All Chapters of THE BILLIONAIRE'S PROMDI WIFE: Chapter 61 - Chapter 70

SUMMER POV:“I’m sorry, hindi ko intensyong insultuhin o galitin ka. Maniwala kang ayoko ring nag aalala. Pero sa bilis ng nangyari sa atin, hindi maiaalis na baka may tao tayong nasaktan.”“Ilang taon na akong walang kaugnayan sa ex girlfriend ko. Ni wala kaming komunikasyon. Wala ring akong sabit kahit kanino kaya kalokohan na magpa apekto tayo sa ganito.” Itiningala niya ako gamit ang daliri niya sa baba ko. “Sweetheart, narito tayo para mag honeymoon.”Sa isip ko na lang sinagot ang sinabi niya: pero habang nagpapakaligaya tayo ngayon baka may nababaliw sa panghihinayang sa yo.“Nasabi ko na sa yo. Hindi na ako mag aalala. Ikaw na ang bahala.” Sa halip ay sinabi ko. Minsan, nakakabuti raw ang white lies lalo na kung mapapanatili ang mas tahimik na samahan.Ayokong mag away kami dahil nakikita ko namang ginagawa niya ang lahat para sa amin, para sa akin at para sa ikabubuti ko.Siguro, kailangan ko na lang tumulong sa mga paraang alam ko.“Lahat ng bagay, gaano man kakumplikado sa

LYNDON POV:Nagbago ang lahat ng yon nang makita ko ang pagmumukha ni Mario. Literal akong nasiraan ng bait. Mas malala nang makilala ko si Jace. Bumaliktad ang mundo ko.Para akong treasure hunter na nakakita ng isang kuweba na puno ng ginto tapos may bigla pa lang aagaw niyon sa akin.Hindi sex lang at anak ang habol ko kay Summer Hererra. Kailangan ko siya para huminga, mabuhay, magpatuloy, makapag focus sa goal ko at maramdamang tao pa ako at may silbi sa mundo.Siya ang lahat lahat sa akin.Siya lang walang iba.“At kaya mo rin ba siyang protektahan sa mga tao mula sa nakaraan mo, sa partido mo at sa mundong ginagalawan mo?”“Hindi ko siya hahayaang masaktan. Ipinapangako ko.”Huminga siya, parang torong nauulol sa galit. Kuyom ang isang kamay at oo, ayaw niya sa akin. Hindi niya ako gusto mula ulo hanggang paa. Maganda siya para sa isang mangkukulam kung totoo nga ang propesyon na yon. “May isa akong kahilingan. Kung maibibigay mo ito, ipinapangako ko sa yong hindi na kita gagam

SUMMER POV:“Sabihin mo sa akin. Kailangan kong malaman.” Giit ko. Higit sa lahat, napakahalaga sa akin ng katapatan.Sana ay hindi niya sa akin ipagkait ang bagay na yon.Nagbuntong-hininga siya, naglandas ang daliri sa panga ko, humaplos sa pang ibabang labi ko ang hinlalaki niya. Hindi nawawala ang takot. Mas lumalaki pa nga habang dumadaan ang oras.“Nakausap ko na ang doktor at totoo ang sinabi mo na may health problem ang lolo ko kaya umalis ng bansa.”Diyos ko naman. Nasa panganib ba kami?Wala na siyang ibang masabi, nakatulala na lang sa akin.Ang alalahanin niya, dinaan niya sa paghalik sa labi ko. Mabilis na bumaba ang kanyang mukha. Mapusok.“Oh!” Tumakas yon sa bibig ko nang humagod ang mga kamay at labi niya pababa sa leeg ko. Mabilis rin siyang gumapang pababa sa katawan ko, nag iiwan ng apoy at naibuka agad ang mga hita ko. Inaabala ang tuliro kong pag iisip. Ipinalilimot sa akin ang mga tanong na walang sagot. Nasa pagitan na agad niyon ang ulo niya, ibinuka na aga

SUMMER POV: Umigkas siya sa kinahihigaan at ako ang ipinailalim. Maingat ang mga kamay na umaalalay sa aking katawan. Isa sa batok ko at isa sa bewang ko. Para akong porcelain doll na inilatag niya sa ibabaw ng kama.Sumabog sa ibabaw niyon ang mahaba kong buhok at nakita ko kung paano siya napasinghap sa tanawing yon, humahanga. Higit sa lahat, gusto niyang makita ang reaksyon ko. Ang mga mata ko. Kung paano magbabago ang kulay ng irises ko habang nagsasalita siya.“Wala akong hindi kayang unawain, Lyndon. Kailangan mo lang maging tapat sa akin.” Hindi pa rin bumabalik sa normal ang aking paghinga at heto siya at hindi na makapaghintay na pag usapan ang problema katunayan kung gaano siya binabagabag ng mga yon. “Dahil kahit maunawain ako, hindi ko maiiwasan magdamdam at magtampo sa ‘yo kung iiwan mo ako sa ere ng maraming tanong.”Pumatak sa pisngi ko ang butil ng mga pawis niya kasabay nang paghugot niya nang malalim na hininga. Huminto sa pagkilos ang kanyang balakang, nag focus

SUMMER POV:“Sinabi rin niyang magtiwala ako sa kanya.” Hinihilot ko na ang ulo ko dahil bigla na namang sumakit. “Ayokong mapalayo sa kanya, Helga.” Balak kong mag isip ng paraan para makabalik sa piling ng asawa ko.“Puede ba,” inis na salo niya sa kabilang linya. “May mga mag asawang OFW na pagkakasal, magkalayo na pero nakakatiis. Sarkripisyo. Sa kaso mo, safety first bago landi. Sa tingin ko naman, kahit nasaang lupalop ka, susundan ka ng asawa mo kung talagang mahal ka niya.” Safety first? Ano ba ang sinasabi niya?Sandali siyang huminto, pero naunahan akong magsalita. “Naalala ko tuloy, alam mo bang halos hindi siya tumitingin sa ibang mukha noong ikinakasal kayo? As in three seconds lang at nakatitig na uli sa yo. Trust me, wala siyang natatandaang ibang tao ng araw na yon kundi ikaw.”Napipi ako. Pero kahit hindi niya sabihin yon, alam kong mahal ako ng asawa ko. Pero sana, hindi ng iwan ako ang pinili ni Lyndon. Kasi para din akong patay kapag wala siya.“Ewan ko, beastie.”