All Chapters of ร่ายรักวิวาห์อสูร: Chapter 51 - Chapter 60

ตอนที่51. “ต้องการอะไร..” แพทริกพยายามยืนอยู่หลังกระโปรงรถเพื่อภาวนาจะได้มองไม่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้นเพราะกลัวว่าเธอจะถูกทำร้ายได้หากคนร้ายไม่ได้มีแค่คนเดียว“เงิน.. มึงมีอะไรมีค่าเอามาให้หมด”“ผมมีเงินในกระเป๋าแค่ไม่กี่พัน แต่ถ้าอยากได้เยอะๆ ผมเก็บไว้ในกระเป๋าอีกใบหน้ารถ”“มึงอย่าตุกติก ไหน.. มีเท่าไหร่เอามา” แพทริกค่อยๆ ล้วงกระเป๋ากางเกงช้าๆ แล้วสอดส่ายสายตามองรอบๆ เพื่อดูว่าให้มั่นใจว่าคนร้ายมีแค่คนเดียวเมื่อมั่นใจแล้วเขาก็ขยับตัวอย่างรวดเร็วจับข้อมือผอมกร้านที่ถือมีดไว้แน่นและบิดอย่างแรงไปด้านหลังจนชายคนนั้นร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด แพทริกอาศัยร่างกายที่แข็งแรงกว่ากดให้ร่างผอมๆ ของชายผู้นั้นนอนหมอบลงกับพื้นได้ไม่ยาก“โอ๊ย.. ไอ้บ้า ปล่อยกูๆๆ เจ็บนะเว้ย” ชายคนนั้นร้องโวยวายเสียงดังด้วยความเจ็บปวดใบหน้าซีกหนึ่งแนบลงไปกับพื้นซีเมนต์หยาบมือทั้งสองข้างถูกพันธนาการไว้ด้วยผ้าเช็ดหน้าของแพทริก“เกิดอะไรขึ้นคะ แล้ว นี่.. เอ๊ะ พ่อ..” ภา

 ตอนที่53. “เป็นไงบ้างหลานลุงเอก.. ดูสิว่าวันนี้ใครมาเยี่ยม..”เป็นเอกเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับเมทินี คุณเพทายและยี่สุ่นซึ่งทุกคนต่างถือข้าวของมามากมาย แพทริกถอนใจแล้วกลับไปนั่งข้างๆ ลูกชาย ส่วนภาวนาก็ยกมือไหว้คุณเพทายกับยี่สุ่นด้วยรอยยิ้มแม้จะยังไม่สนิทใจนักแต่หญิงสาวก็มีมารยาทพอที่จะละทิ้งทิฐิไว้“เป็นไงบ้างพราว หายเจ็บรึยัง” คุณเพทายถามเสียงอ่อนโยน ภาวนาแทบน้ำตาไหลกับความเอื้ออาทรในน้ำเสียงนั้นเลยทีเดียว“ไม่เจ็บแล้วค่ะ”“คุณหนูน่ารักน่าชังแก้มยุ้ยเชียวค่ะคุณท่าน แล้วนี่ตั้งชื่อรึยังคะ” ยี่สุ่นกับเมทินีต่างก้มมองเด็กน้อยด้วยความชื่นชมผู้เป็นพ่อก็ได้แต่ยิ้มแก้มปริ“ลูกชายผมหล่อเหมือนพ่อเป๊ะเลยใช่ไหมครับพี่ยี่สุ่น”“แหม.. พี่แพทเข้าข้างตัวเองตลอด เมนี่ว่าตาหนูหน้าเหมือนน้องพราวมากกว่าใบหน้าออกแนวหวานๆ แต่ก็คมเข้มเพราะได้จมูกกับคิ้วแบบพ่อ แต่ปากกับตานี่เหมือนแม่ ตายแล้วผู้ชายตาหวานนี่ต้องเจ้าชู้มากแน่ๆ เลย”“เกินไปแล้วเมนี่ล

 ตอนที่55.  “น่าสงสารพราวนะคะ หนีไปแบบนี้ไม่รู้จะไปอยู่อย่างไร”“พี่เชื่อว่าพราวเอาตัวรอดได้ แต่คนที่นี่น่ะสิ จะรอดไหมหากไม่กินไม่นอน..”เป็นเอกถอนใจเมื่อเข้ามาในห้องรับแขกซึ่งแพทริกกำลังคร่ำเคร่งอยู่กับเอกสารและจอโน้ตบุ๊กเพื่อหาข้อมูลข่าวสารของภาวนากับลูก ยี่สุ่นบอกว่าแพทริกจะอยู่แบบนี้ทุกวันพอดูข้อมูลต่างๆ จากเอกสารที่นักสืบให้มาแล้วก็จะออกไปตามหาภาวนากับลูกและจะกลับเข้าบ้านก็เป็นเวลาดึกๆ บางวันก็กลับมาตอนสว่างและไม่ค่อยกินอะไร“สวัสดีค่ะพี่แพท พักบ้างรึยังคะเนี่ย”“อ้าวเมนี่ เอก.. มาแต่เช้าเลย” แพทริกลูบหน้าของตนเบาๆ ท่าทางดูอ่อนระโหยโรยแรงเหลือเกิน“ใช่เรามาแต่เช้าแล้วคุณล่ะ เช้านี้กินอะไรรึยัง”เป็นเอกถามอย่างเป็นห่วงแล้วเอากล่องอาหารที่เขาทำเองมาวางตรงหน้าแพทริกซึ่งมันเป็นอาหารที่ภาวนามักทำให้เขารับประทานเสมอตอนอยู่ที่ร้าน มันเป็นของโปรดแพทริกที่ภาวนาคิดคำนวณแล้วว่าคนที่มีเวลาน้อยและทำแต่งานอย่างเขากินแล้วจะได้รับสารอาหารครบถ้วน

 ตอนที่57. ในขณะเดียวกันลิซ่าที่บอกว่าไปเอาน้ำมาให้คุณเพทายนั้นกำลังยืนมองแผ่นหลังงองุ้มด้วยความเศร้าสร้อยของคุณเพทายด้วยความชิงชัง เธอไม่ได้หวังดีขนาดจะตามหาตัวภาวนาขนาดนั้น ที่เธอเลือกที่นี่ก็เพราะมันเหมาะที่สุดสำหรับแผนการบางอย่าง...จริงๆ แล้วลิซ่ากำลังวางแผนจะกำจัดคุณเพทายออกไปให้พ้นทางต่างหาก เธอรู้ดีว่าแพทริกนั้นรักและเชื่อฟังมารดาของเขาแค่ไหน และหากคุณเพทายบอกอะไรเขาก็พร้อมจะทำตาม ซึ่งหากไม่มีคุณเพทายแล้วแพทริกก็ต้องการใครสักคนมาปลอบใจและเมื่อเขายังตามหาภาวนากับลูกไม่เจอ เธอก็จะใช้โอกาสนี้ล่ะเข้ามาในชีวิตของแพทริกและจะทำทุกอย่างเพื่อให้เขาสนใจเธอ ไม่ใช่ว่าลิซ่าจะรักแพทริกมากขนาดทำเพื่อเขาได้ทุกอย่าง แต่เพราะเธออยากเอาชนะและอยากจะแก้แค้นเอาคืนคุณเพทายที่เคยหลอกใช้เธอต่างหากนังแก่นั่นจะต้องได้รับบทเรียนที่แสนแพง.. หญิงสาวมองคนที่นั่งบนวีลแชร์ด้วยแววตากร้าวกระด้างส่วนคุณเพทายนั้นกำลังมองหาภาวนาอย่างมีความหวัง แม้นางจะไม่ค่อยสบายแต่เพราะอยากเจอภาวนาจึงออกมากับลิซ่าด้วยความหวังแรงกล้า โดยไม่รู้ว่าบัดนี้ล้อรถวีลแช

ตอนที่59.  “น้องพีทหลับแล้วเหรอครับ” แพทริกมองภรรยาที่กำลังเก็บของเล่นน้องพีทเข้ากล่องหลังจากที่เจ้าตัวเล็กเล่นซนจนห้องทำงานของเขาเกลื่อนกลาดด้วยของเล่นนานาชนิด“ค่ะ กว่าจะหลับได้พราวแทบแย่ซนเหลือเกิน”ภาวนาหันมายิ้มหวานให้ขณะมือเล็กเก็บตุ๊กตาไดโนเสาร์เข้ากล่องร่างเล็กก้มๆ เงยๆ อยู่กับกล่องของเล่นลูกชายจอมซนที่ผู้เป็นพ่อจัดแจงแต่งห้องทำงานโอ่อ่าของตนที่สำนักงานใหญ่ให้มีมุมเด็กเล่นสำหรับลูกชายซึ่งน้องพีทก็ดูจะชื่นชอบเสียด้วย“อืม.. แบบนี้พราวก็น่าจะพักผ่อนได้แล้วนะ ให้พี่นวดให้ไหมครับ”ปากถามแต่แววตาที่เฝ้ามองร่างเล็กในชุดเดรสสายเดี่ยวชีฟองสีหวานลายดอกไม้เล็กๆ สั้นเสมอเข่ามนที่เปิดเผยผิวเนื้อเนียนสวยเปล่งปลั่งน่ามอง ซึ่งหากออกไปข้างนอกเขาจะให้ภาวนาสวมเสื้อคลุมเพราะไม่อยากให้ใครมองผิวสวยๆ ของเธอ แต่เมื่ออยู่กันสามคนพ่อแม่ลูกเขาอยากจะจับเธอถอดเสื้อผ้าออกให้หมดเสียด้วยซ้ำ คิดได้ดังนั้นชายหนุ่มก็ซ่อนยิ้มเจ้าเล่ห์วางเอกสารที่ถือออกมาจากห้องประชุมไว้บนโต๊ะทำงาน