เข้าสู่ระบบแชร์
12
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-26 15:51:52
บทที่เกี่ยวข้อง
พันวาเสน่หา 13
“เอาที่ดาวสะดวกใจ” ในรอยยิ้มเสแสร้ง เขาเลื่อนมือขึ้นวางบนโต๊ะ “พี่ขาดน้องไม่ได้แล้วล่ะ อาจจะหิวตายตอนไหนก็ได้ ดาวอยากทำอะไรทำเลย เอาเลย...”ในน้ำเสียงช่างประชดประชันนั้นหญิงสาวคงไม่ชอบ เธอพยายามพูดคุยกับเขาด้วยเหตุผลแล้วแต่ถ้ามันสร้างความไม่พอใจให้เจ้านาย คงช่วยไม่ได้“ยังไงก็ขอบคุณอีกครั้งนะคะ สัญญาที่คุณว่ามันเป็นความต้องการลึก ๆ ของดาว มันเป็นเรื่องที่เงินซื้อไม่ได้ อืม... เวลาอยู่ที่ทำงาน ดาวคงไม่กล้าเรียกพี่นะคะ”“ทำไมล่ะ?” ถามทันที แต่พอหญิงสาวทำหน้าดุใส่ เขาก็เปลี่ยนคำตอบใหม่“ตามใจครับ” ต้องตามใจเธอนั่นแหละ! สองฝ่ามือที่ประสานไว้ด้วยกันบีบแน่น ด้วยอารมณ์ขุ่นเคืองใจน้อย ๆ แต่เป็นเพราะว่าเขาขาดเธอไม่ได้ ยังนึกขึ้นบางเรื่องออก พอหญิงสาวเก็บของทุกอย่างบนโต๊ะลงในกระเป๋าสีขาวใบใหญ่“เรา... ไม่กลัวตายหรือ?”ตรึงใจละสายตาจากอุปกรณ์มากมาย ผ่อนลมหายใจออกมาหนัก ๆ“คนเราต้องตายทุกคนค่ะ ไม่มีใครหนีสังขารพ้น แต่ในวันที่ยังอยู่ เราจะทำอะไรได้มากน้อยแค่ไหนให้คนที่เรารักมีความสุขสบาย เป็นเรื่องสำคัญกว่า ดาวผ่านอะไรมามาก เกือบตายมาหลายครั้งแล้ว ส่วนครั้งนี้...”ทั่วทั้งดวงหน้างามปรากฏอารมณ์อันย
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26พันวาเสน่หา 14
“คะ... คุณพันวา... ทำอะไรคะ?”“รังเกียจ?” เลิกคิ้วขึ้นถามพลางแค่นยิ้มว่า “แค่แมงมุมน่ะหรือครับ... มันก็แค่แมงมุม... ตัวเล็ก ๆ”“ดาวว่า เอ่อ... ดาวก็ชอบของแปลกอยู่นะ แต่มัน... ค่อนข้างสยอง” พูดไม่ทันไร ขาแหลม ๆ ของเจ้าสัตว์ร้ายสีดำสนิทก็ไต่ขึ้นแขนเสื้อสูทของเธออย่างเชื่องช้า ยังกับว่ามันตั้งใจวาดลวดลายให้เหยื่อกลัว ทว่าตรึงใจคงไม่กลัวแมงมุมเท่าวันแรก เธอเห็นพวกมันบ่อยพอ ๆ กับลูกน้องของเขาจนกลายเป็นเรื่องเคยชิน ยิ่งพวกมันไม่มีวันทำร้ายเธอ ที่กลายมาเป็นอาหารจานโปรด“คงคิดว่าพี่น่าเกลียดน่ากลัว ไม่เข้ากับหน้าตาใช่ไหม?”“ดาวหมายถึงที่คายตัวอะไรออกมาน่ะ ไม่ได้หมายถึงเจ้าพวกแมงมุม ไม่ได้หมายถึงหน้าหล่อ ๆ ของเฮียพันวาด้วยค่ะ”“อื้ม... ขอน้อมรับคำชมนะครับ แต่ถ้าพี่คายตุ๊กตาหมีหรือว่าดอกกุหลาบมันจะยังน่าสยองสำหรับดาวอยู่ไหมล่ะ?”“ไม่ค่ะ น่าสยองอยู่ดี เป็นไปได้ช่วยอย่าคายอะไรออกมาสักอย่างเลยนะคะ ดาวจะขอบคุณมาก” หญิงสาวทำมองค้อน ตาชำเลืองไปทางเจ้าตัวสีดำสนิทกำลังทำกล้ามโต ยกขาหน้าขึ้นแยกเขี้ยวด้วยท่าทีคุกคามเหมือนต้องการสื่อสารว่า... มันโกรธ!“แปลกดีนะ มันโมโหอะไรดาว หน้าตามันดูหงุดหงิดจัง” ว่าแล
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26พันวาเสน่หา 15
“พี่จะให้คุณนาดีนฝากเสื้อผ้าไว้กับแม่บ้านละกัน เราขึ้นไปข้างบนเถอะ”“เรารอก็ได้มั้งคะ” เธอปฏิเสธเพื่อเลื่อนเวลาออกไป ตัดสินใจถาม “จับมือเฉย ๆ นี่สามารถกินได้ไหมคะ? ดาวรู้สึกว่ามันได้นะคะ”“ได้... แต่ว่าไม่อิ่ม เพราะว่ามันไม่ตื่นเต้นเร้าใจ อาหารก็คือ... ความรู้สึกของเหยื่อ...” ปลายเสียงนุ่มนวลลงเมื่อเขาเปลี่ยนคำ “คู่สัญญา”“คู่สัญญา?” ถามพลางเลิกคิ้วขึ้น เธอนึกถึงอีกเรื่องหนึ่ง “ที่เคยบอกว่าทุกอย่างมีราคาต้องจ่าย พี่จะได้อะไรคะ? นอกจากอิ่มทิพย์จิตวิญญาณน้องดาวน่ะ”“นั่นสิครับ สงสัยว่าพี่จะเป็นผู้ชายต้องสาปเลยไม่ได้อะไรนอกจากความหิวโหย...”“ต้องสาปอะไรคะ? ดาวว่าสาปสาว ๆ ให้หลงมากกว่า” พูดพลางหัวเราะ ก่อนจะสบเข้ากับสายตาหิวกระหายเมื่อเขาลุกขึ้นยืนสุดความสูง ประมาณการด้วยสายตา เขาคงสูงสักหนึ่งร้อยแปดสิบห้าเซนติเมตรได้“ไปครับ หิว”หญิงสาวลอบกลืนน้ำลายลงคอ ยังกับว่าเธอดันหิวซะเอง! และด้วยความเข้าใจว่าเขาจะเดินนำทางไป เธอจึงลุกขึ้นยืนหยิบกระเป๋าพาดวางบนท่อนแขน ชายหนุ่มกลับก้มหน้าลงมองเธอ ด้วยสายตาที่ประกาศว่าเธอเป็นอาหาร“ขอรองท้องก่อนละกัน มาครับ”ทันทีที่ออกคำสั่ง สองเรียวขาก็เขย่งขึ้นพร้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26พันวาเสน่หา 16
เสือสิงห์กระทิงแรดยังชิดซ้าย ชื่อเสียงโด่งดังของเจ้าของบ้านหลังนี้ เป็นอันรู้กันว่าไม่มีสาวคนไหนได้หลับก่อนตะวันขึ้น และก็เป็นธรรมดาสำหรับคนชอบจัดปาร์ตี้สังสรรค์ ทว่าชายหนุ่มดันนึกขำตัวเอง“ตื่นแล้วหรือ?” ถามทันที เปลือกตาขาวกะพริบปรือมองเขาอย่างงุนงง“อือ... ดาวหลับไปตอนไหนนะ?” มือเรียวยกขึ้นขยี้ตา ป้องปากหาวหวอด ๆ ตรงข้ามชายที่ยังคงมองเธอด้วยแววตาหื่นกระหาย พันวาพยายามอดทนอย่างถึงที่สุด เมื่อต้องนอนมองกระต่ายน้อยน่ากินบนเตียงโดยไม่กล้าแตะต้อง อย่างมากก็แค่ลูบเส้นผมนุ่มสลวยดัดลอนปลาย วนปลายนิ้วเข้าไปหมุนเล่น“ทำไมหลับทั้งชุดทำงานล่ะครับ”“ดาวเหนื่อยค่ะ...”“อยู่เป็นเด็กเฮียพันดีกว่า ไม่ต้องไปทำงาน รับรองว่าดูแลอย่างดีเลย”“ไม่ดีค่ะ ดาวเหนื่อยแต่ว่าดาวชอบทำงาน ดาวชอบขายของค่ะสนุกดี” พูดแล้วก็ลุกขึ้นนั่งมองใบหน้าหล่อเหลาหงิกงอ ความเป็นสุภาพบุรุษของเขาทำให้เธอลอบยิ้มอย่างเอ็นดู“ผู้หญิงน่าเกลียด ไม่เคยมีสาวคนไหนกล้าหลับบนเตียงคุณพันวาก่อนเสร็จกิจสักคน”“ดาวไงคะ หลับสบายด้วย เตียงนุ่มดีนะ”“มันก็ต้องนุ่มสิ จ่ายค่าที่นอนที่ไม่เคยได้นอนไปตั้งเท่าไร”พันวาคิดว่าเธอกำลังหัวเราะเยาะเขามากกว่า
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26พันวาเสน่หา 17
หญิงสาวยกมือปิดหน้าร้องเสียงหลงดังลั่นบ้าน! และเธอคงไม่อยากเห็นหน้าพ่อแมงมุมแล้ว จึงส่งเสียงดังปากสบถว่าเขาไม่หยุดขนาดแม่บ้านสาวใหญ่วิ่งมาชะโงกคอมองดูว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น ก่อนจะเห็นเพียงแค่เจ้าของบ้านยืนล่อนจ้อน เสื้อผ้าขาดกระจุยบนพื้น แก้มก้นแข็งแรงเป็นงามงอนด้วยผิวสีน้ำผึ้ง หล่อนมุดหน้าเขินอายหนีไป ส่วนหญิงสาวเงยหน้า ชี้ปลายนิ้วใส่เขา“คุณ... เป็นพ่อแมงมุมจริง ๆ เหรอ? กินอะไรเข้าไป ทำไมตัวใหญ่ขนาดนั้น!”“หาแม่แมงมุมอยู่นี่ไง”“โอ๊ย! คุณพันวา ทำอะไรเนี่ย ดาวหัวใจจะวาย...” ตรึงใจยกมือแนบอก สองขาอ่อนแรงลุกขึ้นยืนไม่ไหว แต่ชายตรงหน้าเธอเพียงผิดหวังกับท่าทางหวาดกลัวเหล่านั้น พันวารู้ดีว่าเขาก็แค่สัตว์ประหลาดในสายตามนุษย์“ถ้ากลัว... ให้โอกาสเดินกลับบ้านไปได้นะ”“ไม่ค่ะ ดาวไม่กลัวแล้วค่ะ” พูดพลันหลุบตามองช่วงล่าง ต้นเหตุของอารมณ์แปรปรวนของพ่อแมงมุม ใบหน้างามเห่อร้อนตาจ้องเขม็ง “พี่... เอ่อ... ช่วยไปใส่เสื้อผ้าได้ไหม? น้องชายพี่มันชี้หน้าดาวอยู่เนี่ย” --------------------------------------เพราะภาพพ่อแมงมุมยักษ์! ปลายหัวแดงก่ำลำตัวขนาดใหญ่โตโอฬารยังติดตา ตรึงใจเกือบที่จะหนีกลั
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26พันวาเสน่หา 18
คราวนี้ชายหนุ่มทำหน้าตกใจกว่า “นี่เธอ... เรียกแมงมุมว่าตัวเอง!?”“ทำไมคะ? น่ารักดีออก อย่าบอกนะว่าหึงยันแมงมุมน่ะ”“ใครหึง...” ไม่ขาดคำดี แมงมุมแสนขยันกว่าสิบตัวก็ขยับขายั้วเยี้ยของพวกมันไต่มาตามตู้เสื้อผ้า ทำตามคำขอของหญิงสาวอย่างเอาใจ โดยที่เธอไม่รู้เลยว่ามันตามใจเธอ แก้เสื้อผ้าให้พอดีกับขนาดตัว เพื่อที่พวกมันจะได้กลืนไอวิญญาณซึ่งลอยผ่านออกมาทางผิวหนัง มนุษย์ธรรมดาคงมองไม่เห็น“มิน่า... ถึงได้ตามติดของอร่อยตลอดเวลา มันกินไอเล็ก ๆ นี่อยู่ไง”“หมายความว่าไงคะ?”“เวลาที่เหยื่อมีความสุข กลิ่นอายของวิญญาณก็ให้รสชาติอร่อย มันกระจายอยู่ในอากาศ”หญิงสาวเพียงผ่อนลมหายใจออกทางปาก ค่อนขอดเขาว่า “โธ่... ช่างมันเถอะ นิด ๆ หน่อย ๆ ดาวว่าพวกมันน่ารักออก นี่ถ้าเอาไปออกแมงมุมก็อตทาเล้นท์นะ ดังเปรี้ยงปร้าง รับรองว่าเจ้าพวกนี้รวยเละ หาซื้อสาว ๆ มากินเองได้เลยมั้ง”เจ้าพวกแมงมุมทำชูคอเห็นด้วยกับหญิงสาวมากกว่าหัวหน้าฝูงที่เป็นแค่แมงมุมยักษ์เอาแต่ใจ บางครั้งก็บ้าอำนาจตามแบบฉบับของผู้เป็นเจ้าของอำนาจมนตร์ มักข่มขู่พวกมันที่ไม่สามารถขัดคำสั่งได้สักเรื่อง ไม่นานนัก พวกมันก็ชุลมุนกันจัดการเสื้อผ้าให้เสร็จ ตั
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26พันวาเสน่หา 19
“วันนี้จะไม่นอนเฉย ๆ นะ” เสียงเข้มสั่ง เพียงสบดวงตากระจ่างใสที่มองเขานิ่ง“พี่เอ่อ... จะทำอะไรคะ?” เสียงหวานถามซื่อ ๆ แล้วเจ้านายหนุ่มก็ทำให้เธอตกใจเมื่อเขาไม่พูดอะไร โน้มตัวลงตวัดข้อพับเนียนลอยโหวงจากเก้าอี้โซฟา“ว๊าย! ปล่อยดาวลงนะ”นัยน์ตาสีอำพันประกายวาววับประกาศว่าเขาจะอุ้มเธอไปไหนได้ ถ้าไม่ใช่บนเตียง! หญิงสาวเริ่มโวยวาย สองมือเรียวโอบรัดรอบคอแกร่งแน่นเพราะกลัวหล่นก้นปักพื้น กลัวยิ่งกว่าคือเธออาจกลิ้งลงไปกับบันไดวน ซึ่งเขาคงไม่ปล่อยให้เป็นอย่างนั้น กระทั่งแผ่นหลังบางสัมผัสเตียงนุ่ม ราวกับว่าเธอถูกสะกดด้วยมนตราจากปีศาจ ร่างกายเย็นวาบอย่างไม่สามารถขัดขืน เจ้าของร่างสูงยันหัวเข่าและข้อศอกไว้เหนือเรือนกาย มือกระตุกเน็กไทติดคอเสื้อออกตรึงข้อมือทั้งสองข้าง“ทำอะไรคะ?”“แมงมุม... มันไม่ใจดีกับเหยื่อ มันร้าย... มีพิษ มันชอบทรมานเหยื่อระหว่างที่ติดใยก่อนฉีกกินช้า ๆ โดยเฉพาะเหยื่อสาวสวย” พูดพลางแสยะยิ้มร้าย เขากำลังอยากเล่นสนุกกับสาวน้อย จึงมัดเธอไว้อย่างนั้น“แค่... นิด ๆ หน่อย ๆ ก็พอมั้ง พี่ก็อิ่มนี่”“วันนี้ไม่แค่จูบ...”“คือดาวว่าเราอย่าไปไกลกว่านั้นเลยนะคะ...” อ้อนวอนไปคงไม่เป็นผล เมื่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26พันวาเสน่หา 20
“อื้อ...” เสียงหวานครางอย่างไร้สติ พอเขาเริ่มคลอเคลียด้วยเคราสากที่ขึ้นเป็นตอนุ่ม ทั่วทั้งแก้มนวลและใบหน้า เหมือนกับว่าเอ็นดูเธอยิ่งนัก มืออุ่นร้อนที่บีบกำเต้าตึงให้ความรู้สึกดีเสียจนร่างกายของเธอไม่ใช่ของเธออีกต่อไป แต่มีเขาเป็นผู้บงการ หัวใจดวงน้อยอ่อนยวบหวั่นไหว และต่อให้เขาจะมัดเธอไว้ด้วยเน็กไทเส้นบาง ๆ แค่พอให้เธอรู้สึกอาย ทุกอย่างกลับเป็นไปอย่างธรรมชาติ...ตรึงใจต้องการสัมผัสของเขาอยู่เสมอ และพันวาแน่ใจว่าเขาเองก็ต้องการเธอ เดรสกระโปรงจึงถูกเลิกขึ้นกองเหนือเต้าอวบอัด มือหนาเลื่อนถลกชั้นในลงต่ำ ใบหน้าเข้มเครียดก้มลงส่งปลายลิ้นเข้ากระหวัดเลีย“อ๊ะ...!” ร่างบางสะดุ้งเฮือก แอ่นกายรับปลายลิ้นร้อนที่เริ่มลิ้มเลียปลายยอดสีหวาน ค่อยอ้าปากครอบทั้งหมด ดูดดื่มราวหิวกระหายมานาน สติของเธอพร่าเลือนลง ร่างกายร้อนระอุไม่จากว่าถูกยาปลุกเซ็กซ์!“ดาว... ร้อน อ๊ะ... อือ พี่ทำอะไร?”เจ้านายหนุ่มเพียงลอบยิ้ม ก่อนจะทำคิสมาร์กเล็ก ๆ ไว้บนเนินอกงาม ค่อยขยับใบหน้าขึ้น หยุดมองรอยสัญลักษณ์ของทาสสาวอย่างพึงพอใจ อยากเป็นเจ้าของเธอทุกตารางนิ้วไม่เว้นแม้แต่หัวใจ จู่ ๆ เขาดันเกิดอยากได้หัวใจของผู้หญิงคนนี้อีกค
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26
บทล่าสุด
พันวาเสน่หา 44
ตรึงใจเพิ่งรู้ตัวว่าโดนหลอก! ทว่าเธอกลับไม่ได้โกรธเขาเลย ตาลอบมองกรามแกร่งของบุรุษรูปงาม แม้หัวคิดถึงความฝันอันมืดมิดน่ากลัว ร่างใหญ่ทะมึนของแมงมุมยักษ์แทบแตกเป็นเสี่ยง เมื่อถูกรุมทำร้ายด้วยอาวุธร้ายกาจสารพัดจะจินตนาการได้ จากฝีมือของชายร่างกำยำที่น่ากลัวเหล่านั้น แต่เขาไม่ยอมพ่ายแพ้ ไม่แพ้ทั้งกับความเจ็บปวดและตัวเธอ เขาสู้พอ ๆ กับเธอ“ไม่ต้องกลัวนะ การแพทย์เดี๋ยวนี้ก้าวไกลกว่าสมัยก่อนเยอะ มีเงินซะอย่าง มีเงินก็ต่อชีวิตได้ ไปหาหมอฉีดยาก็หาย ไม่เหมือนสมัยก่อน คนเกิดง่ายตายง่าย ติดโรคไม่มียารักษา โลกเรามันพัฒนาไปเรื่อย ๆ แหละครับ แต่ถ้าไม่หาย...” ใบหน้าหล่อเหลาแสยะยิ้ม ชำเลืองมองดวงตาแดงก่ำที่เบนหลบไปอย่างเง้างอน “จะฉีดยาซ้ำให้อีกเข็ม...”“ฉีดยาอะไรกัน ดาวขอพี่กอดมาตั้งหลายวันพี่ยังไม่ให้ดาวกอดเลย... มาทำเป็นพูดดี...”“พูดจริงครับ ไม่ได้โกหก พี่เคยโกหกดาวที่ไหน? บอกจะให้ก็ให้ครับ”“ไม่เชื่อค่ะ พี่หลอกดาวอีกแน่นอน” พูดเท่านั้น เธอคงนึกแผนการบางอย่างได้ “หลับตาให้ดาวดูก่อนว่าไม่ได้หลอก ทำให้ดาวได้หรือเปล่า”แน่ล่ะว่าคนรู้ทันคงไม่ทำ ทว่าใบหน้าสดสวยพลันขยับเข้าหาคนที่ปิดปากเธอเอาไว้ด้วยฝ่าม
พันวาเสน่หา 43
ต่างคนมองหน้ากันไปมาอย่างสงสัย พวกเขาคงอยากรู้นักว่านรกเป็นยังไง ยังไม่มีใครเข้าใจเรื่องที่เจ้านายพูดเลยสักคำ! แต่เพราะกำลังเป็นห่วงมากกว่า ชายร่างสูงใหญ่กำยำดูซูบผอมลง ขอบตาดำคล้ำเหมือนคนอดหลับอดนอนมาเป็นอาทิตย์ ๆ“นายควรจะกินอะไรบ้างนะครับ เอาแต่นั่งหลับตาตรง พยาบาลตกใจกลัวกันไปทั้งวอร์ดแล้วนาย”“ฉันโทรสั่งข้าวให้บอสหลายมื้อแล้วนะคะ อย่าปล่อยให้อาหารเย็นชืด คุณดาวเธอฟื้นขึ้นมาจะเป็นห่วงบอสนะคะ”“นั่นสิ... เหมือนจะ... ปวดท้อง”ชายหนุ่มเพียงหรี่ตาเท่านั้นเมื่ออาการเจ็บปวดของร่างกายมนุษย์กำเริบ เขายังเห็นว่าลูกน้องเริ่มมีสีหน้าหวาดกลัวตามคุณหมอคุณพยาบาลคงไม่ใช่แค่นั่งอดข้าวอดน้ำไม่พูดจากับใคร ดันมีข่าวลือว่าเห็นแมงมุมแม่ม่ายดำเดินไปเดินมาในห้องผู้ป่วยพิเศษก่อนที่พวกมันจะหายไป ตกดึกยังมีเสียงกรีดร้องโหยหวนยังกับโรงพยาบาลผีสิง ทั้งที่มันไม่เคยมีมาก่อนถึงเป็นเช่นนั้น พันวาแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมแพ้ ไม่มีวัน! ใบหน้าเข้มเครียดเหนื่อยล้าหันไปบอกทั้งสามคน “ขอบคุณทุกคนนะครับ เอาเป็นว่าผมจะดูแลตัวเอง ไม่ต้องห่วง”--------------------------------------‘อดทนนะดาว กลัวแค่ไหนเจ็บแค่ไหนก็ต้องทน... ถ้
พันวาเสน่หา 42
โลกสีดำทะมึนมีเพียงแสงสลัวจากเทียนเล่มเล็กที่ใกล้จะมอดดับ ถัดไปจากโต๊ะไม้เก่าข้างเตียงเหล็ก ผนังปูนถูกฉาบด้วยคราบเปรอะเปื้อนปะปนไปกับรอยเลือดเป็นทางยาว เตียงผู้ป่วยรายเรียงติดกันจนสุดทางเดินขนานไปกับหน้าต่าง ข้างนอกนั้นไร้ท้องฟ้าและแสงดาว มันมืดสนิท!กรอกแกรก... ซ่อกแซ่ก...ดวงตาคู่สวยสั่นไหวส่ายมองไปรอบ ๆ ห้องเงียบสงัด คล้ายว่าจะเป็นโรงพยาบาลร้าง ดวงหน้าขาวซีดก้มลงมองผ้าปูเตียงขาดวิ่น ชุดผู้ป่วยเสื้อกางเกงสกปรกแบบผูกข้าง ก่อนขมวดคิ้วเข้าหากันด้วยความสงสัย‘ที่นี่ที่ไหน... แล้วนั่น... เสียงอะไร?’ เธอตัดสินใจชะโงกคอหาต้นตอของเสียงจากใต้เตียงด้วยความอยากรู้อยากเห็น กองเลือดเป็นเส้น ๆ ลักษณะคล้ายรอยเล็บใครสักคน ขูดลากไปกับพื้นหินอ่อน เรือนผมสีดำเลื่อนหายไปทำเอาหายใจเข้าออกไม่ทั่วท้อง ทันใดนั้นเอง ปลายนิ้วเหี่ยวย่นเกาะหมับเข้าที่กั้นเตียงเหล็กพาเสียงแหลมเล็กหวีดร้องลั่น“กรี๊ดดดดดดดดด!”ร่างบอบบางกระโจนวิ่งสะเปะสะปะไร้ทิศทาง ไม่รู้เนื้อรู้ตัว พอปะเข้ากับลุงแก่ขาขาดหันมาอ้าปากกรีดร้องจนช่องว่างวงรีนั้นขยายออกกว้างกลายเป็นโพรงสีดำ ก่อนกระเสือกกระสนลนลานกระโดดจากหน้าต่าง เธอแทบสิ้นสติ! ยืนต
พันวาเสน่หา 41
พันวาไม่คิดมากกับงานโอน ด้วยความเป็นเจ้านายใจดีสายเปย์อยู่แล้ว นาดีนเองก็ทำงานดีและเขาคงไม่อยากหาเลขานุการคนใหม่ ทุกอย่างจึงกลับมาเป็นเหมือนเดิม เขาออกไปทำธุระประปรัง ทำงานกลับบ้านเช่นทุกวัน แวะไปพูดคุยกับคุณแม่เรื่องสินสอดจนสำเร็จ ขอให้เป็นค่าเทอมของลูกชายคนเล็กก็ยังดี นักศึกษาแพทย์ยังต้องใช้ทุนการศึกษาอีกมากกว่าจะเรียนจบฤกษ์งามยามดีถูกกำหนดเอาไว้แล้ว... เหลือแค่... เจ้าสาวของปีศาจด้วยรู้สึกเคลิบเคลิ้มกับบรรยากาศอบอวลความสุข แม้แต่ว่าที่เจ้าสาวยังไม่ถือสาคำพูดเล็ก ๆ น้อย ๆ รักไม่รักค่อนข้างเป็นเรื่องไร้สาระ รอยยิ้มร่าเริงจึงปรากฏบนใบหน้าหล่อเหลาในทุกย่างก้าวเดิน ตาสบเข้ากับเจ้าของร่างบางในเดรสกระโปรงสีขาวแขนพอง เธอพยายามปกปิดเรือนร่างผอมบางแทบเห็นกระดูก ผ่านค่ำคืนหวานมาด้วยกัน เขารู้ว่าเธอซูบผอมลงมาก“บอสคะ... คุณดาวเธอ... บอกว่าสบายดีแต่ฉันคิดว่าเธอมองไม่ค่อยเห็นนะคะ เธอบอกว่าเห็นหยากไย่แต่ว่าฉันไม่เห็น ฉันไม่แน่ใจเรื่องนี้แล้วเธอเดินสะดุด เตะนู้นนี่หกล้มจนเท้าบวม...”สีหน้าของคนไกล ๆ ดูแปลกไป จนเขาต้องหรี่ตามองคนที่รีบลุกขึ้นเดินมาหาแต่หันไปถามเลขาฯ“ทำไม... ผมไม่รู้เรื่องนี้?”ซ
พันวาเสน่หา 40
ในเมื่อรับปากเอาไว้แล้วก็ต้องทำ หลายค่ำคืนมานี้ตรึงใจจึงงัวเงียตื่นขึ้นมากลางดึก ผลักกายขึ้นคร่อมทับบนเรือนร่างกำยำรุ่มร้อน สบมองนัยน์ตาสีอำพันเปล่งประกายดิบเถื่อนใต้แสงนวลสลัวด้วยอารมณ์ไม่ต่าง ถึงแม้ว่าขาแหลมราวเข็มทั้งแปดจะพลันผลักเธอให้ลงไปอยู่ใต้อาณัติ ครึ่งปีศาจหนุ่มดูดุดันเชื่อมั่นในสัญชาตญาณเหมือนสัตว์ร้ายที่พร้อมฉีกร่างเหยื่อ เธอยังคงโอนอ่อนตามเขาทุกครั้งไปเปรียบดังว่าเขาเป็นลมหายใจ เป็นชีวิตของเธอโดยเต็มใจยินดี ราวกับว่าเธออาจขาดใจตายตรงนี้หากว่าเขาไม่ได้ดูดดื่มกลืนไอสีแดงเข้มไปจากริมฝีปากเพื่อเติมเต็มความหิวกระหาย แม้แต่เขี้ยวที่ยาวพ้นออกมาขบกัดบนผิวกายจนเป็นรอยแดง ดวงตามากมายเบื้องหน้าไม่สามารถทำให้เธอหวั่นกลัวได้อีกไม่ว่ารูปลักษณ์ภายนอกของเขาจะเป็นอย่างไร เธอเชื่อว่าเขายังเป็นพี่พันวาบนเตียงนุ่มนี้จึงกลายเป็นสรวงสวรรค์ หากว่าเขากอดเธอแน่นด้วยกล้ามเนื้อที่เกร็งจัดเธอจะกอดตอบอย่างเดียวกัน ตราบจนได้ยินเสียงคำรามลั่น ร่างกายพร่างพราวด้วยเม็ดเหงื่อหยุดขยับฝังแก่นกายเข้าลึกพร้อมมอบจุมพิตให้เธออีกครั้งแสงสีนวลสาดส่องเข้ามาผ่านหน้าต่างกระทบลงบนใบหน้าหล่อเหลาที่เลื่อนมาพรมจูบบน
พันวาเสน่หา 39
ข้อเสนอน่าสนใจขนาดนั้น! พันวาคงยอมเธอทุกอย่าง อย่าว่าแต่ให้กลับร่างปีศาจนั่งปิกนิกในสวนหลังบ้านตัวเองเลย เธอบอกให้ถอดเสื้อผ้าทุกชิ้นออกเพราะไม่อยากให้มันขาด เสียดายเงินเสียดายเสื้อราคาแพง เขาก็ตามใจปลดกระดุมทีละเม็ดด้วยแววตาประกายปรารถนา กองทั้งหมดไว้บนฟูก ยอมนั่งนิ่งมองผ้าผืนยาวสีชมพูแปร๋นสี่เส้นผูกทับกันเป็นโบว์บนขาทั้งหน้าหลัง รอยยิ้มแสนภาคภูมิใจของหญิงสาวที่ส่งเสียงหัวเราะคิกคัก ทึกทักตนว่าเป็นอลิซในวันเดอร์แลนด์! แต่ว่ามันไม่มีแมงมุม ปีศาจภาพลวงตาอย่างเขาจะกลายเป็นกระต่ายยักษ์ได้ด้วยไหมนะ ตอนนี้เธอยังไม่รู้เลยว่าเขาสนใจเธอบ้างหรือเปล่าพันวาไม่สามารถตอบคำถามเหล่านั้น เขาไม่สามารถอ้าปากพูดภาษามนุษย์ในร่างของแมงมุม และต่อให้เขาสื่อสารอย่างแมงมุม เธอก็คงไม่เข้าใจความหมายอยู่ดี ในร่างสัตว์ตอนนี้เป็นไปอย่างธรรมชาติสรีระ แม้แต่ขาขนาดใหญ่ แหลมยาวและคมราวเข็มหมุดทำให้การนั่งเป็นเรื่องยาก แมงมุมยังไม่สามารถเคลื่อนส่วน cephalothorax (หัว) ได้ พวกมันใช้ดวงตารับรู้การเคลื่อนไหว โฟกัสติดตามภาพด้วยกล้ามเนื้อตา เธอจึงแทบไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าถูกจ้องมองด้วยนัยน์ตาคู่สวยสีอำพันทั้งแปดปีศาจอย่างเขาย
พันวาเสน่หา 38
เป็นครั้งแรกที่ลูกน้องไม่เข้าข้าง! เจ้านายพยายามขยิบตาให้นายสารถีผ่านกระจกมองหลัง อัฟซาก็ทำเป็นไม่สนใจ ตั้งหน้าตั้งตาขับรถ ขณะที่หนุ่มอีกคนเริ่มเล่าประสบการณ์ผ่านคนในครอบครัว“ผมได้ยินมาว่าผู้ป่วยเบาหวานไม่ใช่น้ำตาลสูงแล้วจะทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนอย่างเดียวนะครับ... คือ... ป้าผมก็เป็นเบาหวาน...ป้าผมเนี่ย... หิวบ่อย ใจสั่น ตาลาย แกขี้กังวลด้วย พอแกกินน้ำตาลเข้าไปมันก็พอหายจากอาการนี้นะ ดีขึ้น แต่พอแกทำแบบนี้บ่อย ๆ มันยิ่งไม่ดี หมอบอกว่าควรควบคุมให้อยู่ในระดับพอดีครับไม่เหวี่ยง ไม่สูงไปต่ำไป แต่คนแก่ขี้หลงขี้ลืม กินอาหารไม่ตรงเวลา บางทีก็ไม่กินเลย แกฉีดอินซูลินกินยาไม่ถูกเวลา กินผิดกินถูก พอเกิดภาวะน้ำตาลต่ำ แกล้มตึงไปเลย”“แล้วตอนนี้ป้าเป็นยังไงบ้างล่ะ? มาร์คัส ดีขึ้นไหม...”“เผาไปแล้วครับ แกไตวายด้วย วันเดียวไปวัดเลย”“ขอบใจนะ สำหรับคำแนะนำ...” พูดพลันหันไปทางคนตัวเล็กด้วยรอยยิ้ม “ได้ยินไหมครับ ไปวัดจองเมรุเผาเลย”คนฟังถึงกับหน้าซีดเจื่อน ก้มหน้ากำถุงกระดาษยาหลายใบจากโรงพยาบาลเอกชน กระทั่งรถจอดลงหน้าบ้าน ลูกน้องของเขาลงจากรถมาเปิดประตูให้อย่างรู้หน้าที่ เธอเลื่อนมือไปจับกุมมือหนาด้วยสีห
พันวาเสน่หา 37
เพราะไม่พอใจคนที่ไม่สนใจกันเลย ร่างสูงในเชิ้ตหล่อเหลาเลยสลัดเสื้อออกโยนลงพื้น กระโดดลงสระว่ายน้ำกลางบ้าน ตูมเดียว! แววตาเร่าร้อนของเหล่าสาวน้อยใหญ่ก็พุ่งตรงมายังเรือนร่างกำยำอันสมบูรณ์แบบ กำลังผุดดำผุดว่ายประหนึ่งเงือกหนุ่ม พอเขาถอดกางเกงแสล็คดำออก เหลือกางเกงชั้นในไว้ตัวหนึ่งให้พอลุ้นระทึก ดำน้ำหายไปแล้วโผล่ขึ้นมาสะบัดศีรษะจนเส้นผมเปียกหมาดยุ่งเหยิง ดูไม่ตั้งใจแต่เจตนายั่ว สาว ๆ เลยมานั่งจิบไวน์รอบสระกันเสียหมด รวมถึงตรึงใจ... เธอดื่มไปหลายแก้ว จนรุ่งเช้ามา อาการปวดศีรษะอาเจียนกลางดึกทำให้เธอสิ้นฤทธิ์ไปพร้อมอาการเมาค้าง เปิดเปลือกตาหนักอึ้งในสีหน้าเหยเก“ตื่นแล้วหรือ? ไงล่ะ ทิ้งพี่พันวาหนีไปเมาคนเดียว” ทั้งน้ำเสียงและแววตาอ่อนโยนผิดเป็นคนละคน ในอ้อมแขนที่กอดกระชับกายสาวไว้ให้อบอุ่นตลอดคืน ตรึงใจเพิ่งรู้สึกตัว หลังเมาแอ๋จนต้องให้คนต้นเรื่องอุ้มขึ้นบ้านมา ยังว่าเขาเป็นพวกขี้อวดกล้ามบ้าง อีตาโรคจิตบ้าง ร้ายที่สุดคงว่าเขาเป็นแมงมุมยักษ์ตัวเท่าฝาบ้าน! ดีที่ไม่มีใครได้ยิน“วันหลังไม่ให้กินแล้วนะ ไม่รู้จักยับยั้งชั่งใจเลย ป่วยขึ้นมาจะทำยังไง? หืม...”“ดาวขอโทษค่ะ ดาวขอนอนก่อนนะคะ ปวดหัว”“ก
พันวาเสน่หา 36
“ให้ใครล่ะครับ? ตอนนี้มีคนเดียว” พูดพลางยกแก้วไวน์ขึ้นจรดริมฝีปาก ขณะที่เขากำลังรอจังหวะเหมาะ ๆ พอเธอหันไปอีกทางเหมือนงอนอะไรสักอย่าง โน้มใบหน้าลงปิดริมฝีปากอิ่มงาม มือบีบกรามน้อยให้ยอมอ้าปากรับน้ำองุ่นขมปนหวาน“อร่อยไหมครับ?”“อื้ม... ค่ะ อร่อย” ตรึงใจคงไม่รู้ตัวว่าท่าทางเขินอายหลังได้ลิ้มชิมไวน์องุ่นราคาแพง อาจทำให้หนุ่มเพลย์บอยกลายเป็นแมวเชื่อง ๆ ตัวหนึ่ง เมื่อเขาจ้องลึกลงไปในดวงตาคู่สวยใสโดยไม่ปิดบังความรู้สึก“จิบไวน์มื้อค่ำอาจดีต่อผู้ป่วยเบาหวาน พี่เคยอ่านบทความทางการแพทย์อยู่บ้างนะ ไม่ดื่มเยอะคงไม่เป็นไร”“อ้อ ถ้าอย่างนั้นดาวกินสักแก้วคงไม่เป็นไร”เธอคงอยากคว้าทั้งขวดมากระดกให้หมด แต่เพราะอุณหภูมิในกายสาวพุ่งปรี๊ดปรอทแตกเพียงเพราะแววตาเร่าร้อนตรงหน้า พอเลื่อนมือไปรับแก้วไวน์มา เขาก็คว้าข้อมือเรียวด้วยรอยยิ้มมีเลศนัย ก้มลงบดริมฝีปากเธออีกครั้ง พร้อมส่งผ่านเครื่องดื่มแอลกอฮอล์หอมหวาน กว่าจะปล่อย คนถูกระรานเลยยกปลายนิ้วขึ้นแตะริมฝีปาก“น่าอายนะ มาจูบดาวต่อหน้าคนเยอะแยะ”“เพื่อนพี่ต่างชาติกับเด็กนอกทั้งนั้นครับ ไม่มีใครถือ พี่อยากจูบดาวพี่ก็จูบ พี่จะทำอะไรกับอาหารมื้อค่ำก็ได้” พูด
