Semua Bab หลงไฟมาร: Bab 71 - Bab 80

ตอนที่ 71             ช่วงค่ำของวัน ถังเฟ่ยหลงเดินถือถาดอาหารเข้ามาให้คนป่วยก่อนจะยืนมองคนป่วยที่ยังขดตัวเป็นหนอนอยู่ใต้ผ้าห่มไม่เลิก ส่วนอาการป่วยก็ทุเลาลงมากแล้วหลังได้ทานยาลดไข้เข้าไป ถังเฟ่ยหลงวางถาดอาหารบนโต๊ะใกล้เตียงหลังจัดการลากมาวางไว้ใกล้ๆ มือใหญ่ยืนไปอังหน้าผากเล็กแล้วก็ยิ้มโล่งใจเพราะตัวเธอไม่ร้อนแล้ว“ปิ่นมุก ตื่นขึ้นมาทานข้าวได้แล้ว” เขย่าเบาๆ แต่คนถูกปลุกครางอื้อแล้วปัดมือใหญ่ ก่อนที่เจ้าตัวจะพลิกตัวหนี ถังเฟ่ยหลงไม่ยอมหันไปจับไหล่มนสองข้างแล้วจับพลิกกลับมา เปลือกตาคู่สวยกะพริบถี่ๆ หลังจากครางฮึดฮัดขัดใจ“คุณมีอะไรกับฉันอีก ฉันอยากนอน” คนอาการทุเลาลงมากเอ่ยถามขณะจ้องตากับคนที่เอาแต่มองเธอตาดุ“นอนมาทั้งวัน ยังไม่เบื่ออีกหรือไง ลุกขึ้นมาทานข้าวทานยาก่อน เธอจะได้หายป่วย อย่าลืมว่าตอนนี้เธอเป็นเชลยของฉันอยู่นะปิ่นมุก แล้วเธอก็ไม่ได้ทำหน้าที่ของเธอมาหนึ่งวั

ตอนที่ 73 ถังเฟ่ยหลงกลับเข้าบ้านพักอีกครั้งในเวลาเกือบสามทุ่มของวัน หลังออกไปนั่งทอดอารมณ์บนชายหาดอยู่นานสองนาน เม็ดฝนก็เริ่ม โปรยปรายลงมา ปากบอกไม่อยากไยดี ไม่อยากสนใจ แต่สองเท้ากลับพาเจ้าของไปนั่งบนเตียงใกล้คนป่วย ยื่นมืออังหน้าผากเล็กแผ่วเบาเพราะเจ้าตัวหลับไปแล้ว เขาเคลื่อนผ้าห่มออกก็เห็นเธอเปลี่ยนเป็นชุดใหม่เรียบร้อย หน้าที่เช็ดตัวของเขาวันนี้จึงไม่มีอีกแล้ว คนคอยพยาบาลคนป่วยแอบเสียใจไม่น้อยเลยที่ไม่ได้ดูแลแม่เชลยสาว“ปิ่นมุก เธอเป็นยังไงบ้าง หายปวดหัวบ้างหรือยัง” ถังเฟ่ยหลงยื่นมือเขย่าไหล่มนเบาๆ ดวงตาคู่สวยเปิดขึ้นก่อนปรับให้ชินกับแสงไฟที่เปิดสว่างโร่ เธอมองเห็นใบหน้าหล่อเหลาของคนป่าเถื่อนอยู่ใกล้จนรับรู้ลมหายใจอุ่นของเขา ปิ่นมุกแทบจะดีดตัวลุกพึ่บทันทีเพราะกลัวร่างกายจะถูกใช้งาน เธอหายไข้แล้วด้วย“จะหนีไปไหน หรือกลัวฉันจะปล้ำเธอหรือไง” ถามเสียงดุๆ แล้วก็จับร่างเล็กให้ขยับมาใกล้“คุณให้ฉันพักบ้างสิ ฉัน...ยังไม่หายดี” จ้องเขาตาโตๆ พร้อมเสียงอ้อมแอ้ม ผิวหน้าร้อนผะผ่าวขึ้นมาเสียดื้อๆ เมื่

ตอนที่ 75   “แค่เนี้ย พอไหม” ปิ่นสุดาถามเสียงกระชาก พลางยกมือกอดอก“พอค่ะ พอมากเลยค่ะ คุณเปรมใจดีมากๆ เลยค่ะ” เพลินกล่าวด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น นับเงินแล้วนับเงินอีก“แกนี่มันหน้าเงินจริงๆ เร็วสิ! รีบบอกฉันมาว่าคุณถังหายไปไหนบ่อยๆ แล้วหายไปทำอะไรมาบ้าง หรือคุณถังซ่อนผู้หญิงไว้ที่ไหนอีก” ปิ่นสุดาเหยียดปากใส่สาวใช้ แล้วก็รอฟังอย่างใจจอใจจ่อ แล้วถ้าคุณถังซ่อนใครไว้จริง เธอนี้แหละจะตามไปจัดการเฉดหัวออกไปให้หมดดวงตาคู่สวยของปิ่นสุดาเบิกกว้างพร้อมไฟริษยาและเคียดแค้นน้องสาวฝาแฝดก็ปะทุขึ้นในอก เมื่อสาวใช้เล่าให้ฟังว่าคุณถังพาผู้หญิงหน้าตาเหมือนเธอมาที่นี่ร่วมเดือนแล้ว และตอนนี้ก็พาไปอยู่อีกเกาะ ก่อนที่เธอจะเดินทางมาถึง ปิ่นสุดากำมือแน่น ใจของเธอมีแต่ความเคียดแค้นน้องสาวฝาแฝดที่เธอไม่เคยนับว่าเป็นน้อง แล้วยิ่งได้ฟังจากปากของสาวใช้ว่าคุณถังน่าจะมีอะไรกับปิ่นมุกแล้ว ยิ่งทำให้ปิ่นสุดาส่งเสียงกรีดร้องลั่นห้อง‘นังปิ่น นังสารเลว แกคิดจะแย่งผู้ชายของฉันหรือไง’ &

ตอนที่ 77     “ขึ้นชื่อว่าของดี มันก็ต้องรอกันหน่อย แล้วรับรองคืนนี้ ผมไม่ปล่อยให้คุณเหงาแน่” เขาพูดยั่ว ยกมือลูบไล้เอวคอดอย่างเร้าอารมณ์“แต่เปรมอยากได้จูบมัดจำก่อนนี่คะ” สาวสวยออดอ้อน สองมือของเธอเคลื่อนไปคล้องต้นคอใหญ่เอาไว้และรั้งต่ำ ออกจะหงุดหงิดใจไม่น้อยที่ไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการ แล้วคืนนี้เธอยังมีเรื่องสำคัญต้องไปทำอีกด้วย“ถ้าคุณจูบผมก่อน คืนนี้รับรองได้เลย ว่าคุณเหงาแน่” ถังเฟ่ยหลงเอ่ยขู่ แววตาพราวระยับ ทว่าไม่มีใครรู้ว่าเขาไม่คิดจะส่งสายตากระหายใคร่ต่อหน้าผู้หญิงคนไหนนอกจากปิ่นมุก แต่เวลานี้เขาจำเป็นต้องเสแสร้งเพราะเขาจำเป็นต้องทำเพื่อให้ครอบครัวอิทธิเชษฐ์ได้รับผลกรรม ส่วนไอ้คนก่อเรื่องเขาไม่คิดไว้ชีวิตมัน ฮุ่ยจื่อและหลานของเขาต้องไม่ตายฟรีปิ่นสุดาดูเหมือนจะไม่กลัวคำขู่สักนิด เธอขยับร่างกายเข้าหาเพราะมั่นใจในเสน่ห์ของตนที่จะฉุดรั้งให้ชายหนุ่มหลงใหลและยอมมอบบทรักแก่เธอในตอนนี้ สองมือของเธอเคลื่อนขึ้นโอบรอบลำคอหนาและกดรั้งลงมาอีกครั้ง ถังเฟ่ยหลง มองลึกในด

ตอนที่ 79            ถังเฟ่ยหลง กู่ฉินและจินเหลียงก็เข้าไปนั่งในรถเพื่อไปสนามบินหลังจากที่กู่ฉินโทรสั่งให้ลูกน้องกระจายกำลังกันติดตามหาตัวคุณจินนี่เรียบร้อย ขณะที่เหยียนซ่านก็เดินทางกลับเกาะเหอฮวาแต่เมื่อไปแล้วไม่พบปิ่นสุดาสร้างความแปลกใจให้ชายหนุ่มไม่น้อย เหยียนซ่านถามหาหญิงสาวกับคนในบ้าน ก่อนจะมีคนงานท้ายเกาะวิ่งกระหืดกระหอบมาบอกว่ามีคนเอาเรือข้ามไปเกาะฝั่งโน้นลางสังหรณ์บางอย่างทำให้เหยียนซ่านวิ่งตามหาป้าเหม่ยเพื่อถามหาเพลิน สาวใช้ที่พักหลังดูสนิทสนมกับปิ่นสุดามากกว่าใคร จนได้รับคำตอบว่าเพลินหายหน้าตาไปนานแล้วตั้งแต่คุณถังขึ้นเรือออกจากเกาะ พร้อมกับปิ่นสุดาก็หายไปด้วยเช่นกัน หลังจากป้าเหม่ยให้แตง สาวใช้อีกคนนำเครื่องดื่มขึ้นไปให้บนห้องพักแต่ไม่พบและหารอบเกาะแล้วก็ไม่พบ จนมีคนได้ยินเสียงเรือแล่นออกจากเกาะ         “มีอะไรอาซ่าน” กู่ฉินรับสายโทรจากเหยียนซ่านด้วยหน้านิ่วคิ้วขมวด หลั