บททั้งหมดของ หวานใจคุณพ่อลูกติด: บทที่ 11 - บทที่ 20

ตอนที่ 12 ย่องเข้าห้องเมีย / เฮียช้าง"แก๊ก^^" น้ำหวานกำลังเคลิ้มหลับอยู่บนเตียงภายในห้องนอนคนเดียว คืนนี้เธอกะว่าจะนอนให้เต็มที่สักหน่อย อยู่ๆเธอก็ได้ยินเสียงเปิดประตูเข้ามา ซึ่งเธอจำได้ว่าก่อนที่เธอจะเข้านอนเธอได้ล๊อคประตูแล้ว'ก่อนนอนเราล๊อคประตูห้องแล้วนี่'“แว่น...หลับหรือยัง” ชัดเลยเสียงนี้!“คืนนี้ผมขอนอนด้วยนะ ไอ้ธรณ์มันนอนกับไอ้สิงห์ที่เต็มพอดี...เออ! จะนอนก็นอน!...ขอบคุณครับเมีย” ประสาท!พูดเองตอบเองก็เป็น เขาคงคิดว่าเธอหลับไปแล้วแต่เปล่าเลย สิ่งที่น้ำหวานได้ยินทำเอาเธอเกือบจะกลั้นขำเอาไว้แทบไม่ไหวคชาเดินย่องเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ แล้วกลับออกมาด้วยชุดวันเกิด เมาด้วย อยากอ่อยเมียด้วย เผื่อเมียจะใจดีให้กว่าคนตัวโตจะอาบน้ำเสร็จก็ทำให้หญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงหลับไปอีกครั้ง คชาแทรกตัวเข้าไปในผ้าห่มผืนเดียวกันกับน้ำหวานด้วยเนื้อตัวเปลือยเปล่า ผิวเย็นๆของเขาที่เพิ่งผ่านการอาบน้ำมา ถูกโดนผิวของเธอทำให้เธอรู้สึกตัวร่างใหญ่ค่อยๆบดเบียดเข้ามาแนบชิดแผ่นหลังเล็ก ซึ่งตอนนี้เธอนอนหันหลังให้เขาอยู่ รู้สึกตัวแล้วแต่ขี้เกียจจะสนใจ จึงนอนเฉยๆทำทีเป็นว่ายังหลับอยู่‘จะหลับสนิทอะไรขนาดนี้แม่คุ๊ณ

ตอนที่ 14 เมา / เฮียช้างช่วงเย็น ลานหน้าบ้าน โต๊ะพร้อม เตาพร้อม ของสดหมักและเสียบไม้แล้วเรียบร้อย เหล้าพร้อม ทุกอย่างพร้อม เหลือแต่ทำให้สุกแล้วเอาเข้าปาก“น้ำหวานเอายัยหนูมาให้ฉัน แล้วออกไปสนุกกันเค้าสิ หนุ่มๆสาวๆ น่าจะคุยกันถูกคอ” คุณทับทิมพูดกับว่าที่ลูกสะใภ้ ท่านรู้ตั้งแต่เดินทางมาที่นี่แล้ว เนื่องจากลูกชายคนกลางของท่านเล่าให้ฟังในรถระหว่างเดินทางมาที่นี่ ท่านเป็นผู้ใหญ่ไม่อยากจะเข้าไปยุ่งเรื่องหนุ่มๆสาวๆ ลูกชายของท่านรักใครท่านก็รักด้วย“ไม่เป็นไรค่ะคุณท่าน เลี้ยงคุณหนูเป็นหน้าที่ของน้ำหวานอยู่แล้ว คุณท่านออกไปสิคะ” สี่หนุ่มข้างนอกคุยกันเสียงดังมาก แต่ฟังๆดูแล้วเหมือนทะเลาะกันมากกว่า เถียงกันไม่ยอมเหนื่อยแต่ก็ดูรักกันดี“ฉันแก่แล้ว หนูออกไปเถอะ อุ้มยัยหนูออกไปเล่นด้วยก็ได้ สักพักค่อยกลับเข้ามาแล้วกันมืดๆที่นี่ยุงมันชุม”“จะดีเหรอคะ” ก็ฉันเขินนี่ ออกไปฉันคงต้องถูกพวกขี้เมาแซวเอาแน่ๆ“ไปเถอะ เราเพิ่งจะมาอยู่ใหม่ ทำความรู้จักกันเอาไว้จะได้ชิน พวกพี่ๆพวกนั้นไม่มีอะไรหรอก” ไปก็ไป...“ค่ะ” น้ำหวานยอมพาหนูนิดเดินออกมาด้วย รับอากาศยามเย็นที่หน้าบ้าน เห็นหนุ่มๆสี่คนเริ่มตั้งวงกันตั้งแต่เย

ตอนที่ 16 กลับ กทม. / เฮียช้าง“ถึงแล้วครับ...” ทั้งเมียทั้งลูก นั่งกอดกันกลมหลับกันทั้งคู่อยู่ที่เบาะด้านข้างคนขับ“จะให้คุณหนูนอนต่อมั้ย” เพราะถ้าเธอขยับหนูนิดก็อาจจะตื่น ช่วงนี้ยิ่งห่วงเล่นอยู่ด้วย“นอนนานแล้วนี่ ถ้าแกจะตื่นก็ปล่อย ลองค่อยๆขยับดู”“ค่ะ” น้ำหวานค่อยๆขยับ หย่อนเท้าข้างหนึ่งลงเหยียบพื้นก่อนแล้วจึงค่อยๆหันหน้าออก เท้าข้างที่สองตามลงไปในขณะที่แขนทั้งสองข้างของเธอก็ยังคงกอดและอุ้มหนูนิดเอาไว้ พอหนูนิดรู้สึกถึงความเคลื่อนไหวเท่านั้นแหละเด็กน้อยก็บิดตัวแล้วลืมตาขึ้น“โอ๋ๆ นอนต่อนะคะ” ด้วยความห่วงเล่นของเด็กทำให้แกลุกพรวดไม่สนใจว่าตัวเองอยู่บนแขนของคนอุ้มหรืออยู่ที่ไหน ลืมตาตื่นขึ้นมาได้ก็ยิ้มแป้นอวดฟังขาวสองซี่ที่เพิ่งโผล่ขึ้นมาทันที“เต็มตื่นแล้วปล่อยแกเถอะ”“เด็กอะไรยิ้มเหมือนพ่อเปี๊ยบเลย” น้ำหวานบ่นเบาๆแต่คนตัวโตก็ได้ยินชัด“อยากรู้จัง...ลูกผมกับคุณออกมาจะเหมือนใคร” สมองไม่เคยพ้นเรื่องพวกนี้เลยสักครั้ง“อาจจะเหมือนคนข้างบ้านก็ได้” เธอแกล้งพูด“ลองดูเปล่าล่ะ” นั่นไง!“ไปค่ะหนูนิดเข้าบ้านกันดีกว่านะคะ” น้ำหวานเบื่อจะพูด เธอพาคุณหนูของเธอเดินเข้าบ้าน“บัวลอย ผมฝากเอาของท้า

ตอนที่ 18 ตรงไหนที่บอกว่าไม่รัก / เฮียช้างช่วงเย็นใกล้ได้เวลาที่คนเป็นพ่อจะกลับมาถึงบ้าน น้ำหวานพาหนูนิดออกมานั่งรอเดินรอแบบไม่รู้ตัวทุกวัน"ยัยหนูป๊ากลับมาแล้ว คิดถึงป๊ามั้ยคะ" คชาเปิดประตูรถเห็นหน้าลูกสาวจึงเอ่ยทักทายทันทีที่เปิดประตูรถลงมา"มาขอป๊าอุ้มหน่อย" หนูนิดเห็นหน้าพ่อกลับมาบ้านก็กางแขนให้อุ้มเหมือนทุกวัน"เลี้ยงลูกเหนื่อยมั้ย" คชาหันมาถามผู้หญิงใส่แว่นข้างๆ พลางยิ้มให้เธอด้วยเช่นกัน"ไม่ค่ะ แกเลี้ยงง่าย กินอิ่มก็หลับ" แถมยังยิ้มเก่ง อ้อนก็เก่ง อยู่ด้วยกันทุกวันไม่รู้ว่าใครติดใคร"ขอบคุณนะครับ พักนี้ผมว่ายัยหนูติดคุณมากเลย""ฉันจะทำให้ลูกรักฉันคนเดียวค่ะ" เธอพูดยิ้มๆ ถ้าเลิกกันเธอจะลักลูกของเขาเอากลับบ้านไปด้วย"ได้ยังไงกันคุณ นี่ลูกผมนะ""แต่ฉันเลี้ยง ดูสิติดฉันมากกว่าติดคุณอีก""ว่าแต่เมื่อไหร่คุณจะแทนตัวเองว่ามี๊กับยัยหนูสักทีล่ะ" เขาไม่อยากเร่งรัดแต่ก็อยากได้ยินสักครั้ง"จะดีเหรอคะ""ดีสิครับ คุณแทนตัวเองว่ามี๊กับยัยหนูนะ""คือฉัน..." เธอแค่ไม่กล้า..."ผมขอคุณมากเกินไปหรือเปล่า" เธอส่ายหน้าเบาๆ"คนอื่นจะว่าหรือเปล่าคะ""ใคร...""คุณท่าน...เอ่อ ทุกคนนั่นแหละ" น้ำหวานอ้อม

ตอนที่ 20 ผู้ชายปากเสีย / เฮียช้าง@บริษัทเช้าวันรุ่งขึ้น คชาอุ้มลูกสาวไว้ที่แขนข้างหนึ่ง ส่วนมืออีกข้างจับจูงเมียตัวเล็กเดินเข้ามาภายในบริษัท ท่ามกลางสายตาของพนักงานทุกคน"สวัสดีครับนาย สวัสดีครับนายหญิง" มิตรอยู่เป็นและรู้ว่าพี่เลี้ยงคนนั้น บัดนี้ได้กลายมาเป็นเจ้านายอีกคนของเขาเรียบร้อยแล้ว แต่ที่รู้ลึกจริงๆก็มาจากธรณ์พี่ชายของเขาที่เล่าให้ฟังนั่นเอง".........." คชายิ้มให้ลูกน้องอย่างพอใจแล้วเดินอุ้มลูกสาวนำเข้าไปในห้องทำงานส่วนตัว"สวัสดีค่ะ คุณมิตร ว่าแต่ทำไมเรียกหวานแบบนี้คะ" น้ำหวานรู้สึกเขิน แต่ก็พอเดาได้ว่าผู้ชายแถวนี้ขี้อวด และก็ยังรู้อีกว่ามิตรคนนี้คือน้องชายของคุณธรณ์คนนั้น"ผมเป็นลูกน้อง ต้องเอาใจเจ้านายครับ เข้าใจที่ผมพูดใช่มั้ยครับ" เพราะเมื่อสักครู่ตอนที่มิตรเอ่ยทักทาย คชาเดินยิ้มแป้นเข้าไปในห้อง"อ๋อ...ค่ะ ขอตัวนะคะ""เชิญครับ"น้ำหวานเดินตามเข้ามาภายในห้องทำงาน ห้องทำงานของเขาค่อนข้างกว้างขวาง มีโต๊ะทำงานตัวใหญ่ มีโซฟาขนาดใหญ่ แถมยังมีห้องน้ำในตัวจะเรียกว่าครบวงจรเลยก็ว่าได้"แว่นนั่งตรงนี้กับลูกนะ ผมขอเช็คเมลแป๊บนึง" น้ำหวานรีบรับเอาหนูนิดมาอุ้มไว้แล้วพากันนั่งลงที