All Chapters of วิวาห์นอกหัวใจ: Chapter 31 - Chapter 40

หล่อนเพิ่งรู้ว่าเหนือจากชั้นที่หล่อนพัก ด้านบนของตัวโรงแรมหรูมีดาดฟ้า และมีร้านอาหารหรูอยู่บนนั้นชาร์ลีพาหล่อนเดินขึ้นมา บรรยากาศในยามที่แดดร่มลมตกช่างน่าหลงใหลยิ่งนักหล่อนเดินไปหยุดที่กระจกหนาซึ่งกั้นเอาไว้ระหว่างด้านในกับด้านนอกตัวอาคาร มองจ้องลงไปยังท้องทะเลที่กำลังจะถูกความมืดมิดกลืนกินหล่อนเหม่อมองอย่างใจลอย จนกระทั่งรับรู้ได้ถึงไออุ่นจากเรือนกายของใครบางคนที่ขยับมาอยู่ด้านหลัง หล่อนรีบหมุนตัวกลับไปมองก่อนจะชะงักกึก เมื่อชาร์ลียืนอยู่ใกล้จนลมหายใจเป่ารดกันดวงตากลมโตเบิกกว้าง และไม่อาจจะละสายตาจากใบหน้าหล่อเหลาสมบูรณ์แบบของชาร์ลีได้เลย“สวยเนอะ”จู่ๆ เขาก็พูดขึ้น และอมยิ้ม ดวงตาสีอำพันของชาร์ลีในตอนนี้เปลี่ยนเป็นสีเหลืองทองงามระยับ“เอ่อ... ใช่ค่ะ ทะเล... สวยมาก”เขายิ้มบางๆ และก็เอาสองมือใหญ่ดันกับกระจกหนาด้านหลังของหล่อนเอาไว้ ขยับตัวเข้ามาใกล้ชิดจนช่องว่างที่เหลืออยู่ระหว่างกันหายไป“เอ่อ...”ทำไมเขาจะต้องโน้มหน้าลงมาหาด้วย แค่อยู่ใกล้ๆ แบบเดิม หล่อนก็ใจหายใจคว่ำจะแย่อยู่แล้ว“ฉันหมายถึงเธอ...”“คะ?”หล่อนงงงวย ในขณะที่เขาหัวเราะขบขัน“ไม่มีอะไรหรอก ไปนั่งโต๊ะได้แล้ว”แล้วเ

การเดินทางกลับเลแวนต้าเลื่อนเวลามาเร็วขึ้นกว่าเดิมหลายชั่วโมง และนั่นก็ทำให้ทุกอย่างดูฉุกละหุกไปหมด ตลอดทางที่นั่งโดยสารอยู่บนเครื่องบิน หล่อนก็อดที่จะลอบมองเสี้ยวหน้าหล่อคมสันของชาร์ลีด้วยแววตาโหยหาไม่ได้สัมผัสร้อนแรงของเขาเมื่อคืน ยังติดยังตรึงอยู่ในความทรงจำ และมันก็ยังทำให้เลือดสาวในกายเดือดพล่านอยู่ตลอดเวลา เขาเผลอไผลปลุกความร่านร้อนในตัวของหล่อนให้ตื่นขึ้นขึ้นจากหลับใหล ล้อเล่นกับความโหยหาจนหล่อนรวดร้าว ก่อนจะผละหนีไปอย่างไร้เมตตา“เลิกมองฉันด้วยสายตาแบบนั้นได้แล้ว”คนที่หลับตาอยู่ลืมขึ้น และดวงตาของหล่อนกับเขาก็สบประสานกันเข้าพอดีหล่อนหน้าแดงก่ำ ร้อนฉ่าไปด้วยความอับอาย เมื่อถูกจับได้คาหนังคาเขาว่ากำลังแอบมองเขาอยู่“ฉัน...”“ฉันรู้ว่าเรื่องเมื่อคืนมันกำลังรบกวนจิตใจของเธออยู่ แต่ฉันอยากให้เธอลืมมันซะ เพราะฉันเองก็แทบจะจำมันไม่ได้แล้ว”หล่อนจุกไปทั้งหัวใจ พยายามรวบรวมสติอย่างสุดความสามารถ หล่อนจะต้องเข้มแข็งให้มากกว่านี้“คุณอย่ากังวลเลยค่ะ”นี่เขาจะรู้ไหมนะว่าหล่อนต้องใช้ความพยายามมากแค่ไหน ถึงจะสามารถเชิดคอสูง และทำหน้าทำตาคล้ายกับไม่สะทกสะท้านแบบนี้ได้“ฉันเอง... ก็ลืมมันไป

เพราะเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทาง ทำให้ช้องนางผล็อยหลับไปนานหลายชั่วโมง มาสะดุ้งตื่นอีกทีก็มืดค่ำเสียแล้วกายสาวในชุดนอนผ้าลินินเบาสบายขยับตัวลุกขึ้นนั่ง มือเล็กยกขึ้นเสยเส้นผมยุ่งๆ ของตัวเองให้เข้าที่มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ดวงตากลมโตมองออกไปนอกหน้าต่างที่ยังเปิดกว้างเอาไว้ ผ้าม่านสีขาวสะอาดถูกสายลมเย็นพัดจนปลิวไหวฝ่าเท้าขาวสะอาดก้าวลงสัมผัสกับพื้นห้องเย็นฉ่ำ กำลังจะเดินไปปิดหน้าต่าง แต่เสียงก๊อกแก๊กที่ประตูห้องก็หยุดการเคลื่อนไหวทุกส่วนลงเสียก่อนดวงหน้าขาวเนียนผุดผาดไร้คราบเครื่องสำอางผินมองไปยังบานประตูไม้ และอึดใจต่อมา บานประตูไม้นั้นก็ถูกดันให้เปิดออก พร้อมกับชาร์ลีที่ปรากฏตัวขึ้นเรือนกายใหญ่โตของเขายังอยู่ในชุดเดิม แต่เสื้อค่อนข้างยับ และชายหลุดลุ่ยออกมาจากขอบกางเกงขายาว กระดุมที่ลำคอถูกปลดออกสองเม็ดจนสาบเสื้อแยกกว้างออกจากกัน มองเห็นหน้าอกแข็งแรงที่ล้นไปด้วยเส้นขนหยิกคอดเขาดึงบานประตูไม้ปิดลง พร้อมกับก้าวเข้ามาหาโดยไม่กล่าวทักทายอะไรเลยแม้แต่คำเดียว ซึ่งมันผิดแผกออกไปจากทุกวัน และเมื่อเขาเดินเข้ามาหยุดตรงหน้า กลิ่นแอลกอฮอล์จากลมหายใจอุ่นร้อนก็โชยฟุ้งเข้ามาในจมูกสาวจนหล่อนวิงเว

“ฉันกำลังจะเอาเธอ”น้ำเสียงของเขากระเส่าและกระด้าง ขยับตัวจัดเตรียมท่วงท่าจนเหมาะเจาะกับการสอดใส่สองขาเรียวงามถูกดันให้แยกกว้างออก เขาจดจ่อความเป็นชายกับร่องฉ่ำเยิ้ม“อ๊ะ...”แต่ตัวตนของเขาทั้งแข็งทั้งน่าหวาดกลัวทำให้หล่อนพยายามจะกระเถิบสะโพกหนี แต่เขาไม่ยอม ใช่... เขาไม่ยอมให้หล่อนถดถอยห่างอีกแล้ว มือใหญ่สอดใต้บั้นท้ายอวบที่เขาเคยปรามาสว่ามันงอนเกินไปไม่น่ามอง และดันท่อนชายเข้าใส่สุดแรง“อ๊ะ... กรี๊ดดดด...”ความเจ็บปวดแสนสาหัสพุ่งเข้าใส่ร่างของช้องนางจนหล่อนไม่อาจจะเก็บซ่อนมันเอาไว้ได้“ฉัน... เจ็บ...”น้ำหูน้ำตาไหลทะลัก เมื่อกลีบสาวไร้เดียงสาถูกบีบบังคับให้ต้อนรับความแข็งชันที่ใหญ่โตเกินมนุษย์ของคนใจร้าย“ได้โปรด... ปล่อยฉัน... นะคะ... ปล่อยฉัน...”หล่อนวิงวอนอย่างน่าเวทนา และก็คิดว่าเขาจะเห็นใจบ้าง แต่เขากลับส่ายหน้าไปมา ท่าทางของเขาดูดุร้ายกว่าเดิมหลายเท่าตัวนัก ดวงตาของเขาวาวโรจน์ กรามแกร่งขบกันแน่นจนเป็นสันนูนเป่ง ราวกับว่าเขากำลังต่อสู้อยู่กับอะไรบางอย่างที่น่าเกรงขาม“เธอยังบริสุทธิ์จริงๆ นั่นแหละ”“ฉันเจ็บ... คุณชาร์ล... ปล่อยฉันเถอะนะคะ... อย่าทำอะไรฉันอีกเลย...”หล่อนได้ยิ

“ไม่ได้ ฉันต้องการเธอ” น้ำเสียงเขาจริงจังหนักแน่น “และก็ต้องการเดี๋ยวนี้ด้วย”หล่อนยังไม่ทันได้ปฏิเสธ เขาก็กระชับอ้อมแขนแน่นขึ้นจนกายสาวเปลือยเปล่าแทบจะหลอมละลายเป็นเนื้อเดียวกันกับแผงอกกว้างแข็งแกร่ง ปากอิ่มที่กำลังเผยอทัดทานถูกครอบครอง“อื้อ... อุ๊บบบ...”มือเล็กผลักไส ขัดขืน ไม่ให้ความร่วมมือกับจุมพิตหิวกระหายของคนใจร้าย แต่ทันทีที่ลิ้นร้อนบุกรุกเข้ามาในโพรงปาก สติของหล่อนก็ถูกกวาดต้อนหายไป เหลือเอาไว้แต่เพียงความรุ่มร้อนทางเพศที่แสนบ้าคลั่ง“อืมมม...”ชาร์ลีครางออกมาด้วยความพึงพอใจ เมื่อสาวน้อยจูบตอบอย่างไร้เดียงสา รสจูบของเขาทั้งตะกละทั้งตะกรุมตะกราม บดขยี้บดคลึงดูดเคล้าจนปากสาวบวมเจ่อมากยิ่งขึ้น ลิ้นใหญ่ปลุกเร้าหิวกระหาย ฝ่ามือกระด้างลูบไล้บี้คลึงไปทั่วเรือนกายสลักเสลา แสดงความเป็นเจ้าของในทุกสัมผัสสวาทสาวน้อยโอนอ่อนผ่อนตามด้วยความลุ่มหลง มนตร์สวาทที่ชาร์ลีร่ายเข้าใส่ช่างทรงอานุภาพร้อนแรงเหลือเกิน“อา... อ๊า...”ปลายจมูกโด่งซุกไซ้กับซอกคอระหง ก่อนจะเลื่อนต่ำลงมาคลุกเคล้าที่กลางหว่างอกอวบอัดที่มือใหญ่ขยำขยี้โหมโรงอยู่ก่อนหน้านานแล้ว“ใหญ่... ฉันชอบ... อืมมม...”เขาทั้งบีบทั้งเคล