Sa mga huling linggo ng kanyang pagbubuntis, ang bawat araw para kay Dianne ay tila isang emosyonal na rollercoaster. Naging mas malinaw sa kanya na ang buhay niya kasama sina Drake at Andrew ay pansamantala lamang—isang yugto na kailangang matapos sa oras na maisilang ang bata. Ngunit sa kabila ng malinaw na linya ng papel na ginagampanan niya sa sitwasyong ito, ang puso niya ay hindi mapigil sa pagbuo ng koneksyon hindi lamang sa bata, kundi pati na rin sa dalawang lalaking naging bahagi ng kanyang buhay.Isang umaga, habang nasa sala si Dianne, hawak-hawak ang isang maliit na pares ng booties na binili nila ni Andrew, pumasok si Drake, dala ang tasa ng kape. “Gising ka na pala,” sabi niya habang nakangiti, ngunit bakas ang pagod sa kanyang mukha.“Hindi rin ako masyadong nakatulog,” sagot ni Dianne, inilapag ang mga booties sa mesa. “Ang daming tumatakbo sa isip ko.”Tumango si Drake, halatang nauunawaan ang pakiramdam niya. “Tungkol sa bata?” tanong niya habang umupo sa tabi niya.
“Oo! Ang sakit! Hindi ko na kaya!” Umiiyak na sumigaw si Dianne habang pilit na hinahabol ang hininga.Agad na tumalima si Drake. “Andrew, tulungan mo siyang bumangon! Kukunin ko ang susi ng kotse.”“Ayos lang, Dianne. Sandali lang. Dadalhin ka namin sa ospital,” ani Andrew, pilit na pinapakalma si Dianne habang pinupunasan ang pawis nito gamit ang sariling manggas.Sa bawat hakbang pababa, ramdam nila ang bigat ng sitwasyon. Si Dianne, na umiiyak na at mahigpit na nakakapit kay Andrew, ay pilit na lumalaban sa sakit. Sa bawat panginginig ng kanyang katawan, dama ang malalim na pasakit na tila hindi niya kakayanin.Pagkarating sa kotse, binuksan agad ni Drake ang pinto. “Ilabas mo ang unan sa likod, Andrew! Kailangan niyang humiga nang maayos.”Habang nakahiga si Dianne sa backseat, hinawakan niya ang kamay ni Drake bago ito magmaneho. “Drake... natatakot ako. Baka hindi ko kayanin.”Tinitigan siya ni Drake, puno ng emosyon ang mga mata nito. “Dianne, malakas ka. Kaya mo ‘to. Hindi ki
Huminga nang malalim si Dianne. “Tapos na ang trabaho ko,” sagot niya, mahina ngunit puno ng pagmamahal. “Ang mahalaga, narito na siya. Siya na ang bagong simula para sa lahat ng ito.”Tahimik lamang si Andrew sa isang tabi, pinapanood ang eksenang tila kinuha mula sa isang pelikula. Ngunit sa likod ng kanyang ngiti, naroon ang isang emosyon na pilit niyang itinatago. Ang sakit ng damdaming nabuo niya para kay Dianne, isang damdaming hindi kailanman maaring ilabas.Habang lumilipas ang oras, nanatili sina Drake, Andrew, at Dianne sa silid. Napuno ito ng katahimikan na punong-puno ng emosyon. Paminsan-minsang umiiyak ang sanggol, ngunit ang bawat hikbi nito ay tila musika sa kanilang pandinig.“Drake,” mahina ngunit seryosong tawag ni Dianne. “Ano ang pangalan niya?”Napatingin si Drake sa kanya, saglit na tumigil sa paglalakad habang pinapatulog ang sanggol.“Naalala mo ‘yung pangalan na gusto ni Tiffany?” tanong ni Drake, bahagyang nanginginig ang boses. “Iyon pa rin ang gagamitin ko
Ang mga salita ni Dianne ay tumama kay Andrew na parang isang malupit na suntok. Ang masakit na katotohanan ay tumatak sa kanyang puso. Ang mga nararamdaman niya para kay Dianne ay hindi matitinag, ngunit alam niyang hindi pa siya ang panahon. Hindi siya ang napili ni Dianne. Si Drake ang nasa tabi niya, at si Elise, ang kanilang anak, ay ang kanilang pangunahing prioridad.Nagpatuloy siya sa pagtango, ang kanyang mga mata ay puno ng kirot. "Alam ko, Dianne," ang sabi ni Andrew, ang tinig ay puno ng hirap at pagsasakripisyo. "Naiintindihan ko. Pero gusto kong malaman mo... kung sakali mang dumating ang panahon na kailangan mo ng kaibigan, nandito lang ako. Hindi ko aalisin ang pagkakaibigan natin, kahit anong mangyari."Ang mga salitang iyon ay nagdulot ng konting ginhawa sa puso ni Dianne, ngunit hindi nito maitatago ang kirot na nadarama niya. "Salamat, Andrew," sagot niya, ang tinig ay nanginginig. "Mahalaga ka sa akin. Mahal na mahal ko kayo ni Drake, ni Elise. Pero tama ka... sig
Si Andrew, bagamat may puso na sugatang iniwan ng mga hindi nasabing saloobin, ay nagpasya ring manatili sa tabi ni Dianne bilang isang matibay na kaibigan. Wala siyang ibang magagawa kundi tanggapin ang mga desisyon ng buhay, at patuloy na umasa na darating ang panahon na magkakaroon siya ng pagkakataon upang ipaglaban ang pagmamahal na itinatagong lihim sa kanyang puso.Habang ang araw ay patuloy na gumugulong, ang buhay nina Dianne, Andrew, at Drake ay nagiging mas kumplikado, puno ng mga desisyon at hindi inaasahang kaganapan. Si Andrew, bagamat sugatang-puso at tadhana ng pag-ibig na hindi pa matutupad, ay nagpatuloy na magbigay ng suporta kay Dianne. Nagpatawad siya sa sarili, at bagamat alam niyang hindi siya ang napili ni Dianne, ipinagpatuloy niya ang pagiging matibay na kaibigan, kahit pa ang puso niya ay puno ng hindi nasambit na pagmamahal.“Dianne,” ang tinig ni Andrew, na puno ng pagpapakumbaba, ay narinig isang araw habang magkasama silang naglalakad sa hardin ng bahay
Habang nagpapagaling si Dianne mula sa cesarean section, nararamdaman niyang may pagod na dulot ng mga araw ng pagpapagamot at pangangalaga. Ang kanyang tiyan ay may tahi, at ang pakiramdam ay masakit, pero hindi naman labis. Sa mga sandaling iyon, kailangan niya ng lakas at tiyaga upang makabangon at muling magpatuloy sa buhay, hindi lamang para kay Elise, kundi para sa kanyang sarili.Pumasok ang doktor sa kanyang kuwarto, na may dala-dalang mga gamit upang i-check ang tahi at tiyakin na walang komplikasyon. Ang doktor ay isang batang babae, at makikita mo sa mga mata nito ang propesyonalismo at malasakit sa kanyang pasyente.“Magandang umaga, Dianne,” bati ng doktor, habang lumapit at umupo sa gilid ng kama. “Puwede ba kitang tingnan? Kailangan lang naming i-check kung okay ang iyong tahi.”Tumango si Dianne, medyo kinakabahan pero sabay na nagpapakita ng tapang. “Oo, doc. Sige po.”Dahan-dahan niyang itinaas ang kanyang damit, revealing ang tahi sa kanyang tiyan, na medyo pulang-p
"Para kay Elise," muling sinabi ni Dianne sa sarili, habang pinapadede ang bata. "Hindi ko siya pwedeng pabayaan. Hindi ko siya pwedeng gawing dahilan ng kalungkutan ko. Kailangang maging malakas ako para sa kanya."Tahimik na nagpatuloy si Dianne sa pagpapasuso kay Elise, bawat sandali ay pinapalakas ang kanyang determinasyon. Ang bawat pagsuso ni Elise ay nagbigay sa kanya ng pag-asa, at kahit pa hindi siya ang tunay na ina ng bata, ipinagpapasalamat niyang siya ang pinagkatiwalaan ni Tiffany na mag-alaga kay Elise sa mga panahong ito.Ang sakit mula sa kanyang tahi ay naroroon pa, ngunit hindi na ito mahalaga. Ang bawat paghinga ni Elise, ang bawat titig ng mata nito, ay nagsilbing gabay at lakas na nagpapalakas kay Dianne. Kahit na hindi siya ang ina ng bata, pinili niyang maging nanay sa lahat ng aspeto ng buhay ni Elise—pag-aaruga, pagmamahal, at sakripisyo.Habang pinapadede si Dianne si Elise, ramdam niya ang kalikasan ng pag-ibig na unti-unting bumabalot sa kanyang puso. Isan
Habang nagpapahinga si Dianne mula sa kanyang caesarean operation, biglang bumukas ang pinto ng silid. Pumasok ang isang elegante ngunit maamo ang mukha na babae, si Amelia Manalo, ang ina nina Andrew at Drake. Sa kanyang mga mata, may halong pag-aalala at kaalaman sa mga nangyayari sa paligid."Good afternoon, Dianne," bati ni Amelia, may malumanay na tinig. "Pasyensya na kung hindi ako nakadalaw kaagad. Gusto ko lang tiyakin na maayos ka, lalo na pagkatapos ng operasyon."Bahagyang nagulat si Dianne sa biglaang pagbisita. "Mrs. Manalo, salamat po sa pagbisita. Ayos naman po ako, nagpapagaling lang po." Pinilit niyang ngumiti, kahit ramdam niya ang sakit sa kanyang tahi.Umupo si Amelia sa silya malapit sa kama ni Dianne, hawak ang isang maliit na basket ng prutas. "Hindi mo kailangang tawagin akong ‘Mrs. Manalo.’ Amelia na lang, o Mama kung gusto mo." Ngumiti siya ng bahagya, ngunit may tila mabigat na bagay sa kanyang isipan.Nagbuntong-hininga si Amelia bago magsalita muli. "Diann
"Halika rito, baby." utos niya at lumuhod din ako, umiikot para magkatapat ang mga balakang namin at makita ni Drake ang buong pwet ko. Ipinapatong ko ang aking ulo sa kama, inaarkong ang aking likod at itinaas ang aking p**i para sa kanya. Isang kamay ang humahawak sa aking balakang para ako'y mapanatiling matatag at ginagamit niya ang kabilang kamay upang ipasok ang kanyang nag-aalab na ari. Matagal na siyang pinahirapan, lihim akong ngumiti sa kurba ng aking braso. Binibigkas ko ang kanyang pangalan habang dahan-dahan siyang pumapasok, binibigyan ako ng kaunting oras upang makapag-adjust.Ang pangalawang ulos ay hindi mabagal. Ipinapasok niya ang buong haba niya sa akin at nararamdaman ko ang kanyang mga bayag na tumatama sa aking sensitibong klitoris. Nakapagsalita ako ng isang napakalakas na hininga ng gulat at inuulit niya ang galaw, humihinto ng kaunti sa pagitan ng bawat pag-ulos. At saka nag-develop siya ng mabilis at matinding ritmo na nag-iiwan sa akin ng hingal. Dahil nakar
Pero sa halip na bumaba, ang kamay ko ay gumagapang pataas sa kanyang dibdib, dumadaan sa makinis na buhok at sa kanyang balikat at pababa muli. Huminto ako sa kanyang mga utong at ginamit ang aking hinlalaki upang dumaan sa isang maliit na butones at pagkatapos ay sa kabila. Nilalawayan ko ang aking hinlalaki para maging basa ito, na nagpasigaw kay Drake at pinahiga siya sa kanyang likod. Ipinapakalat niya ang kanyang mga braso at ako'y yumakap sa kanyang tagiliran, hinahayaan ang aking kanang kamay na maglakbay sa kanyang katawan. Ang kamay ko ay bumababa sa kanyang mga hita at tinukso ko siya tulad ng ginawa niya sa akin, hinahaplos ang paligid ng kanyang singit ngunit hindi kailanman hinahawakan ang kanyang napakatigas na ari. Sinuportahan ko ang sarili ko sa isang siko para maabot ng mga labi ko ang kanyang patag na maliit na utong at dinilaan ko ito, pagkatapos ay sinipsip ko. Sa wakas, dahan-dahan kong pinapadaan ang mga dulo ng aking daliri sa kanyang mga bayag. "Gumawa
Humiga ako sa mga unan, halos nakapikit ang mga mata, at pagkatapos ay itinuro ko ang aking leeg, sa lugar sa ilalim ng aking tainga. "Dito rin?" bulong ko at sinabi niya habang lumalapit, "Kahit saan mo gusto." Hinalikan niya ang leeg ko, kinagat at sinipsip hanggang sa ako'y kumikilos sa ilalim niya. Naglabas ako ng isang disapointadong, nagpoprotestang ungol nang huminto siya at siya'y ngumiti nang malapad."Yan lang ba?" Bilang sagot, hinila ko ang mga kumot pababa. Tumingin ako sa kanyang mga mata habang binubuksan ko ang butones ng aking gown at pagkatapos ay hinawakan ang aking kanang suso, itinaas ito para sa kanyang mga labi. Hinalikan ni Drake ang buong paligid ng suso, iniiwasan ang utong hanggang sa isang malambing na "Pakiusap..." ang lumabas mula sa aking bibig. Ang kanyang mainit na mga labi ay humawak sa dulo ng aking suso at ginamit niya ang kanyang dila upang sipain ang dulo. Ang aking likod ay yumuyuko upang idikit ang aking sarili sa kanya habang isang munting ungo
"Alam mo ba, hindi ko na kayang buhayin ang sarili ko kung wala ka sa tabi ko?" tanong ni Dianne kay Drake, ang mata’y puno ng emosyon, ang kanyang boses ay nanghihina sa kaligayahan."Wala na akong hihilingin pa, basta’t ikaw at si Elise ang kasama ko sa bawat hakbang ko sa buhay," sagot ni Drake, ang mga kamay ay mahigpit na hawak ang kanyang asawa habang patuloy sila sa pagsasayaw.Ang musika ay nagsilbing soundtrack ng kanilang pagmamahalan, at ang lahat ng nasa paligid ay nagsimulang sumabay sa sayaw ng kasiyahan. Si Dianne at Drake ay nagsasayaw nang magkasama, habang si baby Elise ay tahimik na nanonood, ang mga mata’y puno ng kasiyahan sa pagmamahalan ng magulang.Habang ang gabi ay papalapit na sa pagtatapos, ang mga bisita ay nagtipon sa harap ng magkasunod na larawan ng mag-asawa. Pinagmamasdan ni Amelia at Richard ang kanilang anak at ang bagong pamilya, tuwang-tuwa sa kagalakan ng bawat isa. Sa bawat hakbang, sa bawat galak na nararamdaman, hindi nila alintana ang oras. A
Habang sinusuong nila ang bawat pangako, isinuot ni Drake ang singsing sa daliri ni Dianne, isang simbolo ng kanilang pagmamahalan na walang katapusan. Ang bawat paghinga nila ay punung-puno ng pangarap, at sa mga sandaling iyon, wala nang kahit anong sagabal sa pagitan nila."Sa bisa ng kapangyarihan na ipinagkaloob sa akin, idinedeklara kong kayong dalawa ay mag-asawa na. Maaari mo nang halikan ang iyong asawa."pahayag ng pari.Hindi na naghintay pa si Drake. Nilapitan niya si Dianne, inangat ang kanyang mukha gamit ang kanyang mga kamay, at hinalikan siya ng buong pagmamahal. Ang bawat halik ay may kasamang pasasalamat, pangako, at lahat ng pinagsamahan nila. Habang tinanggap ni Dianne ang mga halik na iyon, naramdaman niyang ang lahat ng hirap, pagsubok, at lungkot na kanilang naranasan ay nababayaran sa mga sandaling ito. Tinutugis nila ang isang buhay na magkasama—at iyon ang pinakamahalaga.Ang buong hardin ay napuno ng palakpakan at masayang hiyawan mula sa kanilang pamilya at
Habang dumating sila sa bahay, at nakita ni Dianne ang maligaya at masiglang si Elise na masaya sa pag-aalaga ng kanyang mga lolo’t lola, hindi rin maiwasang magtama ang kanilang mga mata ni Drake. Nagtagpo ulit ang kanilang mga mata sa gitna ng kaharian ng pagmamahalan at mga pangarap na binuo nila para sa kanilang anak at sa kanilang pamilya."Dianne, kahit na si Elise ay hindi natutulog sa atin ngayon, alam ko na may isang bagay na magpapatibay pa ng pagmamahal natin—ang magiging pamilya natin.""Masaya ako, Drake. Masaya akong maging bahagi ng pamilya mo. At masaya ako na si Elise ang magiging pinagmulan ng ating magkasamang kwento."Tulad ng isang giliw na pagmamahal, niyakap ni Drake si Dianne at hinalikan siya sa kanyang buhok. Sa bawat halik, ramdam nila ang pagnanasa at malasakit sa isa’t isa. Ang kanilang pagmamahal ay nagpatibay pa, at alam nilang ang mga pagsubok at sakit na kanilang naranasan ay nagbigay daan sa mas matibay na pagkakabigkis nila bilang magkasama.Habang l
Dumating ang weekend at nagsimula nang maghanda sina Drake at Dianne. Pumunta sila sa isang sikat na wedding couture upang maghanap ng wedding planner. Habang nasa loob ng bridal shop, hindi maitago ni Dianne ang excitement nang makita ang mga wedding dresses."Drake, look! Ang gaganda ng mga gowns!" halos pasigaw niyang sabi habang hinahaplos ang isa sa mga damit."Gusto mo bang isukat ang ilan?" tanong ni Drake, nakangiti habang pinagmamasdan ang kinang sa mga mata ni Dianne.Habang isa-isang sinusukat ni Dianne ang mga gown, hindi maiwasan ni Drake na mapatitig sa kanya. Sa suot nitong puting wedding dress, napagtanto niya kung gaano siya kaswerte."Dianne, ang ganda mo... parang anghel," mahina niyang bulong habang nakatitig sa kanya.Namula si Dianne at napangiti, saka tumingin sa salamin. "Ito na yata ang pinaka-importanteng araw sa buhay natin, Drake.""Hindi yata... sigurado akong ito na ‘yon. At wala akong ibang gustong makasama sa araw na ‘yun kundi ikaw," sagot ni Drake hab
Sa hapong iyon, bumisita si Drake sa bahay ng pamilya Abrenica upang dalhin ang pinakamagandang balita. Pagdating niya, sinalubong siya ni Lena at Pedro, ang mga magulang ni Dianne. Nakaupo ang mag-asawa sa veranda habang tinatanaw ang papalubog na araw. Agad na lumapit si Drake, halatang may nais sabihin."Magandang hapon po, Tito Pedro, Tita Lena," magalang niyang bati, kasabay ng malalim na buntong-hininga. Kita sa kanyang mukha ang kaba."Oh, Drake! Ano'ng sadya mo? Halika, umupo ka muna," sagot ni Pedro, nakangiti pero may halong pagtataka sa kanyang mukha.Umupo si Drake sa tapat nila. Panandaliang tumingin siya sa paligid, saka muling bumaling sa kanila."Gusto ko lang pong ipaalam na... ikakasal na po kami ni Dianne," diretsong sabi niya.Napamulagat si Lena, agad na napahawak sa kanyang dibdib. Si Pedro naman ay natigilan saglit bago dahan-dahang napangiti."Totoo ba ‘yan, hijo?! Salamat sa Diyos!" bulalas ni Lena, at mabilis na tumulo ang luha sa kanyang mga mata sa sobrang
Dahil sa mga nakaraang taon ng pagsubok, naisip ni Drake na darating din ang tamang pagkakataon na magbukas siya ng bagong kabanata sa buhay—hindi lamang para kay Dianne, kundi para sa kanilang pamilya. Nang gabing iyon, nang dumating siya mula sa trabaho, dala na niya ang mga saloobin at damdamin na matagal na niyang itinatago, pati na rin ang isang lihim na nagbigay ng kaligayahan at takot sa kanyang puso—ang engagement ring na binili niya noong nakaraang taon, ang simbolo ng pangakong nais niyang gawin kay Dianne.Pagdating niya sa bahay, sinalubong siya ni Dianne sa pintuan. Ang kanyang mga mata, puno ng pagmamahal, ay nagbigay ng init sa puso ni Drake. "Kamusta ka?" tanong ni Dianne, habang niyayakap siya. At ang mga mahahabang sandali ng tahimik na pagtingin sa mata ng isa't isa ay nagpatibay ng mga hindi nasabing salita."Okay lang," sagot ni Drake, ngunit ang mga mata ni Dianne ay tila naglalaman ng mga tanong na hindi kayang itago. Walang imik si Drake. May mga bagay na hindi