All Chapters of จอมมารหวานรัก: Chapter 21 - Chapter 30

ตอนที่21. “คุณยายคะ เรามีเรื่องอยากจะคุยด้วยเป็นการส่วนตัวสักหน่อยได้ไหมคะ” คุณลีน่าในวัยห้าสิบปีที่ยังสวยงามสมวัยเอ่ยขึ้น“ได้สิจ๊ะ”“งั้นเราไปเดินเล่นในสวนกันนะคะ ไปค่ะคุณแม่”คุณยายเรเชลลุกขึ้นแล้วยื่นมือมาให้คุณยายเข็มทองประหนึ่งได้เจอเพื่อนรู้ใจ หญิงชราทั้งสองจับมือกันด้วยรอยยิ้มกว้าง ก่อนจะจูงมือกันไปเดินเล่นในสวนโดยมีคุณลีน่ากับมาลีคอยประคองอยู่ห่างๆ  “หนมหวานขอตัวไปดูอาหารว่างก่อนนะคะ” ขนมหวานขยับตัวทันทีเมื่อพวกผู้ใหญ่พากันเดินออกไป แต่วงแขนแข็งแรงที่รัดเอวเล็กไว้ทำให้เธอไม่อาจจะขยับไปไหนได้ ซ้ำร่างบางก็ลอยหวือมานั่งตักกว้างอย่างง่ายดาย สาวน้อยดิ้นรนจะลงจากตักกว้างและพยายามจะลุกขึ้นเพราะความร้อนผ่าวจากร่างแกร่งมันทำให้ใจสาวสั่นไหว“อืม.. ดีจังขยับแรงๆ สิ ฉันรู้สึกดีมากเลย..”อเล็กซิโอยิ้มพรายหมายใจจะแกล้งแม่เมียสาวน้อยขี้ตื่น ชายหนุ่มแอ่นเอวขึ้นทำให้แก่นกายชายที่กำล

ตอนที่23. โจนาธานบุ้ยใบ้ไปทางครอบครัวของคุณศักดิ์ขจรที่ท่าทางของสองแม่ลูกกำลังมองมาที่ตนกับอเล็กซิโอ ซึ่งเมรินยังคงไม่รู้ว่าโจนาธานนั้นรู้เรื่องราวของตน จึงได้แต่ส่งยิ้มหวานมาให้และคงไม่รู้ว่าที่มางานเลี้ยงในวันนี้คืองานเลี้ยงฉลองสมรสของอเล็กซิโอกับขนมหวาน หากเมรินรู้มีหวังอกแตกตาย โจนาธานคิดในใจเพราะแสนหวานเล่าเรื่องราวระหว่างพวกเธอกับเมรินให้เขาฟังแล้ว เขาไม่ได้ลำเอียงเชื่อเมียรักแต่สิ่งที่เขาเห็น และได้ฟังลอร่าเล่าให้ฟังก็เชื่อได้สนิทใจว่าเมรินเป็นคนอย่างไร“ไม่รู้เรื่องอะไรวะ”“ก็เรื่องที่นายกับขนมหวานเป็นอะไรกันไง..”แล้วโจนาธานก็เล่าเรื่องราวระหว่างพวกสาวๆ ให้เพื่อนรักฟัง อเล็กซิโอพยักหน้าน้อยๆ แล้วมองไปยังขนมหวาน ที่กำลังพูดคุยกับผู้ใหญ่ท่านหนึ่งอย่างเรียบร้อยอ่อนน้อม โดยมีพ่อของเขานั่งอยู่ข้างๆ ท่าทางภาคภูมิใจกับสะใภ้ของตน อเล็กซิโอยิ้มบางๆ ในหน้าอย่างไม่รู้ตัว...  “ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ พี่อเล็กซ์..” เมรินยิ้มหวาน

ตอนที่25. นางวารินบอกความจริงกับเมรินว่าแท้จริงมารุตคือพ่อของเธอแต่เรื่องที่นางฆ่านางศรีจันทร์นั้น มีเพียงนางกับนายมารุเท่านั้นที่รู้ และตอนที่นางอยู่กินกับคุณศักดิ์ขจร นางก็มักอ้างความปลอดภัยของเขมรินทร์กับลูกมาข่มขู่คุณศักดิ์ขจร ให้อยู่ในโอวาทเสมอ คุณศักดิ์ขจรทำงานหนักเพื่อปรนเปรอให้นางกับลูกและชู้รักมีความสุขสบาย เพราะตอนนี้นายมารุตก็ทำงานเป็นคนขับรถให้นางมาตลอดหลายสิบปีที่ผ่านมา โดยที่คุณศักดิ์ขจรไม่ระแวงสงสัย...“แล้วจะทำไงดีล่ะแม่”“ไม่รู้ตอนนี้คิดไม่ออก กลับไปตั้งหลักก่อน”นางวารินตอบแล้วรีบก้าวขึ้นรถโดยนายมารุตขับรถมารับอย่างรู้หน้าที่ เมรินเห็นหน้าพ่อที่แท้จริงก็นึกชัง และไม่เคยยอมรับว่ามารุตเป็นพ่อ แต่เพราะนายมารุตทำงานให้แม่ของเธอหลายอย่างและรับใช้เธอกับแม่อย่างดี จะจิกหัวใช้ยังไงก็ได้ทำให้เธอจำใจทนเห็นหน้านายมารุต และการที่นายามารุตเทิดทูนเธอดั่งเจ้าหญิง ทำให้เมรินชอบมากที่สุดเพราะอยากได้อะไรนายมารุตก็จะหาให้ และทำตามความพอใจของเธอทุกอย่างนั่นสิ หากเธออยากให้นังขนมห

 ตอนที่27. สัมผัสและน้ำเสียงที่อ่อนโยนยามเขาถามไถ่ในวันนี้ทำให้เธอยิ่งหวั่นไหว หักห้ามใจตัวเองไม่ได้เลยทั้งที่พยายามบอกตัวเองว่า อเล็กซิโอสูงส่งเกินกว่าเธอจะเอื้อมถึง ไม่นานหลังจากที่ครอบครัวของเขากลับอิตาลีเธอก็ต้องหย่าขาดจากกัน เธอเป็นเพียงของว่างที่เขามีไว้เพื่อสนองความต้องการเท่านั้น ใช่เขาบอกเธอแบบนั้น ซึ่งขนมหวานก็คิดว่าคนอย่างอเล็กซิโอก็คงไม่คิดจริงจังอะไรกับเธอ เพียงแค่สถานการณ์มันบีบบังคับให้เขายอมรับจดทะเบียนกับเธอเท่านั้น งานฉลองสมรสที่เกิดขึ้นก็เพียงละครฉากหนึ่งเท่านั้น แต่เมื่อคิดถึงวันจากใจดวงน้อยก็ปวดแปลบ ความเจ็บยอกในอกทำให้ขอบตาร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้เธอรักอเล็กซิโอ นั่นคือสิ่งที่ขนมหวานยอมรับกับตัวเอง แต่จะให้เธอบอกเขาก็คงไม่ได้ เพราะเมื่อถึงเวลาจากกันมันอาจจะทำให้ทุกอย่างยุ่งยากขึ้นไปอีก เธอจะเก็บมันไว้ในใจ และเมื่อถึงเวลาจากกันเธอก็จะขอเก็บความรู้สึกดีๆ นี้ไว้ ในเวลานี้เธอจะเก็บเกี่ยวความสุขไว้ให้ได้มากที่สุด อะไรที่ทำแล้วมีความสุขเธอก็จะทำมัน... ขนมหวานบอกตัวเองแล้วหลับตามเขาไปในที่สุด

 ตอนที่29. เมรินมองขนมหวานที่หลับใหลไม่ได้สติอยู่ตรงหน้าอย่างชิงชัง ตอนแรกเธอเองก็ตอบตัวเองไม่ได้เหมือนกันว่าทำไมเกลียดขี้หน้าขนมหวานนัก แค่เห็นเธอก็ไม่ชอบ ยิ่งเห็นใครๆ พากันชื่นชมขนมหวานกับเพื่อนรักก็ยิ่งเกลียด และยิ่งตอนนี้รู้ว่าขนมหวานคือลูกคือสายเลือดที่แท้จริงของคนที่เธอเรียกว่าพ่อมาตลอดชีวิตก็ยิ่งเกลียดมากขึ้น ซ้ำขนมหวานก็ยังจะได้มรดกของนางศรีจันทร์ผู้เป็นย่าด้วย เมรินก็ยิ่งอยากให้ขนมหวานหายไปจากโลกนี้ หญิงสาวมองร่างบอบบางน่าถนอมของขนมหวานอย่างริษยาชิงชังจับใจ“นี่พวกแกไม่อยากเอานังนี่ทำเมียบ้างเหรอ”เมรินหันไปถามลูกน้องของนายมารุตที่เป็นคนจัดหามาอย่างสงสัยและพยายามเชื้อเชิญให้พวกเขาคิดกระทำย่ำยีขนมหวาน ให้เสื่อมเสียชอกช้ำ“ถึงพวกผมจะทำงานชั่วๆ แต่ก็ไม่ได้จิตใจชั่วช้าย่ำยีผู้หญิงหรอกครับ” ชายหน้าโหดคนหนึ่งตอบเธอด้วยสีหน้านิ่งเฉยไร้ความรู้สึก เมรินเหยียดยิ้มอย่างไม่อยากเชื่อว่าจะมีคนคิดแบบนี้“ดัดจริต ผู้ชายร้อยทั้งร้อยนั่นล่ะเห็นผู้หญิงเป็นไม่ได้ยิ่งผู้หญิงสวยๆ ขาวๆ น