Semua Bab PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) : Bab 281 - Bab 290

Chapter 282Chapter 8Janeth’s POVNasa sala kami ngayon, at hindi ko mapigilan ang paghanga sa paligid. Ang laki ng bahay at punong-puno ng mamahaling gamit. Para akong nasa isang eksena sa pelikula. Dahil sa sobrang pagka-mangha ko, hindi ko napansin na may mga bisita pala. Agad akong umayos at nagbigay galang sa kanila."Magandang hapon po," bati ko sabay yuko. Nginitian ko ang lahat ng bisita, ngunit natigilan ako nang mapansin ang isang ginang na titig na titig sa akin. Kasama niya ang isang lalaking halos kaedad ni Boss at isang matandang lalaki."Ahemmmm… June, si Janeth pala, girlfriend ni Jayson," biglang sabi ni Mama. "Janeth, iha, sila si June, Jake, at ang dalawang lalaking ‘yan sina Light at Dark."Napakunot ang noo ko. "Wow, ang galing naman! Kambal siguro kayo, kaya Light at Dark? Siguro may kapatid din kayo na Sky at Wind, hehehe… sorry po," pabiro kong sabi.Biglang nagpalitan ng tingin ang pamilya bago nagsalita ang ginang. "Actually, iha, mayroon. Pero si Sky ay naw

Chapter 284Chapter 10Light POVHindi ko mapigilan ang matawa sa mga pinaggagawa ni Janeth. Ang babae talagang ito, lasing na lasing pero tila may kakaibang enerhiya pa rin!By the way, ako nga pala si Light. Isa akong simpleng negosyante, hindi katulad ng kambal kong si Dark na isang malupit na Mafia. Ayaw ko ng gulo sa buhay, kaya pinili kong manatili sa mas tahimik na mundo ng negosyo. Pero ngayong nakikita ko si Sky—o si Janeth—mas nakakatakot siya kaysa kay Dark! Hindi maikakaila na may dugong maharlika siyang dumadaloy sa kanyang ugat, kahit hindi niya ito alam."Huhuhu... Asan na ang kwintas ko?" mahina niyang hikbi habang nakaupo sa sahig na parang batang inagawan ng kendi.Pumasok si Dark sa kusina at pagbalik niya, may hawak na bote ng alak na halos ubos na. Pero imbes na sa bote mapatingin si Janeth, nanlaki ang mga mata niya nang mapansin ang kwintas sa leeg ni Dark."Hoy! Ibalik mo ang kwintas ko!" sigaw niya habang pasuray-suray na tumayo.Napataas ang kilay ni Dark at

Chapter 286Janeth POV"Shit! Ang sakit ng ulo ko..." Napaungol ako habang marahang hinawakan ang aking noo. Ngunit natigilan ako nang mapansin kong hindi ito ang kwarto ko. Napabangon ako at napatingin sa paligid, nagtataka.Napako ang tingin ko sa isang picture frame."Shit! Shit! Bakit ako nandito sa kwarto ni boss?" Mabilis akong bumangon, sinikap kong hindi gumawa ng ingay habang dahan-dahang binuksan ang pinto. Ngunit halos mabangga ko si boss nang bigla siyang lumitaw sa harapan ko, nakakunot ang noo.Napalunok ako at pilit na ngumiti. "Hehehe… G-good morning, boss!""Follow me to the library.""Y-yes, boss..."Kinakabahan akong sumunod sa kanya. Ang daming tumatakbo sa isip ko—baka may nagawa akong mali? Baka tanggalin niya ako sa trabaho? Wag naman sana, Lord!Nang makarating ako sa harap ng library, nanlalamig na ang kamay ko sa kaba. Wala akong choice kundi kumatok.Tok! Tok! Tok!"Come in."Dahan-dahan akong pumasok at agad na nagmakaawa. "B-boss, kung ano man ang kasalana

Chapter 288Janeth’s POV"Sa sandali lang ha, maliligo muna ako," sabi ko dito upang makaiwas sa kanyang mapanuksong tingin sa akin. Habang nasa loob pa din ako sa kanyang silid ay hindi mo maiwasang mag-isip kong totoo ba itong lahat. "Totoo ba ‘to? As in real?" Yan ang paulit-ulit na tanong sa isip ko habang nakatayo sa loob ng kwarto ni Jayson. Kung panaginip lang ito, sana ‘wag na akong magising.Napatingin ako sa kama, at doon ko napansin ang isang neatly folded na damit pang-babae—may kasamang underwear at bra. Hmmm... kanino kaya ‘to?Lumapit ako at napansin ang isang maliit na note sa ibabaw. Agad ko itong binasa.To: JanethWear this, honey.From: MommyNapangiti ako nang makita ang sulat. Talaga si Mommy, ha? Ang bilis akong tanggapin bilang asawa ng anak niya.Wala na akong sinayang na oras at dumiretso na ako sa banyo para maligo.Ahhhh, ang sarap ng tubig.Habang sinasabon ang katawan, napatingin ako sa lagayan ng shampoo at sabon. Napangiti ako nang makita ang panglal

Chapter 290 Jayson POV Four Years Later “Mom, good morning!” sabay tawag ng tatlong taong gulang na kambal naming sina Emerson at Esmerald habang masiglang tumatakbo papunta kay Janeth. “Good morning, babies!” Masayang sinalubong ni Janeth ang dalawa at hinalikan sa pisngi. “Good morning din, Hubby…” malambing niyang bati sa akin. “Good morning too, Wife…” sagot ko naman, sabay halik sa kanyang labi. “Ewww! Nakakadiri ka, Dad! Hindi pa nga nagbabrush si Mommy ng teeth,” reklamo ni Eme habang patawa-tawang sumampa sa kama at tumatalon-talon pa. “Careful, Eme, baka madaganan mo ang tummy ni Mommy…” paalala ni Emer sa kapatid niya. “Ups… sorry, Kuya! Halika na, Mommy, let’s eat na! I’m so hungry na…” “Let’s go, Wife…” Akmang tatayo na ito nang bigla itong napangiwi sa sakit na naramdaman niya sa kanyang tiyan. “Hubby, parang manganganak na ata ako… Ahhh! Ang sakit!” Napamura ako sa gulat. “F**k! Emer, tawagin mo ang driver! Kunin mo ang cellphone ko at tawagan si Daddylo mo