All Chapters of ลวงรักซาตานร้าย: Chapter 31 - Chapter 40

 ตอนที่31.  แล้วมารตีก็ได้พูดคุยกับเจมส์เรื่องของดามพ์เพื่อความมั่นใจว่าดามพ์หย่าขาดจากมีเรียแล้วจริงๆ และนอกจากเรื่องที่ดามพ์หย่าแล้วมารตียังได้รับรู้บางอย่างจากเจมส์ที่เธอไม่คิดว่ามันจะจริง...“ผมไม่ได้คาดหวังว่าคุณจะเชื่อเรื่องที่ผมพูดไป แต่คุณเป็นคนฉลาดและผมเชื่อว่าคุณสามารถเข้าใจจากสิ่งที่เห็นได้ว่าผมไม่ได้โกหกและไม่ได้หลอกคุณเพียงเพราะอยากให้พี่ดามพ์สมหวัง”“แต่คุณก็เคยทำแบบนั้นช่วยเจ้านายคุณหลอกเพื่อนฉัน”“นั่นล่ะผมจึงพยายามไถ่โทษด้วยการช่วยเหลือพวกเขาอยู่ห่างๆ อย่างที่เล่าให้คุณฟังไป” มารตีคิดตามคำพูดของเจมส์ก็พบว่าสิ่งที่เจมส์พูดนั้นมันตรงกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับนาริน หลังจากที่แม่ของนารินตายนารินลำบากมากและต้องทำงานรับจ้างหลายงานทั้งแปลเอกสาร ทั้งรับจ้างทำงานเป็นแม่บ้านสำรองให้กับห้องพักหรือร้านอาหารที่ต้องการพนักงานเสริม จนเมื่อโรงแรมนี้ถูกขายกิจการให้เลอเวนส์กรู๊ปนารินก็ได้มาทำงานที่นี่และเพียงไม่กี่เดือนก็ได้เลื่อนขั้นเลื่อนตำแหน่งและเงินเดือน มารตีจำไ

 ตอนที่33.  วันแรกที่นารินอนุญาตให้คุณดรุณีเข้ามาพบหลานๆ ได้ ยายแววก็จัดการต้อนรับคุณดรุณีด้วยงานใหญ่เลยทีเดียว ยายแววให้คุณดรุณีเพื่อนเก่าสาวไฮโซล้างห้องน้ำและถูบ้านล้างจานและซักผ้าด้วยมือซึ่งแน่นอนว่าเป็นสิ่งที่คุณดรุณีไม่เคยได้ลงมือทำเอง เมื่อเห็นท่าทางเก้ๆ กังๆ ของคุณดรุณีแล้วยายแววก็แอบไปขบขันอยู่คนเดียว และยังสะใจด้วยที่สามารถเอาคืนแทนนารินได้ คนร้ายกาจเห็นคนอื่นไม่มีค่ามาตลอดอย่างคุณดรุณีก็ต้องเจอแบบนี้บ้าง แต่หลังจากที่ล้างห้องน้ำแล้วนางก็ให้เด็กๆ มาพบกับคุณดรุณีซึ่งเมื่อเห็นความปลาบปลื้มดีใจของย่าหลานที่ได้พบกันแล้วยายแววก็พลอยรู้สึกดีไปด้วย แต่ครั้นจะยกโทษให้ง่ายๆ มันก็จะง่ายไป มันต้องมีการแลกเปลี่ยนกันให้สาสมกับสิ่งที่ทั้งคุณดรุณีและดามพ์เคยทำไว้กับนาริน...“เอาล่ะวันนี้วันพระฉันจะให้พวกเธอเข้าบ้านไปหาเด็กๆ ได้ โดยไม่ต้องทำงานเหมือนทุกๆ วัน พอหมดเวลาแล้วก็กลับบ้านไปไม่ต้องมาทำพิรี้พิไร รู้ไหมว่าชาวบ้านเขานินทาฉันกับรินไปเท่าไหร่แล้วกับการกระทำของพวกเธอเนี่ย”“ฉันไม่ได้ต้องการให้มันเป็นแบบนั้น

 ตอนที่35. “แน่นอนเธอไม่รู้จักผู้หญิงชั้นต่ำอย่างฉันหรอก แต่ฉันมีภาพเริงสวาทของผู้หญิงชั้นสูงอย่างเธอทั้งภาพนิ่งและภาพเคลื่อนไหว พร้อมด้วยอะไรเด็ดๆ หลายอย่าง..” มีเรียหน้าเสียมองเธออย่างคาดไม่ถึง นภาลัยยิ้มบางๆ พลางส่งสมาร์ตโฟนเครื่องหรูของตนให้มีเรียดูภาพฉากรักอันเร่าร้อนของตนเองกับชายอีกสี่คนทั้งไทยและต่างชาติ“ก็ไม่รู้มาก่อนเลยนะว่า เป็นผู้หญิงชั้นสูงต้องเอากันทีละหลายๆ คน ขนาดผู้หญิงชั้นต่ำอย่างฉันยังไม่กล้าเอาเลย” นภาลัยยิ้มเยาะ มีเรียทำท่าจะปาโทรศัพท์ทิ้งนภาลัยจึงจุ๊ปากเบาๆ พร้อมทั้งส่ายหน้าช้าๆ“จุ๊ๆ แหมๆ ถึงจะทำลายมันทิ้งไป แต่ไฟล์รูปพวกนี้ก็พร้อมส่งให้นักข่าวทุกสำนักในประเทศไทย รวมไปถึงเว็บโป๊ต่างๆ อีกด้วย ทีนี้ผู้หญิงชั้นสูงอย่างเธอคงจะดังระเบิดระเบ้อไปเลย...”“เธอต้องการอะไร..” มีเรียกัดฟันพูดออกมาด้วยใบหน้าแดงก่ำ“ฉันก็แค่ต้องการให้เธอทำอะไรให้บางอย่าง ที่เราต่างก็จะได้ผลประโยชน์เท่าๆ กัน” นภาลัยยิ้มร้ายกาจ มีเรียหรี่ตามองหญิงสาวตรงหน้าอย่างชิงชัง..

 ตอนที่37. นารินจูบตอบเขาอย่างเร่าร้อนไม่แพ้กันมือบางสอดเสยเรือนผมดกหนาของเขาอย่างรัญจวนใจ ความรู้สึกร้อนรุ่มเสียวกระสันวิ่งพล่านไปทั้งกาย ร่างสูงใหญ่เปลือยเปล่าที่แนบชิดเคล้าคลอเสียดสีกับกายสาวยิ่งทำให้นารินร้อนระอุ“อา... รินจ๋า รินของพี่ดามพ์สวยเหลือเกิน สวยที่สุด ที่รัก...”ดามพ์ครางกระเส่าในลำคอ กับความงดงามกระจ่างตาตรงหน้า ชายหนุ่มก้มลงครอบครองยอดอกสีหวานทันทีอย่างหิวกระหาย ทั้งลูบไล้เรือนกายงามอย่างทั่วถึงทุกซอกทุกมุมอย่างเมามันในอารมณ์พิศวาสที่แผดร้อนขึ้นทุกขณะนารินครางกระเส่าร่างบางส่ายพลิ้วเมื่อยอดทรวงถูกดูดกลืนด้วยจังหวะเร่าร้อน ใจกลางร่างสาวร้อนชื้นฉ่ำเยิ้มรอคอยการเติมเต็มจากเขา ดามพ์เลื่อนมือไปยังหน้าท้องแบนราบแล้วแยกขาเสลาออกกว้างอย่างง่ายดายและนารินก็อำนวยความสะดวกให้เขาอย่างลืมตัว ดามพ์ไม่รอช้าที่จะสัมผัสกลีบดอกไม้ฉ่ำเยิ้มด้วยน้ำหวานสวาทที่เขาเองก็โหยหา ชายหนุ่มรีบละใบหน้าลงมายังจุดอ่อนไหวของกายสาวทันที“อ๊ะ.. พี่ดามพ์ พี่ดามพ์ขา โอ้ววว..” นารินครางกระเส่า มือบางกำผ้าปูที่นอนแน่น

 ตอนที่39.  “เย่ พ่อดามพ์ขากับคุณแม่หนูรินเลิกงอนกันแย้ว...” เสียงของเด็กๆ ดังขึ้นทั้งคู่จึงหันไปทางประตูก็พบว่าทุกคนกลับมาแล้ว ทั้งมารตี เจมส์ คุณดรุณีและยายแววยืนยิ้มอยู่หน้าประตูห้องครัวส่วนเด็กๆ ก็วิ่งมาหาพ่อดามพ์ขาแล้วกอดหอมคุณพ่ออย่างรักใคร่ก่อนจะเข้ามากอดหอมคุณแม่แล้วซบหน้าลงกับอกนุ่มของคุณแม่หนูรินอย่างออดอ้อน พวกเขาปรบมือให้เธอกับดามพ์อย่างยินดี นารินยิ้มเขินๆ เมื่อดามพ์ก้มลงหอมแก้มนวลของตนต่อหน้าทุกคนอีกครั้ง...“แม่หนูรินขา..”“จ๋าลูกรัก”“เราจะมีพ่อดามพ์ขาตลอดไปใช่ม้ายค้า”“แล้วพอกลางคืนเราก็กอดแค่แม่หนูรินคนเดียวเหมือนเดิมหราค้า..” เด็กๆ ถามด้วยความไร้เดียงสาแววตาของหนูน้อยเหมือนจะไม่ค่อยมั่นใจว่าคุณพ่อจะอยู่กับพวกตนนานแค่ไหน หรือพ่อดามพ์ขากับแม่หนูรินดีกันแล้วจะอยู่ด้วยกันกับพวกตนไหม พ่อดามพ์ขาอยู่แค่ตอนกลางวันแล้วพอกลางคืนพวกเธอก็นอนกอดแค่คุณแม่คนเดียวเหมือนเดิมหรือเปล่า คำถามของเด็กน้อยทำให้ใบหน้าของเหล่าผู้ใหญ่ซีดลงไป รอยยิ