Semua Bab สัญญาสวาททาสรักซาตาน: Bab 11 - Bab 20

บทที่11.“คุณลูเซียสทำร้ายจิตใจคุณหนูโรสอีกแล้วนะคะ”นางกล่าวตำหนิคนที่เป็นทั้งเจ้านายและเป็นเสมือนบุตรชายเพราะนางเลี้ยงดูลูเซียสมาตั้งแต่เด็กๆ“สวัสดีครับป้านิ่ม”อาเธอร์กล่าวทักทายหญิงสูงวัยอย่างเคารพ นับว่าป้านิ่มเป็นผู้หญิงไทยคนเดียวที่เขาให้ความเคารพอย่างไร้อคติ“สวัสดีค่ะคุณอาร์ นี่พวกคุณสองคนยังไม่เลิกทะเลาะกันเหมือนเด็กๆ อีกหรือคะ สามสิบกว่าปีกันแล้วนะคะ ไม่ใช่เด็กๆ อายุสิบสาม อย่าให้ป้ารู้อีกเชียวว่าทะเลาะกันเรื่องไร้สาระเหมือนเดิมอีก” ป้านิ่มคาดโทษ “ครับป้านิ่ม” สองหนุ่มรับคำพร้อมกัน ลูเซียสเข้ามาโอบบ่าของอาเธอร์เหมือนจะยืนยันคำสัญญา อาเธอร์เองก็โอบตอบเช่นกันแต่มือที่ไขว่หลังอยู่ของทั้งสองกำลังซัดกันนัวเนีย ผู้สูงวัยก็ได้แต่ส่ายหน้าอย่างระอา กับความร้ายกาจของเด็กชายอาเธอร์กับเด็กชายลูเซียส... พลอยไพลินกับรสิตาคุยกันอย่างออกรสเมื่อได้ทำความรู้จักกันแล้ว รสิตารู้สึกถูกชะตากับพี่สาวคนนี้มากๆ แล้วขอเรียกพลอยไพลินว่า พี่ลิลลี่ และยังแอบคาดหวังว่าพลอยไพลินจะรักษาใจด้านชาของพี่ชายได้ สองสาวหย่อนขาลงไปในสระว่ายน้ำใสแจ๋วแกว่งเล่นไปมาอย่างปลอดโปร่งมากขึ้น“น้องโรสดีใจนะคะที่พี่ลิลลี

ตอนที่13.รสิตาสวมเสื้อนอนซึ่งเป็นเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งของลูเซียสที่เธอแอบขโมยมาใส่นอนเพราะให้มันเสมือนตัวแทนของชายหนุ่มที่ตนแอบรัก โดยไม่ได้สวมอะไรภายใต้เสื้อตัวใหญ่นอกจากกางเกงชั้นในตัวบาง เพื่อความสบายตัวเวลานอน รสิตาหัวเราะอย่างมีความสุขแล้วล้มตัวลงนอน หลังจากที่ล้างหน้าแปรงฟันเสร็จเรียบร้อยแล้ว โดยไม่ทันได้สังเกตว่าในขณะที่เธอเข้าห้องน้ำท่ามกลางแสงสลัวๆ ภายในห้องที่เปิดเพียงไฟหัวเตียงดวงเดียวนั้น ได้มีแขกไม่ได้รับเชิญยืนหน้าเข้มอยู่ข้างๆ ตู้เสื้อผ้าหลังใหญ่“ว้ายยย... อุ้บส์...”รสิตากรีดร้องอย่างตกใจเมื่อจู่ๆ ก็มีใครสักคนมากระชากเธอขึ้นจากเตียง พร้อมกับวงแขนแกร่งตวัดรัดรอบเอวบาง ดวงตากลมโตที่เบิกกว้างค่อยๆ หลับลงอย่างโล่ง อกเมื่อเห็นหน้าเจ้าของมือปริศนา“ตกใจหรือดีใจกันแน่ที่พี่เข้ามาหาในห้อง นี่คือแผนหลอกล่อให้พี่เข้ามาหารึเปล่าน้องโรส”“อ้ายยย พี่ลูซบ้ามากล่าวหาน้องโรสแบบนี้ได้ไง ใครเขาจะไปยั่วพี่กัน บ้าไปแล้ว” สาวน้อยกรีดเสียงใส่เขา เมื่อลูเซียสละมือหนาออกจากริมฝีปากอวบอิ่มของเธอ“หึ ก็เห็นปรกติยั่วให้พี่ตบะแตกไปไหนก็ตามต้อยๆ เหมือนลูกลิง แต่วันนี้มันแปลกๆ นี่นา ทำไมเราไม่เอานมกั

บทที่15. “อ๊า... โอว นิ่งๆ ไว้คนดี เดี๋ยวน้องโรสจะไม่เจ็บอีกต่อไป พี่สัญญา”ลูเซียสกัดฟันพูดเสียงหอบพร่าทั้งรู้สึกถึงการบีบรัดที่แน่นราวปลอกเหล็กของเนื้อนางจนแทบจะหายใจไม่ออก ซ้ำยังต้องมาปลอบใจเด็กน้อยขี้แย ที่ตอนนี้นอนน้ำตาซึมอยู่ใต้ร่างแกร่งของเขา“ฮืออ พี่ลูซใจร้ายรังแกน้องโรส... น้องโรสเจ็บเอาออกไปได้มั้ยคะ”“ไม่จ้ะเด็กดี เชื่อพี่ลูซนะครับว่ามันจะผ่านไปด้วยดีแล้วน้องโรสจะขอให้พี่ลูซทำแบบนี้บ่อยๆ”ไม่วายที่เขาจะยิ้มล้อเลียน มือหนาลูบไล้กายสาวนุ่มมือแผ่วเบาราวปลอบโยน ก้มลงร่ายจุมพิตหลอกล่อให้สาวน้อยหลงเพริดไปกับเรียวลิ้นหนาที่เกี่ยวยกระกวัดหยอกเย้า ความเจ็บปวดเริ่มคลายลงไปแต่ความอึดอัดเข้ามาแทนที่ ทำให้รสิตตาขยับกายช้าๆ เพื่อให้ตนพ้นจากความอึดอัดที่ไม่เข้าใจ แต่การขยับส่ายจากเธอนั้นส่งผลให้ชายหนุ่มถึงกับกัดกรามกรอด พยายามอย่างยิ่งที่จะนุ่มนวลที่สุดกับครั้งแรกของเธอ แต่สุดท้ายก็ทานทนแรงเสียดส่ายของเธอไม่ไหว ร่างแกร่งจึงขยับนำทางช้าๆ กระซิบสั่งให้สาวน้อยเคลื่อนไหวตามที่เ

บทที่ 17. ความหอมละมุนจางๆ จากกายสาว ความนุ่มเนียนของเนื้อนางและความใกล้ชิดที่ทำให้เขารู้ว่าพลอยไพลินไม่ได้บาง อย่างที่เห็นภายนอกนั้นก็ทำให้เลือดร้อนๆ ของเขาปะทุขึ้นมาอย่างง่ายดาย ยิ่งนึกถึงภาพเธอในชุดว่ายน้ำบิกินีเมื่อตอนบ่ายนี้ยิ่งทำให้เขาร้อนแทบระเบิดรู้สึกถึงความปวดร้าวที่วิ่งมาอัดแน่นอยู่ที่กึ่งกลางกายชาย พลอยไพลินให้เขารู้สึกแบบนี้ได้อย่างไรกัน และนี่มันก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอทำให้เขารู้สึกแบบนี้ด้วย บ้าจริงๆ ใบหน้าคมเข้มก้มต่ำลงมายังใบหน้าที่เงยขึ้นมองเขาอย่างตระหนกดวงตากลมโตไหวระริก แต่ไม่ใช่จากความหวาดกลัวแต่เพราะความหวั่นไหวในใจอีกต่อไป...“เอ่อ คุณอาร์คะ ปะ ปล่อยลินก็ได้ค่ะ ลินไม่เป็นไรแล้ว...”หญิงสาวบอกเสียงเบาแหบแห้ง ในใจก็เต้นระทึกจนรู้สึกเหนื่อยหอบ เรี่ยวแรงเหือดหายแขนขาอ่อนแรงจนไม่สามารถต้านทานอะไรจากเขาได้แค่จะพูดเธอยังรู้สึกเหมือนใช้พลังงานทั้งหมดที่มีในร่างกาย เพื่อพูดกับเขาและพอพูดแล้วแรงก็หมด...“เธอทำให้ฉันลำบากขนาดนี้เธอไม่คิดจะรับผิดชอบเลยเหรอ..” ชายหนุ่มกล่าวเสียงพ

บทที่19. “อื้มมม อะ คุณอาร์...”พลอยไพลินครางลึกกับความเสียวซ่านที่ก่อเกิดขึ้นมาใหม่ที่ดูเหมือนว่ามันจะมีมากขึ้นและรุนแรงมากกว่าที่เธอเคยรู้จักหรือได้สัมผัสมาก่อน ในขณะที่ความคับแน่นในโพรงดอกไม้สาว ก็บีบรัดจนชายหนุ่มต้องกัดกรามแน่น ความอึดอัดที่เต็มไปด้วยความซ่านใจ แต่ร่างหนาก็ไม่ได้ลดแรงกระแทกลง แต่ยิ่งโหมสะโพกสอบเข้าใส่ร่างงามอย่างเร่าร้อนรุนแรงมากขึ้น ตามอารมณ์ที่พุ่งทะยานสูงขึ้นๆ“โอ้วววว... ลิน ลิลลี่เธอกำลังจะฆ่าฉัน อา...”อาเธอร์ครางลึกในลำคอสะโพกสอบกระดกพลิ้วละเลงเพลงรักเร่าร้อน มือหนาบีบเฟ้นทรวงสาวอวบใหญ่เกินมืออย่างเมามัน นิ้วแกร่งสะกิดยอดทรวงสีหวาน เพื่อสร้างความเสียวกระสันให้เธอ ลิ้นร้อนก็ตวัดเลียดูดอมมันอย่างหิวโหย เขาสร้างความปั่นป่วนในกายสาวจนร้อนระอุเหมือนจะปริแตก พลอยไพลินครางระรัว แอ่นกายรับแรงรักของเขาอย่างหลงลืมตัว เธอต้องการให้ตัวเองหลุดจากอารมณ์วาบหวามแสนทรมานนี้เหลือเกิน...“อ๊ะ คุณอาร์ขา อ๊ะ ลินไม่ไหวแล้ว ร่างลินจะแตก ช่วยลิน ด้วย โอ้ววว...”