All Chapters of ยั่วรักท่านประธาน: Chapter 91 - Chapter 100

"เจ็บ" ทีแรกคิดว่าเขาจะทำแค่ขู่ แต่กลับไม่ใช่ ร่องรอยที่เขาทำไว้เมื่อคืนนี้ยังไม่คลายความเจ็บปวดเลย พอโดนเข้าไปอีกครั้งหญิงสาวก็เลยอดไม่ได้ที่จะร้องโอดโอยออกมาแต่ดูเหมือนเขาจะไม่สนใจ ยังคงกระแทกในท่าที่จับเธอนอนหงายไว้บนโต๊ะกับข้าวต่อ แบบพึงพอใจที่เห็นเธอเจ็บปวด"คนเลว" จะไม่ให้พูดก็ไม่ได้ เพราะตอนนี้มันทั้งเจ็บและจุก แต่เธอก็ไม่ได้ดิ้นรนอะไรอีกแล้ว เพราะยิ่งดิ้นก็ยิ่งเจ็บ"ชอบก็บอกมาเถอะ" ในขณะที่พูดเขาก็ไม่ได้หยุดการกระทำ ชายหนุ่มจับร่างบางตะแคงข้างแล้วยกขาขึ้นข้างหนึ่ง พร้อมกับซอยถี่เข้าไปอีก"อือ อือ อือ" แรงกระแทกมันทำให้เธอเจ็บหน่วงมากขึ้น ที่ครางไม่ใช้เพราะความเสียว แต่เพราะความเจ็บ จนอดไม่ได้ที่ปล่อยเสียงออกมา มือเรียวคว้าขอบโต๊ะไว้เพื่อที่จะเกาะไม่ให้ร่างกายโยกตามแรงกระแทกมากนัก เพราะยิ่งโยกร่างของเธอก็ยิ่งเสียดสีกับโต๊ะไม้แข็งๆ"เจ็บนะ! งื้อออ" ลูกหว้าไม่คิดจะให้เขาเห็นน้ำตา แต่การกระทำของเขามันโหดร้ายเกินไปจนอดกลั้นมันไว้ไม่ได้อีกต่อไปทุกอย่างหยุดลงเมื่อเสียงร้องไห้ของเธอดังขึ้น มือหนายื่นไปโอบอุ้มร่างบางให้ลุกขึ้นมานั่ง"ทำไมต้องยั่วโมโหฉันด้วย" เขาถอดสิ่งที่เชื่อมต่อกัน

"ฉันเกลียดนาย ออกไป!" ห้องน้ำก็ห้องแค่นี้เธอคงหลบหนีไปไหนไม่ได้ หญิงสาวก็เลยต้องยืนประจันหน้าอยู่แบบนั้น"ดี! เกลียดฉันให้มากเข้าไว้" ใบหน้าหล่อคมโน้มลงมาปิดปากแบบไม่ให้อีกฝ่ายได้ตั้งตัวในขณะที่จูบ เขาก็ได้ถอดเสื้อผ้าสิ่งกีดขวางของเขาและเธอออก ถึงแม้ว่าคนตัวเล็กจะไม่ให้ความร่วมมือด้วยเลยควับ! เสียงเล็บข่วนเข้าที่หน้าอกแกร่งจนเป็นรอยลากยาวแบบจงใจ"อืมม!" ขณะที่เธอกำลังจะข่วนอีกครั้ง ได้ถูกเขาดูดริมฝีปากอย่างแรง เพื่อลงโทษตุ๊บ! จากที่คิดจะข่วนก็เปลี่ยนเป็นทุบให้เขาปล่อยจูบ เพราะตอนนี้ริมฝีปากของเธอจมหายเข้าไปในปากของอีกฝ่ายด้วยแรงดูดมือหนาเอื้อมไปเปิดน้ำฝักบัว แล้วพาร่างบางเข้าไปยืนใต้สายน้ำที่กำลังโปรยปรายลงมา แต่เขาก็ไม่ได้ถอนจูบออก จนหญิงสาวแทบจะขาดอากาศหายใจถึงได้ปล่อยเธอให้เป็นอิสระ"ไอ้โรคจิต!" ลูกหว้าต้องได้รีบหายใจเข้าให้ทั่วปอด พร้อมกับลูบน้ำออกจากใบหน้าแบบลวกๆ พอทุกอย่างผ่านพ้นสายตางามถึงได้สังเกต รอยเล็บที่เธอฝากไว้ที่ลำตัวของเขา ตอนนี้เริ่มมีเลือดซิบออกมาด้วย"ฉันให้เธอเลือก จะให้เอาในห้องน้ำหรือที่เตียง""ไปตายซะ!""ได้! ถ้างั้นฉันจะเลือกเอง" ว่าแล้วมือหนาก็ช้อนขาเรียวข

ถึงแม้น้องสาวบอกว่าจะขึ้นไปเอง แต่คนึงหาก็ไม่ยอมปล่อย เธอและอัญญารัตน์ยังตามขึ้นไป และทั้งสามก็มาในชุดพร้อมที่จะทำงานโชคดีของคนึงหาอย่างหนึ่ง คือเธอไม่มีอาการแพ้ท้องใดๆ เลย หญิงสาวคิดว่าลูกคงจะสงสารแม่ที่เจอแต่เรื่องหนักๆ ในชีวิตทั้งสามเดินตรงมาที่ลิฟต์ แล้วกดขึ้นไปที่ชั้นบนเพียงไม่นานลิฟต์ก็ได้เปิดออกที่ชั้นผู้บริหาร ชั้นนี้มีทั้งห้องของท่านประธานใหญ่..ท่านประธาน..และผู้จัดการ ส่วนหน้าห้องของเจ้าใหญ่นายโตทั้งหลายก็มีโต๊ะของเลขา ประจำแต่ละห้อง พอทั้งสามเดินออกมาจากลิฟต์ ทุกคนต่างก็หันมองเป็นตาเดียว"คุณลูกหว้า? คุณคนึงหา?" เกตุแก้วที่กำลังยุ่งอยู่กับการเตรียมเอกสารเข้าห้องประชุม ได้หยุดมองมาเหมือนกัน"สวัสดีค่ะคุณเกตุแก้ว วันนี้ลูกหว้าจะเข้ามาทำงาน""เออ..ค่ะ..ตะ แต่ตอนนี้กำลังมีประชุมอยู่ค่ะ""ประชุมเรื่องอะไรกันคะ""เออ.." เกตุแก้วถึงกับติดอ่าง เพราะไม่รู้จะบอกยังไงดี"ไม่เป็นไรค่ะ ตอนนี้ที่ประชุมพร้อมแล้วใช่ไหมคะ""ค่ะ"สิ้นคำตอบรับของเกตุแก้ว ลูกหว้าก็เดินตรงไปที่ห้องประชุมใหญ่ พร้อมกับคนึงหา ส่วนอัญญารัตน์ได้แต่รอดูสถานการณ์ข้างนอกแกร็ก! แอดดด~ "ก็ในเมื่อผมสั่งยกเลิกรับออเดอ

เที่ยงวันเดียวกันนั้น..พร้อมรบพาภรรยาและทุกคนไปทานข้าวที่ร้านอาหาร พอทานข้าวเสร็จก็ให้ต้นสนกลับไปส่งคนึงหาและอัญญารัตน์ที่บ้านก่อน ส่วนลูกหว้าขอตามมาเริ่มงานเลย เพราะเธออยากจะรู้ว่าตอนนี้บริษัทกำลังเจอวิกฤตอะไรอยู่พอกลับมาลูกหว้าก็แอบมองไปดูห้องของโลกันตร์ เพราะคิดว่าเขาคงยังไม่ออกมาจากห้องนั้น"พี่ให้คนจัดห้องให้เราแล้วนะ""ค่ะ"ห้องที่ว่าก็คือห้องทำงานส่วนตัว พร้อมรบคิดว่าดีเหมือนกันที่น้องสาวจะเข้ามาทำงาน เผื่อว่าสักวันถ้าเขาวางมือแล้วจะได้ไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลัง"ลูกหว้าอยากจะถามเรื่องงานค่ะ" ก่อนอื่นเธอต้องรู้ก่อนว่าตอนนี้บริษัทกำลังมีปัญหาอะไรพร้อมรบก็เลยให้ลูกหว้าตามเข้ามาในห้องทำงานของตัวเอง แล้วให้ดูเอกสาร ที่โลกันตร์ได้ก่อวีรกรรมไว้"นี่มันอะไรกันคะ" เขาเข้ามาทำงานเพียงไม่นาน ทำไมถึงเกิดเรื่องอะไรมากมายแบบนี้"ใช่แล้ว พี่ไม่รู้ว่ามันเป็นคำสั่งของแม่เรา หรือผู้ชายคนนั้นต้องการจะมาป่วนบริษัทโดยตรง แต่ตั้งแต่ที่เขาเข้ามาก็ก่อเรื่องไม่เว้นวัน" เพราะโปรเจคไหนที่ดูจะไปได้ดี โลกันตร์จัดการสั่งยกเลิกส่วนเรื่องฮั้วประมูล พร้อมรบก็เลยเอาเอกสารให้น้องสาวได้ดู เพราะตัวเลขที่โลกันตร์

"ไม่ได้มีอะไรสักหน่อย" จากที่ต้นสนจุดไฟไว้ ตอนนี้พร้อมรบต้องได้ง้องอนภรรยาเป็นการใหญ่"ถ้าไม่มี แล้วคุณต้นสนจะเอาที่ไหนมาพูด" ก็เห็นแหละว่าเขากำลังเอาคืนกัน แต่เอาคืนแบบนี้มันไม่สนุกสำหรับผู้หญิงเลย ยิ่งผู้หญิงที่มีฮอร์โมนเปลี่ยนแปลงด้วยแล้ว"ไปคุยงานกับผู้ชายแล้วจะให้ผมไปมองใครได้""ผู้ชายด้วยเหรอคะ?""เอ้าา.." มันก็เลยทำให้พร้อมรบนึกขำเมื่อเห็นเธอคิดว่าเขาไปมองผู้ชายลูกหว้าเก็บของทำความสะอาดห้องครัวเสร็จก็กลับเข้ามาในห้องนอน พอเข้ามาถึงก็เห็นเขาออกจากห้องน้ำมาด้วยท่อนบนที่เปลือยเปล่า แถมลำตัวยังมีน้ำเกาะอยู่เต็มไปหมดหญิงสาวแอบเผลอไปมอง จนต้องรีบดึงสายตาตัวเองกลับมาโลกันตร์สวมกางเกงนอนแบบง่ายๆ โดยไม่ใส่เสื้อ แล้วก็เดินไปทิ้งตัวลงนอนที่เตียงส่วนลูกหว้าก็เข้าไปอาบน้ำต่อ โดยการเอาเสื้อผ้าเข้าไปเปลี่ยนด้านในด้วยออกมาจากห้องน้ำก็อดไม่ได้ที่จะมองไปดูคนที่นอนอยู่บนเตียง และตอนนี้เขาก็ยังไม่หลับ หัวใจหญิงสาวเต้นรัวขึ้นมา เมื่อคิดว่าถ้าไปนอนร่วมเตียงแล้วเธอจะรอดไหมคนตัวเล็กเดินไปปิดไฟแล้วก็กลับมานอนลงที่เตียงแบบเบาๆสิบนาทีผ่านไป ก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขายังนอนด้วยท่าทางที่ครุ่นคิดยี่