Lahat ng Kabanata ng The CEO's Love Resurrection: Kabanata 81 - Kabanata 90

Tahimik na nakaupo si Marcuz sa kanyang opisina, nakatitig sa malaking bintanang tanaw ang buong lungsod. Sa likod ng kanyang isip ay paulit-ulit na bumabalik ang imahe ni Lennah. Ang paraan ng kanyang pag-ngiti, ang galaw ng kanyang mga mata, at ang malumanay niyang boses na tila musika sa kanyang pandinig. Ngunit kasabay nito ang sakit ng pagkakaalam na unti-unti na itong lumalayo, at may ibang taong nagbibigay ng kaligayahan sa kanya. “Hindi ko siya kayang pakawalan,” bulong ni Marcuz sa sarili, ang boses ay puno ng determinasyon. Simula nang malaman niyang masaya si Lennah sa piling ni Benjamin, tahimik na nagpasiya si Marcuz na hindi siya susuko. Ngunit sa halip na direktang agawin si Lennah mula sa bagong buhay nito, napagtanto niyang may ibang paraan upang maipakita ang kanyang pagmamahal, sa paraang hindi nito mapapansin agad. Agad niyang tinawagan si Ramon, ang kanyang pinagkakatiwalaang tauhan. “Ramon, kailangan ko ng tulong mo,

Tahimik ang gabi sa apartment ni Lennah. Habang nakaupo siya sa maliit niyang sofa, hawak ang isang tasa ng mainit na tsaa, naglaro ang kanyang isip sa mga alaala ng nakaraan. Hindi niya maiwasan ang pagbabalik-tanaw sa mga panahong siya at si Marcuz ay magkasama pa. Ang kanilang unang pagkikita. Ang mga hindi inaasahang ngiti, ang mga tahimik na sandali na puno ng kahulugan, at ang mga yakap na tila sinasabi sa kanya na siya ang tahanan nito. Ngunit kasabay ng matatamis na alaala ay ang mga pait na dala ng kanilang hiwalayan, ang sakit ng mga pagtatalo, ang bigat ng presyur mula sa pamilya ni Marcuz, at ang hindi mabilang na luha na pumatak sa kanyang unan tuwing gabi. Tumigil si Lennah, bumuntong-hininga, at tumingin sa bintana. Ang liwanag ng buwan ay tila nakatingin sa kanya, parang nag-aalok ng payo na hindi niya marinig. --- Kinabukasan, dumating si Benjamin sa opisina nila, dala ang isang cup ng kape para kay Lennah.

Tahimik ang gabi sa paligid, ngunit ang tensyon sa loob ng coffee shop na pinili nina Lennah at Marcuz para sa kanilang pag-uusap ay halos mahawakan. Ang bawat paggalaw ng mga tao sa paligid ay tila wala sa kanila; tanging ang bigat ng kanilang pinagdaanan at ang kanilang mga damdamin ang naroroon.Nakaupo si Lennah sa isang dulo ng mesa, ang mga kamay ay nakapatong at mahigpit na magkadikit. Sa kanyang mukha ay mababasa ang magkahalong galit at lungkot, samantalang si Marcuz, nakaupo sa kabilang dulo, ay tila isang taong ilang beses nang natalo sa digmaan.“Bakit ka ba nandito, Marcuz?” tanong ni Lennah, diretsahan ang tono. “Ano ba talaga ang gusto mong mangyari?”Napatingin si Marcuz sa kanya, ang kanyang mga mata ay puno ng emosyon na pilit niyang itinatago. “Lennah, gusto ko lang maipaliwanag ang lahat. Gusto kong malaman mo kung gaano ko pinagsisisihan ang mga pagkakamali ko.”“Ngayon mo lang naisip yan?” sagot ni Lennah, ang boses ay nangin

Malamig ang simoy ng hangin sa community park kung saan ginaganap ang taunang charity event ng bayan. Nakapalibot ang mga tao, abala sa iba’t ibang activities. Mula sa pagbebenta ng mga handicraft hanggang sa mga pagsasagawa ng libreng serbisyo para sa mga nangangailangan.Sa gitna ng kasiyahan, naroon si Lennah, nakasuot ng simpleng blouse at pantalon, nakatayo sa isang booth na nagbebenta ng mga baked goods para sa isang fundraising. Ang mga mata niya ay maliwanag habang abala sa pagtulong at pakikipag-usap sa mga taong dumadaan.“Lennah, pwede bang ikaw na ang mag-asikaso dito sandali? Kukunin ko lang ang ilang supplies,” sabi ng kasama niyang volunteer. Tumango siya at agad na pumwesto sa harapan ng booth.Ngunit sa kalagitnaan ng kanyang ginagawa, biglang nanlamig ang kanyang katawan nang makita niya si Marcuz, nakatayo ilang metro ang layo. Suot nito ang isang simpleng polo shirt at jeans. Isang bihirang tanawin para sa isang lalaking laging naka-cor

Tahimik ang paligid habang nakaupo si Lennah sa kanyang paboritong sulok ng isang maliit na coffee shop. Sa harap niya ay isang baso ng malamig na kape na hindi niya halos nagalaw. Sa labas, tanaw niya ang mga taong abala sa kanilang gawain, ngunit tila nawala siya sa sariling mundo—isang mundo na puno ng tanong at pag-aalinlangan.Sa loob ng ilang linggo, naging maayos ang kanyang relasyon kay Benjamin. Palagi itong nandiyan para sa kanya, maalalahanin, matiyaga, at laging pinaparamdam na ligtas siya.“Lennah?” Malumanay ang boses ng kanyang kaibigan na si Anna, na katapat niya ngayon sa mesa.Si Anna ang kaibigan niya mula pa noong college. Isang taong kilala ang kanyang mga sikreto at kahinaan. Napabuntong-hininga si Lennah bago tumingin sa kaibigan.“Anna, tama ba ang ginagawa ko?”“Naku, anong klaseng tanong ‘yan?” bumakas ang pag-aalala sa mukha ni Anna. “May problema ba kayo ni Benjamin?”Umiling si Lennah. “Wala naman. Ma