ประตูห้องลองชุดค่อยๆ ถูกคนตัวโตเปิดออก หัวใจของเขาก็กำลังเต้นโครมครามราวกับว่ามันกำลังจะหลุดออกมา นี่มันอะไรกัน ปารดีบอกให้เขาเข้าไปช่วยเธอเลือกชุดชั้นในอย่างนั้นหรอ แค่คิดตัวตนของเขาก็เริ่มขยายจนปวดร้าวแล้ว นี่ถ้าได้เห็นเธอแบบระยะประชิดเขาจะไม่หน้ามืดปล้ำเธอเข้าหรืออย่างไร
พนักงานคนนั้นที่เดินนำเขามาบอกให้เขาเข้าไปช่วยเธอเลือกได้ตามสบายเลย เนื่องจากเธอติดลูกค้าอีกคนที่กำลังหาขนาดที่เหมาะกับตัวเองไม่ได้ ใจหนึ่งเขาอยากปฏิเสธ แต่อีกใจก็ตื่นเต้นลิงโลด อยากเห็นกับตาว่าชุดที่ปารดีหยิบติดมือเข้ามานั้นจะดูเหมาะเจาะหรือร้อนแรงเข้ากับทรวดทรงของเธอขนาดไหน บอกเลยนาทีนี้เขาไม่อยากจะเป็นมันแล้วคนดี อยากสัมผัสยลโฉมเธอในระยะประชิดให้มันเห็นกับตา
ก๊อกๆ ...
"เข้ามาเลยค่ะพี่เขม"
เขมราชเปิดประตูเข้าไปแล้วปิดมันลงดังเดิม ภายในเป็นห้องกระจกที่สามารถมองเห็นได้จากทุกทิศทาง ดังนั้นภาพที่เขาเห็นตอนนี้จึงทำเอาเขาถึงกับพูดอะไรไม่ออก ปารดีอยู่ในชุดชั้นในลูกไม้สีดำบางทะลุไปจนถึงเนื้อใน ต่อให้มองผ่านๆ ยังไงก็เห็นไปยังทุกสัดส่วน เต้านมอวบอัดกลมกลึงรับกับหน้าท้องแบนราบบวกด้วยเอวบางกิ่วคอดแถมยังสะโพกงามงอนนั่นอีก
Shit!! ปารดีสวยเซ็กซี่เป็นบ้า ลมหายใจของเขายิ่งเริ่มติดขัดขึ้นเมื่อเธอยังคงยืนส่องกระจกหันซ้ายหันขวาโดยไม่มีท่าทีว่าจะอายเขาลยซักนิด แค่คิดลำเอ็นในกางเกงเขาก็เริ่มโป่งนูนจนเขาต้องรีบนั่งลงไปที่โซฟาตัวเล็กก่อนเธอจะสังเกตุเห็น
"พี่เขมว่าชุดนี้สวยเหมาะกับแป้งมั้ยคะ" ปารดียังคงยืนมองตัวเองในกระจก โดยที่สายตาเจ้าหล่อนยังไม่ได้หันมามองทางเขาเลยสักนิด
"เลือกๆ ไปเถอะน่าเรา เรื่องมากจริงๆ ซื้อชุดชั้นในแค่นี้ไม่เห็นต้องคิดนานเลย" เขมราชที่นั่งหลังตรงกอดอกมองยัยเด็กดื้อ แกล้งทำเสียงเข้มขึ้นมาเพื่อไม่ให้คนตรงหน้าผิดสังเกตุว่าเขากำลังคิดไม่ดีไม่ร้ายกับเธออยู่
"โอ๊ย ไม่เลือกไม่ได้หรอกค่ะ ชุดหนึ่งนี่ไม่ใช่ถูกๆ เลยนะคะ ยิ่งเซ็ทนี้คลอเล็คชั่นพิเศษค่ะ แป้งถึงต้องเข้ามาลองนี่ไงล่ะคะ กลัวตัวเองดูพลาดด้วยเลยให้พี่เขมมาช่วยดู พี่เขมว่าสีไหนดีคะ แดง หรือว่า ดำ"
เธอพูดพลางกับโชว์อีกสีในมือชูให้เขาดู ปารดีหันมายืนต่อหน้าเขาระยะใกล้ขนาดนี้สาบานได้เลยว่าเขาสามารถมองทะลุเข้าไปถึงทั้งก้นขาวๆ และสามเหลี่ยมนูนอวบด้านหน้าของหล่อนได้อย่างสบายๆ ไม่ไหวแล้ว ไม่ไหวแล้วจริงๆ ยัยเด็กบ้านี่กำลังตั้งหน้าอ่อยเขาอยู่หรืออย่างไร
"นี่เราโตขนาดนี้แล้ว ยังจะมายืนโป๊โชว์หุ่นให้ผู้ชายดูอีก ไม่นึกอายพี่บ้าง เป็นสาวเป็นแส้ประสาอะไรกัน" เขาแกล้งถามเธออกไปโดยที่สายตาคมยังคงโลมเลียไปทุกๆ ส่วนของร่างกายเธอโดยไม่สามารถหยุดได้
"ไม่อายหรอกค่ะถ้าผู้ชายคนนั้นเป็นพี่เขม แป้งเต็มใจให้ดูค่ะ หรือจะมากกว่าดูก็ได้นะคะ" เธอพูดพลางหยุดมองมาที่เขาราวสักวินาทีหนึ่งได้ ก่อนจะหัวเราะคิกคักออกมา
"อะ..อะไรนะ"เขมราชเสียงสั่นขึ้นมาทันที ไม่ใช่ว่าเขาไม่ได้ยินที่ปารดีพูด หากแต่อยากถามออกไปเพื่อความแน่ใจว่าตัวเองไม่ได้หูฝาดฟังผิด
"แป้งล้อเล่นค่ะ ทำหน้าทำไมแบบนั้นคะ แป้งรู้ค่าว่าพี่เขมไม่อันตรายหรอก พี่เขมเห็นแป้งเลี้ยงแป้งมาตั้งแต่เด็กๆ ต่อให้แป้งยืนแก้ผ้าต่อหน้า พี่เขมก็คงปล้ำแป้งไม่ลงหรอกจริงมั้ยคะ" ว่าแล้วเธอก็หันไปยืนบิดซ้ายบิดขวา ทาบอีกชุดหนึ่งลงไปบนตัวดูต่อ
'หึ ยัยเด็กบ้า ต่อให้แก้ผ้าต่อหน้าเขาก็ไม่ปล้ำงั้นหรอ เธอรู้จักเขาน้อยไปเสียแล้ว ยืนโชว์อยู่ได้ คนนะไม่ใช่พระอิฐพระปูน อย่าเผลอแล้วกัน พ่อจะจับมากระแทกให้เอวเคล็ดเลยเชียว...เอ๊ะ นี่เขาชักจะถูกจิตใจด้านดำมืดครอบงำเกินไปแล้ว พอๆ หยุดเลยมึงไอ้เขม'
"ตกลงเลือกได้หรือยัง จะเอาสีไหน"
"อ๊ะ มันติด.."
และในขณะที่ปารดีหยิบชุดคลุมตัวบางมาลองคลุมเพิ่มดูนั้น ชายผ้าของมันก็เกิดเกี่ยวเข้าไปสายรัดของรองเท้าเธอ หญิงสาวพยายามสลัดมันออกแต่ทว่าไร้ผล เธอจึงตัดสินใจก้มโค้งลงไปแกะ แต่หารู้ไม่ว่าภาพที่เขมราชเห็นตรงหน้าทำเอาเขาถึงกับกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ระหว่างที่ปารดีกำลังก้มโค้งแกะชายผ้าออกจากตะขอที่ติดอยู่ตรงรองเท้าส้นสูงนั้น ภาพด้านหน้าเขาระหว่างที่ปารดีโก้งโค้งนั้นคือสองกลีบอวบอูมสีชมพูสดไร้ซึ่งขนปกคลุม แถมเม็ดติ่งสีแดงสดของเธอยังโผล่เผยอออกมาให้ยลโฉม ทำเอาเขมราชถึงกับปากคอสั่น ยัยเด็กบ้าเอ้ยทำไมถึงได้น่า...เลีย..ขนาดนี้
ไม่ไหวเเล้วจริงๆ ตัวตนเขาแข็งจนปวดร้าวไปหมดแล้ว ตอนนี้จะเรียกได้ว่าเขากำลังน่ามืดก็คงจะใช่ ถ้าเป็นไปได้ตอนนี้เขาอยากจับปารดีมากะแทกให้น้ำแตกเสียตอนนี้เลย ยิ่งถ้าได้เข้าจากทางด้านหลัง กระแทกรูฟิตๆ ของเธอเข้าออกเขาคงแตกไปหลายน้ำ แต่ในระหว่างที่เขากำลังคิดไม่ดีอยู่นั้นเอง เรือนร่างเซ็กซี่ตรงหน้าที่ก้มลงไปแกะชายผ้าได้สำเร็จก็เกิดเซตอนเธอเงยหน้าขึ้นมาและทำท่าราวกับว่ากำลังจะหงายหลังล้มลงมา ทำให้เขาต้องรีบถลาเข้าไปรับเธอมาไว้ในอ้อมแขน แน่นอนว่าด้วยความตั้งใจหรือไม่ตั้งใจไม่รู้ มือข้างหนึ่งของเขาที่โอบประครองเธอไว้จับหมับเข้าไปที่เต้าอวบสวยเต็มมือ ส่วนมืออีกข้างเขาวางมันลงไปบนโหนกอวบอูมน่ากระแทกนั่น เขาแอบลูบไล้ซึ่งมันเหมาะพอดีมือเขาทั้งสองอย่าง แน่นอนว่าเขายังไม่ได้คิดที่จะปล่อยมือออกแถมเขายังแอบลูบไล้มันอย่างแผ่วเบา
ปารดียังคงมีสีหน้าไม่ค่อยดีนัก เธอบอกว่าคงจะก้มนานเกินไปหน่อยเลยหน้ามืด มืออีกข้างของเธอจึงเอี้ยวกลับมาคล้องคอเขาไว้ราวกับจะให้ช่วยพยุงซึ่งมันยิ่งทำให้เต้าอวบเบียดเข้ามาปะทะกับหน้าอกเขาเต็มๆ เขาแอบสูดกลิ่นหอมจากเนื้อตัวเธอจนเต็มปอด และนาทีนั้นเธอก็ทิ้งน้ำหนักตัวลงมาที่เขาทั้งหมด ทำเอาเขาที่ไม่ทันได้ตั้งตัวหงายหลังล้มลงไปยังโซฟากันทั้งสองคนโดยที่ตัวเธอนั้นก็ทาบทับลงมาบนตัวเขาเต็มๆ
"แป้ง ไหวหรือเปล่า" เขมราชใช้มือซ้ายจับมาที่ไหล่ของเธอก่อนจะเขย่าเบาๆ แต่ในขณะซักถามว่าเธอโอเคมั้ยอยู่นั้นมือขวาของเขาก็มิวายจับหมับเข้าไปเต็มๆ ที่ก้นสวยงามงอนนั่นก่อนจะค่อยๆ ลูบไล้และบีบลงไปอย่างเบามือ
ใช่! เขาแอบฉวยโอกาสจับก้นเธอ
"วะ..ไหวค่ะพี่เขม แป้งแค่หน้ามืดนิดหน่อย ตอนนี้ดีขึ้นแล้วล่ะค่ะ" ปารดีค่อยๆ ยันตัวลุกขึ้นจากอกเขา
"งั้นไม่ต้องลองแล้วนะเอามันทั้งหมดนั้นแหละพี่ซื้อให้" ทำเป็นพูดเหมือนอยากตัดรำคาญ แต่เปล่าเลย เขาจงใจซื้อให้เธอทั้งหมดนั่นแหละ ก็เธอใส่แล้วออกจะเซ็กซี่ขนาดนี้ ไม่คิดเลยว่าเขาจะได้เห็นกับตา สัมผัสเองกับมือ จ่ายไปแค่นี้ถือว่าคุ้มอยู่
"จริงหรอคะ ขอบคุณค่ะพี่เขมน่ารักจัง" ปารดีจากที่เมื่อกี้ยังคงสีหน้าราวกับว่าเธอจะเป็นลมเปลี่ยนเป็นยิ้มแป้นจนเห็นลักยิ้มทั้งสองข้าง เธอดันตัวค่อยๆ ลุกขึ้นมาเอนตัวเข้าไปหาเขา เอามือทั้งสองข้างมาคล้องคอเขาไว้และจุ๊บขอบคุณเขาไปที่แก้มหนึ่งที แถมยังมองตาเขาด้วยสายตาที่หวานเยิ้ม
'เอาเข้าไปให้มันได้อย่างนี้สิ ยัยเด็กแสบนี่ทำตัวแก่เเดดอีกแล้ว เด็กที่ไหนเขาทำกับผู้ปกครองแบบนี้กัน นี่มันคนเป็นแฟนกันเขาทำกันชัดๆ เอ๊ะ หรือว่าทำ แต่เป็นเขาที่คิดไม่ดีกับเธอเอง'
"ขอบคุณนะคะ ไว้แป้งจะใส่ให้พี่เขมดูใหม่" เธอกระซิบที่ข้างหูเขา ทำเอาลำเอ็นส่วนล่างมีปฏิกิริยาขึ้นมาอีกทันที ก่อนที่จะมีเสียงเคาะประตูขึ้นมาขัดจังหวะ
"คุณลูกค้าทุกอย่างเรียบร้อยดีมั้ยคะ"
"เรียบร้อยดีค่ะ พี่คะงั้นขอทั้งหมดนี่เลยนะคะ คิดเงินที่คุณพี่สุดหล่อคนนี้เลยค่ะ" เธอยิ้มแป้นพร้อมกับชี้นิ้วมาที่เขา ก่อนพนักงานจะเชิญเขาไปจ่ายเงินที่หน้าเคาเตอร์
หลังจากช้อปปิ้งจนปาไปครึ่งค่อนวัน ยัยเด็กดื้อก็ยังลากเขาไปกินข้าวดูหนังต่ออีกกว่าจะหยุดจนเขาต้องบอกเธอว่าเขาไม่ไหวแล้วเธอจึงยอม กลับมาถึงบ้านเขาก็ขึ้นไปอาบน้ำอาบท่าและหลังจากนั้นก็พักผ่อนแบบยาวไป จนตื่นขึ้นมาอีกทีก็พลบค่ำ ก่อนจะมีเสียงเคาะประตูเรียกซึ่งเธอรู้อยู่แล้วว่าเขาไม่ได้ล็อกห้อง ยัยเด็กดื้อจึงเปิดเข้ามา"กับข้าวเสร็จแล้วนะคะพี่เขม""แป้งไปกินก่อนเลย พี่รู้สึกปวดเมื่อยไปหมดยังไม่ดีขึ้นเลย ไว้เดี๋ยวพี่ตามลงไป" จากนั้นจึงเกิดเสียงหัวเราะคิกคักดังขึ้นมาทันที เขาจึงอดถามกลับไปไม่ได้ว่าเธอหัวเราะอะไร"พี่เขม...แก่แล้วหรือเปล่าคะ เดินห้างแค่นี้ถึงกับหมดแรงกันเลยทีเดียว" เขมราชถึงกับหันขวับไปยังคนพูด"นี่ๆหยุดเลยนะ แล้วมันเป็นเพราะใครกันห๊ะ คนบ้าอะไรช้อปปิ้งตั้งแต่ชั้นแรกยันชั้นสุดท้ายเกิดมาไม่พบเคยเจอ แล้วมาว่าพี่แก่เดี๋ยวเถอะจะโดนยึดคืนทั้งหมดของที่ซื้อมาวันนี้น่ะ""โอ๊ยๆไม่ได้นะคะ เรื่องอะไรกัน ซื้อให้แล้วให้เลยค่ะห้ามยึดคืน งั้นเอาอย่างนี้มั้ยคะ เพื่อเป็นการไถ่โทษที่วันนี้พี่เขมอุตส่าห์เป็นคุณป๋าใจป้ำพาแป้งไปช้อป เดี๋ยวคืนนี้ก่อนนอนแป้งจะมานวดผ่อนคลายกล้ามเนื้อให้เป็นเวลาห
เวลาผ่านไปซักพักเขมราชหายใจเริ่มติดขัดในขณะปารดีเริ่มเปลี่ยนย้ายจากที่แขนขึ้นมาที่ไหล่อีกครั้ง มือเรียวเล็กบีบไล่ไปตามหัวไหล่แข็งแกร่งของเขาอย่างนุ่มนวลชวนจักจี้"แป้งว่า นวดแบบนี้มันไม่ถนัดเลยนะคะ พี่เขมถอดเสื้อออกดีกว่าค่ะ" เธอว่าพลางพยายามที่จะเอื้อมมาปลดกระดุมเสื้อของเขาออกทีละเม็ด แต่เป็นเขาเองที่จับหมับเข้าที่สองมือเรียวเล็กนั่น"แป้งๆๆๆ เดี๋ยวๆ แป้งหยุดก่อน อยู่ดีๆ จะมาจับพี่ถอดเสื้อแบบนี้ได้ยังไงกันพี่ก็อายเป็นนะ""พี่เขมมม ทำอย่างกับแป้งไม่เคยเห็นพี่เขมถอดเสื้ออย่างนั้นล่ะค่ะ อย่างตอนว่ายน้ำแป้งก็เคยนั่งดูพี่เขมถอดเสื้อมาแล้ว หรือว่าที่ทะเล หรือแม้กระทั่งในห้องนี้พี่เขมยังเดินโทงๆ ให้แป้งดูมาแล้วเลย นี่พี่เขมทำแป้งขำนะคะเนี่ยรู้ตัวมั้ย กลัวอะไรคะหรือว่ากลัวแป้ง" ปารดีพูดไปก็ขำไป"แต่มันไม่เหมือนกัน ตอนนี้เราอยู่ในที่ลับตากันสองคนแล้วพี่ก็เป็นผู้ชายแถมตอนนี้เนื้อตัวเราก็แนบชิดพี่เสียขนาดนี้ มันไม่สมควรนะแป้ง" เขมราชพยายามห้ามแล้ว หากแต่ยัยเด็กดื้อก็ยังคงไม่สะทกสะท้านเลยซักนิด เขมราชนั่งมองยัยเด็กดื้อตรงหน้าที่กำลังนั่งขำเขาตัวโยนอย่างน่าหมั่นเขี้ยวนัก'เดี๋ยวเถอะแม่ตัวดี อยากเ
ขณะนี้นาฬิกาบอกว่าเป็นเวลาห้าทุ่มกว่าแล้วแต่เขมราช ธาราวัฒน์ เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาอันทรงเสน่ห์ในวัยย่างสามสิบเก้าปีก็ยังคงไม่สามรถทำใจให้เข้านอนได้ สายตาคมจับจ้องอยู่ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ขนาดพกพา แสงโคมไฟจากหัวเตียงสาดส่องนวลตาให้ความอบอุ่น หากแต่ใจเขาเวลานี้กลับรุ่มร้อนด้วยความทรมานเมื่อภาพที่เห็นอยู่บนหน้าจอคอมพิวเตอร์นั้น คือ ภาพจากกล้องวงจรปิดซึ่งถูกซุกซ่อนอยู่ภายในห้องนอนของ ปารดี เด็กในความปกครองของตัวเอง ซึ่งมันถูกซุกซ่อนไว้อย่างนี้มาเป็นเวลาสองปีกว่าแล้ว กิจวัตรประจำวันของเขมราชในทุกๆคืนก่อนเข้านอนนั้นคือการนั่งดูปารดีทำกิจกรรมส่วนตัวผ่านหน้าจอนี้ เขารู้ว่าการกระทำเช่นนี้เลวร้ายนัก เพราะมุมกล้องที่จับภาพนั้นคือภาพบรรยากาศภายในห้องนอนของเธอ ตั้งแต่หน้าประตูห้องน้ำยันเตียงนอน และแน่นอนว่าเขาสามารถเห็นเธอได้จากทุกซอกทุกมุมและทุกๆกิจกรรมที่เธอทำอยู่ภายในห้องนั้น เขมราชรู้ดีว่าหากวันใดวันหนึ่ง ปารดีเกิดมารับรู้เข้าว่า 'พี่เขม' ผู้ชายที่แสนดีในสายตาเธอทำเรื่องแบบนี้ เขาคงจะต้องถูกเธอกล่าวหาว่ามีปัญหาทางจิตแน่ๆ แต่ในความเป็นจริงตัวเขาเองรู้ดีว่ามันไม่ใช่ มันมีความรู้สึกที่เขามีให้เธ
แปดนาฬิกาของเช้าวันเสาร์ เขมราชนั่งรอปารดีอยู่ที่โต๊ะอาหาร ปกติทุกวันหยุดเขาจะเป็นคนทำอาหารเช้าเอง ซึ่งเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ส่วนเรื่องงานบ้านก็เป็นหน้าที่ของปารดี เพราะบ้านของเขาไม่มีแม่บ้านประจำเขาเป็นคนที่ค่อนข้างที่จะรักความเป็นส่วนตัว เมื่อก่อนงานบ้านมีเวลาก็ทำหรือไม่ก็จ้างพนักงานทำความสะอาดจากบริษัทรับทำความสะอาดแบบรายวัน แต่พอปารดีมาอยู่ด้วย เธอช่วยเบาแรงเขาไปได้เยอะ ทุกวันหลังเลิกเรียนกลับมาเธอก็มักจะทำนู่นทำนี่โดยที่เขาไม่เคยต้องออกคำสั่ง เธอเป็นเด็กที่ช่วยเหลือตัวเองมาแต่ไหนแต่ไร จะว่าไปเธอกับเขาเรียกว่าอยู่กันแบบพี่น้อง (ที่อายุห่างกันมากกก) เลยก็ว่าได้"มอนิ่งค่ะ""ไง วันนี้ตื่นสายหรอเรา" เขมราชเอ่ยทักเมื่อเห็นว่าปารดีเดินลงบันไดตรงมายังที่ตัวเองนั่งอยู่ ก่อนที่หล่อนจะค่อยๆเดินมาจุ๊บที่ข้างแก้มของเขาหนึ่งที'เนี่ย เป็นซะอย่างเนี้ยยัยเด็กดื้อเอ้ย! แล้วใจเขามันจะไม่อ่อนปวกเปียกเพราะเธอไปได้ยังไงกัน คนแก่ก็มีหัวจิตหัวใจนะเว้ยเฮ้ย เดี๋ยวเขาก็ได้ตบะแตกเข้าซักวัน'"ค่ะ เมื่อคืนเเป้งนอนดึก มัวแต่ดูซีรี่ย์" ปารดีพูดโดยไม่มองหน้าเขาก่อนจะหันไปหยิบขนมปังขึ้นมากัด"เพลา
เวลาผ่านไปซักพักเขมราชหายใจเริ่มติดขัดในขณะปารดีเริ่มเปลี่ยนย้ายจากที่แขนขึ้นมาที่ไหล่อีกครั้ง มือเรียวเล็กบีบไล่ไปตามหัวไหล่แข็งแกร่งของเขาอย่างนุ่มนวลชวนจักจี้"แป้งว่า นวดแบบนี้มันไม่ถนัดเลยนะคะ พี่เขมถอดเสื้อออกดีกว่าค่ะ" เธอว่าพลางพยายามที่จะเอื้อมมาปลดกระดุมเสื้อของเขาออกทีละเม็ด แต่เป็นเขาเองที่จับหมับเข้าที่สองมือเรียวเล็กนั่น"แป้งๆๆๆ เดี๋ยวๆ แป้งหยุดก่อน อยู่ดีๆ จะมาจับพี่ถอดเสื้อแบบนี้ได้ยังไงกันพี่ก็อายเป็นนะ""พี่เขมมม ทำอย่างกับแป้งไม่เคยเห็นพี่เขมถอดเสื้ออย่างนั้นล่ะค่ะ อย่างตอนว่ายน้ำแป้งก็เคยนั่งดูพี่เขมถอดเสื้อมาแล้ว หรือว่าที่ทะเล หรือแม้กระทั่งในห้องนี้พี่เขมยังเดินโทงๆ ให้แป้งดูมาแล้วเลย นี่พี่เขมทำแป้งขำนะคะเนี่ยรู้ตัวมั้ย กลัวอะไรคะหรือว่ากลัวแป้ง" ปารดีพูดไปก็ขำไป"แต่มันไม่เหมือนกัน ตอนนี้เราอยู่ในที่ลับตากันสองคนแล้วพี่ก็เป็นผู้ชายแถมตอนนี้เนื้อตัวเราก็แนบชิดพี่เสียขนาดนี้ มันไม่สมควรนะแป้ง" เขมราชพยายามห้ามแล้ว หากแต่ยัยเด็กดื้อก็ยังคงไม่สะทกสะท้านเลยซักนิด เขมราชนั่งมองยัยเด็กดื้อตรงหน้าที่กำลังนั่งขำเขาตัวโยนอย่างน่าหมั่นเขี้ยวนัก'เดี๋ยวเถอะแม่ตัวดี อยากเ
หลังจากช้อปปิ้งจนปาไปครึ่งค่อนวัน ยัยเด็กดื้อก็ยังลากเขาไปกินข้าวดูหนังต่ออีกกว่าจะหยุดจนเขาต้องบอกเธอว่าเขาไม่ไหวแล้วเธอจึงยอม กลับมาถึงบ้านเขาก็ขึ้นไปอาบน้ำอาบท่าและหลังจากนั้นก็พักผ่อนแบบยาวไป จนตื่นขึ้นมาอีกทีก็พลบค่ำ ก่อนจะมีเสียงเคาะประตูเรียกซึ่งเธอรู้อยู่แล้วว่าเขาไม่ได้ล็อกห้อง ยัยเด็กดื้อจึงเปิดเข้ามา"กับข้าวเสร็จแล้วนะคะพี่เขม""แป้งไปกินก่อนเลย พี่รู้สึกปวดเมื่อยไปหมดยังไม่ดีขึ้นเลย ไว้เดี๋ยวพี่ตามลงไป" จากนั้นจึงเกิดเสียงหัวเราะคิกคักดังขึ้นมาทันที เขาจึงอดถามกลับไปไม่ได้ว่าเธอหัวเราะอะไร"พี่เขม...แก่แล้วหรือเปล่าคะ เดินห้างแค่นี้ถึงกับหมดแรงกันเลยทีเดียว" เขมราชถึงกับหันขวับไปยังคนพูด"นี่ๆหยุดเลยนะ แล้วมันเป็นเพราะใครกันห๊ะ คนบ้าอะไรช้อปปิ้งตั้งแต่ชั้นแรกยันชั้นสุดท้ายเกิดมาไม่พบเคยเจอ แล้วมาว่าพี่แก่เดี๋ยวเถอะจะโดนยึดคืนทั้งหมดของที่ซื้อมาวันนี้น่ะ""โอ๊ยๆไม่ได้นะคะ เรื่องอะไรกัน ซื้อให้แล้วให้เลยค่ะห้ามยึดคืน งั้นเอาอย่างนี้มั้ยคะ เพื่อเป็นการไถ่โทษที่วันนี้พี่เขมอุตส่าห์เป็นคุณป๋าใจป้ำพาแป้งไปช้อป เดี๋ยวคืนนี้ก่อนนอนแป้งจะมานวดผ่อนคลายกล้ามเนื้อให้เป็นเวลาห
ประตูห้องลองชุดค่อยๆ ถูกคนตัวโตเปิดออก หัวใจของเขาก็กำลังเต้นโครมครามราวกับว่ามันกำลังจะหลุดออกมา นี่มันอะไรกัน ปารดีบอกให้เขาเข้าไปช่วยเธอเลือกชุดชั้นในอย่างนั้นหรอ แค่คิดตัวตนของเขาก็เริ่มขยายจนปวดร้าวแล้ว นี่ถ้าได้เห็นเธอแบบระยะประชิดเขาจะไม่หน้ามืดปล้ำเธอเข้าหรืออย่างไรพนักงานคนนั้นที่เดินนำเขามาบอกให้เขาเข้าไปช่วยเธอเลือกได้ตามสบายเลย เนื่องจากเธอติดลูกค้าอีกคนที่กำลังหาขนาดที่เหมาะกับตัวเองไม่ได้ ใจหนึ่งเขาอยากปฏิเสธ แต่อีกใจก็ตื่นเต้นลิงโลด อยากเห็นกับตาว่าชุดที่ปารดีหยิบติดมือเข้ามานั้นจะดูเหมาะเจาะหรือร้อนแรงเข้ากับทรวดทรงของเธอขนาดไหน บอกเลยนาทีนี้เขาไม่อยากจะเป็นมันแล้วคนดี อยากสัมผัสยลโฉมเธอในระยะประชิดให้มันเห็นกับตาก๊อกๆ ..."เข้ามาเลยค่ะพี่เขม"เขมราชเปิดประตูเข้าไปแล้วปิดมันลงดังเดิม ภายในเป็นห้องกระจกที่สามารถมองเห็นได้จากทุกทิศทาง ดังนั้นภาพที่เขาเห็นตอนนี้จึงทำเอาเขาถึงกับพูดอะไรไม่ออก ปารดีอยู่ในชุดชั้นในลูกไม้สีดำบางทะลุไปจนถึงเนื้อใน ต่อให้มองผ่านๆ ยังไงก็เห็นไปยังทุกสัดส่วน เต้านมอวบอัดกลมกลึงรับกับหน้าท้องแบนราบบวกด้วยเอวบางกิ่วคอดแถมยังสะโพกงามงอนนั่นอีกShi
แปดนาฬิกาของเช้าวันเสาร์ เขมราชนั่งรอปารดีอยู่ที่โต๊ะอาหาร ปกติทุกวันหยุดเขาจะเป็นคนทำอาหารเช้าเอง ซึ่งเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ส่วนเรื่องงานบ้านก็เป็นหน้าที่ของปารดี เพราะบ้านของเขาไม่มีแม่บ้านประจำเขาเป็นคนที่ค่อนข้างที่จะรักความเป็นส่วนตัว เมื่อก่อนงานบ้านมีเวลาก็ทำหรือไม่ก็จ้างพนักงานทำความสะอาดจากบริษัทรับทำความสะอาดแบบรายวัน แต่พอปารดีมาอยู่ด้วย เธอช่วยเบาแรงเขาไปได้เยอะ ทุกวันหลังเลิกเรียนกลับมาเธอก็มักจะทำนู่นทำนี่โดยที่เขาไม่เคยต้องออกคำสั่ง เธอเป็นเด็กที่ช่วยเหลือตัวเองมาแต่ไหนแต่ไร จะว่าไปเธอกับเขาเรียกว่าอยู่กันแบบพี่น้อง (ที่อายุห่างกันมากกก) เลยก็ว่าได้"มอนิ่งค่ะ""ไง วันนี้ตื่นสายหรอเรา" เขมราชเอ่ยทักเมื่อเห็นว่าปารดีเดินลงบันไดตรงมายังที่ตัวเองนั่งอยู่ ก่อนที่หล่อนจะค่อยๆเดินมาจุ๊บที่ข้างแก้มของเขาหนึ่งที'เนี่ย เป็นซะอย่างเนี้ยยัยเด็กดื้อเอ้ย! แล้วใจเขามันจะไม่อ่อนปวกเปียกเพราะเธอไปได้ยังไงกัน คนแก่ก็มีหัวจิตหัวใจนะเว้ยเฮ้ย เดี๋ยวเขาก็ได้ตบะแตกเข้าซักวัน'"ค่ะ เมื่อคืนเเป้งนอนดึก มัวแต่ดูซีรี่ย์" ปารดีพูดโดยไม่มองหน้าเขาก่อนจะหันไปหยิบขนมปังขึ้นมากัด"เพลา
ขณะนี้นาฬิกาบอกว่าเป็นเวลาห้าทุ่มกว่าแล้วแต่เขมราช ธาราวัฒน์ เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาอันทรงเสน่ห์ในวัยย่างสามสิบเก้าปีก็ยังคงไม่สามรถทำใจให้เข้านอนได้ สายตาคมจับจ้องอยู่ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ขนาดพกพา แสงโคมไฟจากหัวเตียงสาดส่องนวลตาให้ความอบอุ่น หากแต่ใจเขาเวลานี้กลับรุ่มร้อนด้วยความทรมานเมื่อภาพที่เห็นอยู่บนหน้าจอคอมพิวเตอร์นั้น คือ ภาพจากกล้องวงจรปิดซึ่งถูกซุกซ่อนอยู่ภายในห้องนอนของ ปารดี เด็กในความปกครองของตัวเอง ซึ่งมันถูกซุกซ่อนไว้อย่างนี้มาเป็นเวลาสองปีกว่าแล้ว กิจวัตรประจำวันของเขมราชในทุกๆคืนก่อนเข้านอนนั้นคือการนั่งดูปารดีทำกิจกรรมส่วนตัวผ่านหน้าจอนี้ เขารู้ว่าการกระทำเช่นนี้เลวร้ายนัก เพราะมุมกล้องที่จับภาพนั้นคือภาพบรรยากาศภายในห้องนอนของเธอ ตั้งแต่หน้าประตูห้องน้ำยันเตียงนอน และแน่นอนว่าเขาสามารถเห็นเธอได้จากทุกซอกทุกมุมและทุกๆกิจกรรมที่เธอทำอยู่ภายในห้องนั้น เขมราชรู้ดีว่าหากวันใดวันหนึ่ง ปารดีเกิดมารับรู้เข้าว่า 'พี่เขม' ผู้ชายที่แสนดีในสายตาเธอทำเรื่องแบบนี้ เขาคงจะต้องถูกเธอกล่าวหาว่ามีปัญหาทางจิตแน่ๆ แต่ในความเป็นจริงตัวเขาเองรู้ดีว่ามันไม่ใช่ มันมีความรู้สึกที่เขามีให้เธ