin matukoy kung anong nangyayari sa kanya. Ang kanyang dibdib ay kumabog ng mas mabilis, ang kanyang mga mata ay patuloy na nakatutok kay Sugar, na tila hindi na niya kayang alisin ang tingin. Isang pangyayari na hindi niya alam kung paano nagsimula, ngunit ramdam niya na ito ay nagdadala ng masalimuot na kinabukasan.Bago tuluyang lumabas ng pinto si Sugar, nagbigay siya ng isang matalim na ngiti, isang ngiti na puno ng lihim. Ang ngiti na iyon ay parang apoy na lumalabas mula sa kanyang labi, na parang isang pangako, isang babala. Parang isang simbolo na nagsasabing, "Ang lahat ng ito ay hindi natapos pa, at hindi ko titigilan hanggang hindi ko nakuha ang aking layunin."Si Vash, tahimik na nagmamasid mula sa gilid, ay alam ang mga komplikasyon na bumabalot sa relasyon ni Sugar at Stephan. Ngunit hindi niya kayang ipaliwanag ang mga emosyon na dumadaloy sa kanila. Ang hindi nasabi, ang mga mata na