All Chapters of ไฟร้ายพลาดรัก 20+: Chapter 21 - Chapter 30

บทที่ 20หวงก้างหลังจากที่ความลับแตก แม่รู้เรื่องว่าลูกชายคนเล็กทำเพื่อนสนิทท้อง นิวเคลียร์ก็ตกอยู่ในความดูแลของขวัญข้าวทันที“ทำหน้าเหมือนจะตาย” นางแบบสาวประชดเสียงเรียบ ก็คนที่นั่งหมดอาลัยตายอยากบนโซฟาอย่างยิ้มล้อๆ เธอรู้ว่าที่แดเนียลเป็นแบบนี้เพราะแม่เขาสั่งห้ามให้เขาไปเที่ยวกลางคืน และยังถูกแม่ออกคำสั่งให้มาอยู่กับเธอที่คอนโดอีก“อย่ากวนประสาทกู”“ไม่ได้จะกวนประสาท แค่อยากจะบอกนายว่าถ้าเบื่อก็ไม่ต้องมาอยู่เป็นเพื่อนก็ได้ ฉันแค่ท้องไม่ได้เป็นง่อยสักหน่อย”“ไม่ได้” เขาปฏิเสธแทบจะทันที “ไม่ท้องกูก็ต้องอยู่กับมึงอยู่แล้ว”“ทำไม”“ก็…ขาดไม่ได้มั้ง” ถ้านี่เป็นคำสารภาพรักของคนกวนตีนอย่างแดเนียล…เธอก็จะละไว้ในฐานที่เข้าใจแล้วกัน “แล้วทำไมไม่นอน ออกมาทำไม?”“เปล่า เห็นว่านายไม่ไปนอนสักทีเลยมาดู”“งั้นไปนอน” แดเนียลลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วจูงมือนิวเคลียร์เดินเข้ามาในห้องนอน เขาจัดแจงผ้าห่มให้ “นอนสิ”“เบื่อเหรอ”“เบื่ออะไร”“ก็เบื่อไหมที่มาอุดอู้อยู่กับฉันโดยไม่ได้ไปไหนมาไหนแบบที่นายเคยเป็น” แดเนียลครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งจึงเผยอยิ้มเล็กน้อย“เคยบอกไปเหรอว่าเบื่อ”“ก็ไม่”“ถ้าฉันเบื่อป่านนี้

บทที่ 22เข้าคอร์สคุณพ่อมือใหม่ย่างเข้าสู้เดือนที่แปด นิวเคลียร์เดินอุ้ยอ้ายมาหาแดเนียลแล้วทิ้งตัวนั่งลงบนหน้าตักเขา โดยไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะหนักหรือทำสีหน้าแบบไหน "ไม่รู้สึกอะไรเลย?" แดเนียลถามด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง ก็คุณเธอเล่นนั่งลงซะเต็มแรงจนโซฟามันเกิดเสียงดังเอี๊ยดอ๊าด แต่ก็ยังยิ้มได้เพราะได้แกล้งเขา"ก็ไม่เห็นบ่นสักครั้งนี่ ก็เลยนั่งแบบนี้ทุกวัน" นิวเคลียร์ยิ้มร่าบอกชอบใจก่อนที่เธอจะหยิบโทรศัพท์มือถือของแดเนียลขึ้นมากดดูวันเวลา "วันนี้เราต้องเข้าคอร์สเลี้ยงลูกนี่ นายทำไมไม่ไปแต่งตัวอีก""แล้วจะไปยังไงล่ะ ลุกขึ้นดิ""เหรอ" นิวเคลียร์หยัดกายลุกขึ้นอย่างทุลักทุเลแล้วยื่นมือไปตรงหน้า หมายจะให้แดเนียลพยุงตัวเองลุกขึ้น ทว่าเขากลับปัดมือเธอออกแล้วลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว"ที่ช้าก็เพราะเธอนั่นแหละ มัวแต่เล่นอยู่นั่น""เล่นตรงไหนไม่ทราบ~ ขี้จุ๊นะนาย""เห็นว่าท้องอยู่หรอกนะ ไม่งั้นละก็…" เข็ดเขี้ยวเธอมากๆ ที่กล้าทำหน้าล้อเลียนใส่ แต่ต้องก้มลงไปจูบท้องนูนใหญ่เบาๆ สองทีแทนความมันเขี้ยว ก่อนที่จะรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วพานิวเคลียร์ไปเข้าคอร์สคุณพ่อคุณแม่มือใหม่ที่เธอรั้นจะจองให้ได้หลายนาทีต่อมา"ค

บทที่ 24ตกหลุมรักหลายชั่วโมงต่อมาแดเนียลเท้าคางมองใบหน้าจิ้มลิ้มของลูกน้อยด้วยความหลงใหล ไม่รู้ว่าต้องเรียกความรู้สึกนี้ว่ายังไง ความรู้สึกที่อยากทำให้เธอมีความสุขตั้งแต่วันแรกที่ลืมตาดูโลกและรู้สึกหวิวๆ ที่หัวใจคล้ายว่าตกหลุมรักซ้ำๆ ทั้งที่เพิ่งเจอหน้ากันแท้ๆ ทุกๆ การเคลื่อนไหวของเนญ่า ทำเอาหัวใจแกร่งเต้นแรงอย่างน่าประหลาดใจ"ลูกครับ" ปลายนิ้วชี้แตะลงที่ปลายจมูกเชิดของลูกสาวตัวน้อยด้วยความระมัดระวัง สัมผัสของพ่อทำให้เธออ้าปากหาวจนใบหน้าแดงซ่าน ใบหน้าที่แดงซ่านชวนให้หลงใหลจนเขาไม่อาจละสายตาไปไหนได้ "ริมฝีปากแดงซ่านเหมือนแม่หนูตอนที่ชอบทาลิปสติกที่พ่อซื้อให้เลย" แดเนียลพึมพำเสียงเบาเพราะกลัวรบกวนเวลานอนของลูกสาวและนิวเคลียร์ที่ยังไม่มีทีท่าว่าจะตื่นง่ายๆ แต่เขาจะรู้ไหมว่าเธอน่ะรู้สึกตัวตื่นนานพอที่จะได้ยินสิ่งที่แดเนียลพูดกับลูกทุกอย่าง ทั้งกลั้นยิ้มทั้งกลั้นขำ"อื้อ~" เนญ่านิ่วหน้าแล้วร้องไห้งอแง ผู้เป็นพ่อเลิ่กลั่กมองไปที่นิวเคลียร์คล้ายว่าจะถามว่าเมื่อไหร่เธอจะตื่นเพราะลูกร้องไห้ ทั้งอยากอุ้มขึ้นมาโอ๋ก็กลัวทำลูกหลุดมือ"อุ้มลูกสิ" นิวเคลียร์เอ่ยบอกเสียงพร่า เธอดันตัวลุกขึ้นมานั่ง

บทที่ 26กำลังใจหนึ่งเดือนต่อมา"นอนเถอะลูก นอนหลับพักผ่อนพรุ่งนี้จะได้มีแรงตื่นขึ้นมางอแงอีก" ชายหนุ่มทั้งพูดทั้งอุ้มลูกน้อยเดินไปมาอยู่ในห้องนอนในเวลาตีสองกว่าๆ เนญ่ายังตาแป๋วไม่ยอมนอนคล้ายว่าเธออยากกลั่นแกล้งพ่อกับแม่"อื้อ~" เด็กน้อยในวัยหนึ่งเดือนกว่ายังทำตาแป๋วใส่พ่อไม่ยอมนอนง่ายๆ ขณะเดียวกันพ่อกับแม่ง่วงแทบจะลืมตาไม่ขึ้น ยอมรับว่าหนึ่งเดือนที่ผ่านมาเป็นช่วงเวลาที่เขากับนิวเคลียร์ทุ่มเทเวลาทั้งหมดกับลูกมากๆ แทบไม่มีได้คุยกันเรื่องอื่นเลยนอกจากดูแลลูกสาว"เอาลูกมาให้ฉันอุ้มก็ได้""เธอนอนเถอะ""ไม่เป็นไร นายไม่ได้นอนมาสองวันแล้ว…ไปพักเถอะ" นิวเคลียร์อุ้มลูกมาแนบอกแล้วเชิดหน้าไปที่เตียงนอนเป็นการบอกให้แดเนียลไปพักผ่อน "ไม่เป็นไรหรอก ฉันไหว" เธอย้ำชัดว่าตัวเองไหว"ปลุกด้วยแล้วกัน" เขาบอกเธอผ่านความเหนื่อยล้าแล้วไปนอนตามที่นิวเคลียร์บอก ทุกอย่างที่คิดเอาไว้พังหมดเพราะชีวิตจริงหลังได้อยู่กับลูกตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงมันไม่ง่ายอย่างที่เขาคิดเอาไว้เลย เข้าใจแล้วว่าพ่อกับแม่ต้องอดทนมากแค่ไหนที่เลี้ยงเขากับพี่ชายให้เติบโตมาได้ทุกวันนี้"หนูอย่ากวนพ่อนักเลย พ่อเขาเหนื่อยนะคะ" เด็กน้อยอ้าปากห

บทที่ 28แม่ของลูก NCเช้าแสนสดใสของวันที่ต้องพาลูกน้อยไปเยี่ยมปู่กับย่าที่บ้านหลังใหญ่ แดเนียลกับเนญ่ายังคงนอนอยู่บนเตียงท่าเดียวกัน แถมยังทำคิ้วขมวดเหมือนกันอีกต่างหาก นิวเคลียร์อมยิ้มอย่างนึกเอ็นดูสองพ่อลูก ไม่แปลกใจเลยที่คนอื่นจะทักแรงว่าลูกสาวไม่เหมือนเธอเลย ทั้งรอยยิ้มและโครงหน้าได้แดเนียลมาเต็มๆ จะมีก็แต่รอยยิ้มสดใสที่เนญ่าได้จากเธอไป"แดน เช้าแล้วนะไหนบอกว่าจะพาไปบ้านแม่แต่เช้าไง" เธอเขย่าขาแดเนียลเบาๆ เป็นการปลุกให้ตื่น แต่ไม่ว่าจะปลุกด้วยวิธีไหนเขาก็ยังนอนนิ่งทั้งพ่อทั้งลูกขี้เซากันมากๆ "งั้นนิวไปอาบน้ำแต่งตัวรอนะ" เธอหันหลังให้ไม่ถึงนาที แดเนียลก็พึมพำเสียงพร่า"เมื่อกี้น่ะ…แทนตัวเองว่านิวน่ารักดีนะ""ตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่" นิวเคลียร์ขมวดคิ้วถาม"เมื่อครู่ ตอนที่เธอบอกว่าจะไปอาบน้ำรอ""อา…งั้นพาลูกไปอาบน้ำด้วยแล้วกัน""ไม่อยากไปเลยอะ เนอะลูก" แดเนียลโอบกอดเนญ่าที่นอนหลับปุ๋ยอยู่ข้างกายไว้หลวมๆ ก่อนที่จะหอมแก้มเธอฟอดใหญ่จนตื่น เด็กน้อยลืมตาขึ้นมองหน้าพ่อแล้วคลี่ยิ้มอย่างอารมณ์ดี เนญ่ามักจะยิ้มหวานละมุนให้พ่อกับแม่ทุกครั้งที่เธอตื่นนอน และยังยอมให้พ่อพาไปอาบน้ำแปรงเหงือกอย่างว