All Chapters of ไก่วัดเนื้อหวานของสมภารหื่น: Chapter 1 - Chapter 10

ขณะนี้นาฬิกาบอกว่าเป็นเวลาห้าทุ่มกว่าแล้วแต่เขมราช ธาราวัฒน์ เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาอันทรงเสน่ห์ในวัยย่างสามสิบเก้าปีก็ยังคงไม่สามรถทำใจให้เข้านอนได้ สายตาคมจับจ้องอยู่ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ขนาดพกพา แสงโคมไฟจากหัวเตียงสาดส่องนวลตาให้ความอบอุ่น หากแต่ใจเขาเวลานี้กลับรุ่มร้อนด้วยความทรมานเมื่อภาพที่เห็นอยู่บนหน้าจอคอมพิวเตอร์นั้น คือ ภาพจากกล้องวงจรปิดซึ่งถูกซุกซ่อนอยู่ภายในห้องนอนของ ปารดี เด็กในความปกครองของตัวเอง ซึ่งมันถูกซุกซ่อนไว้อย่างนี้มาเป็นเวลาสองปีกว่าแล้ว กิจวัตรประจำวันของเขมราชในทุกๆคืนก่อนเข้านอนนั้นคือการนั่งดูปารดีทำกิจกรรมส่วนตัวผ่านหน้าจอนี้ เขารู้ว่าการกระทำเช่นนี้เลวร้ายนัก เพราะมุมกล้องที่จับภาพนั้นคือภาพบรรยากาศภายในห้องนอนของเธอ ตั้งแต่หน้าประตูห้องน้ำยันเตียงนอน และแน่นอนว่าเขาสามารถเห็นเธอได้จากทุกซอกทุกมุมและทุกๆกิจกรรมที่เธอทำอยู่ภายในห้องนั้น เขมราชรู้ดีว่าหากวันใดวันหนึ่ง ปารดีเกิดมารับรู้เข้าว่า 'พี่เขม' ผู้ชายที่แสนดีในสายตาเธอทำเรื่องแบบนี้ เขาคงจะต้องถูกเธอกล่าวหาว่ามีปัญหาทางจิตแน่ๆ แต่ในความเป็นจริงตัวเขาเองรู้ดีว่ามันไม่ใช่ มันมีความรู้สึกที่เขามีให้เธ

ประตูห้องลองชุดค่อยๆ ถูกคนตัวโตเปิดออก หัวใจของเขาก็กำลังเต้นโครมครามราวกับว่ามันกำลังจะหลุดออกมา นี่มันอะไรกัน ปารดีบอกให้เขาเข้าไปช่วยเธอเลือกชุดชั้นในอย่างนั้นหรอ แค่คิดตัวตนของเขาก็เริ่มขยายจนปวดร้าวแล้ว นี่ถ้าได้เห็นเธอแบบระยะประชิดเขาจะไม่หน้ามืดปล้ำเธอเข้าหรืออย่างไรพนักงานคนนั้นที่เดินนำเขามาบอกให้เขาเข้าไปช่วยเธอเลือกได้ตามสบายเลย เนื่องจากเธอติดลูกค้าอีกคนที่กำลังหาขนาดที่เหมาะกับตัวเองไม่ได้ ใจหนึ่งเขาอยากปฏิเสธ แต่อีกใจก็ตื่นเต้นลิงโลด อยากเห็นกับตาว่าชุดที่ปารดีหยิบติดมือเข้ามานั้นจะดูเหมาะเจาะหรือร้อนแรงเข้ากับทรวดทรงของเธอขนาดไหน บอกเลยนาทีนี้เขาไม่อยากจะเป็นมันแล้วคนดี อยากสัมผัสยลโฉมเธอในระยะประชิดให้มันเห็นกับตาก๊อกๆ ..."เข้ามาเลยค่ะพี่เขม"เขมราชเปิดประตูเข้าไปแล้วปิดมันลงดังเดิม ภายในเป็นห้องกระจกที่สามารถมองเห็นได้จากทุกทิศทาง ดังนั้นภาพที่เขาเห็นตอนนี้จึงทำเอาเขาถึงกับพูดอะไรไม่ออก ปารดีอยู่ในชุดชั้นในลูกไม้สีดำบางทะลุไปจนถึงเนื้อใน ต่อให้มองผ่านๆ ยังไงก็เห็นไปยังทุกสัดส่วน เต้านมอวบอัดกลมกลึงรับกับหน้าท้องแบนราบบวกด้วยเอวบางกิ่วคอดแถมยังสะโพกงามงอนนั่นอีกShi

เวลาผ่านไปซักพักเขมราชหายใจเริ่มติดขัดในขณะปารดีเริ่มเปลี่ยนย้ายจากที่แขนขึ้นมาที่ไหล่อีกครั้ง มือเรียวเล็กบีบไล่ไปตามหัวไหล่แข็งแกร่งของเขาอย่างนุ่มนวลชวนจักจี้"แป้งว่า นวดแบบนี้มันไม่ถนัดเลยนะคะ พี่เขมถอดเสื้อออกดีกว่าค่ะ" เธอว่าพลางพยายามที่จะเอื้อมมาปลดกระดุมเสื้อของเขาออกทีละเม็ด แต่เป็นเขาเองที่จับหมับเข้าที่สองมือเรียวเล็กนั่น"แป้งๆๆๆ เดี๋ยวๆ แป้งหยุดก่อน อยู่ดีๆ จะมาจับพี่ถอดเสื้อแบบนี้ได้ยังไงกันพี่ก็อายเป็นนะ""พี่เขมมม ทำอย่างกับแป้งไม่เคยเห็นพี่เขมถอดเสื้ออย่างนั้นล่ะค่ะ อย่างตอนว่ายน้ำแป้งก็เคยนั่งดูพี่เขมถอดเสื้อมาแล้ว หรือว่าที่ทะเล หรือแม้กระทั่งในห้องนี้พี่เขมยังเดินโทงๆ ให้แป้งดูมาแล้วเลย นี่พี่เขมทำแป้งขำนะคะเนี่ยรู้ตัวมั้ย กลัวอะไรคะหรือว่ากลัวแป้ง" ปารดีพูดไปก็ขำไป"แต่มันไม่เหมือนกัน ตอนนี้เราอยู่ในที่ลับตากันสองคนแล้วพี่ก็เป็นผู้ชายแถมตอนนี้เนื้อตัวเราก็แนบชิดพี่เสียขนาดนี้ มันไม่สมควรนะแป้ง" เขมราชพยายามห้ามแล้ว หากแต่ยัยเด็กดื้อก็ยังคงไม่สะทกสะท้านเลยซักนิด เขมราชนั่งมองยัยเด็กดื้อตรงหน้าที่กำลังนั่งขำเขาตัวโยนอย่างน่าหมั่นเขี้ยวนัก'เดี๋ยวเถอะแม่ตัวดี อยากเ

ทันทีที่สะโพกงามได้สัมผัสกับขอบหน้าต่าง เขมราชก็ทำการแทรกตัวเองให้เข้าไปอยู่บริเวณตรงกลางระหว่างสองเรียวขาสวย มือแกร่งจับทั้งสองขาของเธอพาดรัดเอวเขาไว้ก่อนที่อีกมือหนึ่งจะโอบรัดเอวบางของคนตัวเล็กดึงให้เข้ามาหาพร้อมทั้งใช้มืออีกข้างโน้มไปที่ศรีษะทุยก่อนจะตามด้วยริมฝีปากหนาก้มกดทาบทับลงมาดูดดื่ม"อื้อออ"ลิ้นร้อนชื้นของเขาสอดแทรกควานลึกเข้าไปควานหาความหวานทั่วทั้งโพรงปาก มือข้างที่กอดเกี่ยวเอวบางเลื่อนขึ้นมาบีบจับสองเต้าอวบสวยเอาไว้อย่างเต็มไม้เต็มมือ"อ่าาา แป้งใหญ่มาก"เขมราชบีบคลึงเค้นมันอย่างคลั่งไคล้ก่อนจะลากนำนิ้วมือตัวเองไปสะกิดตุ่มไตจนทำให้ปารดีต้องร้องครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน"อ๊ะ อ่าา พี่เขมขา""จ๋า แป้งเป็นอะไรไหนบอกพี่ซิ" เขมราชกระซิบไปที่ข้างใบหูขาวสะอาด ลิ้นร้อนชื้นไล่เลียซอกไซ้ไปทั่วจนใบหูเล็กชุ่มชื้นเปียกแฉะ คนตัวเล็กที่กำลังถูกเขาคุกคามเลยต้องวาดแขนไล่โอบกอดไปที่ลำคอแกร่งราวกับว่าต้องการจะหาที่เกาะ และแล้วหัวใจดวงน้อยๆของปารดีก็ต้องเต้นระทึกอีกรอบเมื่อเขมราชค่อยๆ เลื่อนมือร้อนๆเคลื่อนต่ำลงไปเพื่อที่หมายจะเข้าเยี่ยมชมเจ้าดอกกุหลาบที่แสนจะเต่งตึงบานสะพรั่ง"พิ..เขม..อ๊ะ"

หลังจากที่ได้นั่งทบทวนกับตัวเองมาทั้งคืนและพยายามอย่างมากที่จะหาทางออกให้ได้กับเรื่องนี้ เขมราชก็ได้คำตอบให้กับตัวเองว่า เขาไม่ควรที่จะทำตัวเหินห่างกับปารดีมากเกินไป อย่างน้อยก็ควรทำตัวให้เป็นกันเองเหมือนกับเมื่อก่อน เพราะที่กำลังเป็นอยู่ทุกวันนี้มันไม่ใช่แค่ตัวปารดีเองที่อึดอัด แต่เป็นตัวเขาเองก็ด้วยที่ทำตัวไม่ถูกดังนั้นเช้านี้ เขมราชจึงได้ตื่นแต่เช้าขึ้นมาเพื่อที่จะมาเตรียมทำอาหารเช้าทั้งสำหรับเขาและปารดี หลังจากที่ว่าที่เมื่อคืนเขาต้องค้างที่ออฟฟิศเพราะต้องกลับเข้าไปเคลียร์งานบางอย่างให้ตรงกับความต้องการของลูกค้า แต่มันไปติดขัดกับข้อตกลงสัญญางานของนิชากร คนที่จะมาเป็นนางแบบพรีเซนเตอร์ให้กับสินค้าตัวนี้ เขาเลยต้องรีบเข้าไปแก้ไขรายละเอียดบางส่วนและส่งให้ลูกค้าดู ก่อนที่จะมีการถ่ายทำโฆษณากันสิ้นเดือนนี้และไหนเขาจะต้องเครียดเรื่องของปารดีอีก หลังจากที่ยัยเด็กดื้อบอกว่าจะตัดใจจากเขาไปเมื่อวาน บอกตามตรงทำเอาเขาถึงกับไปไม่ถูกเหมือนกัน ความรู้สึกมันโหวงๆ แปลกๆ เขาไม่ได้อยากให้เธอทำถึงขนาดนั้น เขาแค่อยากขอเวลาคิดให้แน่ใจว่าจริงๆ แล้วความรู้สึกที่เขามีต่อปารดีนั้นมันคืออะไรกันแน่ หากมันเป็