Tous les chapitres de : Chapitre 111 - Chapitre 120

Love Amidst the Danger AriaMahigit isang linggo nang walang tawag sa amin si Zaprine. Alam ko naman na busy ito. Pero sana kahit tawag o di kaya ay message na lang. Dahil kinukulit ako ng kambal kung bakit hindi tumawag ang Daddy nila. Nakasimangot na naman silang nagising. Bad mood na naman sila. Dahil walang Daddy na naglalambing sa kanila kada paggising nila sa umaga. Walang magbubuhat para samahan na magtungo sa banyo para maghilamos at mumog. Walang magluluto ng favorite nilang pagkain sa umaga. Walang kakulitan at walang nagbabasa ng books for them sa gabi."Mommy!" iyak na naman ni Zamia pagkagising niya. Parang balik ulit kami sa dati na tatlo lang kami. Pero iba na ngayon dahil alam na nilang may Daddy sila at nakakasama na nila. Naninibago na naman sila dahil sanay na silang kasama ang ama nila."I want Daddy," ungot rin na saad ni Zaria. Malalim akong napabuntong-hininga sabay yakap ko na sa dalawa. Hindi ko pinansin ang pag-iyak nila. Inakay ko na sila sa banyo para m

Love Amidst the Danger Aria Pawisan na ang noo ko sa ginagawa ko. Natanggal ko na ang lahat ng bala na bumaon sa katawan ni Zaprine. Ang isa ay malapit sa dibdib, sa may bandang tiyan, sa balikat, at hita nito. "May extra blood pa bang nakaimbak dito? We blood asap! Kailangan siyang masalinan ng dugo sa lalong madaling panahon," malakas kong sigaw. Kinalma ko ang sarili ko. 'Pokus Aria, pokus!' pagpapatatag ko sa sarili ko. Pinigilan kong maiyak dahil hindi ako makapukos kapag mas pinairal ko ang emosyon ko. "Blood type Doc?" tanong ng kasama ko dito. "Blood type B-positive. Ask his family, kung sino sa kanila ang may blood B-positive. I need blood as soon as possible!" taranta kong sabi. "Copy!" Tapos ko na siyang operahan pero kailangan niyang masalinan ng dugo dahil maraming dugo ang nawala sa kanya. Lalo na sa ulo niya na nagkaroon rin ng sugat. Kailangan pa namin siyang gawan ng iba't ibang test, para makasiguro ang kaligtasan niya. Dalawa ang doctor na kasa

Love Amidst the Danger Aria Inakay ko si Axeros sa labas ng kwarto ko. Para hindi kami marinig ng mga anak ko. "Sino ang nagbigay ng larawan na iyon sa media para ibalita sa madla ang nangyari kay Zaprine? Ni-record mo ba ang balita? Napanood mo ba?" sunod-sunod kong tanong sa kanya. "I have no idea, Ate. Tumawag ako agad kay Kuya Lucas nang napanood ko ang balita. Galit na galit siya sa nalaman dahil wala daw silang consent na kuhanan ng picture si Zaprine at ipublish sa media ang nangyari sa kanya," sagot naman nito agad. "Kahit kailan talaga ang hospital ni Lolo hindi sila sumusunod sa protocol! Lalo na ang mga pinsan mong nagmamagaling at magagaling magpasipsîp kay Lolo!" galit kong sambit. "Mag-imbestiga ako sa hospital, Ate. Marami naman akong kakilala doon. Baka may makasagot sa tanong ko, at makakuha ako ng impormasyon," "Damn them! Hindi ko pa rin makakalimutan na hindi sila nag-effort na gamutin si Zaprine. Kung hindi tayo agad nakarating sa hospital sure akong pin

Love Amidst the Danger Aria Maghapon kami dito kasama namin si Lolo Francisco at Kuya Lucas. Sumaglit lang si Tito Cardo kanina para makisabay sa amin sa tanghalian, bago bumalik ulit sa opisina nito dahil marami raw itong tatapusin pa na trabaho. "Tito ko buhat mo kami gusto namin tabi sa bed si Daddy, para ramdam niya na didito po kami na ma-pretty po niyang mga baby," sabay taas ng mga kamay ni Zaria. Gumaya rin si Zamia. Ngumiti ako sa kanila ng tumingin sila sa akin sabay tango ko. "Come here, mga baby," sabi naman agad ni Kuya Lucas. "Careful okay," sabi pa nito. "Okay po." "Thank you po Tito namin," sabay pa na pasasalamat ng mga bata. Ginulo lang nito ang mga buhok ng kambal. Imbes mainis sila ay napahagikhik na lang at inayos ang buhok na ginulo ng Tito nila. "Daddy ko, kumusta ka na po ha? Ririnig mo po ako? Hindi po ikaw papagod kahiga? Hindi mo kami namimiss po ah?" rinig ko na kausap ni Zamia ang Daddy nila. Hinahaplos pa nila ang mukha ng ama nila. "Gising na

Love Amidst the Danger AriaSi Zaprine palagi ang una kung binibisita pagkapasok ko sa trabaho sa hospital. Panalangin ko lang na sana gising na siya. Ayos lang kung may mild amnesia ito ang mahalaga ay sana magising na siya. Pagpasok ko pa lang sa loob ay nakarinig na ako ng mga nagsasalita. Pero dahil curious ako at gabi lang naman nagbabantay ang ina ni Zaprine ay hindi pa rin ako nag-alinlangan na pumasok sa loob. Baka may ibang bisita si Zaprine o kaya ay gising na ito at nagwawala.Pagpasok ko sa loob ay kita ko si Greene na hinahalikan si Zaprine. Tangina niya! "Greene!" malakas kong sigaw sa kanya. Dali-dali akong lumapit sa kama ni Zaprine. "Anong ginagawa mo kay Zaprine, huh?" galit kong sambit. Agad akong lumapit sa kanya sabay hila at tinulak ko palayo sa kama. "Aray!" sigaw naman ni Greene. Hindi ko siya pinansin at nakatuon lang ang paningin ko kay Zaprine."Who are you?" ayon ang tanong ni Zaprine sa akin. Nakakunot noo ito habang kinikilala na naman niya ako. "Ako