Semua Bab พันวาเสน่หา: Bab 11 - Bab 20

“ดาวว่าจะออกไปร้านกาแฟหน่อยนะ คุณ... เอ่อ พี่มีธุระที่ไหนหรือเปล่าคะ? ดาวไม่รบกวน...”“ไปสิครับ”คนที่งานยุ่งหัวหมุนทุกวันจำเป็นต้องว่าง เมื่อความคิดบางอย่างพลันผุดเข้ามาในหัวทาวน์โฮมสองคูหาย่านชานเมืองนนทบุรีของคุณแม่อี้ดเป็นทั้งบ้านและร้านขายข้าวมันไก่ คนแถวนี้รู้จักร้านดังประจำซอย ลูกสาวคนสวยร้าน ‘ข้าวมันไก่แม่อี้ด’ ก็เป็นที่นิยมของชอบของหนุ่ม ๆ ตั้งแต่เธอเป็นนักศึกษาจนเรียนจบแล้วแต่เป็นเพราะว่าหญิงสาวไม่ชอบสุงสิงกับใคร เพื่อนบ้านเข้ามาทักทายเธอก็แค่ยิ้ม พันวาได้ยินเรื่องนี้มาจากอัฟซา แต่ยังคงสงสัยว่าสาวสวยน่ารักขนาดนี้โสดจริงหรือเปล่า“วันนี้ไม่มีงานหรือคะ?”“ไม่มีงานครับ พี่ยินดีรับใช้เป็นคนขับรถให้ดาว เราจะได้มีโอกาสพูดคุยกันในหลาย ๆ เรื่อง”หญิงสาวคงไม่ขัดใจ และเธอก็คิดว่าดี หากได้พูดคุยกันในเรื่องที่เขาว่า ส่วนตัวเธอต้องออกไปร้านกาแฟอยู่แล้ว จึงพยักหน้าด้วยท่าทางเคร่งเครียด“ค่ะ ดีเหมือนกัน ดาวว่าเรามีเรื่องต้องคุยกัน”-------------------------------------- ทุกย่างก้าวเดินเข้าร้านคาเฟ่ร่มรื่น เรียวแขนที่กระทบกับเสื้อเชิ้ตลายตารางสีเลือดหมูบ่อยครั้ง ในสายตาของหลายค

“คะ... คุณพันวา... ทำอะไรคะ?”“รังเกียจ?” เลิกคิ้วขึ้นถามพลางแค่นยิ้มว่า “แค่แมงมุมน่ะหรือครับ... มันก็แค่แมงมุม... ตัวเล็ก ๆ”“ดาวว่า เอ่อ... ดาวก็ชอบของแปลกอยู่นะ แต่มัน... ค่อนข้างสยอง” พูดไม่ทันไร ขาแหลม ๆ ของเจ้าสัตว์ร้ายสีดำสนิทก็ไต่ขึ้นแขนเสื้อสูทของเธออย่างเชื่องช้า ยังกับว่ามันตั้งใจวาดลวดลายให้เหยื่อกลัว ทว่าตรึงใจคงไม่กลัวแมงมุมเท่าวันแรก เธอเห็นพวกมันบ่อยพอ ๆ กับลูกน้องของเขาจนกลายเป็นเรื่องเคยชิน ยิ่งพวกมันไม่มีวันทำร้ายเธอ ที่กลายมาเป็นอาหารจานโปรด“คงคิดว่าพี่น่าเกลียดน่ากลัว ไม่เข้ากับหน้าตาใช่ไหม?”“ดาวหมายถึงที่คายตัวอะไรออกมาน่ะ ไม่ได้หมายถึงเจ้าพวกแมงมุม ไม่ได้หมายถึงหน้าหล่อ ๆ ของเฮียพันวาด้วยค่ะ”“อื้ม... ขอน้อมรับคำชมนะครับ แต่ถ้าพี่คายตุ๊กตาหมีหรือว่าดอกกุหลาบมันจะยังน่าสยองสำหรับดาวอยู่ไหมล่ะ?”“ไม่ค่ะ น่าสยองอยู่ดี เป็นไปได้ช่วยอย่าคายอะไรออกมาสักอย่างเลยนะคะ ดาวจะขอบคุณมาก” หญิงสาวทำมองค้อน ตาชำเลืองไปทางเจ้าตัวสีดำสนิทกำลังทำกล้ามโต ยกขาหน้าขึ้นแยกเขี้ยวด้วยท่าทีคุกคามเหมือนต้องการสื่อสารว่า... มันโกรธ!“แปลกดีนะ มันโมโหอะไรดาว หน้าตามันดูหงุดหงิดจัง” ว่าแล

เสือสิงห์กระทิงแรดยังชิดซ้าย ชื่อเสียงโด่งดังของเจ้าของบ้านหลังนี้ เป็นอันรู้กันว่าไม่มีสาวคนไหนได้หลับก่อนตะวันขึ้น และก็เป็นธรรมดาสำหรับคนชอบจัดปาร์ตี้สังสรรค์ ทว่าชายหนุ่มดันนึกขำตัวเอง“ตื่นแล้วหรือ?” ถามทันที เปลือกตาขาวกะพริบปรือมองเขาอย่างงุนงง“อือ... ดาวหลับไปตอนไหนนะ?” มือเรียวยกขึ้นขยี้ตา ป้องปากหาวหวอด ๆ ตรงข้ามชายที่ยังคงมองเธอด้วยแววตาหื่นกระหาย พันวาพยายามอดทนอย่างถึงที่สุด เมื่อต้องนอนมองกระต่ายน้อยน่ากินบนเตียงโดยไม่กล้าแตะต้อง อย่างมากก็แค่ลูบเส้นผมนุ่มสลวยดัดลอนปลาย วนปลายนิ้วเข้าไปหมุนเล่น“ทำไมหลับทั้งชุดทำงานล่ะครับ”“ดาวเหนื่อยค่ะ...”“อยู่เป็นเด็กเฮียพันดีกว่า ไม่ต้องไปทำงาน รับรองว่าดูแลอย่างดีเลย”“ไม่ดีค่ะ ดาวเหนื่อยแต่ว่าดาวชอบทำงาน ดาวชอบขายของค่ะสนุกดี” พูดแล้วก็ลุกขึ้นนั่งมองใบหน้าหล่อเหลาหงิกงอ ความเป็นสุภาพบุรุษของเขาทำให้เธอลอบยิ้มอย่างเอ็นดู“ผู้หญิงน่าเกลียด ไม่เคยมีสาวคนไหนกล้าหลับบนเตียงคุณพันวาก่อนเสร็จกิจสักคน”“ดาวไงคะ หลับสบายด้วย เตียงนุ่มดีนะ”“มันก็ต้องนุ่มสิ จ่ายค่าที่นอนที่ไม่เคยได้นอนไปตั้งเท่าไร”พันวาคิดว่าเธอกำลังหัวเราะเยาะเขามากกว่า

คราวนี้ชายหนุ่มทำหน้าตกใจกว่า “นี่เธอ... เรียกแมงมุมว่าตัวเอง!?”“ทำไมคะ? น่ารักดีออก อย่าบอกนะว่าหึงยันแมงมุมน่ะ”“ใครหึง...” ไม่ขาดคำดี แมงมุมแสนขยันกว่าสิบตัวก็ขยับขายั้วเยี้ยของพวกมันไต่มาตามตู้เสื้อผ้า ทำตามคำขอของหญิงสาวอย่างเอาใจ โดยที่เธอไม่รู้เลยว่ามันตามใจเธอ แก้เสื้อผ้าให้พอดีกับขนาดตัว เพื่อที่พวกมันจะได้กลืนไอวิญญาณซึ่งลอยผ่านออกมาทางผิวหนัง มนุษย์ธรรมดาคงมองไม่เห็น“มิน่า... ถึงได้ตามติดของอร่อยตลอดเวลา มันกินไอเล็ก ๆ นี่อยู่ไง”“หมายความว่าไงคะ?”“เวลาที่เหยื่อมีความสุข กลิ่นอายของวิญญาณก็ให้รสชาติอร่อย มันกระจายอยู่ในอากาศ”หญิงสาวเพียงผ่อนลมหายใจออกทางปาก ค่อนขอดเขาว่า “โธ่... ช่างมันเถอะ นิด ๆ หน่อย ๆ ดาวว่าพวกมันน่ารักออก นี่ถ้าเอาไปออกแมงมุมก็อตทาเล้นท์นะ ดังเปรี้ยงปร้าง รับรองว่าเจ้าพวกนี้รวยเละ หาซื้อสาว ๆ มากินเองได้เลยมั้ง”เจ้าพวกแมงมุมทำชูคอเห็นด้วยกับหญิงสาวมากกว่าหัวหน้าฝูงที่เป็นแค่แมงมุมยักษ์เอาแต่ใจ บางครั้งก็บ้าอำนาจตามแบบฉบับของผู้เป็นเจ้าของอำนาจมนตร์ มักข่มขู่พวกมันที่ไม่สามารถขัดคำสั่งได้สักเรื่อง ไม่นานนัก พวกมันก็ชุลมุนกันจัดการเสื้อผ้าให้เสร็จ ตั

“อื้อ...” เสียงหวานครางอย่างไร้สติ พอเขาเริ่มคลอเคลียด้วยเคราสากที่ขึ้นเป็นตอนุ่ม ทั่วทั้งแก้มนวลและใบหน้า เหมือนกับว่าเอ็นดูเธอยิ่งนัก มืออุ่นร้อนที่บีบกำเต้าตึงให้ความรู้สึกดีเสียจนร่างกายของเธอไม่ใช่ของเธออีกต่อไป แต่มีเขาเป็นผู้บงการ หัวใจดวงน้อยอ่อนยวบหวั่นไหว และต่อให้เขาจะมัดเธอไว้ด้วยเน็กไทเส้นบาง ๆ แค่พอให้เธอรู้สึกอาย ทุกอย่างกลับเป็นไปอย่างธรรมชาติ...ตรึงใจต้องการสัมผัสของเขาอยู่เสมอ และพันวาแน่ใจว่าเขาเองก็ต้องการเธอ เดรสกระโปรงจึงถูกเลิกขึ้นกองเหนือเต้าอวบอัด มือหนาเลื่อนถลกชั้นในลงต่ำ ใบหน้าเข้มเครียดก้มลงส่งปลายลิ้นเข้ากระหวัดเลีย“อ๊ะ...!” ร่างบางสะดุ้งเฮือก แอ่นกายรับปลายลิ้นร้อนที่เริ่มลิ้มเลียปลายยอดสีหวาน ค่อยอ้าปากครอบทั้งหมด ดูดดื่มราวหิวกระหายมานาน สติของเธอพร่าเลือนลง ร่างกายร้อนระอุไม่จากว่าถูกยาปลุกเซ็กซ์!“ดาว... ร้อน อ๊ะ... อือ พี่ทำอะไร?”เจ้านายหนุ่มเพียงลอบยิ้ม ก่อนจะทำคิสมาร์กเล็ก ๆ ไว้บนเนินอกงาม ค่อยขยับใบหน้าขึ้น หยุดมองรอยสัญลักษณ์ของทาสสาวอย่างพึงพอใจ อยากเป็นเจ้าของเธอทุกตารางนิ้วไม่เว้นแม้แต่หัวใจ จู่ ๆ เขาดันเกิดอยากได้หัวใจของผู้หญิงคนนี้อีกค