All Chapters of Dr. Reyko Craved My Love When I Stopped Chasing Him: Chapter 11 - Chapter 20

Nang makapunta sila sa party ay agad na dinisplay ni Hiraya ang cake sa gitna ng stage. Habang nag-aayos ay may napansin siyang magandang sandal na nakatayo sa harapan niya. Sa paglingon niya sa taong nasa harapan niya, kitang-kita niya ang nakangising si Rosamie habang tinititigan siya mula ulo hanggang paa. Nakasuot lamang kasi siya ng isang simpleng dress, hindi akma sa birthday party-ng iyon. Si Rosamie ay nakasuot ng isang mamahaling dress na sa pagkakaalam niya ay isang limited edition ng Divine. Isa sa pinakasikat na brand ng clothing sa buong mundo. Siningkitan siya nito saka unti-unting napangisi. "Aba, narito ka. Hindi ko inaasahang dadalo ka rito, Hiraya. Ikaw ba ang nag-catering dito? Mukhang ikaw nga, here..." Inilahad ni Rosamie ang walang laman na wine glass sa kan'ya. "Pakuha nga ako ng isa pang glass of wine, uhaw na uhaw na ako eh. Pwede ba?" ngising sabi ng babae saka mas lalong ngumisi sa kan'ya. Kumunot ang noo ni Hiraya saka napailing dahil sa sinabi ng dalag

"Huwag na nga lang nating pag-usapan ang ex mo. Mabuti na nga lang at wala na rin kayong relasyon ni Dr. Reyko, huwag mo na ring lapitan ang lalaking iyon. May mas better pang lalaking para sa'yo, Hiraya. Huwag kang mag-alala..." Naalala ni Mayumi noong nag-seminar sila at kasama niya si Dr. Reyko. Talagang unang tingin ay mapapanganga ka sa kagwapuhan nito, pati siya ay napapahanga sa taglay ng alindog ng lalaki. Ang bawat galaw nito ay talagang sobrang expensive! Subalit nang makita niya ang uri ng tingin nito sa mga tao ay biglang nangilabot ang kan'yang katawan. Talagang nakakapatay ang tingin nito't sobrang nakakatakot para sa kan'ya. Wala ngang nangangahas na lumapit kay Reyko noon. Pero noong nagsimula na itong magsalita sa unahan dahil ang lalaki pala ang speaker nila sa seminar ay lahat ng upuan sa loob ng hall ay biglang napuno. Napapailing na lamang siya, kahit na gano'n tumitig ang isang Reyko Takahashi ay hindi pa rin tinitigilan ito ng humahanga sa binata. Kaya nga hi

Ilang araw ang nakalipas noong pagtatagpo nina Hiraya at Dr. Reyko, halos hindi niya makontak ang lalaki dahil sa sobrang ka-busy-han niya sa negosyo. Marami kasi siyang naging costumer dahil peak season ngayon. Halos magkanda-ugaga siya dahil sa punong-puno ng orders ang kan'yang shop. Ni hindi na nga niya maasikaso ang kan'yang sarili dahil sa sobrang ka-busy-han. Ni hindi na nga niya napansin na ilang araw na rin siyang delay ng regla, napansin lamang niya iyon nang magtanong ang kan'yang kaibigan na si Alena kung may extra-ng napkin siya dahil dinatnan na nga ang babae. Doon lang niya napagtanto na wala pang bawas ang isang balot na napkin niya. Nahihilo rin siya at nagsusuka sa umaga kung kaya't talagang kinabahan siya. Sa oras na ito ay hawak-hawak niya ang tatlong pregnancy test upang malaman kung may nabuo ba sa ginagawa nila ni Reyko. Walang kaalam-alam dito ang kan'yang ina pati na ang mga kaibigan, ayaw na muna niyang ipaalam sa mga ito na baka buntis siya dahil baka luma

"Masaya ka na ba?" Napalingon si Hiraya kay Reyko, madilim ang mata nitong nakatingin sa kan'ya. Punong-puno ng magkamuhi siya nitong tinitigan na para bang lalapain siya nito ng buhay. Iniwas niya ang tingin sa lalaki, namumula ang kan'yang mukha pati na ang kan'yang mga mata. Kanina lamang ay hinawakan nito ng mahigpit ang kan'yang leeg kung kaya't nahirapan siyang huminga. Para siyang isang isdang napunta sa lupa't nawawalan ng hininga. Hindi niya napigilan na maubo dahil sa sobrang sakit ng kan'yang lalamunan. "Lumapit ka kay grandpa para ano? Tinake-advantage mo ang kabutihan niya't nagsumbong ka pa na buntis ka? Sino ka para gawin iyon sa akin, Hiraya!?" sigaw ni Reyko habang galit na galit na tiningnan ang babae. Kitang-kita ni Hiraya kung paano tumayo si Reyko at inayos ang sarili. "Talagang nagpabuntis ka pa talaga para makuha mo ang gusto mo? Para mapabilang sa angkan namin? What a gold digger! Tangina, nakakadiri ka, Hiraya." Alam ni Hiraya na kinamumuhian na siya ni

“Kailan ba magbabago ang lalaking iyon? Sobrang nakakainis na ang pagkabarumbado niya!” inis na sabi ng Don nang umalis si Reyko sa sala. Nakatingin lamang ang Don kay Hiraya, malamig at mabangis ang mga mata nito, alam ng Don kung gaano kalayo ang mag-asawa sa isa’t-isa. Alam iyon ng Don noo pa man. Natawan ng mahina si Hiraya at napailing. Hindi na lamang niya pinansin ang sinabi ng matanda at nakinig lamang ng tahimik. “Ang nangyari noon ay matagal na rin naman. Anak niya ang dinadala mo kung kaya’t bakit ang hirap nitong tanggapin ka sa buhay niya? Isa pa, obligasyon niyang panagutan ka!” inis na sabi pa ng matanda. Nang marinig ang sinabi ng matanda ay agad na nagsalita ang ina ni Reyko. “Papa, hindi mo naman mapipilit ang isang tao sa hindi niya mahal. Kaya ganyan ang apo niyo dahil hindi naman niya mahal si Hiraya at naanakan lang niya ito. Ano bang mahirap intindihin doon?” “Huwag mong sabihin at mahiya ka naman sa harap talaga ni Hiraya? Kasalanan ba ni Hiraya ang lahat?”