All Chapters of กามเทพคุกคามรัก: Chapter 51 - Chapter 60

หลังได้คำมั่นสัญญาจากดีแลน แต่ละคนที่รุมซักถาม เลยหมดความสนใจ พวกเขาลืมสไบนางไปเสียสิ้น ลืมไปเลยว่าหล่อนเป็นตัวจุดกระแสข่าวคาวของหล่อนกับดีแลนเป็นคนแรก          แต่ข่าวที่สไบนางจงใจให้เกิด ก็ยังมีมือดีปล่อยลงมาในสื่อโซเซียลจนได้ ดังนั้นจึงไม่แปลกที่ทั้งเจนจิราและอบเชยจะได้เห็นภาพหลุดที่สไบนางจงใจ...ถึงดีแลนจะมั่นใจว่าเขาชัดเจนพอ แต่น้ำหยดลงหินทุกวันหินยังกร่อนได้ นับประสาอะไรกับใจคน ที่เป็นแค่เพียงก้อนเนื้อ ไม่หวั่นไหวบางเลยงั้นเหรอ?          อบเชยมองภาพหลุดที่ใครบางคนปล่อยว่อนในโลกอินเทอร์เน็ต แววตาเธอสลดลง แม้พยายามอำพรางไว้ แต่ก็ยังเก็บอาการซึมเซาไว้ไม่หมด          ภาพที่แสดงถึงความสนิทสนมของหญิงชายที่ไม่ได้เป็นญาติพี่ น้อง ความสนิทสนมนั่นเกินเลยกว่าคนรู้จักแน่นอน ดูจากแววตาแล้ว ทั้งสองคนคงกำลังพัฒนาความสัมพันธ์ ในอนาคตคงไม่แคล้วเป็นคู่ขวัญที่ใครๆ ก็กล่าวถึง เมื่อเหมาะสมทั้งรูปสมบัติ และคุณสมบัติ ดีแลนเป็นนักธุรกิจที่กำลังร

“ไง หน้ามุ่ยเชียว มีอะไรให้คิดเหรอวะ?” ณรงค์เอ่ยถาม หลังเพื่อนสนิทนั่งเงียบอยู่หลายนาที          ดีแลนถอนใจแรงๆ เขาไหวไหล่ ฉวยแก้วบรั่นดีขึ้นมาดื่ม “นิดหน่อยว่ะ กำลังปวดหัวกับผู้หญิงเก่าๆ ในอดีต” ดีแลนไม่ได้พาดพิงถึงสไบนาง แต่ณรงค์ก็ยังรู้ สองหนุ่มเรียนด้วยกัน เรื่องส่วนตัวของดีแลน ณรงค์อยู่ในเหตุการณ์ด้วยตลอด          “ผมแน่ใจนะ ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ทำให้คุณปวดหัวหรอก หล่อนแค่กำลังหาที่เกาะ”          ถึงจะเป็นแค่เจ้าของสกายฮอลล์ ผับขนาดกลาง แต่เรื่องราวในสังคม ณรงค์แน่ใจตนเองมีสายข่าวที่แม่นยำพอตัว          “หือ...” ชายหนุ่มเลิกหัวคิ้วขึ้นสูง เขาเริ่มสนใจคำพูดของเพื่อนนิดๆ “เล่ามาเลยไอ้รง สไบนางขาดสภาพคล่องทางการเงินหรือไงหล่อนถึงได้รีบเร่ขายของเก่านัก”      &nbs

เขาจัดการปิดข่าวทัน ก่อนที่ชื่อเสียงของเขาจะเสียหาย เพราะคนไม่จำหรอกว่าเขาผิดจริงหรือเปล่า คนส่วนใหญ่จะจำ แค่...วันที่ข่าวฉาวๆ นี่ดังเปรี้ยงต่อหน้าสื่อ          ดีแลนเดินออกมาจากห้องสอบปากคำ เขาไม่คิดว่าจะได้เจอสไบนาง          แต่เมื่อออกมาพ้นห้องนั้นแล้ว เขาจึงเห็นว่า ผู้หญิงคนนั้นถูกคุมตัวมา สภาพของหล่อนทรุมโทรมแทบดูไม่ได้          ผู้หญิงที่เนี๊ยบตั้งแต่เส้นผมจนถึงปลายเท้า วันนี้กลับดูไม่ได้เลย สีหน้าหล่อนหมองคล้ำ ขอบตาดำและลึกโบ๋ ผมยุ่งไม่เป็นทรง ท่าทางหล่อนคงคิดหนัก แต่มันก็สมควรแล้วหล่ะ สไบนางคิดสั้นไป หล่อนเอาดีทางการทำงาน หล่อนคงไม่เผชิญชะตากรรมแบบนี้หรอก          คงเพราะดีแลนจ้องหล่อนนานเกินไป สไบนางเลยรู้สึกถึงการมอง          หล่อนเงยหน้าขึ้น ก่อนดิ้นรนอย่างบ้าคลั่ง พร้อมกับเสียงแหบๆ ที่ร้องเรียกชายหนุ่ม&

“ไม่เป็นไรค่ะ ไม่ต้องบอกเชยก็ได้ เชยจะกลับบ้านค่ะ เชยวางสายนะคะ” อบเชยพยายามปรับน้ำเสียงให้กลับมาเหมือนเดิม ในเมื่อมันเป็นความต้องการของดีแลน เธอขวางเขาโดยใช้สิทธิ์อะไรล่ะ?          “เดี๋ยวเชย!...รออยู่ตรงนั้นแหละเดี๋ยวฉันแวะไปรับ”          ถึงแม้จะไม่ได้เห็นหน้า แต่ดีแลนพอเดาออก เสียงนิ่งๆ เย็นๆ แบบนี้ คนตัวเล็กนั่น ต้องคิดมากอีกแน่ๆ          ให้เลือกระหว่างเพื่อนกับคนพิเศษ ดีแลนเลือกได้โดยไม่ลังเล มีเขาอยู่ทั้งคนอดัมเกาะแกะอบเชย คงเป็นได้โดนดีแน่          เกือบยี่สิบนาที หลังจากวางสายจากดีแลน รถยนต์หรูของชายหนุ่มก็แล่นมาจอดเทียบข้าง          ชายหนุ่มลดกระจกด้านข้างลง เมื่ออบเชยยังยืนเฉย หล่อนแสร้งทำเป็นไม่เห็นว่าเขามาถึงแล้ว          “เชย!

คำแรกดีแลนเป็นคนตอบ เสียงของเขาแข็งกร้าวและทรงอำนาจ          ส่วนคำที่สองอบเชยเป็นคนพูด น้ำเสียงเว้าวอน บวกกับแววตาน่าสงสาร จนคนกลางตัดสินใจไม่ถูก          “ผมกับคุณผู้หญิงคนนี้มีปัญหากันนิดหน่อยครับ”          ท่าทางสุภาพกับคำพูดเป็นผู้หลักผู้ใหญ่ ดูน่าเชื่อถือ ลุงคนขับรถรับจ้างจึงตัดสินใจที่จะเปิดทางให้ เสียงสตาร์ทรถทำให้อบเชยใจไม่ดี ตอนนี้เธอคงต้องช่วยเหลือตัวเองไปพลางๆ ก่อน ดูท่าแล้วดีแลนคงกำลังโกรธ แต่...คนที่ควรโกรธน่าจะเป็นเธอมากกว่า เขากำลังจะมีความสุขกับแก๊งสาวสุดเอ็กซ์! ที่ยืนอวดสัดส่วนอยู่หน้าประตูบ้านกลุ่มนั้น แต่ละนางเหมือนคัดออกมาจากฟาร์มโคนม เมื่อแต่ละคนพกความอุดมสมบูรณ์มาแบบไม่บันยะบันยัง          อบเชยก้มมองเนินอกของตัวเอง ด้านหน้ากับด้านหลังแทบจะไม่ต่างกัน ดูมๆ ของเธอเป็นกระเปราะ หากเทียบกับหน้าอกหน้าใจภูเขาไฟของผู้หญิงเหล่านั้น &nbs