All Chapters of ฮ่องเต้ตัวร้ายกัยยัยตัวป่วน: Chapter 71 - Chapter 76

รวบร่างของแพรวาเข้ามากอดแนบแน่นก้มลงจุมพิตหน้าผากแพรวาไม่มีอาการขัดขืนใดใดค่ำคืนมืดมิดแพรวายืนข้างหน้าต่าง ปล่อยจิตใจล่องลอยเงาดำไหววูบผ่านหน้าไปก่อนที่จะทะยานลงมาเบื้องหลังแพรวาแพรวาตกใจแต่คิดได้ว่าควรวิ่งไปที่ประตูแต่ช้าไปชายชุดดๆผู้นั้นวิ่งไปล็อกประตูจากด้านในแพรวาหันหลังด้วยความตกใจ แต่ช้าไปร่างบางถูกรวบกอดไว้แน่นปากบางถูกปิดด้วยฝ่ามือหนาแพรวาสะบัดตัวดิ้นหนี แต่ช้าไปเมื่ออีกฝ่ายผลักจนติดข้างฝาใช้ร่างบึกบึนกดทับไว้ ริมฝีปากหนาบดขยี้ด้วยความโหยหารุนแรง แพรวาดิ้นรนใช้มือยันอกกว้างก่อนจะดึงผ้าปิดหน้าออกเบิกตากว้างเสียงที่เล็ดลอดออกมาอู้อี้“หยางหลง”ริมฝีปากนั้นยังบดเบียดไม่เลิก แพรวาน้ำตาร่วงรินหยางหลงกอดรวบร่างสวยไว้แน่น“บอกมาเจ้าลืมรักข้าสิ้นแล้วหรือเฟยลี่”ใบหน้าที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตาเชิดขึ้นอย่างทระนง“เส้นทางทุกเส้นทางมักมีทางแยกจากกันรู้ว่ามีพบต้องมีจากท่านจะแยแสไปใย ในเมื่อข้าเป็นหญิงยังมิมีสิ่งใดต้องกังวล”ใบหน้าหล่อเหลาแววตาวาวโรจน์ ก้มลงบดขยี้ริมฝีปากบางด้วยอารมณ์ขุ่นมัว แพรวาปล่อยน้ำตาไหลรินหยางหลงถอนริมฝีปากออกด้วยสัมผัสถึงน้ำตาอุ่นอุ่นนั้น“ร้องทำไมเฟยลี่ ไหนว่าเจ้าส

“เป็นฝ่าบาทที่รู้จักนางมากกว่าใครข้าน้อยไม่กล้าออกความเห็น แต่อย่างไรเสียจะเอามาเป็นกังวลคงมิได้ เรามีงานใหญ่ให้ต้องเร่งจัดการ เหอหลงนั่งบัลลังก์เพียงไม่กี่วันกับสังหารผู้คนมากมาย แม้จะเป็นคนของตงเฉิง แต่คนที่ถูกสังหารก็เป็นคนที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ทั้งเด็ก และคนชราเสียส่วนมาก เหอหลงและไทฮองไทเฮาไม่เคยเห็นด้วยกับการปกครองแผ่นดินในแบบของฝ่าบาท เขาต้องการขยายดินแดนและขูดรีดทั้งขุนนางและชาวบ้านเพื่อนำเงินที่ได้เก็บเข้าคลังหลวงที่ร่อยหรอส่งเสริมกองทัพ ฝ่าบาทไม่ตัดสินใจกระทำการใดแผ่นดินนี้คงไร้ซึ่งความสงบ”หยางหลงครุ่นคิดตามคำพูดของโหวหยางจื้อเพียงไม่กี่วันสังหารคนไปใช่น้อย แม้กระทั่งไทเฮาเหอหลงเขายังประทานผ้าขาวให้นางต่อไปหากใครทำเรื่องใดให้ไม่พอใจ คงไม่สามารถมีชีวิตรอดเหอหลงนับเป็นผู้ที่ใจคอเหี้ยมโหดคนหนึ่งที่เดียว เขาเองหากไม่หนีมาเช่นนี้ก็คงหาชีวิตไม่ไปแล้ว“ข้าได้ยินลี่มี่บอกว่า เหอหลงจะแต่งตั้ง เฟยลี่ในอีกสิบวันข้างหน้าไม่ขาดไม่เกิน วันนั้นเราสามารถนำกำลังโอบล้อมเมืองหลวง ถึงเวลานั้นท่านอา พ่อของซีหลิวคงสับเปลี่ยนกำลังเป็นคนของเราจนสิ้น”“ฝ่าบาทถึงเราจะมีกำลังองครักษ์ในวังหลวงจะเป็น

หยางหลงตะลึงไม่เคยรู้มาก่อนว่าหย่าจิ้งมีความสัมพันธ์ใดกับท่านข่าน เท่าที่รู้แต่เพียงว่านางเป็นหญิงงามจากชนเผ่าเท่านั้น“ท่านพี่ข้าคาดการณ์ว่าท่านคงต้องมาแต่ไม่คิดว่าจะมาด้วยตัวเอง”หย่าจิ้งเอ่ยปากหลังจากที่เงียบมานาน“อย่างนั้นหลานคงต้องขอบคุณท่านป้าอย่างที่สุดที่ทำให้หลานไม่ต้องเอ่ยคำใดให้มากความ”ประสานมือโค้งคำนับหย่าจิ้งด้วยท่าทีอ่อนน้อม“กำลังทหารของเราแม้จะไม่มากแต่ก็ไม่น้อยเมื่อทั้งท่านและหย่าจิ้งลงแรงขอร้องอีกทั้งข้าไม่อาจดูดายต่อคำขอของหย่าจิ้ง และป้องกันไม่ให้แผ่นดินลุกเป็นไฟในภายภาคหน้าจึงเต็มใจที่จะมอบกองทหารฝีมือดีของเราในการยกทัพกอบกู้บัลลังก์คืนมามอบให้แก่ท่าน”โหวหยางจื้อยิ้มพอใจไม่คิดว่าเรื่องที่ยากกลับกลายมาง่ายดายเช่นนี้ กองกำลังของท่านข่านนับว่ายิ่งใหญ่ทีเดียวและเป็นที่เลื่องลือเรื่องการรบที่ไม่เป็นรองใคร“หลาน ต้องขอบคุณท่านลุงที่เมตตาหลาน หากมีสิ่งใดที่หลานจะทำเพื่อท่านได้”“555 เรื่องที่ท่านหยางหลง จะทำเพื่อเรานะหรือมีเพียง”ชำเลืองมองลี่เซียนด้วยแววตาเอ็นดู“ข้ามีเพียงสิ่งเดียวที่ห่วงใย ลี่เซียนยกน้ำชา”ลี่เซียนยกน้ำชาเดินออกมายืนเบื้องหน้าหยางหลง“ลูกสาวคนเดีย