All Chapters of A Love Reclaimed: Fated To Love You: Chapter 321 - Chapter 330

Hindi alam ni Rhian na may ganoong kalaking epekto sa mga bata ang kanyang pagkakasakit. Bumuntong-hininga siya. Marahil ay dahil alam ng kanyang mga anak na wala silang aasahan na iba kundi sila-sila lamang. Nang mabuntis siya hanggang sa manganak ay wala siyang katuwang, hanggang sa lumaki ang mga ito. Kaya marahil ay labis ang pag-aalala ng mga ito dahil kapag hindi lang sa mahal siya ng mga anak niya, kundi dahil walang ibang po-protekta sa kanila nang mabuti. Siya ang hero, nanay at tatay sa kanilang paningin. “Mommy, hindi ka naman po nagkakasakit noon… nag-aalala na po kami. Kaya please makinig ka sa amin, okay?” Sabi ni Zian. Hindi mapigilan ni Rhian ang ngiti na sumilay sa kanyang labi. Nang marinig ito ay lumapit siya sa mga anak at hinaplos ang kanilang mga ulo. “Salamat sa inyong pag-aalala, mga anak. Dahil natatakot kayo na baka magkasakit ako, mananatili na lang ako sa taas at magmamasid habang nagsu-swimming kayo. Hindi ako bababa sa tubig, promise.” Nagtingina

Nagtanghalian ang mga bata pagkatapos nilang mag-swimming ng halos dalawang oras. Sa daan habang lulan ng kanilang sasakyan, hindi pa rin mawala sa isip ni Rhian ang mga salitang sinabi ni Rio kanina sa harap ng lalaki. Tinitigan ni Rhian ang mga bata sa rearview mirror ng sasakyan ng matagal, at hindi nakayanan, nagtanong siya, "Rio, bakit mo sinabi kanina na si tito Zack ang daddy mo?" Kanina, natakot siyang maka-apekto sa mood ng mga bata kaya hindi siya nagtanong, pero ngayon hindi na niya kayang pigilin ang sarili. Kailangan niya ng sagot. Mas mabuti nang magtanong siya para hindi na siya masiraan ng ulo sa kakaisip. Ngumiti si Rio bago sumagot sa kanya, “Kasi po mayaman si tito Zack. Pumili po ako ng mayaman na daddy para matakot siya!” Hindi kumbinsido si Rhian, hindi siya nagsalita at tumitig lang sa kanyang anak. Hindi siya sigurado kung ang anak ba ay nagsasabi ng totoo sa kanya. Ang ngiti kasi nito ay nagpapa-cute. “Saka po, mommy… anytime po ay pwedeng tawagan si

Sa ospital, nakatanggap si Marga ng tawag mula sa kanyang mga tauhan. "Ma’am, nakita namin si Rhian na nagmamaneho patungong ospital." Tiningnan ni Marga ang lalaki na nakaupo sa labas at tahimik na tinanong, "Anong ospital?" Sumagot ang kasamahan, "Sa Medical Ph Hospital ho." Ang Medical Ph Hospital ay ang pinakamagandang pribadong ospital sa San Isidro at nasa hospital ring ito si Marga. Nang marinig na pupunta si Rhian, kumislap ang mata ni Marga, "Gaano katagal bago makarating ang babaeng yan?” "Mga limang minuto ho,” Tumango si Marga, "Sige, sundan mo siya, at tawagan mo ako kapag dumating siya sa entrance ng ospital." Tumango ang tauhan at sumang-ayon sa utos ng amo niya. Pagkatapos ibaba ang cellphone, inilagay ni Marga ang cellphone sa gilid at tiningnan si Zack sa pintuan. Nang makita niyang hindi siya napansin ng lalaki, tiningnan niya ang baso ng tubig sa mesa, tumayo, at inabot ito. Si Zack ay abala sa pag-check ng email ng kumpanya sa kanyang cellphone at hin

Hindi nakaligtas sa mata ni Rhian ang pagkakadikit ng dalawa, kaya’t hinila ang dalawang bata at nilagay sa likod niya. Ngumiti siya kay Marga ng peke, "Maliit lang na problema." Pagkatapos sabihin ito, mabilis niyang tinignan si Zack ng walang pakialam at nagsabi, "Mukhang abala kayong dalawa, kaya hindi ko na kayo istorbohin. Aalis na kami,” Hindi na hinintay ang sagot ng dalawa, hinila ni Rhian ang mga bata at sinadyang magtangkang umiwas sa kanilang paningin. Pagkatapos ng ilang hakbang, narinig nila ang boses ni Zack mula sa likod. "Masama ba ang pakiramdam nila Rio at Zian?" Tinutok ni Zack ang tingin sa dalawang bata, nakita ang maputlang mukha ni Zian at ang maliit na kamay nitong palaging nakapatong sa tiyan, kaya’t dumaan ang pag-aalala sa kanyang mga mata. Agad na lumingon ang bata, ang mukha’y maputla at nagsalita nang galit, "Masakit lang po ang tiyan ko. Wag niyo na kaming alalahanin, pumunta at umalis nalang po kayo ng aleng kasama mo at magpunta na sa doktor!”

Sa klinika, dinala ni Rhian si Zian upang magpatingin at pagkatapos ay maayos na tinalakay ang kalagayan ng anak sa doktor. Medyo nagulat ang doktor at pagkatapos ng ilang sandali, ngumiti ito at nagtanong, "Ikinagagalak kong malaman, saang ospital ka na nagtatrabaho? Magkakaroon ng hiring at kukuha ng mga doktor ang ospital namin sa mga recommendations ng ibang mga hospital. Baka naman nais ninyong magtrabaho sa aming ospital?" Nakangitonh tinanggihan ito ni Rhian, "Sa ngayon po ay hindi ako nagta-trabaho sa ospital, mas pinagtutuunan ko ang pinapasukan kong institute sa ngayon. Hindi ko na kakayanin kung magdadagdag pa ako ng trabaho,” Nanghihinayang na tumango ito, “Gano’n ba. Sayang naman kung gano’n. Bweno, kung sakali na magbago ang isip mo ay kontakin mo lang ako, o kahit sino sa mga doktor dito. Tiyak akong makakapasok ka.” Nang kumunot ang noo ni Rhian ay nagpaliwanag ito, “Nabanggit ka sa amin ni Doktof Sanchez noon. Siya mismo ang nagsabi na mahusay ka, kaya naman nani