Chapter 33คดีคืนนี้พายุยังคงโหมกระหน่ำเข้าสู่เกาะอย่างไม่ปราณี เสียงคำรามของฟ้าที่ร้องดังก้องมาจากในทะเล มันช่างบีบหัวใจคนต่างถิ่นอย่างพิมพกานต์ โชคยังดีที่บนบ้านมีไฟสำรองจากแบต พอให้เธอไม่รู้สึกกลัวมากขึ้นกว่าเดิม“ฟังนะ ถ้ามีการปะทะเกิดขึ้น อยู่แต่ในห้อง ปิดไฟทุกดวง ล็อกประตูหน้าต่างทุกบาน” นายหัวของเกาะกระซิบบอกภรรยาก่อนแต่งตัวเดินถือปืนเดินออกจากห้องไปพิมพกานต์ลุกขึ้นนั่ง พร้อมเรียกสติตัวเองให้กลับมา เมื่อกี้เขายังนอนกอดเธออยู่เลย พอนาฬิกาบอกเวลาเที่ยงคืน เขากลับเปลี่ยนเสื้อผ้าถือปืนเดินออกไป หัวใจของเธอมันล่วงไปอยู่ที่พื้น ทั้งกลัว ทั้งห่วงเขา พอตั้งสติได้ หญิงสาวลุกขึ้นไปทำตามที่เขาบอกไว้ทุกอย่าง ก่อนจะกลับมานั่งห่มผ้าอยู่บนเตียงปั้ง ปั้งเสียงปืนดังอยู่ไกล พิมพกานต์แน่ใจว่าเสียงที่เธอได้ยินคือเสียงปืน หญิงสาวปิดไฟทุกดวงในห้อง แต่ก่อนที่เธอจะปิดไป เธอลุกไปหยิบปืนพกที่บิดา ให้เธอมาก่อนจะมาที่นี่ เธอซ่อนไว้เป็นอย่างดี แม้แต่ว่านน้ำเองก็ไม่รู้เสียงปืนจากที่ดังอยู่ไกลๆ ตอนนี้เธอรู้สึกว่ามันใกล้เข้ามาทุกที เธอได้ยินเสียงคนวิ่งขึ้นมาบนบ้าน พิมพ์กานต์แอบดูจากช่องประตู มีบรรดาเด็กๆ
Read more