Lahat ng Kabanata ng GOT TO BELIEVE IN LOVE: Kabanata 41 - Kabanata 50

Habang nanatiling nakaupo si Drake sa veranda, ang malamig na simoy ng hangin ay tila sumasalamin sa bigat ng kanyang damdamin. Ang katahimikan ng gabi ay pinuno ng mga alaala—ang tawanan nila ni Tiffany, ang mga plano nilang magkasama, at ang kasiyahang bumalot sa kanila noong una nilang nalaman na magkakaanak na sila. Ngunit sa gitna ng mga alaala, may bagong larawan na lumilitaw—ang ngiti ni Dianne, ang kanyang tinig na nagpapakalma sa kanya, at ang kanyang presensya na tila nagbibigay liwanag sa kabila ng kadiliman. Ang usapan nila ni Dianne ay iniwan siyang hindi mapakali, ang mga salitang binitiwan niya ay parang humukay sa mas malalim na bahagi ng kanyang puso na matagal na niyang tinatangkaing itago.Tumayo siya at sumandal sa barandilya, muling itinaas ang kanyang tingin sa mga bituin. Tila ba hinahanap niya ang sagot sa mga tanong na bumabagabag sa kanya. “Tiffany,” mahina niyang bulong, parang umaasa siyang maririnig siya ng asawa sa kabilang buhay. “Patawad kung... kung h

Nang dumating sa bahay nina Tiffany at Drake ang magulang ni Tiffany, sina Gemma at Delfin Romualdez, ang buong paligid ay napuno ng emosyon. Ang matamis na balita na magiging babae ang kanilang magiging apo ay agad na nagbigay saya sa kanilang mga puso. Ngunit sa kabila ng tuwa, may kasamang lungkot at pagnanasa na sana ay makita pa nila ang kanilang yumaong anak.Pumasok si Gemma sa sala, ang kanyang mga mata ay kumikislap sa tuwa. Pagtingin niya kay Dianne, ang kasama ni Tiffany sa bahay, hindi niya napigilan ang kanyang damdamin. Si Dianne, na may malaking tiyan at may ngiti sa labi, ay nagbigay ng pag-asa kay Gemma."Halika, Dianne," sabi ni Gemma habang papalapit. "Magandang araw at maraming salamat sa pagdadala ng buhay kay Tiffany." Hinawakan niya ang tiyan ni Dianne, at isang matamis na ngiti ang sumik mula sa kanyang labi.Sa mga sandaling iyon, sumipa ang baby sa tiyan ni Dianne, at ito'y nakita ng lahat. Tumingin si Dianne kay Gemma, ang kanyang mata'y punong-puno ng kasiy

Sa papalapit na panahon ng panganganak ni Dianne, unti-unti niyang nararamdaman ang bigat ng emosyon na hindi niya kayang ipaliwanag. Habang hinihimas ang kanyang umbok na tiyan, ramdam niya ang bawat galaw ng sanggol—si baby Mochi, ang pinangako niyang ihahatid sa mundo para sa pamilya nina Drake, Gemma, at Delfin. Ngunit sa kabila ng saya ng paparating na bagong buhay, may bumabagabag sa kanya.Paano na siya pagkatapos nito?Alam niyang bilang surrogate mother, ang kanyang tungkulin ay matapos sa araw ng panganganak. Ngunit sa mga buwan na inilagi niya sa bahay nina Drake, hindi niya napigilan ang pagkapit sa mga tao sa paligid niya. Ang bawat yakap ni Gemma, ang mga payo ni Delfin, at ang tahimik ngunit mapagmalasakit na presensya ni Drake ay unti-unting nagbigay sa kanya ng pakiramdam na para siyang bahagi ng pamilya. At higit sa lahat, ang anak na dinadala niya—isang buhay na umusbong sa kanyang sinapupunan—ay nagiging sentro ng kanyang mundo.Habang nakaupo sa isang upuan sa ver

Kinabukasan, sa isang tahimik na hapon, masaya ang pag-uusap nina Andrew at Dianne habang ang huli ay abala sa paggagansilyo ng mga maliliit na damit para kay baby Mochi. Sa bawat tahi, isang pangarap para sa bagong buhay, isang simbolo ng pagmamahal na walang hanggan. Habang hawak ang sinulid at gantsilyo, bumangon ang mga alaala ni Dianne tungkol sa mga panaho'y kasama si Tiffany. Ngunit sa araw na iyon, ang kanyang isip ay puno ng kasiyahan, at ang mga biro ni Andrew ay nagbigay sa kanya ng mga tawa at aliw."Alam mo, Dianne," sabi ni Andrew, habang pinagmamasdan ang mga kamay ni Dianne na mabilis na gumagalaw, "sigurado akong magiging spoiled si baby Mochi. Eh, tito na ako, eh! Ganyan ako, eh—laging unang nagpapasaya sa mga pamangkin!"Sumulyap si Dianne kay Andrew at ngumiti. "Ay, oo nga! Siguradong magiging spoiled si baby Mochi sa 'yo, Andrew! Lalo na't ikaw ang tito na walang ibang ginagawa kundi paligayahin siya," sabay tawa, habang nililipat ang pansin sa kanyang ginagawa. "

Sa mga huling linggo ng kanyang pagbubuntis, ang bawat araw para kay Dianne ay tila isang emosyonal na rollercoaster. Naging mas malinaw sa kanya na ang buhay niya kasama sina Drake at Andrew ay pansamantala lamang—isang yugto na kailangang matapos sa oras na maisilang ang bata. Ngunit sa kabila ng malinaw na linya ng papel na ginagampanan niya sa sitwasyong ito, ang puso niya ay hindi mapigil sa pagbuo ng koneksyon hindi lamang sa bata, kundi pati na rin sa dalawang lalaking naging bahagi ng kanyang buhay.Isang umaga, habang nasa sala si Dianne, hawak-hawak ang isang maliit na pares ng booties na binili nila ni Andrew, pumasok si Drake, dala ang tasa ng kape. “Gising ka na pala,” sabi niya habang nakangiti, ngunit bakas ang pagod sa kanyang mukha.“Hindi rin ako masyadong nakatulog,” sagot ni Dianne, inilapag ang mga booties sa mesa. “Ang daming tumatakbo sa isip ko.”Tumango si Drake, halatang nauunawaan ang pakiramdam niya. “Tungkol sa bata?” tanong niya habang umupo sa tabi niya.