All Chapters of Forced to Marry the Cold-Hearted Billionaire: Chapter 101 - Chapter 110

That was it.Kung ang mga ginawa ni Zoey ngayon ay bunga ng pagbabago ng pagtingin ni Alec sa kanya dalawang araw na ang nakalipas, na nagbigay sa kanya ng pakiramdam ng pagiging pinalad at may karapatan, nagpasya si Irina na hindi na niya uulitin ang ganung pagkakamali. Pagkasabi nito, itinulak niya si Alec palayo, mabilis na pumasok sa kanyang kwarto, at nagsimulang mag-impake. Sa ilang sandali, lumabas siya, kakaunti lang ang mga gamit. Isang pares ng sapatos lang ang suot, isang pamalit na damit, at ilang pangunahing gamit sa kalinisan—lahat ay nakalagay sa isang luma at kupas na bag na gawa sa balat ng ahas. Hindi pa siya tumingin o nagsabi ng kahit anong paalam kay Alec, naglakad siya palabas ng apartment, at unti-unting nawala sa disyertong hamog ng gabi. Si Alec ay nakatayo sa bintana, pinagmamasdan siyang umalis. Naglakad siya nang may matinding desisyon, walang bakas ng alinlangan o pagsisisi. Sa unang pagkakataon, napagtanto ni Alec kung gaano siya kahawig ni Irina.

She's AloneNakatayo si Irina nang mag-isa, determinado na protektahan ang sarili at ang batang dinadala niya. Kagabi, nagdesisyon siyang sinuman na magtatangkang saktan siya ay makakaranas ng kanyang galit. Kung lalapit sila ng sobra, hindi siya magdadalawang-isip na unang umatake, kahit pa brick ang gamitin niyang pangdepensa.Nagtagumpay ang kanyang plano. Nang lapitan siya ni Zoey, sapat na ang makita si Irina na may hawak na brick upang magtakbuhan ito sa takot.Walang inaksayang sandali, pinatapon ni Irina ang brick papunta kay Zoey. Bagamat umaasa siya sa mga brick ngayon, may mga ibang gamit din siyang nakatago sa bag niya para sa sariling depensa—para sigurado.Habang pinapanood niyang umatras si Zoey, nilinis ni Irina ang mga kamay niya at naglakad patungo sa kanyang trabaho sa construction site.Ang araw ay lumipas na parang isang blur ng pisikal na paggawa. Sa nakakagulat na paraan, hindi nakaramdam ng pagod si Irina. Sa katunayan, mas madali ang trabaho dito kaysa sa opis

Sinunod ni Zoey ang utos ng kanyang ina at pinatay ang kanyang telepono buong hapon."Zoey, bumaba ka na at maghintay ng tawag mula kay Mr. Beaufort. Tatawagan ka niya mamaya," sabi ni Cassandra na may ngiti, tinitingnan ang anak."Mom, talaga palang epektibo ang paraan mo," sagot ni Zoey, habang ngumiti kay Cassandra.Magkasama silang bumaba, ngunit si Nicholas na nakaupo sa mesa ay may seryosong ekspresyon."Dad, anong nangyayari?" tanong ni Zoey, habang nakakunot ang noo, tinitingnan ang ama.Nagalit si Nicholas at bulyaw, "Anong nangyayari? Anong nangyayari? At ikaw pa, masaya ka pa! Ngayon na ang Young Master Beaufort ay ganito ka-interesado sa'yo, ang kalusugan ng ina niya ay lalo pang lumalala. Papalapit na ang araw ng kasal ninyo, pero ano na ang tungkol sa anak na dinadala mo?""Kanino anak 'yan? Mahigit dalawang buwan ka nang buntis, at ang nanay mo at ako, hindi pa namin alam kung kanino 'yan!" sigaw ni Nicholas, puno ng galit.Nataranta si Zoey at dumikit kay Cassandra, an

Pagkalabas ni Alec mula sa kwarto ng kanyang ina, mabilis niyang tinahak ang direksyon patungo sa kanyang sasakyan, ang bawat hakbang ay matatag at may layunin. Sa loob ng ilang sandali, nahabol niya si Irina. Ngunit, kahit hindi man lang siya nilingon, dumaan siya kay Irina at patuloy na naglakad patungo sa kanyang sasakyan, ang ekspresyon niya'y malamig at malayo.Si Alec ay isang lalaking lubos na makatarungan. Pinapahalagahan niya lamang ang mga bagay na kaya niyang makita ng kanyang mga mata at marinig ng kanyang mga tenga. Ang kanyang mga nakaraang karanasan ay nagbigay sa kanya ng malaking pag-iingat at hindi matitinag na paghusga.Alam niya na itinulak ni Irina si Zoey at nagsalita ng walang pag-iisip sa harap nito, pati na rin ang pagbabanta sa pamilya Jin. Ang mga bagay na ito ay patuloy na naglalaro sa kanyang isipan, at hindi niya kayang hayaan ang kanyang mga personal na emosyon na magtakda ng kanyang mga desisyon.Samantala, si Irina naman ay hindi nilingon si Alec. Nagp

Habang naglalakad palayo si Irina, naramdaman niyang malalim ang kabiguan sa sarili. Hindi niya maiwasang isipin na kung alam niya kung saan hahantong ang lahat ng ito, hindi na sana niya inisip pang mag-order ng cigarette holder. Pinabili pa niya ito sa ibang tao, at kahit na hirap siya sa pera, gumastos pa siya ng mahigit tatlong daang yuan para dito.Ngunit ngayon, hindi pa man dumarating ang cigarette holder, itinapon na siya ni Alec. Nakakahiya kung isipin. Inisip ni Irina na baka tinitigan lang siya ni Alec ng may pagdududa habang hawak ang cigarette holder, at baka itinapon pa ito sa balkonahe nang may pangungutya.Namumula ang kanyang mukha sa hiya habang binabalikan ang mga bagay na ginawa niya. Sa totoo lang, ang nais lang niya ay ipakita ang pasasalamat—pasasalamat sa mga magagandang damit at sa mahal na computer na ibinigay ni Alec. Ngunit ngayon, ang tanging nararamdaman niya ay pagkahulog sa sarili, na tila isang tanga at pabigat sa kanyang mga desisyon.Bumalik si Irina