All Chapters of พิศวาสหวานซาตานยอดรัก: Chapter 11 - Chapter 20

ตอนที่12.“โอ... สวยเหลือเกินหนูเม หนูเมจ๋า...” ออสการ์มองร่างงามที่เปลือยเปล่าทั้งกายอย่างหลงใหลตะลึงกับความงามที่ทำให้ใจหนุ่มสั่นสะท้านด้วยความต้องการอันแรงกล้าความงดงามของเธอที่เขาเห็นในคืนนั้นไม่เทียบเท่ากับความงามที่เห็นในตอนนี้เลย... มือหนาเลื่อนไล้ลูบเนื้อเนียนนุ่มละมุนมืออย่างชื่นชอบบดขยี้ริมฝีปากดูดกลืนปากอิ่มอย่างเร่าร้อนไม่ปล่อยให้เธอมีเวลาต่อต้าน ก่อนกายแกร่งจะแทรกข้ามาระหว่างเรียวขางามจับเรียวขาเสลาให้กักเขาไว้โดยที่เมวีนั้นทำตามอย่างไม่ขัดข้อง ซ้ำยังเกี่ยวเรียวขาเสียดสีกับร่างแกร่งของเขาอย่างลืมตัว แผ่นหลังบางแอ่นโค้งอย่างซ่านรัญจวนเมื่อริมฝีปากร้ายกาจแตะแต้มลงมายังยอดอกสีหวานสั่นระริกราวรอคอยให้ดื่มกิน ซึ่งออสการ์ก็ไม่รอช้าที่จะดื่มกินทรวงสาวอวบใหญ่อย่างเอร็ดอร่อย ฟอนเฟ้นอกอวบอย่างเมามันในขนาดที่เกินตัวล้นมือของเธอ“อ๊ะ อะ อย่า... อุ้ย มะ ไม่ นะ อา...” เสียงครางหวานแว่วดังขึ้นด้วยความสับสนเมื่อริมฝีปากร้อนระอุนั้นร้ายกาจจนเธอไม่อาจจะทานทนความเสียวซ่านทรมานจากเรียวลิ้นของเขาได้ ยิ่งเมื่อลิ้นร้ายละจากยอดทรวงชุ่มฉ่ำจากปากเขามายังชายโครงและหน้าท้องแบนราบซึ่งหดเกร็งด้วยความ

ตอนที่14.“ฉันถามว่าทำไมไม่ทานข้าว เป็นอะไร ไม่สบายหรือว่าเรียกร้องความสนใจจากฉัน”เมื่อเธอเงียบยิ่งทำให้เขารุ่มร้อนฉุนเฉียว ตอนนี้ดูเหมือนเมวีจะไม่มีท่าทีฉุนเฉียวหรือโวยวายใส่เขา แต่เธอดูเงียบและซึมเศร้าอย่างน่าใจหาย หากเลือกได้เขาอยากเห็นเธอทะเลาะกับเขาตวาดเขาแว๊ดๆ หรือไม่ก็ออกปากไล่เขาเหมือนแรกๆ ที่เขาพาเธอมาที่นี่ ยิ่งเธอเงียบและดูไม่สดใสแบบนี้ เขาก็ยิ่งใจหาย... “เมวี ฉันถามเธอไม่ได้ยินรึไง” เมือทนไม่ไหวร่างสูงก็เดินมากระชากไหล่มนให้เธอหันมาเผชิญหน้า“ได้ยิน แต่ไม่อยากตอบไม่อยากคุยด้วย มีอะไรมั้ย...” คำตอบของเธอทำให้เขายิ้มออกมาเล็กน้อย ใบหน้าหล่อเหลาที่เธอคิดถึงอยู่ทุกลมหายใจโน้มลงมาใกล้เมื่อมือหนาเชยคางมันบังคับให้เธอมองสบตา“คิดถึงฉันล่ะสิถึงได้ทำงอนที่ฉันไม่มาหาตั้งหลายวัน...” เขากล่าวยั่วเย้า“คนบ้า ใครเขาจะคิดถึงคนใจร้าย เผด็จการ ปากเสีย หื่นกาม มักมากอย่างนายกัน”“อ๊ะๆ พูดกับผัวไม่เพราะเลยนะจ๊ะหนูเมจ๋า ผัวเป็นหลายอย่างขนาดนั้นเลยเหรอจ๊ะ แบบนี้ต้องโดนทำโทษ” เขาพูดทีเล่นทีจริงแต่คนฟังก็หน้าเสียรู้สึกกลัวเขาขึ้นมาเมื่อเขารั้งร่างบางให้เดินตามเขาไปที่เตียงกว้าง“ไอ้คนใจร้ายจะท

ตอนที่16.“อ้าว ถ้าไม่ใช่ไม่พอใจเมื่อคืนแล้วไม่พอใจอะไรล่ะครับ...” ชายหนุ่มโน้มใบหน้าลงมาใกล้จนปลายจมูกโด่งชนกับปลายจมูกเล็กเชิดรั้นของเธอ ดวงตาสองคู่มองสบกันอย่างช่วยไม่ได้ ประกายตาอ่อนโยนของเขาทำให้เมวีหน้าแดงจัดและเป็นฝ่ายหลบตาเขาก่อน หัวใจสาวเหมือนจะโบยบินไปไกลสุดสายตา...“หนูเมหิวแล้ว...”หญิงสาวทำเสียงงอนๆ เมินหน้าหนีเขาอย่างขัดเขินลืมเรื่องที่กำลังวิตกก่อนหน้านี้ไปสิ้น จึงไม่ได้เห็นแววตาอ่อนโยนของคนตัวโตที่ยกยิ้มน้อยๆ อย่างพอใจดวงตาคมมองคนตัวเล็กที่เล่นน้ำอย่างสนุกสนานด้วยความรู้สึกที่เปลี่ยนไปจากเดิม ความน่ารักไร้เดียงสาของเมวีทำให้ออสการ์หลงใหลเธออย่างไม่อาจเมินเฉยกับเสน่ห์ของเธอได้แม้ตั้งใจไว้มั่นเหมาะว่าจะไม่มีวันมองหญิงสาวคนไหน หรือยอมให้ผู้หญิงคนไหนมาอยู่ในใจของเขา แต่ตอนนี้เขากลับมีแต่เมวีเต็มไปทั้งใจไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนหรือทำอะไร เขาก็คิดถึงเธออยู่ตลอดเวลา เขาไม่น่าลงโทษเธอด้วยการพามาที่นี่เลย“ว่าไงโรแนน...” ชายหนุ่มกดรับสายเมื่อได้รับแรงสั่นสะเทือนจากโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงและสายที่โทร.เข้ามาก็เป็นสายที่สำคัญซึ่งเขามีไว้ติดต่อกับบอดีการ์ดประจำตัวฝีมือดีเสมือนมือซ้ายของ

 ตอนที่18. “น้ำค่ะพี่บิ๊ก” หญิงสาวยกน้ำมาเสิร์ฟเขาด้วยท่าทางยั่วยวน“ขอบใจจ้ะน้องโบ” ชายหนุ่มรับแก้มน้ำมาแต่มือยาวเรียวอย่างหนุ่มเจ้าสำอางก็ไม่ยังปล่อยจากที่กุมมือบางขาวผ่องของเธอไว้มองตากันหวานแจนหญิงสาวก้มหน้าลงอย่างมีจริตเอียงอาย“อุ๊ย ว้ายเปียกหมดเลยค่ะ” แล้วหญิงสาวก็อุทานออกมาเหมือนตกใจเสียมากมายเมื่อตัวเธอทำทีจะรั้งมือกลับแต่กลายเป็นว่าเธอทำน้ำหกใส่ตัวเอง และเมื่อน้ำเย็นราดลงไปบนเสื้อกล้ามสีขาวบางเฉียบมันก็แนบเนื้อไปทันทีและสัดส่วนเร้าใจก็ปรากฏต่อสายตาหิวกระหายของหนุ่มหล่อที่เธอเฝ้ามองมานาน“มาจ้ะพี่เช็ดให้”“อุ้ย... ไม่ต้องค่ะ โบจะขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้อง...” หญิงสาวบอกเสียงหวานแล้วเดินไปยังห้องนอนของตนซึ่งอยู่ชั้นบนแต่ทิ้งสายตาเชิญชวนให้เขา“หากพี่บิ๊กจะไปช่วยดูชุดที่โบจะใส่ ก็ตามมานะคะ...” หญิงสาวพูดกับเขาเสียงแผ่วพร่ารัญจวนพร้อมทั้งกัดริมฝีปากล่างด้วยท่าทางเซ็กซี่เชิญชวน...เหมือนสวรรค์ลอยมาอยู่ตรงหน้า บารมีรีบก้าวตามเธอไ

ตอนที่20  “แก ไอ้คน...”“อ๊ะๆ อย่าได้พูดไม่เข้าหูนะครับคนสวย ทำหน้าที่ของเธอได้แล้วเมวี” ชายหนุ่มพูดพลางถอดเสื้อยืดสีขาวของตนออกช้าๆ ท่าทางแสนสบายใจผิดกับเมวีที่หน้าซีดสลับแดงก่ำไปทั้งใบหน้าและรู้สึกร้อนไปทั้งตัวกับแผงอกแกร่งตรงหน้า“อุ๊ย คนบ้า...” แล้วเมวีที่กำลังจะผวาลงจากเตียงก็ต้องยกมือปิดตาแน่นเมื่อเขาถอดกางเกงลำลองขาสั้นออกโดยไม่อายเธอแม้แต่น้อยซึ่งเธอเองที่ต้องอับอายเขา ท่าทางของเธอทำให้ออสการ์หัวเราะในลำคออย่างถูกใจก่อนจะเคลื่อนกายใหญ่โตมาหาเธอ“เห็นมาหลายครั้งแล้วยังไม่ชินอีกเหรอจ๊ะคนสวย หึหึ...”“อ๊ายยย คนบ้าหน้าด้าน ใครเขาจะหน้าหนาเหมือนตัว ไม่เอานะ ปล่อย... อื้มมมม... อา...” เมื่อเขาผลักร่างบางลงบนที่นอนนุ่มเมวีก็ได้สติพยามตะเกียกตะกายหนีเขาสุดท้ายเสียงคัดค้านก็หายไปกลายเป็นเสียงหวานครางแผ่วเมื่อทั้งปากและมือของเขาเริ่มร่ายมนต์สวาทใส่เธอร่างบางบิดกายหนีความร้อนผ่าวจากมือหนาแต่ไม่ว่าจะเคลื่อนกายไปทางไหนก็ดูเหมือนจะไม่พ้นมือของเขาที่เธอรู้สึกว่ามันจะมีมาก