Tous les chapitres de : Chapitre 31 - Chapitre 40

ตอนที่ 31 เหม็นพรึ่บ !มีนานิ่วหน้าเล็กน้อยพลางตวัดท่อนแขนรัดลำคอแกร่งกร้านเอาไว้แน่นทันที ที่ฮัททสึอุ้มกระเตงเธอขึ้น แล้วก้าวขายาวลงจากเตียง โดยที่ยังสอดประสานเป็นหนึ่งอันเดียวกัน ทำให้เอ็นใหญ่ในกายกระทุ้งเข้าไปลึกอีกคา จนรู้สึกเสียวซ่านขึ้นมาโดยอัตโนมัติ“ไม่ทำอีกได้ไหมคะ นาเหนื่อยแล้วจริง ๆ”“แค่จะพาไปอาบน้ำ “ฮัททสึตอบเสียงเรียบ ๆ สองเท้าหนักก้าวเข้ามาในห้องน้ำใหญ่ พลางวางร่างเล็กลง นั่งบนเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า ส่งผลให้เอ็นใหญ่หลุดออกจากร่องสวาท น้ำรักเหนียวหนืดไหลยืดติดตามออกมาเป็นสาย“..” มีนาเม้มริมฝีปากเข้าหากันด้วยความเขินอาย พลางหลุบตามองต่ำหลีกเลี่ยงสายตาของเจ้าของใบหน้าหล่อ ที่โน้มตัวลงมากักขังเธอไว้ในวงแขนกว้าง สัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่น ๆ เป่าลดใบหน้าตามจังหวะการหายใจหนำซ้ำร่างกายยังเปลือยเปล่าต่อหน้าเขา แม้จะเคยเห็นเกือบทุกวัน แต่สำหรับเธอไม่เคยชินเสียที“โกนหนวดให้หน่อย”“หืม? “มีนาเงยหน้าเลิกคิ้วสูงถาม จนปะทะเข้ากับแววตาอ่อนโยนของฮัททสึ ที่จ้องมองมาอย่างที่เธอไม่เคยได้เห็นมาก่อนจากเขา ทำเอาใบหน้าถึงกับเห่อร้อนขึ้นมาเสียดื้อ ๆ หัวใจที่ว่าเต้นแรงอยู่แล้ว ยิ่งเต้นแรงหนักกว

ตอนที่ 33 ท้อง#ช่วงค่ำเมื่อเดินมาถึงหน้าประตู หลังจากอาบน้ำเสร็จ กลับได้ยินเสียงโทรทัศน์ดังเล็ดลอดเข้ามาให้สงสัย ซึ่งเธอก็พอจะเดาได้ว่าใคร“มีอะไรอีกนะ… “ริมฝีปากบางขยับพึมพำ ก่อนตัดสินใจเปิดประตูห้องน้ำออกไป ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับคนตัวสูงบนเตียง ในลักษณะท่อนบนเปลือยเปล่า ท่อนล่างสวมใส่เพียงกางเกงยีนสีดำตัวเดียว หันมองมาที่เธอพอดี“มีอะไรจะสั่งนาหรือเปล่าคะ?”“ไม่มี “ฮัททสึตอบเสียงเรียบ พลางไล่สายตาโลมเลียเรือนร่างอรชรใต้ผ้าเช็ดตัวสีขาว ที่พันถึงรอบอกอย่างกะลิ้มกะเหลี่ย จนมีนารู้ตัว รีบกระชับผ้าขนหนูขาวบางที่คุมไหล่ ปิดมาถึงหน้าอกที่โผล่พ้นผ้าขนหนูผืนใหญ่“จะนอนห้องนาเหรอคะ?”“ไม่ได้?”มีนากัดปากเบา ๆ พลางหลุบตามองต่ำกลอกไปมาอย่างใช้ความคิด ไม่รู้จะตอบยังไง หนำซ้ำสมองยังเต็มไปด้วยคำถาม จนรู้สึกสับสนกับปฏิกิริยาของสามีที่เปลี่ยนไปมากจากแต่ก่อน“ทำไม…ฉันจะเข้ามานอนกับเมียตัวเองไม่ได้เลยว่างั้น?”“..” มีนาช้อนตาขึ้นมองเจ้าของคำถามเงียบ ๆ อีกครั้งด้วยสีหน้าอึ้ง ๆ อย่างแปลกใจ หลังจากได้ยินคำว่าเมียหลุดออกจากปากเขา“ว่ายังไง? จะมองหน้าฉันอีกนาน”“งั้นก็แล้วแต่คุณเถอะค่ะ “มีนาไม่ได้ตอบค

ตอนที่ 35 เป็นห่วง#อีกด้าน“สี่ทุ่มกว่าแล้วนิ ทำไมยังไม่กลับอีกนะ “เดินออกจากห้องน้ำมาหยุดตรงข้างเตียง แหงนคอมองไปยังนาฬิกาแขวนผนัง แล้วพึมพำกับตัวเองอย่างสงสัย เมื่อเขาบอกว่าจะกลับก่อนสี่ทุ่ม แต่ปานนี้ก็ยังไม่กลับพอสายตาเหลือบไปเห็นรูปคู่ของสามีและผู้หญิงอีกคนบนโต๊ะข้างเตียงฝั่งซ้ายที่สามีนอนอยู่ ความรู้สึกหน่วง ๆ ตรงหัวใจก็เกิดขึ้นทันที อย่างเช่นทุกวันที่เธอเผลอมองมันอย่างไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้“นาคงเกิดช้าไป ถึงได้มาทีหลังผู้หญิงคนนั้น “หยาดน้ำตารินไหลออกมาโดยอัตโนมัติ เมื่อสมองฟุ้งซ่าน คิดไปต่าง ๆ นานา อารมณ์ดิ่งจนความเจ็บปวดกัดกินความรู้สึก ไม่รู้ว่าเป็นเพราะฮอร์โมนที่เปลี่ยนไปของคนกำลังท้อง หรือ เพราะความเป็นจริงก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูดังขึ้นทำลายภวังค์แห่งความเงียบสงัด มีนารีบปาดน้ำตาออกจากพวกแก้มป่อง แล้วสูดหายใจเข้าลึก ๆ พยายามทำตัวให้เป็นปกติ ก่อนเดินไปเปิดประตูแกร๊ก ~“นมอุ่น ๆ ค่ะคุณมีนา “เมื่อผลักประตูออกมาก็เจอกับจิ๋วสาวใช้คนสนิทถือแก้วนมอยู่ในมือ“ขอบคุณค่ะพี่จิ๋ว “มีนาเอ่ยขอบคุณด้วยน้ำเสียงอ่อย ๆ พยายามประคับประคองให้เสียงเป็นปกติ พร้อมกับยื่นมือไปรับแก้วนม

ตอนที่ 37 ไม่ทันได้เตรียมใจเวลาต่อมา มีนานั่งถักหมวกไหมพรมเตรียมไว้ให้ลูกน้อยในท้อง ที่กำลังจะลืมตาดูโลกในอีกไม่กี่เดือน ในห้องนั่งเล่นระหว่างรอฮัททสึกลับมา ชะเง้อชะแง้มองออกไปนอกห้องนั่งเล่นอยู่เป็นระยะ จิตใจว้าวุ่นอย่างบอกไม่ถูกริมฝีปากบางฉีกยิ้มกว้างด้วยความโล่งอก เมื่อได้ยินเสียงรถยนต์ขับเคลื่อนเข้ามาจอดหน้าบ้าน มือบางรีบวางไหมพรมในมือ ลุกขึ้นเดินออกไปจากห้องนั่งเล่นทันทีอย่างไม่รีรอ เพื่อรับสามีอย่างเช่นภรรยาหลาย ๆ บ้านที่ทำกัน หากสามีออกไปทำงานกลับมาเหนื่อย ๆ เผื่อว่าช่วยเหลืออะไรได้บ้าง“คะ… “ทว่าวินาทีเดินพ้นออกมาจากห้องนั่งเล่นกลับต้องหยุดชะงักฝีเท้ากะทันหัน รอยยิ้มบนใบหน้าเรียวสวยหุบลงเป็นเส้นตรง กลืนถ้อยคำห่วงใยมากมายลงท้องไปโดยอัตโนมัติเมื่อสามีที่เธอนั่งรอเกือบครึ่งค่อนวัน เดินเข้าบ้านมาพร้อมกับหญิงสาว ที่เธอเห็นในรูปถ่ายบนโต๊ะข้างเตียงทุกวันเธอจำได้ดี ทำเอาเจ็บหน่วงไปทั่วทั้งหัวใจราวกับโลกทั้งใบหยุดหมุน“น้องมีนาใช่ไหมคะ?”เสียงเอ่ยถามจากหญิงสาวผู้มีใบหน้าสวยน่ารัก ปลุกให้มีนาตื่นจากภวังค์ เธอเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่นอย่างรู้สึกจุกอกแทบปั้นสีหน้าไม่ถูก“…สวัสดีค่ะ “พ

ตอนที่ 39 มือไม้อ่อนเวลาต่อมา แกร๊ก ~ บานประตูห้องนอนถูกผลักเข้ามาพร้อมกับร่างสูงของฮัททสึ มีนาช้อนตาขึ้นมองครู่หนึ่งอย่างไม่สนใจอะไร แล้วกลับไปสนใจหนังสือคู่มือแม่ลูกอ่อนในมือต่อ ฮัททสึพ่นลมหายใจออกมาหนัก ๆ ทำใจให้เย็น ก้าวเท้ามาหยุดข้างเตียงฝั่งที่มีนานั่งเหยียดขาอ่านหนังสืออยู่“ตอนกินข้าวลูกดิ้นแรงเลยเหรอ? “ถามเสียงเรียบ ๆ อ่อน ๆ วางฟอร์ม“ถามทำไมคะ? “มีนาย้อนถามโดยไม่แม้จะเงยหน้าขึ้นสบตากับพ่อของลูก ในเมื่อเขาไม่ได้รัก เธอก็ควรตัดใจ….“ถามก็แค่ตอบ! “เจ้าของใบหน้าหล่อขึ้นเสียงเริ่มหงุดหงิดกับท่าทางเฉยชาของคนบนเตียง หงุดหงิดจนอยากเค้นเอาคำตอบจากเธอให้ได้ เมื่อรู้ว่ากำลังใช้อารมณ์กับเธอ จึงพยายามทำใจให้เย็นลง“…” มีนาหลับตาข่มกลั้นอารมณ์พลางระบายลมหายใจออกมาเบา ๆ ด้วยความเบื่อหน่าย แต่ทว่าระหว่างนั้น ฮัททสึกลับกระชากหนังสือออกจากมือบางจนเธอตกใจพรึ่บ !“นี่คุณฮัท!”“อะไร? “คิ้วหนาเลิกขึ้นถามหน้าตายคล้ายกวนประสาทแม่ของลูก“นาอ่านอยู่”“ถามดี ๆ ไม่ตอบเองนิ “ปากว่า ตาดูหนังสือในมือ สองเท้าสาวเดินมาอีกฝั่งเตียงพลางทรุดตัวนั่งบนเตียง แล้วเอ็นกายนอนหนุนตักนุ่ม หันใบหน้าหล่อเข้าหาหน้าท้