“แล้วฉันพูดหรือไง..ว่าไม่ให้ฝึกงานต่อ..การจะเป็นหมอ จะต้องรู้จักสังเกต และทำความเข้าใจกับคำพูดของคน ถ้าจับใจความผิดจะทำให้วินิจฉัยโรคผิดไปด้วย”“ ก็พี่บอกเองว่า..หนูฝึกงานที่นี่ไม่ได้”พลึ่บ!!ร่างสูงลุกขึ้นมาพร้อมขยับเข้าใกล้ลูกโซ่ที่ยื่นมือขอเอกสารอยู่ ก่อนจะเอาดินสอวงกลมช่องที่ลูกโซ่กรอกของฝึกงานในแผนกฉุกเฉิน ที่นี่รับนักฝึกษาฝึกงานทุกคนนั้นแหละ แต่ก็ควรเลือกให้เหมาะกับตัวเองด้วย กลัวเลือดแต่จะไปอยู่แผนกฉุกเฉินจะบ้าหรือไง“ ฉันบอกว่า เธอฝึกแผนกนี้ไม่ได้” เขาพูดเสียงนิ่ง วันนี้เขาพูดมากจริงจริง โดยเฉพาะกับคนตรงหน้าที่เหมือนจะรู้เรื่องแต่ไม่เคยรู้อะไรเลย ลูกโซ่เหมือนถูกแช่แข็งทันทีที่เขาจ้องเธอแบบนั้น ริมฝีปากเล็กเม้มเข้าหากัน ใจเต้นแรงอีกแล้วล่ะ ทำไมจะต้องทำให้ใจเธอเต้นแรงแบบนี้ล่ะ พลังที่ติดลบเมื่อกี้ตอนนี้มันเป็นบวกจนสูงสุด“ ฉันจะย้ายเธอขึ้นมาทำงานที่นี่”“ อ้ะ..ไรนะคะ”“ ทำไมต้องให้พูดอะไรซ้ำซ้ำ..พนิดา..พรุ่งนี้เจ็ดโมงขึ้นมารอฉันที่นี่ ถ้าสายฉันจะหักคะแนนเธอ” เขาเรียกชื้อจริงของเธอเพราะเรียกตามเอกสารที่เธอกรอกมา เล่นเอาอีกคนฟังดีใจเพิ่มขึ้นที่เขาเรียกชื่อทั้งๆที่ยังไม่ได้แนะนำตั
อ่านเพิ่มเติม