Semua Bab สัญญาสวาททาสรักซาตาน: Bab 31 - Bab 40

บทที่ 31. “อ๊า...” เสียงหวานครางกระเส่าอย่างยินดี เมื่อเขาดูดดึงยอดอกไว้ในปากแล้วดูดเบาๆ ลิ้นร้อนไล้ระรัวยอดอกทั้งทั้งสองข้างสลับกันอย่างเอร็ดอร่อย โดยมีมือน้อยคอยประคองเต้าอวบเสนอสนองอย่างลืมอาย ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะติดไฟง่ายดาย แค่เขาจูบเพียงเท่านี้ ก็กลายเป็นสาวแรงสูงเร่าร้อน ยินยอมไปกับเขาทุกที่และทุกท่า...“นี่ฉันเมาเหล้าหรือเมาเธอกันนะลิลลี่... หวานเหลือเกิน... อืม...”อาเธอร์ครางหนักๆ รู้สึกถึงความพร้อมพรั่งของหญิงสาวที่อยู่เหนือร่างแกร่งของตน... เขาจะต้องได้ฝากฝังแก่นกายที่ปวดหนึบในร่างสาวอ่อนนุ่มของเธอตอนนี้ ไม่อย่างนั้นเขาคงขาดใจตายแน่ๆ ชายหนุ่มคิดพลางรีบกระชากกระโปรงเข้าชุดกันลงมากองกันที่ข้อเท้าเรียว แล้วเกี่ยวกางเกงชั้นในตัวน้อยออกอย่างรวดเร็ว ความชุ่มชื้นของผกางามทำให้เขารีบรูดซิปกางเกงลำลองยี่ห้อดังออก แล้วปลดปล่อยความอลังการของตนออกมาสูดดมความหอมระรวยของดอกไม้ช่องาม“อื้อออ... คุณอาร์ โอ้วววว...” หญิงสาวครางอย่างรัญจวนเมื่อเขายกร่างเธอขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆ กดสะโพกม

ตอนที่33. ชายหนุ่มตัดสินใจทั้งตะโกนทั้งทุบประตูโครมๆ ร้องเรียกคนข้างในอย่างหัวเสีย และเป็นห่วง ไม่รู้ว่าคนตัวเล็กเป็นอะไรรึเปล่า แต่ก็ไร้เสียงตอบรับจากคนข้างใน คราวนี้ลูเซียสร้อนรน ด้วยความเป็นห่วงมากกว่าอย่างอื่น ในที่สุดเขาก็เดินไปหยิบอะไรที่แข็งๆ พอที่จะพังประตูมาทุบประตูสุดแรง จนมันเปิดออก ร่างสูงก็เดินเข้าไปในห้องน้ำอย่างเป็นห่วง เมื่อเห็นคนตัวเล็กนอนหลับตาพริ้มอยู่ในอ่างน้ำวน ที่มีควันลอยคละคลุ้งอยู่รอบๆ และร่างนั้นกำลังไถลลงไปในอ่างจนน้ำปริ่มถึงริมฝีปากบางจนน่ากลัวว่าหากเขามาช้ากว่าเธอคงจมน้ำแน่ๆ“น้องโรสตื่นนะ น้องโรส...” ชายหนุ่มเขย่าร่างบางเบาๆ สาวน้อยจึงขยับเปลือกตาเล็กน้อยอย่างเกียจคร้าน พลางปรือตามองเขางัวเงียๆ ลูเซียสจึงตัดสินใจพาเธอขึ้นจากน้ำแล้ว จัดการเช็ดเนื้อตัวเจ้าสาวขี้เซาจนสะอาด แล้วเอาเสื้อเชิ้ตของเขาที่เธอยึดไปเป็นเจ้าของมาสวมให้อย่างอ่อนโยน ไม่ได้รู้สึกยุ่งยากใจเหมือนที่เคยเป็น นั่นเป็นเพราะเขาเห็นเธออ่อนล้ามาทั้งวัน แค่เขาเข้าไปทันก่อนเธอจะจมน้ำในอ่างอาบน้ำก็นับว่าโชคดีแล้ว“เฮ้อออ...

ตอนที่ 35. “โอ้ยยย นังบ้านี่เมื่อไหร่มึงจะหลับจะนอนวะ หนวกหูโว้ย หากทนไม่ได้ก็เก็บข้าวของออกไป พวกกูจะนอน”เสียงของห้องข้างๆ ตะโกนออกมาอย่างรำคาญ เมื่อสองแม่ลูกไม่ยอมหลับไม่ยอมนอน ซ้ำยังกรีดร้องโวยวายเหมือนคนบ้า ซึ่งพวกเขาไม่อยากเชื่อเลยว่าสองคนนี้ คือแม่กับพี่สาวของพลอยไพลิน แตกต่างกันราวฟ้ากับเหว... นั่นคือสิ่งที่คนในบ้านคิด“ทำไมวะ กูจะร้องโวยวายมันก็เรื่องของกู พวกมึงจะหลับก็หลับไปสิ”ไม่วายที่แพรดาวจะร้องตอบกลับไปพร้อมกับเดินไปทุบผนังปังๆ อย่างไม่เกรงใจ“ดาวๆ พอแล้วลูก แม่ว่าเรานอนกันได้แล้วล่ะ เดี๋ยวเกิดมีใครไปฟ้องคุณอาร์ เราจะเดือดร้อนนะลูก”“ช่างมันสิแม่ ใครมันกล้าไปฟ้อง ดาวจะตบมันฟันร่าง หากดาวได้เป็นคุณผู้หญิงของที่นี่เมื่อไหร่ ดาวจะไล่ไอ้อีพวกนี้ออกให้หมดเลยคอยดู”แพรดาวตะคอกกลับอย่างถือดี และแสนจะมั่นใจโดยไม่ได้ดูสารรูปหรือความดีพร้อมของตนเลย ว่าเหมาะสมหรือคู่ควรแก่ตำแหน่งที่เธอหวังไว้หรือไม่... 

ตอนที่ 37. นางเดือนมองทุกคนที่เดินออกไปจากห้องครัวด้วยความอึดอัดขัดใจเล็กน้อย เกิดความรู้สึกต่ำต้อยอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แต่แทนที่จะคิดว่าตนเองนั้นทำตัวไม่เหมาะสม และเป็นที่น่ารังเกียจเพียงใด นางคิดแต่เพียงว่าจะต้องทำให้อาเธอร์สนใจแพรดาวให้ได้ แล้วคนพวกนี้จะได้สำนึกบ้างว่าใครเป็นใหญ่ในบ้าน ถึงตอนนั้นทุกคนคงก้มหัวให้นางเป็นแน่แท้...“คอยดูเถอะพวกแกจะต้องก้มหัวให้ฉัน พอถึงตอนนั้นฉันจะเฉดหัวพวกแกออกไปจากบ้านนี้ให้หมดทุกคนเลย...” นางเดือนวาดหวังในใจอย่างทะเยอทะยานไม่แพ้บุตรสาวคนโปรด... อาเธอร์เดินลงมาจากชั้นบนด้วยความสดชื่นขึ้นเมื่อเขาได้เชยชมร่างงาม และความน่ารักของพลอยไพลินก็ทำให้เขาดื่มด่ำกับความสุขสม อย่างไม่เคยได้รับมาก่อน เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าพลอยไพลินจะทำให้รู้สึกดีได้ขนาดนี้นายหลงเสน่ห์เธอแล้วใช่มั้ย... เสียงเล็กๆ ตะโกนถามในหัวไม่ ไม่มีทาง ถึงฉันจะมีความสุขกับการได้ครอบครองเธอ แต่ฉันก็ไม่ได้คิดจะยกย่องเธอออกหน้าออกตา เกิน

ตอนที่39. “สวัสดีค่ะ เอ่อ... ตอนนี้ท่านประธานไม่ว่างรับแขกค่ะ และวันนี้ไม่รับแขกทั้งวัน”เลขาหน้าห้องของอาเธอร์รีบเดินมาบอก และยืนขวางไม่ให้ คริสทิน่าเข้าไปในห้องทำงาน อันเป็นที่ส่วนตัวของเจ้านายได้“นี่เธอ ไม่รู้จักฉันรึไง... อ้อ พนักงานใหม่สินะ ไม่ยักรู้ว่ายายแก่อูม่าลาออกไปแล้ว...”คริสทิน่ามองใบหน้าหวานใสของเลขาสาวอย่างหมิ่นแคลนและนึกริษยา ในขณะที่ ชญานุช เลขาสาวของอาเธอร์ได้แต่มองหญิงสาวที่สวยหาที่ติไม่ได้ตรงหน้าอย่างเสียดาย ความงดงามที่เจ้าหล่อนมี แต่เมื่อพูดออกมาคำพูดกลับไม่สวยเหมือนหน้าตาเลยสักนิด ผู้หญิงคนนี้มีสิทธิ์อะไรที่มาว่ามารดาของเธอแบบนี้ เลขาสาวเริ่มเลือดขึ้นหน้าบ้าง“อ้อ พอดีว่าดิฉันแก่แล้วน่ะค่ะคุณคริสทิน่า มาร์ติน ดิฉันเลยวางมือค่ะ... แหม เพื่อนเก่าของท่านประทานอุตส่าห์มาเยี่ยมมีธุระอะไรมิทราบคะ ฝากดิฉันไว้ได้นะคะ และต้องขอโทษแทนลูกสาวของดิฉันด้วย บังเอิญว่าน้องนุช เพิ่งเรียนจบแล้วท่านประธานเอ็นดู ให้มาฝึกงานเลขาของท่านน่ะค่ะ เลยอา