All Chapters of จอมมารหวานรัก: Chapter 1 - Chapter 10

ตอนที่2.“ไปกันได้แล้วยายตะกละ” ขนมหวานบอกเพื่อนรักเมื่อเห็นกวินขับรถมอเตอร์ไซค์คันเก่งมาจอดหน้าบ้าน“เดินทางปลอดภัยกันนะลูก”“ขอบคุณค่าคุณยาย” สองสาวก้มลงกราบที่ตักของคุณยายอย่างอ่อนช้อย แล้วพากันหิวกระเป๋าเดินทางใบย่อมของตนเดินไปขึ้นรถของกวินทางโรงแรมที่ขนมหวานทำงานนั้นจัดเลี้ยงปีใหม่ หลังจากที่ทุกคนทำงานหนักมาตลอดช่วงปีใหม่ที่ผ่านมา ทางโรงแรมจึงจัดเลี้ยงตอบแทนพนักงานและมีการจับรางวัลกันอย่างสนุกสนาน ซึ่งรางวัลใหญ่ของปีนี้ผู้จัดการร้านบอกว่าเป็นทองคำหนักหนึ่งบาทถึงสิบรางวัลเลยทีเดียว ซึ่งทำให้พนักงานพากันตื่นเต้นมาก และงานปีนี้ทางโรงแรมไปจัดงานที่สาขาชลบุรีเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศ ให้พนักงานได้พักผ่อนกันสองวันสองคืนเลยทีเดียว“กรี๊ดดดด ทะเล้ ทะเล” กวินกรีดร้องออกมาอย่างตื่นเต้นจนลืมมาดชายหนุ่มของตนไปเลยทีเดียว“เบาๆ นังวินนี่ รักษาอิมเมจด้วยย่ะ” แสนหวานสะกิดเพื่อนรักที่แสดงออกเกินหน้าเกินตา กวินรู้สึกตัวรีบเก๊กท่าทางเคร่งขรึม แต่ทุกคนบนรถพากันหัวเราะขบขัน“ไม่ต้องมาหัวเราะกันเลยนะ แล้วช่วยปิดเรื่องนี้เป็นความลับด้วย ไม่งั้นพ่อแม่เอาวินนี่ตายเลย”“จ้าไม่บอกหรอกจ้ะ กลัววินนี่ตายแล้วไม่มี

ตอนที่4.“ไม่หรอกค่ะ แค่รอลุ้นว่าใครจะได้แล้วใครได้รางวัลอะไรบ้าง ทุกคนแต่งตัวกันแบบไม่มีใครยอมใครต้องสนุกแน่ๆ”ขนมหวานยิ้มหวานให้พี่ลิซ่าก็เพราะเธอกับแสนหวานยังไม่ได้บรรจุเป็นพนักงานของโรงแรมยังคงสถานะเป็นเด็กฝึกงานอยู่และได้ทำงานพาร์ตไทม์ด้วย เพราะพี่ลิซ่าช่วยเหลือให้โอกาสและพวกเธอก็ทำได้ดี แว่วว่าพอเรียนจบพวกเธอก็อาจจะได้ทำงานที่โรงแรมต่อทันทีเลยก็นับว่าเป็นข่าวดีมาก แม้ว่าพวกเธอจะไม่ได้เรียนจบมาด้านการโรงแรมโดยตรงแต่ขนมหวานก็เรียนมาทางด้านเทคโนโลยีอาหาร ส่วนแสนหวานนั้นเรียนด้านการเงินการจัดการ และทางโรงแรมก็ต้องการผู้ช่วยทั้งสองแผนก จึงรับให้พวกเธอเข้ามาฝึกงานและแผนกต้อนรับก็กำลังขาดคนพี่ลิซ่าจึงให้พวกเธอทำงานพาร์ตไทม์ช่วยวันในหยุดหรือหลังเลิกจากเวลาฝึกงาน ซึ่งได้รับอนุญาตจากผู้ใหญ่แล้วเรียบร้อย และผลงานของพวกเธอทั้งสองก็ถูกใจผู้บริหารมากด้วย เรียกได้ว่าเด็กสร้างของพี่ลิซ่านั้นอนาคตไกลทีเดียว ส่วนกวินนั้นเป็นเลขาของพี่ลิซ่ามาได้ปีกว่าแล้วเพราะเขาเรียนจบก่อนเพื่อนๆ ทั้งสอง เพราะเขาอายุมากกว่าสองปีแต่ก็มักเรียกขานกันแบบสนิทสนมมากกว่ามีคำนำหน้าว่าพี่“แต่รู้สึกเหมือนว่าหนูหวานจะไม่ไห

ตอนที่6.“หนมหวานกำลังตามหาเพื่อนค่ะ พนักงานบอกว่าคุณโจพาเธอไปที่ห้องพยาบาลเขาชี้ทางมาด้านนี้ เดินไปเดินมาหนมหวานก็หลงทางซะงั้น ไม่น่าเลย”“เดี๋ยวผมไปส่งที่ทางลงก็แล้วกัน”“ขอบคุณมากเลยค่ะ คุณใจดีจัง”เสียงหวานใสของผู้หญิงคนนั้นทำให้ใจของเขาเต้นผิดจังหวะแปลกๆ ทั้งฟังจากน้ำเสียงของทั้งรอนและเจ้าหล่อนแล้วทำให้เขาเกิดอาการบางอย่าง อย่างที่มันไม่น่าจะเกิดขึ้น เขารู้สึกหวงเจ้าของเสียงหวานใสเสนาะหูนั้นจนไม่อยากให้เธอคุยกับรอน ท้ายที่สุดอเล็กซิโอก็อดรนทนไม่ได้...“มีอะไรรอน..”ร่างสูงใหญ่ปรากฏตัวขึ้นทำให้หนุ่มสาวที่กำลังพูดคุยยิ้มแย้มให้กันหันมามองเขาพร้อมๆ กัน และในวินาทีนั้นเองสายตาของเขากับเธอก็ประสานกันโดยอัตโนมัติหัวใจของสาวน้อยที่กำลังจะพ้นรั้วมหาวิทยาลัยไหวสะเทือนราว มีแผ่นดินไหวอยู่ในอก เธอมองชายหนุ่มที่มองปราดเดียวก็รู้ว่าเขาแต่งกายในชุดอะไรหน้ากากทักซิโด้.. คู่รัก พระเอกของเซเลอร์มูนไงล่ะ เลือดในกายร้อนฉ่าฉีดอัดมาที่แก้มสาวที่มันแดงก่ำขึ้นมาอย่างไม่อาจจะหักห้ามอาการไว้ได้ ผิวนวลลออร้อนผ่าวราวจับไข้ สมองเหมือนหยุดสั่งการไปชั่วขณะเพราะเธอเอาแต่จ้องเขานิ่งเหมือนรูปปั้น ดวงตาสีฟ้า

ตอนที่8.“เดี๋ยวสักแป๊บให้ตัวยามันซึมเข้าผิวก่อนจะได้หายเร็วๆ” เขาเห็นเธอทำหน้าฉงนแล้วก็ต้องพูดกลบเกลื่อนต่อ“ตอนนี้ผมกำลังให้คนของผมไปเอาวีลแชร์มาให้คุณนั่งกลับห้องพัก พักที่เดียวกับคุณลิซ่าใช่ไหม”แสนหวานพยักหน้าแล้วจ้องมองประตูอย่างรอคอย ท่าทางกระวนกระวายของเธอทำให้โจนาธานเสียความมั่นใจไปไม่น้อยเพราะปกติสาวๆ มักให้ความสนใจเขาเสมอ แต่ท่าทางสาวน้อยตรงหน้านั้นอยากจะอยู่ห่างๆ เขาเหลือเกิน“ท่าทางหนูหวานไม่อยากอยู่ใกล้ผม”“เอ่อ คือ.. หนูหวานไม่ได้รังเกียจคุณนะคะ คุณช่วยหนูหวานทั้งที่ไม่ต้องทำเองก็ได้หนูหวานขอบคุณจริงๆ ค่ะ”“แต่ท่าทางของหนูหวานเหมือนกลัวผม” โจนาธานตั้งข้อสังเกต แววตางามไหววูบไปเล็กน้อยก่อนจะก้มหลบตา“ก็คุณโจเป็นบิ๊กบอสนี่คะ หนูหวานกลัวว่าจะทำให้คุณโจเสียหน้าแล้วก็ถูกคนนินทาว่ามายุ่งกับหนูหวาน แค่หนูหวานล้มทับคุณพนักงานก็คงเม้าท์สนุกปากแล้ว พรุ่งนี้หนูหวานยังไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนเลยค่ะ”“ก็เอาไว้ที่เดิมนั่นล่ะ ทำไมผู้หญิงถึงได้คิดอะไรแบบนี้หรือคิดมากแบบนี้กันนะ”“อ้าว ก็ต้องคิดมากสิคะ เราไม่ได้รู้จักกันมาก่อนแล้วจู่ๆ มาอยู่กับคุณสองต่อสองแบบนี้ หนูหวานเองไม่ได้มีชื่อ

ตอนที่10.ในขณะเดียวกันทางด้านขนมหวานก็กำลังเผชิญหน้ากับชายในชุดหน้ากากทักซิโด้ ที่กำลังคุกคามเธอด้วยร่างกายใหญ่โตกว่าและการกระทำที่ทำให้เธอหวาดกลัวจับใจ“คุณจะมาทำกับฉันแบบนี้ไม่ได้นะ คนบ้า คนร้ายกาจ ปล่อยฉันออกไปเดี๋ยวนี้นะ” ขนมหวานพยายามตะเกียกตะกายลงจากเตียงกว้างแล้วผวาไปยืนชิดผนังสายตากวาดมองหาทางรอด แต่ดูเหมือนมันจะริบหรี่เต็มที“หึหึ.. ปากดีก็ปากดีให้ตลอด อวดเก่งก็เก่งให้ตลอดสิ แม่อัศวินเซเลอร์ ไหนละ เธอจะลงทัณฑ์ฉันด้วยอะไร”อเล็กซิโอเหยียดยิ้มแล้วค่อยๆ สืบเท้าเดินเข้าไปหาร่างเล็กที่สั่นระริกด้วยความหวาดหวั่นช้าๆ“ถ้าคุณรังแกฉัน ฉันจะแจ้งความจับคุณไม่ว่าคุณจะเป็นใครฉันก็ไม่กลัวหรอก”“หึหึ... ถ้าอย่างนั้นฉันคงไม่ปล่อยให้เธอรอดไปได้สินะ”“คนโรคจิต คุณมันโจรร้าย..” ขนมหวานหน้าซีดเผือดรู้สึกหวาดกลัวมากขึ้นขนมหวานพยายามตั้งสติคิดหาทางออก หากเธอวิ่งชนเขาสุดแรง ชายหนุ่มร่างกายสูงใหญ่ตรงหน้าจะต้องล้มลงแล้วเธอก็จะฉวยโอกาสนั้นวิ่งหนีไปให้ได้ คิดได้ดังนั้นสาวน้อยก็สูดลมหายใจเข้าปอดแล้วกัดฟันวิ่งเข้าหาเขาอย่างสุดแรงเกิด อเล็กซิโอเห็นท่าทางของเธอแล้วก็ตั้งท่ารอรับอย่างคนที่มีศิลปะในการป้อง