เวลาผ่านไปซักพักเขมราชหายใจเริ่มติดขัดในขณะปารดีเริ่มเปลี่ยนย้ายจากที่แขนขึ้นมาที่ไหล่อีกครั้ง มือเรียวเล็กบีบไล่ไปตามหัวไหล่แข็งแกร่งของเขาอย่างนุ่มนวลชวนจักจี้
"แป้งว่า นวดแบบนี้มันไม่ถนัดเลยนะคะ พี่เขมถอดเสื้อออกดีกว่าค่ะ" เธอว่าพลางพยายามที่จะเอื้อมมาปลดกระดุมเสื้อของเขาออกทีละเม็ด แต่เป็นเขาเองที่จับหมับเข้าที่สองมือเรียวเล็กนั่น
"แป้งๆๆๆ เดี๋ยวๆ แป้งหยุดก่อน อยู่ดีๆ จะมาจับพี่ถอดเสื้อแบบนี้ได้ยังไงกันพี่ก็อายเป็นนะ"
"พี่เขมมม ทำอย่างกับแป้งไม่เคยเห็นพี่เขมถอดเสื้ออย่างนั้นล่ะค่ะ อย่างตอนว่ายน้ำแป้งก็เคยนั่งดูพี่เขมถอดเสื้อมาแล้ว หรือว่าที่ทะเล หรือแม้กระทั่งในห้องนี้พี่เขมยังเดินโทงๆ ให้แป้งดูมาแล้วเลย นี่พี่เขมทำแป้งขำนะคะเนี่ยรู้ตัวมั้ย กลัวอะไรคะหรือว่ากลัวแป้ง" ปารดีพูดไปก็ขำไป
"แต่มันไม่เหมือนกัน ตอนนี้เราอยู่ในที่ลับตากันสองคนแล้วพี่ก็เป็นผู้ชายแถมตอนนี้เนื้อตัวเราก็แนบชิดพี่เสียขนาดนี้ มันไม่สมควรนะแป้ง" เขมราชพยายามห้ามแล้ว หากแต่ยัยเด็กดื้อก็ยังคงไม่สะทกสะท้านเลยซักนิด เขมราชนั่งมองยัยเด็กดื้อตรงหน้าที่กำลังนั่งขำเขาตัวโยนอย่างน่าหมั่นเขี้ยวนัก
'เดี๋ยวเถอะแม่ตัวดี อยากเล่นกับไฟดีนัก เดี๋ยวพ่อจะจับตีก้นแล้วกลืนกินลงท้องเสียให้เข็ด'
"งั้นถ้าพี่เขมกังวลมากนักล่ะก็ นอนคว่ำหน้าลงก็ได้ค่ะ จะได้มองไม่เห็นแป้งโอเคมั้ยคะ"
เขมราชยังคงลังเลก่อนจะยอมตามใจเด็กดื้อด้วยการนั่งเฉยๆ ให้เธอปลดกระดุมตรงหน้าออกทีละเม็ด หากแต่ว่าท่าในการนั่งปลดกระดุมของเธอนี่สิคือปัญหา ขณะที่เขานั่งเหยียดขายาวไปและใช้มือท้าวไปทางด้านหลัง ยัยเด็กดื้อที่บอกว่าจะปลดกระดุมให้เขาก็รีบย้ายก้นสวยๆ มานั่งค่อมอยู่บนตักเขาสะงั้น เขาล่ะอยากจะถามเธอออกไปซะเหลือเกินว่าทำไมเธอถึงชอบทำอะไรที่มันคอยแต่จะปลุกเร้าเจ้างูยักษ์ของเขาให้มันตื่นขึ้นมาอยู่เรื่อย แถมท่าที่เธอนั่งทับลงมายังคงแนบชิดมากๆ จนเขารู้สึกว่าลำเอ็นของเขากับกลีบอวบอูมของเธอมันประกบแทบชิดกันได้พอดิบพอดี
นี่ถ้าเขาไม่เคยเลี้ยงดูใกล้ชิดยัยเด็กแสบนี่มาตั้งแต่เด็กๆ เขาคงจะอดคิดไม่ได้จริงๆ ว่าสิ่งที่ปารดีกำลังทำอยู่คือการที่เธอกำลัังตั้งใจอ่อยเขาอยู่ชัดๆ พอเขาว่าเข้าก็อ้างว่าตอนเด็กๆ ก็ทำแบบนี้ประจำทุกที
กระดุมที่อยู่บนเสื้อเขามีกี่เม็ดก็ไม่รู้ แต่เขารู้สึกว่าเวลามันช่างยาวนานเหลือเกินกว่าที่เธอจะแกะเสร็จ สายตาคมยังคงจดจ้องไปยังใบหน้าสวยหวานที่อยู่ตรงหน้าอย่างไม่ละสายตา ริมฝีปากเธออมชมพูน่าจูบก่อนที่เธอจะแลบลิ้นเรียวเล็กออกมาเลียที่ริมฝีปาก สร้างความหื่นกระหายให้เขาเป็นอีกเท่าตัว
"เสร็จแล้วค่ะ ทีนี้พี่เขมนอนคว่ำหน้าลงเลยค่ะ"
หลังจากที่เขมราชนอนคว่ำลงไปกลับพื้น ปารดีก็เริ่มนวดจากไหล่ทั้งสองข้างของอย่างละเลียดบรรจง มือเรียวเล็กค่อยๆ บีบนวดเนื้อตัวของเขาไล่ไปตั้งแต่ท้ายทอยลงมายังถึงกลางหลัง จะว่ารู้สึกดีหรือผ่อนคลายลงมั้ยมันก็ดีอยู่หรอก แต่เหลือสิ่งอื่นใดคือตอนนี้ใจเขามันเต้นตุบตับเพราะอยู่ดีๆ แม่หมอนวดตัวดีก็ขึ้นมานั่งคร่อมอยู่บนตัวเขา
"นี่เรา...แน่ใจใช่มั้ยว่าปกติเขานวดกันแบบนี้" เขมราชหันกลับมาถาม เพราะท่านวดแบบนี้มันออกจะแปลกๆ ราวกับว่าเป็นการนวดอีกแบบที่ผู้ชายที่ชอบไปอาบน้ำนอกบ้านมักจะรู้จักกันดี
"ก็..พี่เขมตัวใหญ่แป้งนวดไม่ถนัดนี่คะ นั่งทับพี่เขมไว้แบบนี้ถนัดกว่า"
"ได้ยังไงกัน เราเป็นผู้หญิงนะ"
"แหมมม พี่เขมคะไม่ต้องย้ำบ่อยก็ได้ค่ะ แป้งรู้แล้วว่าแป้งน่ะเป็นผู้หญิง ตอนเด็กๆ แป้งก็นั่งขี่หลังพี่เขมแบบนี้ประจำไม่เห็นแปลกเลยนี่คะ ไม่เห็นเป็นไรเลยค่ะหันไปค่ะแป้งจะนวดต่อ"
ดื้อ!! ทำไมถึงดื้อขนาดนี้นะปารดี รู้ตัวอยู่รึเปล่าว่าเธอกำลังทำให้พี่มีอารมณ์ เกิดทนไม่ไหวหน้ามืดจับเธอกระแทกขึ้นมา แล้วพี่จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ถ้าคุณย่ากำลังมองอยู่คงกำลังด่าเขาอยู่แน่ๆ
"ด้านหลังเสร็จแล้ว พี่เขมหันหน้ามาสิคะ"
"อะ..อะไรกัน เสร็จแล้วหรอ พอ..พอแล้วก็ได้มั้ง"เขมราชเริ่มมีเสียงตะกุกตะกัก
"ไม่ได้ค่ะ แป้งยังนวดไปแค่สิบห้านาทีเอง ตามสัญญาคือหนึ่งชั่วโมงค่ะ พี่เขมรีบหันมาสิคะ"
เขมราชถึงกับตกใจ หากเขาหันหน้าหาเธอตอนนี้ ความต้องแตกแน่ๆ ใช่ ตอนนี้เขากำลัง'แข็ง'อยู่ จะให้ยัยเด็กแสบนี่เห็นไม่ได้เด็ดขาด แต่ยัยเด็กแสบยังไม่ทันจะได้อ้าปาก ไฟในห้องก็ดับลงพรึ่บทำให้ห้องทั้งห้องถึงกับตกอยู่ในความมืด เขาถอนหายใจอย่างโล่งอกก่อนจะลุกขึ้นนั่งพิงกับพนักพิงหัวเตียง
"อ้าวไฟดับซะงั้น สงสัยคงนวดต่อไม่ได้แล้วล่ะแป้ง"
"ไม่เป็นไรค่ะ แป้งนวดได้ คลำๆ ไปนี่ล่ะค่ะ แต่ว่าไหนๆ ก็ไฟดับมืดมองไม่เห็นอะไรแล้ว พี่เขมช่วยถอดกางเกงออกหน่อยสิคะ แป้งจะได้นวดถนัดๆ"
"เอางั้นหรอ แป้งพูดเองนะ"
คราวนี้เขมราชไม่ยักจะปฏิเสธ เขายอมถอดมันออกอย่างว่าง่ายตามคำขอของเธอและเวลานี้ทั้งเนื้อทั้งตัวเขาก็ล่อนจ้อนไม่มีเสื้อผ้าติดกายแม้แต่ตัวเดียว เพราะโดยปกติแล้วเขามักจะไม่ใส่อะไรนอนอยู่แล้ว วันนี้กะว่าถ้าปารดีนวดเสร็จก็จะถอดชุดนอนออกดังเดิม ไม่ได้คาดคิดสักนิดว่าเธอจะมาจับเขาแก้ผ้าแบบนี้
จากการเพ่งสายตามองผ่านความมืดในตอนนี้ เขาเห็นเงาเธอนั่งตระคุ่มๆ อยู่ที่ปลายเตียง สองมือเล็กเริ่มนวดจากปลายเท้าขึ้นมายังขาของเขาก่อน ก่อนจะค่อยๆ เขยิบขึ้นมาเรื่อยๆ จนถึงโคนขาแถมยังเสียดไปเสียดมาอยู่ข้างๆ ลูกบอลสองลูกทำเอาเสียวซ่านไปหมด ในจังหวะนั้นเองที่มือของเธอจับหมับเข้าไปที่ลำเอ็นของเขาเต็มๆ แน่นอนว่ามันกำลังเเข็ง ปารดีรีบชักมือกลับก่อนจะกล่าวขอโทษเขาเสียงเบา
"ขะ..ขะขอโทษค่ะ มันมืดแป้งมองไม่เห็น"
"เอ่อ..อืมไม่เป็นไร" แล้วเธอก็นวดต่อไปราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่สิ่งที่เขารู้สึกเอ๊ะใจคือ ไม่กี่นาที่ต่อมา ปารดีก็จับหมับเข้าไปที่มันอีก
"เอ่อ ขอโทษอีกครั้งจริงๆ ค่ะพี่เขมแป้งมองไม่เห็น"
"อื้ม ไม่เป็นไร"
"งั้นเดี๋ยวแป้งย้ายไปเริ่มนวดที่ศรีษะใหม่ดีกว่าค่ะ เมื่อกี้แป้งนวดไม่ค่อยถนัด"
"อื้ม ได้สิ"
"ไฟดับ แอร์ก็ดับ ร้อนจังเลยค่ะ ขอแป้งถอดชุมคลุมออกแป๊บหนึ่งได้มั้ยคะ"
"ตามสบายเราเถอะ"
และแล้วอีกครั้งกับสิ่งที่ปารดีกำลังทำกลับยิ่งทำให้เขายิ่งตกตะลึงเข้าไปใหญ่ เมื่อเธอค่อยๆ นั่งลงทับลงมาบนตักและหันประชันหน้ามาที่เขาในขณะที่เขานั่งพิงหัวเตียงอยู่ แถมยังนั่งทับลงไปที่มือเขาเต็มๆ เนื่องจากว่าเขาใช้มือในการกุมแท่งลำเอ็นเอาไว้เพื่อไม่ให้มันผงาดหัวชูคอขึ้นมาอีก
"พี่เขมเอามืออกหน่อยสิคะ แป้งว่าแป้งกำลังนั่งทับมือพี่อยู่ ตัวแป้งไม่ใช่เบาๆ ด้วยเดี๋ยวพี่ก็มือหักกันพอดี"
'ยัง ยังจะมาบอกให้เขาเอามือออกอีก แถมตัวเธอยังมานั่งทับในตำแหน่งเดียวกับมันอีก ได้!! แม่ตัวดี เกิดมังกรยักษ์ของเขาเผลอเรื้อยเข้าไปในถ้ำเธอขึ้นมาแล้วอย่ามาร้องตกใจก็แล้วกัน'
พอเอามือออก แม่หมอนวดคนเก่งก็เริ่มจากนวดคลึงที่บริเวณหน้าผากของเขา โดยเธอลุกบ้างนั่งบ้างขยุกขยิกแถมยังขยับตัวขึ้นลงไปมา ทำให้กลีบอูมๆ ของเธอถูไถอยู่ที่ท่อนเอ็นเขาเต็มๆ
'โอ้มายก้อด นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน ปารดีกำลังทำอะไรอยู่ นี่มันวันอะไรกันเนี่ย เขากำลังจะทนไม่ไหวแล้ว แถมแม่ตัวดีก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเสียให้ได้ด้วย...เฮ้อ' เขมราชได้แต่ร้องไห้อยู่ในใจกับความทรมานที่เกิดขึ้น
ขณะนี้นาฬิกาบอกว่าเป็นเวลาห้าทุ่มกว่าแล้วแต่เขมราช ธาราวัฒน์ เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาอันทรงเสน่ห์ในวัยย่างสามสิบเก้าปีก็ยังคงไม่สามรถทำใจให้เข้านอนได้ สายตาคมจับจ้องอยู่ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ขนาดพกพา แสงโคมไฟจากหัวเตียงสาดส่องนวลตาให้ความอบอุ่น หากแต่ใจเขาเวลานี้กลับรุ่มร้อนด้วยความทรมานเมื่อภาพที่เห็นอยู่บนหน้าจอคอมพิวเตอร์นั้น คือ ภาพจากกล้องวงจรปิดซึ่งถูกซุกซ่อนอยู่ภายในห้องนอนของ ปารดี เด็กในความปกครองของตัวเอง ซึ่งมันถูกซุกซ่อนไว้อย่างนี้มาเป็นเวลาสองปีกว่าแล้ว กิจวัตรประจำวันของเขมราชในทุกๆคืนก่อนเข้านอนนั้นคือการนั่งดูปารดีทำกิจกรรมส่วนตัวผ่านหน้าจอนี้ เขารู้ว่าการกระทำเช่นนี้เลวร้ายนัก เพราะมุมกล้องที่จับภาพนั้นคือภาพบรรยากาศภายในห้องนอนของเธอ ตั้งแต่หน้าประตูห้องน้ำยันเตียงนอน และแน่นอนว่าเขาสามารถเห็นเธอได้จากทุกซอกทุกมุมและทุกๆกิจกรรมที่เธอทำอยู่ภายในห้องนั้น เขมราชรู้ดีว่าหากวันใดวันหนึ่ง ปารดีเกิดมารับรู้เข้าว่า 'พี่เขม' ผู้ชายที่แสนดีในสายตาเธอทำเรื่องแบบนี้ เขาคงจะต้องถูกเธอกล่าวหาว่ามีปัญหาทางจิตแน่ๆ แต่ในความเป็นจริงตัวเขาเองรู้ดีว่ามันไม่ใช่ มันมีความรู้สึกที่เขามีให้เธ
แปดนาฬิกาของเช้าวันเสาร์ เขมราชนั่งรอปารดีอยู่ที่โต๊ะอาหาร ปกติทุกวันหยุดเขาจะเป็นคนทำอาหารเช้าเอง ซึ่งเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ส่วนเรื่องงานบ้านก็เป็นหน้าที่ของปารดี เพราะบ้านของเขาไม่มีแม่บ้านประจำเขาเป็นคนที่ค่อนข้างที่จะรักความเป็นส่วนตัว เมื่อก่อนงานบ้านมีเวลาก็ทำหรือไม่ก็จ้างพนักงานทำความสะอาดจากบริษัทรับทำความสะอาดแบบรายวัน แต่พอปารดีมาอยู่ด้วย เธอช่วยเบาแรงเขาไปได้เยอะ ทุกวันหลังเลิกเรียนกลับมาเธอก็มักจะทำนู่นทำนี่โดยที่เขาไม่เคยต้องออกคำสั่ง เธอเป็นเด็กที่ช่วยเหลือตัวเองมาแต่ไหนแต่ไร จะว่าไปเธอกับเขาเรียกว่าอยู่กันแบบพี่น้อง (ที่อายุห่างกันมากกก) เลยก็ว่าได้"มอนิ่งค่ะ""ไง วันนี้ตื่นสายหรอเรา" เขมราชเอ่ยทักเมื่อเห็นว่าปารดีเดินลงบันไดตรงมายังที่ตัวเองนั่งอยู่ ก่อนที่หล่อนจะค่อยๆเดินมาจุ๊บที่ข้างแก้มของเขาหนึ่งที'เนี่ย เป็นซะอย่างเนี้ยยัยเด็กดื้อเอ้ย! แล้วใจเขามันจะไม่อ่อนปวกเปียกเพราะเธอไปได้ยังไงกัน คนแก่ก็มีหัวจิตหัวใจนะเว้ยเฮ้ย เดี๋ยวเขาก็ได้ตบะแตกเข้าซักวัน'"ค่ะ เมื่อคืนเเป้งนอนดึก มัวแต่ดูซีรี่ย์" ปารดีพูดโดยไม่มองหน้าเขาก่อนจะหันไปหยิบขนมปังขึ้นมากัด"เพลา
ประตูห้องลองชุดค่อยๆ ถูกคนตัวโตเปิดออก หัวใจของเขาก็กำลังเต้นโครมครามราวกับว่ามันกำลังจะหลุดออกมา นี่มันอะไรกัน ปารดีบอกให้เขาเข้าไปช่วยเธอเลือกชุดชั้นในอย่างนั้นหรอ แค่คิดตัวตนของเขาก็เริ่มขยายจนปวดร้าวแล้ว นี่ถ้าได้เห็นเธอแบบระยะประชิดเขาจะไม่หน้ามืดปล้ำเธอเข้าหรืออย่างไรพนักงานคนนั้นที่เดินนำเขามาบอกให้เขาเข้าไปช่วยเธอเลือกได้ตามสบายเลย เนื่องจากเธอติดลูกค้าอีกคนที่กำลังหาขนาดที่เหมาะกับตัวเองไม่ได้ ใจหนึ่งเขาอยากปฏิเสธ แต่อีกใจก็ตื่นเต้นลิงโลด อยากเห็นกับตาว่าชุดที่ปารดีหยิบติดมือเข้ามานั้นจะดูเหมาะเจาะหรือร้อนแรงเข้ากับทรวดทรงของเธอขนาดไหน บอกเลยนาทีนี้เขาไม่อยากจะเป็นมันแล้วคนดี อยากสัมผัสยลโฉมเธอในระยะประชิดให้มันเห็นกับตาก๊อกๆ ..."เข้ามาเลยค่ะพี่เขม"เขมราชเปิดประตูเข้าไปแล้วปิดมันลงดังเดิม ภายในเป็นห้องกระจกที่สามารถมองเห็นได้จากทุกทิศทาง ดังนั้นภาพที่เขาเห็นตอนนี้จึงทำเอาเขาถึงกับพูดอะไรไม่ออก ปารดีอยู่ในชุดชั้นในลูกไม้สีดำบางทะลุไปจนถึงเนื้อใน ต่อให้มองผ่านๆ ยังไงก็เห็นไปยังทุกสัดส่วน เต้านมอวบอัดกลมกลึงรับกับหน้าท้องแบนราบบวกด้วยเอวบางกิ่วคอดแถมยังสะโพกงามงอนนั่นอีกShi
หลังจากช้อปปิ้งจนปาไปครึ่งค่อนวัน ยัยเด็กดื้อก็ยังลากเขาไปกินข้าวดูหนังต่ออีกกว่าจะหยุดจนเขาต้องบอกเธอว่าเขาไม่ไหวแล้วเธอจึงยอม กลับมาถึงบ้านเขาก็ขึ้นไปอาบน้ำอาบท่าและหลังจากนั้นก็พักผ่อนแบบยาวไป จนตื่นขึ้นมาอีกทีก็พลบค่ำ ก่อนจะมีเสียงเคาะประตูเรียกซึ่งเธอรู้อยู่แล้วว่าเขาไม่ได้ล็อกห้อง ยัยเด็กดื้อจึงเปิดเข้ามา"กับข้าวเสร็จแล้วนะคะพี่เขม""แป้งไปกินก่อนเลย พี่รู้สึกปวดเมื่อยไปหมดยังไม่ดีขึ้นเลย ไว้เดี๋ยวพี่ตามลงไป" จากนั้นจึงเกิดเสียงหัวเราะคิกคักดังขึ้นมาทันที เขาจึงอดถามกลับไปไม่ได้ว่าเธอหัวเราะอะไร"พี่เขม...แก่แล้วหรือเปล่าคะ เดินห้างแค่นี้ถึงกับหมดแรงกันเลยทีเดียว" เขมราชถึงกับหันขวับไปยังคนพูด"นี่ๆหยุดเลยนะ แล้วมันเป็นเพราะใครกันห๊ะ คนบ้าอะไรช้อปปิ้งตั้งแต่ชั้นแรกยันชั้นสุดท้ายเกิดมาไม่พบเคยเจอ แล้วมาว่าพี่แก่เดี๋ยวเถอะจะโดนยึดคืนทั้งหมดของที่ซื้อมาวันนี้น่ะ""โอ๊ยๆไม่ได้นะคะ เรื่องอะไรกัน ซื้อให้แล้วให้เลยค่ะห้ามยึดคืน งั้นเอาอย่างนี้มั้ยคะ เพื่อเป็นการไถ่โทษที่วันนี้พี่เขมอุตส่าห์เป็นคุณป๋าใจป้ำพาแป้งไปช้อป เดี๋ยวคืนนี้ก่อนนอนแป้งจะมานวดผ่อนคลายกล้ามเนื้อให้เป็นเวลาห
เวลาผ่านไปซักพักเขมราชหายใจเริ่มติดขัดในขณะปารดีเริ่มเปลี่ยนย้ายจากที่แขนขึ้นมาที่ไหล่อีกครั้ง มือเรียวเล็กบีบไล่ไปตามหัวไหล่แข็งแกร่งของเขาอย่างนุ่มนวลชวนจักจี้"แป้งว่า นวดแบบนี้มันไม่ถนัดเลยนะคะ พี่เขมถอดเสื้อออกดีกว่าค่ะ" เธอว่าพลางพยายามที่จะเอื้อมมาปลดกระดุมเสื้อของเขาออกทีละเม็ด แต่เป็นเขาเองที่จับหมับเข้าที่สองมือเรียวเล็กนั่น"แป้งๆๆๆ เดี๋ยวๆ แป้งหยุดก่อน อยู่ดีๆ จะมาจับพี่ถอดเสื้อแบบนี้ได้ยังไงกันพี่ก็อายเป็นนะ""พี่เขมมม ทำอย่างกับแป้งไม่เคยเห็นพี่เขมถอดเสื้ออย่างนั้นล่ะค่ะ อย่างตอนว่ายน้ำแป้งก็เคยนั่งดูพี่เขมถอดเสื้อมาแล้ว หรือว่าที่ทะเล หรือแม้กระทั่งในห้องนี้พี่เขมยังเดินโทงๆ ให้แป้งดูมาแล้วเลย นี่พี่เขมทำแป้งขำนะคะเนี่ยรู้ตัวมั้ย กลัวอะไรคะหรือว่ากลัวแป้ง" ปารดีพูดไปก็ขำไป"แต่มันไม่เหมือนกัน ตอนนี้เราอยู่ในที่ลับตากันสองคนแล้วพี่ก็เป็นผู้ชายแถมตอนนี้เนื้อตัวเราก็แนบชิดพี่เสียขนาดนี้ มันไม่สมควรนะแป้ง" เขมราชพยายามห้ามแล้ว หากแต่ยัยเด็กดื้อก็ยังคงไม่สะทกสะท้านเลยซักนิด เขมราชนั่งมองยัยเด็กดื้อตรงหน้าที่กำลังนั่งขำเขาตัวโยนอย่างน่าหมั่นเขี้ยวนัก'เดี๋ยวเถอะแม่ตัวดี อยากเ
หลังจากช้อปปิ้งจนปาไปครึ่งค่อนวัน ยัยเด็กดื้อก็ยังลากเขาไปกินข้าวดูหนังต่ออีกกว่าจะหยุดจนเขาต้องบอกเธอว่าเขาไม่ไหวแล้วเธอจึงยอม กลับมาถึงบ้านเขาก็ขึ้นไปอาบน้ำอาบท่าและหลังจากนั้นก็พักผ่อนแบบยาวไป จนตื่นขึ้นมาอีกทีก็พลบค่ำ ก่อนจะมีเสียงเคาะประตูเรียกซึ่งเธอรู้อยู่แล้วว่าเขาไม่ได้ล็อกห้อง ยัยเด็กดื้อจึงเปิดเข้ามา"กับข้าวเสร็จแล้วนะคะพี่เขม""แป้งไปกินก่อนเลย พี่รู้สึกปวดเมื่อยไปหมดยังไม่ดีขึ้นเลย ไว้เดี๋ยวพี่ตามลงไป" จากนั้นจึงเกิดเสียงหัวเราะคิกคักดังขึ้นมาทันที เขาจึงอดถามกลับไปไม่ได้ว่าเธอหัวเราะอะไร"พี่เขม...แก่แล้วหรือเปล่าคะ เดินห้างแค่นี้ถึงกับหมดแรงกันเลยทีเดียว" เขมราชถึงกับหันขวับไปยังคนพูด"นี่ๆหยุดเลยนะ แล้วมันเป็นเพราะใครกันห๊ะ คนบ้าอะไรช้อปปิ้งตั้งแต่ชั้นแรกยันชั้นสุดท้ายเกิดมาไม่พบเคยเจอ แล้วมาว่าพี่แก่เดี๋ยวเถอะจะโดนยึดคืนทั้งหมดของที่ซื้อมาวันนี้น่ะ""โอ๊ยๆไม่ได้นะคะ เรื่องอะไรกัน ซื้อให้แล้วให้เลยค่ะห้ามยึดคืน งั้นเอาอย่างนี้มั้ยคะ เพื่อเป็นการไถ่โทษที่วันนี้พี่เขมอุตส่าห์เป็นคุณป๋าใจป้ำพาแป้งไปช้อป เดี๋ยวคืนนี้ก่อนนอนแป้งจะมานวดผ่อนคลายกล้ามเนื้อให้เป็นเวลาห
ประตูห้องลองชุดค่อยๆ ถูกคนตัวโตเปิดออก หัวใจของเขาก็กำลังเต้นโครมครามราวกับว่ามันกำลังจะหลุดออกมา นี่มันอะไรกัน ปารดีบอกให้เขาเข้าไปช่วยเธอเลือกชุดชั้นในอย่างนั้นหรอ แค่คิดตัวตนของเขาก็เริ่มขยายจนปวดร้าวแล้ว นี่ถ้าได้เห็นเธอแบบระยะประชิดเขาจะไม่หน้ามืดปล้ำเธอเข้าหรืออย่างไรพนักงานคนนั้นที่เดินนำเขามาบอกให้เขาเข้าไปช่วยเธอเลือกได้ตามสบายเลย เนื่องจากเธอติดลูกค้าอีกคนที่กำลังหาขนาดที่เหมาะกับตัวเองไม่ได้ ใจหนึ่งเขาอยากปฏิเสธ แต่อีกใจก็ตื่นเต้นลิงโลด อยากเห็นกับตาว่าชุดที่ปารดีหยิบติดมือเข้ามานั้นจะดูเหมาะเจาะหรือร้อนแรงเข้ากับทรวดทรงของเธอขนาดไหน บอกเลยนาทีนี้เขาไม่อยากจะเป็นมันแล้วคนดี อยากสัมผัสยลโฉมเธอในระยะประชิดให้มันเห็นกับตาก๊อกๆ ..."เข้ามาเลยค่ะพี่เขม"เขมราชเปิดประตูเข้าไปแล้วปิดมันลงดังเดิม ภายในเป็นห้องกระจกที่สามารถมองเห็นได้จากทุกทิศทาง ดังนั้นภาพที่เขาเห็นตอนนี้จึงทำเอาเขาถึงกับพูดอะไรไม่ออก ปารดีอยู่ในชุดชั้นในลูกไม้สีดำบางทะลุไปจนถึงเนื้อใน ต่อให้มองผ่านๆ ยังไงก็เห็นไปยังทุกสัดส่วน เต้านมอวบอัดกลมกลึงรับกับหน้าท้องแบนราบบวกด้วยเอวบางกิ่วคอดแถมยังสะโพกงามงอนนั่นอีกShi
แปดนาฬิกาของเช้าวันเสาร์ เขมราชนั่งรอปารดีอยู่ที่โต๊ะอาหาร ปกติทุกวันหยุดเขาจะเป็นคนทำอาหารเช้าเอง ซึ่งเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ส่วนเรื่องงานบ้านก็เป็นหน้าที่ของปารดี เพราะบ้านของเขาไม่มีแม่บ้านประจำเขาเป็นคนที่ค่อนข้างที่จะรักความเป็นส่วนตัว เมื่อก่อนงานบ้านมีเวลาก็ทำหรือไม่ก็จ้างพนักงานทำความสะอาดจากบริษัทรับทำความสะอาดแบบรายวัน แต่พอปารดีมาอยู่ด้วย เธอช่วยเบาแรงเขาไปได้เยอะ ทุกวันหลังเลิกเรียนกลับมาเธอก็มักจะทำนู่นทำนี่โดยที่เขาไม่เคยต้องออกคำสั่ง เธอเป็นเด็กที่ช่วยเหลือตัวเองมาแต่ไหนแต่ไร จะว่าไปเธอกับเขาเรียกว่าอยู่กันแบบพี่น้อง (ที่อายุห่างกันมากกก) เลยก็ว่าได้"มอนิ่งค่ะ""ไง วันนี้ตื่นสายหรอเรา" เขมราชเอ่ยทักเมื่อเห็นว่าปารดีเดินลงบันไดตรงมายังที่ตัวเองนั่งอยู่ ก่อนที่หล่อนจะค่อยๆเดินมาจุ๊บที่ข้างแก้มของเขาหนึ่งที'เนี่ย เป็นซะอย่างเนี้ยยัยเด็กดื้อเอ้ย! แล้วใจเขามันจะไม่อ่อนปวกเปียกเพราะเธอไปได้ยังไงกัน คนแก่ก็มีหัวจิตหัวใจนะเว้ยเฮ้ย เดี๋ยวเขาก็ได้ตบะแตกเข้าซักวัน'"ค่ะ เมื่อคืนเเป้งนอนดึก มัวแต่ดูซีรี่ย์" ปารดีพูดโดยไม่มองหน้าเขาก่อนจะหันไปหยิบขนมปังขึ้นมากัด"เพลา
ขณะนี้นาฬิกาบอกว่าเป็นเวลาห้าทุ่มกว่าแล้วแต่เขมราช ธาราวัฒน์ เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาอันทรงเสน่ห์ในวัยย่างสามสิบเก้าปีก็ยังคงไม่สามรถทำใจให้เข้านอนได้ สายตาคมจับจ้องอยู่ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ขนาดพกพา แสงโคมไฟจากหัวเตียงสาดส่องนวลตาให้ความอบอุ่น หากแต่ใจเขาเวลานี้กลับรุ่มร้อนด้วยความทรมานเมื่อภาพที่เห็นอยู่บนหน้าจอคอมพิวเตอร์นั้น คือ ภาพจากกล้องวงจรปิดซึ่งถูกซุกซ่อนอยู่ภายในห้องนอนของ ปารดี เด็กในความปกครองของตัวเอง ซึ่งมันถูกซุกซ่อนไว้อย่างนี้มาเป็นเวลาสองปีกว่าแล้ว กิจวัตรประจำวันของเขมราชในทุกๆคืนก่อนเข้านอนนั้นคือการนั่งดูปารดีทำกิจกรรมส่วนตัวผ่านหน้าจอนี้ เขารู้ว่าการกระทำเช่นนี้เลวร้ายนัก เพราะมุมกล้องที่จับภาพนั้นคือภาพบรรยากาศภายในห้องนอนของเธอ ตั้งแต่หน้าประตูห้องน้ำยันเตียงนอน และแน่นอนว่าเขาสามารถเห็นเธอได้จากทุกซอกทุกมุมและทุกๆกิจกรรมที่เธอทำอยู่ภายในห้องนั้น เขมราชรู้ดีว่าหากวันใดวันหนึ่ง ปารดีเกิดมารับรู้เข้าว่า 'พี่เขม' ผู้ชายที่แสนดีในสายตาเธอทำเรื่องแบบนี้ เขาคงจะต้องถูกเธอกล่าวหาว่ามีปัญหาทางจิตแน่ๆ แต่ในความเป็นจริงตัวเขาเองรู้ดีว่ามันไม่ใช่ มันมีความรู้สึกที่เขามีให้เธ