บททั้งหมดของ เมียเด็กของคุณหมอ NC-20: บทที่ 21 - บทที่ 30

“แวะห้างนี้ก่อนได้ไหมคะพี่หมอ ชมพู่อยากกินก๋วยเตี๋ยวร้านประจำ”ชมพู่เอ่ยขอเมื่อศิลากำลังจะขับรถผ่านห้างชื่อดังที่เป็นห้างประจำของเธอสมัยเรียน เธอไม่ได้มาเดินซื้อของแพงๆ หรอก แต่ที่นี่มีร้านก๋วยเตี๋ยวหมูน้ำตกเจ้าอร่อยและราคาไม่แพงซ่อนอยู่ น้อยคนนักที่จะรู้ เพราะส่วนมากคนที่มาเดินห้างนี้ก็เข้าแต่ร้านหรูๆ กันทั้งนั้นศิลาเลี้ยวรถเข้าห้างที่ชมพู่บอกอย่างตามใจ พวกเขาอยู่กรุงเทพฯ มาได้สี่วันแล้ว หลังจากวันนั้นพอลองชุดเสร็จชมพู่ก็ไข้ขึ้น เขาเลยต้องรีบพาภรรยาตัวน้อยกลับบ้านไปพักผ่อน ป้อนข้าวป้อนยาให้ไม่เคยขาด กว่าจะหายเป็นปกติจนออกมาข้างนอกได้แบบนี้ก็สามวันเต็มๆ ชมพู่บ่นแล้วบ่นอีกว่าเป็นเพราะเขาที่ทำให้เธอป่วย ศิลาไม่ปฏิเสธ วันนั้นเขาไม่ได้ถนอมชมพู่เท่าไหร่ เขาเลยไถ่โทษด้วยการดูแลเธออย่างดีตลอดสามวันมานี้“ร้านนี้แหละค่ะ” ชมพู่เอ่ยเสียงตื่นเต้น ก่อนจะดึงแขนหมอศิลาเข้าไปในร้าน ตากลมมองไปรอบๆ ทุกอย่างยังเหมือนเดิมอยู่เลย ก็แน่ล่ะ... เธอจากกรุงเทพฯ ไปได้ไม่ถึงปีด้วยซ้ำ“ชมพู่ชอบร้านนี้เหรอ”“รักเลยล่ะค่ะ” หญิงสาวตอบเจือยแจ้ว หลังจากดูดน้ำอัญชันมะนาวด้วยหลอดผักจนสดชื่นแล้ว “ที่นี่ถิ่นเก่าชมพู่ ใก

วันฮันนีมูนที่แสนหวานของคู่สามีภรรยามือใหม่จบลงอย่างรวดเร็ว ศิลาและชมพู่บินกลับมาที่ประเทศไทยอย่างสวัสดิภาพ ได้พักเพียงแค่วันเดียวก็ต้องเดินทางไปค้างแรมที่โรงแรมเพื่อเตรียมตัวสำหรับงานเลี้ยงฉลองในอีกสองวันข้างหน้า ทุกอย่างพร้อมเสียยิ่งกว่าพร้อม เพราะงานทั้งหมดคุณหญิงศศิมาจัดการเอง ไม่ต้องให้คู่แต่งงานใหม่ที่อยากดื่มด่ำความหวานต้องมาเหน็ดเหนื่อยแม้แต่น้อยและเพราะมอบหน้าที่จัดงานทั้งหมดให้แม่สามีไปแล้ว ชมพู่ที่เป็นเจ้าสาวจึงไม่คิดคัดค้านอะไร แม้ว่าภาพของงานตรงหน้านี้จะทำให้เธออึ้งไปซักพัก แต่เมื่อตั้งสติได้ก็ได้แต่ส่งยิ้มแห้งๆ ไปให้คุณหญิงศศิมา และหันกลับไปมองที่ทิศทางเดิมอีกครั้ง...ห้องบอลรูมขนาดใหญ่จุคนได้ประมาณห้าร้อยถึงหนึ่งพันคนถูกเนรมิตจนไม่เหลือเค้าเดิม ทั้งห้องถูกประดับประดาไปด้วยคริสตัลหลากหลายรูปทรง และคริสตัลนับพันนับหมื่นนั้น เมื่อกระทบกับแสงไฟก็เปล่งประกายจนตาพร่าไปหมด ทางเดินตรงกลางปูด้วยพรมสีแดง ข้างๆ พรมมีต้นกุหลาบจริงตั้งอยู่ตั้งแต่ปลายพรมจนถึงเวทีเหมือนจำลองเป็นสวนขนาดย่อม โต๊ะของแขกเป็นโต๊ะยาวตั้งขนาบข้างกับพรมสีแดงสด บนโต๊ะประดับด้วยเชิงเทียน ลูกแก้ว ผ้าลูกไม้ และด

หลังจากงานเลี้ยงที่กรุงเทพฯ ผ่านพ้นไป คู่แต่งงานใหม่ก็เดินทางกลับต่างจังหวัดทันที ชมพู่เดินทางกลับมาพร้อมศิลาแค่สองคน ส่วนคนที่เหลือตั้งใจว่าจะอยู่เที่ยวที่กรุงเทพฯ ต่อ เพราะไม่ได้มีโอกาสไปบ่อยๆ“ไหวไหม” ศิลาถามคนที่หน้าซีดเผือดด้วยความเป็นห่วง เขาประคองชมพู่ไปนั่งบนโซฟาไม้ทันทีที่กลับมาถึงบ้าน สีหน้าของชมพู่ไม่ดีเลยจนเขาร้อนใจ“ไหวค่ะ” ชมพู่พยักหน้ารับเบาๆ ประคองถุงน้ำร้อนที่วางอยู่บนหน้าท้องไว้แน่น “วันแรกๆ ก็แบบนี้ อีกซักพักก็จะหาย”“แต่ปวดท้องประจำเดือนมากๆ มันไม่ใช่สัญญาณที่ดีเลยนะ พี่ว่าเราควรไปตรวจ...”“ไม่เอาค่ะ” ชมพู่ส่ายหน้ารัวๆ ให้เธอไปนอนอ้าขาให้คนอื่นมาดูน้องสาวแบบนั้นเธอไม่กล้าจริงๆ “มันเป็นเรื่องปกติของผู้หญิง พี่หมออย่ากังวลไปเลยค่ะ”“ไม่ให้พี่กังวลได้ยังไง เมียพี่เจ็บแบบนี้” สีหน้าของหมอหนุ่มเต็มไปด้วยความกังวลอย่างไม่ปิดบัง เขาเอื้อมมือไปเกลี่ยปอยผมที่ร่วงลงมาปรกใบหน้าของชมพู่ออกให้แผ่วเบา คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันแน่นจนชมพู่ต้องรีบยิ้มประจบ“ไม่เครียดสิคะพี่หมอ~” หญิงสาวขยับเข้าไปใกล้ร่างใหญ่ที่นั่งคุกเข่าอยู่บนพื้น “ไหน ทำไมคิ้วติดกันแบบนั้นคะ ใครทำให้พี่หมอของชมพู่เคร

เสียงอึกทึกดังลั่นไปทั่ว การเฉลิมฉลองเทศกาลปีใหม่ในปีนี้คึกคักกว่าทุกปี ตั้งแต่ตอนเช้าที่วัดจะมีการทำบุญตักบาตรครั้งใหญ่ พอตกค่ำก็จะมีงานวัดและตามบ้านก็เริ่มตั้งวงเหล้าตามประสา หรือหนุ่มสาวคู่รักก็อาจจะไปเที่ยวตามงานที่จัดไกลๆ หน่อย ไม่ก็ขึ้นดอยไปนับถอยหลังเข้าปีใหม่ด้วยกันหรือปล่อยโคมเช้าวันที่สามสิบเอ็ดธันวาคม ชมพู่ตื่นขึ้นมาช่วยงานแม่ตั้งแต่เช้ามืด เมื่อคืนเธอไม่ได้นอนที่บ้านหมอศิลา เพราะหมอศิลาเองก็ไม่ได้กลับบ้าน เธอจึงตัดสินใจกลับมานอนที่บ้านพ่อเพราะจะช่วยแม่เตรียมของใส่บาตรพระในตอนเช้า กว่าจะเตรียมทุกอย่างเสร็จก็ปาไปเกือบหกโมงแล้ว ทั้งบ้านรีบเดินทางไปที่วัดเพื่อรอตักบาตรครั้งใหญ่ในรอบปี“ค่าพี่หมอ” ชมพู่รับโทรศัพท์จากหมอศิลา เธอเดินเลี่ยงเสียงดังเพื่อที่จะได้คุยกับปลายสายได้ถนัด‘ชมพู่อยู่ไหนคะ’“วัดค่ะ ชมพู่มาใส่บาตรกับแม่” เธอตอบเสียงสดชื่น ทำให้คนที่เพิ่งเลิกงานรู้สึกสดชื่นตามไปด้วยแม้ร่างกายจะอ่อนล้ามากแค่ไหน “พี่หมออยู่ไหนคะ”'พี่เพิ่งถึงบ้าน เดี๋ยวพี่ไปหาชมพู่นะ จะทันหรือเปล่า’“จะมาหรอคะ!?” ชมพู่ถามเสียงหลง ฟังจากเสียงก็รู้แล้วว่าหมอศิลาเหนื่อยล้าแค่ไหน เธออยากให้เขาได้น

อากาศที่กระบี่แตกต่างจากลำปางลิบลับ ไม่ได้หนาวเหมือนที่นั่นแต่ก็ไม่ได้แดดร้อนจนเกินไปเหมือนช่วงเมษา เหมาะสำหรับเที่ยวทะเลและสามารถลงน้ำได้ และก็เป็นโชคดีของทั้งคู่ที่ช่วงนี้ไม่เจอพายุอย่างที่กังวลไว้ อากาศดีราวกับเป็นใจให้คู่แต่งงานได้มาฮันนีมูนครั้งที่สองในรอบสองเดือนอย่างเป็นสุขศิลาและชมพู่ใช้เวลาเดินทางจากสนามบินเชียงใหม่มาที่กระบี่เพียงสองชั่วโมง ลงจากเครื่องปุ๊บรถของทางวิลล่าก็มารับได้ตรงเวลาเป๊ะๆ บริการดีสมกับค่าที่พักสองหมื่นห้าต่อคืนเพียงไม่นานทั้งคู่ก็มาถึงที่พักที่จองไว้ แต่เพราะเช็กอินได้ช่วงบ่าย ศิลาจึงตัดสินใจพาชมพู่ไปเดินเล่นและทานมื้อกลางวันกันก่อน ร้านที่ศิลาเลือกไม่ได้มีบรรยากาศโรแมนติกแต่อย่างใด เขาเน้นรสชาติดีและความมีเอกลักษณ์มากกว่า“อร่อยไหมคะ” ศิลาถามคนที่นั่งใช้มือแกะกุ้งอย่างไม่ห่วงสวยอะไรทั้งนั้น วันนี้ชมพู่แต่งตัวน่ารักกว่าปกติ เธอใส่เดรสสายเดี่ยวที่ยาวเกือบถึงข้อเท้าลายดอกไม้สีเหลืองสดใส ใบหน้ารูปไข่มีเครื่องสำอางแต่งแต้มอยู่ประปราย ส่วนผมยาวก็มัดเป็นดังโงะง่ายๆ กันไม่ให้ลมทะเลพัดจนพันกันจนยุ่งเหยิงศิลาเองก็อยู่ในชุดที่แปลกตากว่าปกติไม่ต่างกัน เขาใส่เสื้