All Chapters of The Billionaire's Contract Bride: Chapter 151 - Chapter 160

“He’s finally waking up,” anang pamilyar na tinig mula sa kung saan.Unti-unting iniungap ni Jace ang kanyang mga mata at ang unang nabungaran ng binata ay ang mukha ng kaibigang si Xander.“J-Jace, how are you feeling?” anang doktor, in-adjust ang flow ng suero na nakakabit sa kamay ng kaibigan.Agad na nalukot ang mukha ni Jace nang maramdaman ang pananakit ng kanyang ulo. Naguguluhan din siya kung bakit siya nasa ospital. “W-why am I here? A-anong nangyari?” anang binata sa paos na tinig.Marahang umiling si Xander. “Wala ka bang naaalala talaga sa mga nangyari?’Kumurap-kurap si Jace, pilit na inalala ang mga nangyari subalit. “W-wala. Wala akong maalala.”Nagbuga ng marahang hininga ang doktor, napapisil sa pagitan ng kanyang mga mata. “Isinugod ka rito nina Manang Lagring at Manong Sebio kagabi, Jace. You were all muddy and reeking of alcohol. Akala ko naulit na naman ang—“ Hindi itinuloy ng doktor ang nais sabihin, muling umiling. “I warned you, Jace. One more brush with deat

Pababa si Lara sa hagdan ng resthouse nang marinig ang halakhak ni Cami mula sa lanai. Nang tignan niya, naroon ang anak kasama sina Beth at Coco.Coco was drawing something funny on a piece of paper na labis na ikinakatuwa ni Cami na noon ay kasalukuyan namang bine-braid ni Beth ang buhok.Sa nakalipas na ilang araw, the trio had been inseperable. Marahil, hindi ulit binabagabag ng mga panaginip nito si Coco. At mula nang panay-panay ang punta nito sa dalampasigan, nagiging maayos na rin ang mood nito.Malaking tulong din na madalas nitong nakakausap si Beth. Hindi kasi nagkakalayo ang edad ng dalawa kaya marami silang pwedeng pag-usapan. At pabor kay Lara ang pagbabagong iyon. Mas kampante rin siya na hindi lang laging katulong ang kasama ng anak, mas mabuti pa rin na may kasama itong kaanak na tumitingin dito.Hindi naglaon nag-angat ng tingin si Coco mula sa pagdo-drawing ng binata sa papel. “Ate nandiyan ka pala,” anang binata, sandaling namilog ang mata.“Mommy!” sabi naman ni

Hindi mapakali si Lara habang hinihintay ang resulta ng labtest ng kaibigan na si Erin. Pinilit niya itong magpa-check up na upang malaman ang totoong kalagyaan nito. Noong una, panay ang tanggi nito. Erin was insisting that she would just sleep on it, that she was just probably overworked and the nausea was her body's way of telling her to slow dow. Subalit nang muli itong magsuka kahit wala ulit maisuka, si Lara na ang nagdesisyon na dalhin ito sa ospital. Lara is extremely worried for her friend. Wala na kasi itong kasama sa Pilipinas sa ng close relatives nito. Ang kakaisa-isa nitong kapatid ay naninirahan na sa Australia, naroon na rin ang ama ng kaibigan. Erin has been living alone for years. At hindi na magtataka ang dalaga na marahil, ilang beses nang nangyari iyon sa nakalipas na mga taon tuwing nagkakasakit ang kaibigan. And somehow, Lara felt bad just thinking about it. Four years ago, noong hindi pa niya alam ang tunay niyang pagkatao, Eri did everything she could in he

"W-we had t-twins, J-Jace," umpisa ni Lara sa garalgal na tinig. Kasalukuyan silang nakaupo na dalawa sa sofa ng hospital suite ni Cami. The gap between them spoke of many things, especially the years that they had spent together a part. Maraming nagbago sa kanilang dalawa. They both have led different lives for the past four years and yet, they’re fate are still tangled together through the only one reason that still connects them, their daughter Cameron Kristine."Nang sabihin ko sa 'yo na naiwala ko ang anak natin, I-I was talking about Cami's twin, Jace." Marahang nagpunas ng luha ang dalaga, humikbi. "I-I miscarried just a few days after we arrived in Washington. I was so lonely. I was in a lot of pain. My wind was filled with so many questions. I just regained my memory. I was still reeling from the thought na… n-na si Via na ulit ang pumalit sa pwesto ko sa buhay mo. My heart was full of hurt. And then... one day, I bled and... I-I lost our b-baby." Humagulgol na si Lara tulu

Jace has always been an eloquent speaker. He had learned how to command his employees at a very young age. Lumaki rin siyang sanay na humarap sa mga tao. During his career as CEO, he just knew the right words to say at the right time. People loved him for that. He was convincing and confident. Luck was on his side because of that.At kahit na matagal na siyang wala sa kumpanya, he still practices his eloquene sa mga kliyente nila sa farm-- both local and foreign nationals.Sa madaling sabi, hindi nawawalan ng maaring sabihin si Jace. He was trained to speak even during difficult moments.Subalit sa oras na iyon, habang nakatingin sa kanya si Cami at hinihintay ang kanyang sagot sa tanong nito, natagpuan ni Jace na wala siyang maapuhap na salita na dapat niyang isagot sa anak. Words deserted him.Suddenly, Cami’s question rendered him speechless as if it was the hardest question he had ever presented with in his whole life. It took a couple of sharp breaths before he was finally able