All Chapters of Forced to Marry the Cold-Hearted Billionaire: Chapter 211 - Chapter 220

Pinagdiinan ni Irina ang sarili sa malambot na goose-down quilt, pilit tinatago ang namumulang mukha dahil sa mga sinabi ni Alec."Punong-puno ng amoy niya… lalo na sa pinakamalalim na bahagi."Paanong nasabi niya iyon nang hindi man lang kumukurap?!Dahan-dahan siyang sumilip mula sa kumot, tamang-tama lang para makita itong walang pakialam na nagbibihis sa harap niya mismo.Walang pag-aalinlangan. Walang pag-iwas.Isa-isang hinubad ni Alec ang kanyang panloob na kasuotan, walang anumang pagmamadali. Bawat piraso ng tela ay nahulog sa sahig, unti-unting inilalantad ang matitigas na linya ng kanyang katawan. Nang makapagpalit na ito, isinusuot niya ang kanyang malutong na puting polo, walang kahirap-hirap na binutones ito, at maayos na tinali ang kanyang kurbata. Sa huli, suot na niya ang kanyang tailored suit—elegante, walang kulubot, at akmang-akma sa kanya.Napalunok si Irina.Ang lalaking ito…Bakit ang gwapo niyang gawin kahit ang simpleng bagay?!Mabilis niyang tinakpan ang mukh

Ang suot ni Irina ay elegante—payak ngunit kamangha-mangha, perpektong bumagay sa kanyang malamig at pinong karisma—parang isang diwata na mas piniling lumayo sa mga mata ng madla.Ngunit ang presensya ni Zoey ay mas kapansin-pansin.Balot sa nakasisilaw na kasuotan, taglay niya ang ningning na lalo pang lumalim sa nakalipas na anim na taon. Sa halip na kumupas, tila lalo pang tumalim ang kanyang kagandahan—mas tiwala sa sarili, hindi, mas mapangahas kaysa dati.Anim na taon na ang nakalipas mula nang makita ni Irina ang kayabangan ni Zoey, noon ay bahagyang nakatago sa likod ng magiliw na ngiti. Pero ngayon? Ngayon, hayagang ipinapakita ni Zoey ang kanyang kumpiyansa—walang pasubali, walang pagpipigil.May kumurot sa dibdib ni Irina.Kahit papaano, sa bahay ni Alec, tinatawag siyang Madam ng mga kasambahay.Kung kinikilala siyang asawa ni Alec, ano naman ang lugar ni Zoey sa buhay nito?Nakakatawa.Pero siguro, ito na rin ang nararapat.Bahagyang itinaas ni Irina ang kilay, at unti-u

Dinala agad ng mga bodyguard na kasama ni Don Pablo si Zoey sa pribadong ospital ng mga Allegre. Inilagay siya sa pinaka-maayos at pinakamaligtas na silid, kung saan ang pinakamahusay na mga doktor ang tumutok sa kanyang kalagayan.Hindi nagtagal, nalaman ng mga doktor ang katotohanan—simula pa lang, mahina na ang kanyang pagbubuntis. Ang pagkawala ng bata ay hindi isang aksidente kundi isang bagay na hindi na talaga maiiwasan.Ngunit hindi na inisip ni Don Pablo ang nakaraan ni Zoey. Kamakailan lang niya natuklasan na wala na ang kanyang anak—at si Zoey na lang ang natitirang dugo nito sa mundo.Anuman ang nagawa ni Zoey noon, gaano man siya nilinlang o ginamit si Alec, wala na iyong halaga sa kanya ngayon. Ang tanging nais niya ay ang kilalanin ang kanyang apo.Ginawa niya ang lahat upang matiyak na makakabawi si Zoey—ang pinakamagagaling na espesyalista, ang pinakamahusay na pag-aalaga. At nang dumating ang oras upang harapin si Alec, hindi siya nag-atubili. Sa kabila ng bigat ng k

Nakitid ang mga mata ni Irina, at bahagyang lumungayngay ang kanyang labi sa isang mapanghamong ngisi."Akala mo ba, takot na takot ako sa lolo mo, Zoey?"Napasinghal si Zoey, ang kanyang tawa’y punong-puno ng pananalig sa sariling panalo."Irina, ang mga dating tauhan ng lolo ko ay nakakalat sa buong bansa. Marami sa kanila ang may hawak ng mga depensa sa hangganan. Kapag nagalit siya, hindi ka lang niya parurusahan—ipapadala ka niya sa border."Lumapit siya, ang kanyang tinig ay nagliliyab sa matinding pagkapoot."At pagkatapos? Ipapadala ka palabas. Alam mo ba kung ano ang ibig sabihin niyan? Itatapon ka sa lupaing walang batas, napapalibutan ng mga warlord at bayarang mamamatay-tao—mga lalaking walang awa, walang sinusunod na batas."Tumigil siya saglit, hinayaang lumubog ang kanyang mga salita bago muling ngumiti nang malamig."Itatali ka sa isang puno. Hubad. Araw-araw, daan-daang lalaki ang pipila para ‘gamitin’ ka hanggang sa hindi mo na kayanin. Hanggang sa mamatay ka—dahil s

Nanahimik ang buong silid, bawat mata nakatutok sa pinto. Si Zoey ang unang gumalaw, isang mapanuyang ngiti ang lumitaw sa kanyang labi kasabay ng malamlam na halakhak."Aba, sino'ng dumating? Young Master Duke?" aniya, may halong panunuya sa kanyang tinig.Mabilis na tinawid ni Duke ang silid, ang tingin niya'y matalim at walang bahid ng pag-aalinlangan habang huminto sa harapan nina Zoey at Irina. Malamig at nakamamatay ang tono niya nang magsalita."Bitiwan mo siya."Hindi na itinulak ni Zoey si Irina pababa, pero hindi rin siya umatras. Sa halip, ngumisi siya kay Duke, ang boses niya'y punong-puno ng panlilibak."Oh, Young Master Duke, akala mo ba may karapatan ka pa sa kanya? Noon siguro, noong itinuturing mo lang siyang laruan. Pero ngayon? Ngayon, pagmamay-ari na siya ng fiancé ko. At syempre, akin na rin."Iniling ni Zoey ang ulo niya, kitang-kita ang aliw sa kanyang mukha."Pero dahil pinsan kita, magpapaka-generous ako. Kung gusto mong sumali, hindi kita pipigilan. Sa katuna