Hindi mo kailangan mag-alala, Drake, wika ni Dianne sa sarili, habang ang kanyang mata ay tumutok kay Drake na nakayuko, nagmumuni-muni. Surrogate mother lang ako, at wala akong karapatan na maghintay ng kahit anong espesyal na lugar sa buhay niyo. Alam kong darating ang araw na kailangan ko ring lumisan, kaya't kailangang matutunan ko nang tanggapin ito.Mabilis niyang ipinikit ang kanyang mata at nagtakip ng ngiti sa kanyang labi upang hindi ipakita kay Drake ang kalituhan sa kanyang puso. Bagamat masakit, alam niyang ang kanyang tungkulin ay natapos pagkatapos manganak at maging isang ina para sa bata, ngunit hindi siya makakatakas sa mga damdaming umuusbong sa kanyang puso. Ang tanging magagawa niya ay itago ito at ipagpatuloy ang papel na ipinanganak siya upang gampanan."Drake," sinimulan ni Dianne, ang tinig ay malumanay at puno ng kababaang-loob. "Alam ko na may mga bagay na mahirap tanggapin. Pero hindi ko kayang magtago ng sakit. Hindi ko naman inaasahan na magiging espesyal
Sa mga huling linggo ng kanyang pagbubuntis, ang bawat araw para kay Dianne ay tila isang emosyonal na rollercoaster. Naging mas malinaw sa kanya na ang buhay niya kasama sina Drake at Andrew ay pansamantala lamang—isang yugto na kailangang matapos sa oras na maisilang ang bata. Ngunit sa kabila ng malinaw na linya ng papel na ginagampanan niya sa sitwasyong ito, ang puso niya ay hindi mapigil sa pagbuo ng koneksyon hindi lamang sa bata, kundi pati na rin sa dalawang lalaking naging bahagi ng kanyang buhay.Isang umaga, habang nasa sala si Dianne, hawak-hawak ang isang maliit na pares ng booties na binili nila ni Andrew, pumasok si Drake, dala ang tasa ng kape. “Gising ka na pala,” sabi niya habang nakangiti, ngunit bakas ang pagod sa kanyang mukha.“Hindi rin ako masyadong nakatulog,” sagot ni Dianne, inilapag ang mga booties sa mesa. “Ang daming tumatakbo sa isip ko.”Tumango si Drake, halatang nauunawaan ang pakiramdam niya. “Tungkol sa bata?” tanong niya habang umupo sa tabi niya.
“Oo! Ang sakit! Hindi ko na kaya!” Umiiyak na sumigaw si Dianne habang pilit na hinahabol ang hininga.Agad na tumalima si Drake. “Andrew, tulungan mo siyang bumangon! Kukunin ko ang susi ng kotse.”“Ayos lang, Dianne. Sandali lang. Dadalhin ka namin sa ospital,” ani Andrew, pilit na pinapakalma si Dianne habang pinupunasan ang pawis nito gamit ang sariling manggas.Sa bawat hakbang pababa, ramdam nila ang bigat ng sitwasyon. Si Dianne, na umiiyak na at mahigpit na nakakapit kay Andrew, ay pilit na lumalaban sa sakit. Sa bawat panginginig ng kanyang katawan, dama ang malalim na pasakit na tila hindi niya kakayanin.Pagkarating sa kotse, binuksan agad ni Drake ang pinto. “Ilabas mo ang unan sa likod, Andrew! Kailangan niyang humiga nang maayos.”Habang nakahiga si Dianne sa backseat, hinawakan niya ang kamay ni Drake bago ito magmaneho. “Drake... natatakot ako. Baka hindi ko kayanin.”Tinitigan siya ni Drake, puno ng emosyon ang mga mata nito. “Dianne, malakas ka. Kaya mo ‘to. Hindi ki
Huminga nang malalim si Dianne. “Tapos na ang trabaho ko,” sagot niya, mahina ngunit puno ng pagmamahal. “Ang mahalaga, narito na siya. Siya na ang bagong simula para sa lahat ng ito.”Tahimik lamang si Andrew sa isang tabi, pinapanood ang eksenang tila kinuha mula sa isang pelikula. Ngunit sa likod ng kanyang ngiti, naroon ang isang emosyon na pilit niyang itinatago. Ang sakit ng damdaming nabuo niya para kay Dianne, isang damdaming hindi kailanman maaring ilabas.Habang lumilipas ang oras, nanatili sina Drake, Andrew, at Dianne sa silid. Napuno ito ng katahimikan na punong-puno ng emosyon. Paminsan-minsang umiiyak ang sanggol, ngunit ang bawat hikbi nito ay tila musika sa kanilang pandinig.“Drake,” mahina ngunit seryosong tawag ni Dianne. “Ano ang pangalan niya?”Napatingin si Drake sa kanya, saglit na tumigil sa paglalakad habang pinapatulog ang sanggol.“Naalala mo ‘yung pangalan na gusto ni Tiffany?” tanong ni Drake, bahagyang nanginginig ang boses. “Iyon pa rin ang gagamitin ko
Ang mga salita ni Dianne ay tumama kay Andrew na parang isang malupit na suntok. Ang masakit na katotohanan ay tumatak sa kanyang puso. Ang mga nararamdaman niya para kay Dianne ay hindi matitinag, ngunit alam niyang hindi pa siya ang panahon. Hindi siya ang napili ni Dianne. Si Drake ang nasa tabi niya, at si Elise, ang kanilang anak, ay ang kanilang pangunahing prioridad.Nagpatuloy siya sa pagtango, ang kanyang mga mata ay puno ng kirot. "Alam ko, Dianne," ang sabi ni Andrew, ang tinig ay puno ng hirap at pagsasakripisyo. "Naiintindihan ko. Pero gusto kong malaman mo... kung sakali mang dumating ang panahon na kailangan mo ng kaibigan, nandito lang ako. Hindi ko aalisin ang pagkakaibigan natin, kahit anong mangyari."Ang mga salitang iyon ay nagdulot ng konting ginhawa sa puso ni Dianne, ngunit hindi nito maitatago ang kirot na nadarama niya. "Salamat, Andrew," sagot niya, ang tinig ay nanginginig. "Mahalaga ka sa akin. Mahal na mahal ko kayo ni Drake, ni Elise. Pero tama ka... sig
Si Andrew, bagamat may puso na sugatang iniwan ng mga hindi nasabing saloobin, ay nagpasya ring manatili sa tabi ni Dianne bilang isang matibay na kaibigan. Wala siyang ibang magagawa kundi tanggapin ang mga desisyon ng buhay, at patuloy na umasa na darating ang panahon na magkakaroon siya ng pagkakataon upang ipaglaban ang pagmamahal na itinatagong lihim sa kanyang puso.Habang ang araw ay patuloy na gumugulong, ang buhay nina Dianne, Andrew, at Drake ay nagiging mas kumplikado, puno ng mga desisyon at hindi inaasahang kaganapan. Si Andrew, bagamat sugatang-puso at tadhana ng pag-ibig na hindi pa matutupad, ay nagpatuloy na magbigay ng suporta kay Dianne. Nagpatawad siya sa sarili, at bagamat alam niyang hindi siya ang napili ni Dianne, ipinagpatuloy niya ang pagiging matibay na kaibigan, kahit pa ang puso niya ay puno ng hindi nasambit na pagmamahal.“Dianne,” ang tinig ni Andrew, na puno ng pagpapakumbaba, ay narinig isang araw habang magkasama silang naglalakad sa hardin ng bahay
Habang nagpapagaling si Dianne mula sa cesarean section, nararamdaman niyang may pagod na dulot ng mga araw ng pagpapagamot at pangangalaga. Ang kanyang tiyan ay may tahi, at ang pakiramdam ay masakit, pero hindi naman labis. Sa mga sandaling iyon, kailangan niya ng lakas at tiyaga upang makabangon at muling magpatuloy sa buhay, hindi lamang para kay Elise, kundi para sa kanyang sarili.Pumasok ang doktor sa kanyang kuwarto, na may dala-dalang mga gamit upang i-check ang tahi at tiyakin na walang komplikasyon. Ang doktor ay isang batang babae, at makikita mo sa mga mata nito ang propesyonalismo at malasakit sa kanyang pasyente.“Magandang umaga, Dianne,” bati ng doktor, habang lumapit at umupo sa gilid ng kama. “Puwede ba kitang tingnan? Kailangan lang naming i-check kung okay ang iyong tahi.”Tumango si Dianne, medyo kinakabahan pero sabay na nagpapakita ng tapang. “Oo, doc. Sige po.”Dahan-dahan niyang itinaas ang kanyang damit, revealing ang tahi sa kanyang tiyan, na medyo pulang-p
"Para kay Elise," muling sinabi ni Dianne sa sarili, habang pinapadede ang bata. "Hindi ko siya pwedeng pabayaan. Hindi ko siya pwedeng gawing dahilan ng kalungkutan ko. Kailangang maging malakas ako para sa kanya."Tahimik na nagpatuloy si Dianne sa pagpapasuso kay Elise, bawat sandali ay pinapalakas ang kanyang determinasyon. Ang bawat pagsuso ni Elise ay nagbigay sa kanya ng pag-asa, at kahit pa hindi siya ang tunay na ina ng bata, ipinagpapasalamat niyang siya ang pinagkatiwalaan ni Tiffany na mag-alaga kay Elise sa mga panahong ito.Ang sakit mula sa kanyang tahi ay naroroon pa, ngunit hindi na ito mahalaga. Ang bawat paghinga ni Elise, ang bawat titig ng mata nito, ay nagsilbing gabay at lakas na nagpapalakas kay Dianne. Kahit na hindi siya ang ina ng bata, pinili niyang maging nanay sa lahat ng aspeto ng buhay ni Elise—pag-aaruga, pagmamahal, at sakripisyo.Habang pinapadede si Dianne si Elise, ramdam niya ang kalikasan ng pag-ibig na unti-unting bumabalot sa kanyang puso. Isan
Sa isang panginginig, bumagsak siya pasulong, niyayakap siya at bumubulong ng matatamis na kalokohan sa kanyang tainga, at mas mahigpit pang niyayakap ni Drake siya habang sumasakay siya sa alon ng kanyang orgasmo.At muli, sa ikalawang libong beses, napagtanto niya kung gaano siya kamahal nito.Bumibilis ang takbo ng oras habang nakahiga sila roon, yakap sa dulot ng kanilang pag-ibig na naging kongkreto.Hinila ni Dianne siya at umupo sa tabi niya, dinadampi ang kanyang mukha sa baluktot ng kanyang leeg. Nag-unat siya, inarkong ang kanyang likod, at itinaas ang kanyang ulo na parang may gustong sabihin, pero bigla, may maliit na tunog na lumabas sa kanya--tamad, basa, at ganap na katawa-tawa. Ngumiti si Dianne, at nang maramdaman ang kanyang ngiti, hindi niya mapigilan ang kanyang sariling pagtawa na sumabog. Sinubukan niyang pigilin ang mga ito sa pamamagitan ng paglubog ng kanyang mukha sa kanyang leeg, pero lalo lang itong lumalala, at ang kanilang tawanan ay pumuno sa silid-tulug
Binasag niya ang halik, hinaplos ang kanyang mga daliri sa kanyang mga labi, at siya'y sabik na dinilaan ang mga ito. "Kumain ka ng meryenda mo," sabi niya, ang kanyang ngiti'y nakakaakit.Hindi siya nag-atubili, dumulas pababa sa pagitan ng kanyang mga binti at binuka ang kanyang mga talukap gamit ang kanyang dila. Siya ay nag-aapoy, ang mga hilaw na pagsisikap ng kanyang umaga ay kumakapit sa kanyang katawan sa banayad na alat, at naglabas siya ng munting ungol ng kasiyahan--ito mismo ang gusto niya. Nagtatag siya doon, nakahiga sa kanyang init, ang kanyang ari ay nakadapo sa kanyang sarili, ang presyon ay nagpapadulas sa kanya sa mga kumot. Walang kahit kaunting pagpapanggap na mang-aakit--hindi na kailangan iyon. Walang kahit isang dila, ang kanyang bibig ay sumasakop sa kanyang clitoris, ang kanyang mga kamay ay nakadikit pa rin sa kanyang puwit.Sa isang saglit na pag-iisip, napagtanto ni Dianne sa ikalawang libong pagkakataon na ang kanyang puwit ay maaaring paborito niyang bah
Lumapit siya upang yakapin siya. Ang kanyang balat, pinalamig ng hangin ng umaga, ay dumadampi sa pawisang init ng kanyang katawan pagkatapos ng ehersisyo, sinisipsip ang kanyang init. May dala siyang bahagyang amoy ng maulang araw sa labas, ngunit hindi ito ang pumupukaw sa kanyang atensyon."Magandang umaga, Dianne."Hinalikan niya siya, ang kanyang mga kamay ay dumudulas pababa sa kanyang likod patungo sa kanyang mga balakang--isang kilos na paulit-ulit na niyang ginagawa na parang kasing natural na ng paghinga ngayon. Ang makinis na tekstura ng kanyang mga nighties ay nag-aanyaya sa kanyang mga kamay na mag-explore pa, at ginawa niya ito, ang kanyang mga kalamnan ay kumikilos sa ilalim ng kanyang haplos. Siya ay matamis at maalat, at sinuklian siya nito ng halik."Miss mo ako," sabi ni Dianne--hindi isang tanong kundi isang pahayag na tiyak."Ang hirap mong labanan kapag ganyan," sagot niya, at iyon ang kanyang katotohanan.Ang mga daliri ni Drake ay pumasok sa kanyang leggings, l
Humiga siya sa kanya, naramdaman ang lambot nito sa kanyang bibig at ang kanilang katas sa pagitan ng kanyang mga binti habang ginising siya.Lumingon siya at umupo sa kanya, at sinimulan ang mabagal na French kiss habang ang kanyang mga kamay ay gumagalaw sa kanyang likod at dahan-dahan niyang isinubo siya sa pagitan ng kanyang mga binti, gamit ang kanilang mga likido bilang pampadulas. Pina-play niya ang kanyang mga suso habang dumudulas siya sa kanya habang naghalikan sila na nagpatindi muli ng kanyang libog, at nagsimula siyang umungol. Humiga siya pabalik, itinulak siya papasok habang naghalikan sila, at nilamas niya ulit ang kanyang mga suso. Dahan-dahan siyang umibabaw sa kanya sa dilim, hinahalikan siya nang malalim habang ang mga kamay nito ay lumipat sa kanyang likod, pinipisil siya papunta sa kanya at naramdaman niyang punung-puno siya habang siya ay humigpit sa kanyang paglaki. Ang pagtatalik sa kanyang lalaki ay mainit at sexy, lalo na't siya ang may kontrol at hinalikan
Sa gabing iyon, sa kabila ng lahat ng mga pagsubok at tensyon sa paligid nila, natagpuan ni Dianne at Drake ang sarili sa isang mas tahimik at mas maligaya na sandali. Ang kanilang mga puso ay punong-puno ng pagmamahal at pagtitiwala sa isa’t isa, isang uri ng pagmamahal na nagiging gabay nila sa kabila ng mga problema at panganib na humahadlang sa kanilang landas.Sa ilalim ng kumot ng gabi, habang magkahawak ang kanilang mga kamay, isang katahimikan ang bumalot sa kanilang paligid. Ang bawat paghinga at bawat galak na ibinubukas ng isa’t isa ay nagbibigay sa kanila ng lakas upang magsimula muli, magsalita ng walang takot, at magtulungan. Naging ligtas na kanlungan para kay Dianne ang mga bisig ni Drake, at si Drake naman ay natagpuan ang lahat ng dahilan upang ipaglaban ang kanilang pagmamahal.“Wala ng mas hihigit pa sa pagmamahal ko sayo, Dianne,” wika ni Drake habang pinagmamasdan ang mga mata ni Dianne. “Sa kabila ng lahat ng nangyayari, ikaw ang dahilan kung bakit ako patuloy n
"Kung si Dianne ang magiging hadlang sa mga plano ko, hindi ko na kayang magpatalo pa," sagot ni Ruby, ang tono ng kanyang boses ay puno ng galit. "Siya ang dahilan kung bakit hindi ko makuha si Drake. Hindi ko siya kayang makita na siya ang nagtataguyod ng negosyo na matagal ko nang gustong sakupin.""Ruby, hindi ito ang tamang paraan. Ang pagmamahal ni Drake kay Dianne ay hindi mo kayang baguhin sa pamamagitan ng pagsira sa kanila," sabi ni Cassandra na may seryosong tinig. "Alam ko ang sakit ng pagkatalo, pero hindi ito ang solusyon. Kailangan mong harapin ang katotohanan—na may mga bagay na hindi mo kayang kontrolin."Nag-isip sandali si Ruby, ngunit ang galit at ambisyon ay hindi pa rin naglalaho. "Wala akong ibang choice, Cassandra. Kung si Dianne ang magiging rason kung bakit hindi ko makuha si Drake, kakailanganin ko ng ibang paraan.""Tandaan mo lang, Ruby, ang mga desisyon mo ay may kabayaran," paalala ni Cassandra, habang tinitingnan ang kaibigan. "Kung patuloy kang magtula
Kahit na mahirap, ang pagmamahal natin sa kanya ay ang pinakamahalaga. Nandiyan tayo para sa kanya sa anumang desisyon na gagawin niya."Si Amelia ay nag-isip saglit, pinipilit tanggapin ang mga salitang iyon. Alam niyang may katotohanan, ngunit hindi pa rin maiwasan ang pangambang sumikò sa kanyang dibdib. "Pero paano na ang kumpanya, Richard? Kung hindi siya magpapakasal kay Ruby, paano na ang lahat ng pinaghirapan ng pamilya natin?"Si Richard ay nag-isip saglit at marahang tumingin sa kanya. "Alam kong mahalaga ang negosyo para sa iyo, at para sa pamilya. Pero hindi natin pwedeng pilitin ang isang tao na isakripisyo ang kanyang sariling kaligayahan para lang sa negosyo. Si Drake ay hindi tulad ng ibang tao na madaling bibitaw sa kanyang mga prinsipyong pinapahalagahan."Tahimik silang nag-isip, ang mga pag-aalinlangan ni Amelia ay patuloy na nagbabalik. "Siguro nga," sagot ni Amelia pagkatapos ng ilang sandali. "Sana nga, Richard. Sana."Ang mga sandali ng katahimikan ay tila pina
Napangiti si Dianne sa sinabi ni Drake. Napatingin siya kay Elise na mahimbing nang natutulog sa kanyang mga bisig. "Oo, Drake. Kahit gaano pa kahirap, basta magkasama tayong tatlo, walang hindi natin kayang harapin."Hinaplos ni Drake ang maliit na kamay ni Elise at inilapit ang kanyang mukha kay Dianne. "Ikaw ang naging liwanag ko sa lahat ng dilim, Dianne. At si Elise, siya ang nagbigay sa atin ng bagong dahilan para ipaglaban ang lahat."Nagkatitigan sila, puno ng pasasalamat at pagmamahal sa isa't isa. Sa kabila ng mga hamon, ramdam nilang buo ang kanilang pamilya—isang pundasyon na hindi matitinag ng kahit anong unos."Tara na, ilagay na natin si Elise sa crib niya," mungkahi ni Dianne, sabay ngiti.Pagkalapag kay Elise, sabay silang tumayo at tumingin sa natutulog nilang anak. "Ang cute talaga niya," bulong ni Drake."Syempre, mana sa akin," biro ni Dianne, sabay tawa.Tumawa si Drake, sabay yakap kay Dianne mula sa likod. "Oo na, ikaw na ang cute. Pero seryoso, Dianne, salamat
Bumagal ang kamay ni Dianne, at habang pinipikit niya ang kanyang mga mata, ibinabaon niya ang kanyang dalawang gitnang daliri sa kanyang puki, ang mga galaw ay sumasalamin sa tindi ng pag-urong ni John kanina. Ang kanyang ulo ay tumagilid pabalik, isang patak ng laway ang dumadaloy mula sa sulok ng kanyang bibig na umuungol, habang siya ay ganap na sumusuko sa sandaling iyon. Sa isang panginginig, siya'y bumagsak pasulong, hawak siya at bumubulong ng matatamis na kalokohan sa kanyang tainga, at mas hinigpitan pa ni Drake ang pagkakayakap sa kanya habang siya'y sumasakay sa alon ng kanyang orgasmo.At muli, sa ikalawang libong beses, napagtanto niya kung gaano siya kamahal nito.Bumabagal ang oras habang nakahiga sila roon, yakap sa pagdapo ng kanilang pag-ibig na naging kongkreto.Hinila siya ni Dianne palabas at dumapa sa tabi niya, humahalik sa likod ng kanyang leeg. Nag-unat siya, inarkong ang kanyang likod, at itinaas ang kanyang ulo na parang may gustong sabihin, pero bigla, isa