All Chapters of สลับขั้วยั่วรักซาตาน: Chapter 61 - Chapter 70

ตอนที่63. “ก็เพราะเขามีคนหนุนหลังที่มีอิทธิพลมาก และเราก็มีหลักฐานไม่เพียงพอน่ะสิ เอาเป็นว่าห้ามน้องซินดี้มาที่นี่คนเดียวอีก”เคียงภูอธิบายพลางกระโดดขึ้นหลังเจ้าบุญเลิศและเกี่ยวเอวบางของเธอขึ้นไปนั่งบนหลังม้าหนุ่มด้วยท่ามกลางความตระหนกและคาดไม่ถึงของไอศิยาที่รีบเกี่ยวกอดเอวหนาไว้กันตกด้วยความตกใจและไม่ทันตั้งตัวและเคียงภูก็ฉวยโอกาสที่เธอกอดเอวเขาแน่นควบเจ้าบุญเลิศเหยาะๆ ไปตามทางเล็กๆ มุ่งสู่เขตไร้ส้มอย่างชื่นมื่น“คนฉวยโอกาส”“ก็โอกาสมันน่าฉวยนี่”“คนเจ้าเล่ห์”“ก็พอๆ กับน้องซินดี้นั่นล่ะ บอกมานะวันนั้นทำอะไรให้น้องดาวเผ่นแนบกลับบ้านแทบไม่ทัน” ชายหนุ่มถามเรื่อยๆ เหมือนไม่ใส่ใจแต่ไอศิยาเริ่มฉุนๆ เมื่อคิดว่าเขามาเอาเรื่องเธอที่ไปกลั่นแกล้งพราวดาวจนร้องไห้ขี้มูกโป่งกลับบ้าน“ทำไม มาเอาเรื่องแทนแฟนตัวรึไง” เธอตอบรวนๆ สะบัดหน้าหนีคนตัวโตที่หัวเราะหึหึ จนอกกว้างกระเพื่อมและมันก็ทำให้แผ่นหลังบางของเธอเสียดสีกับอกกว้างเบา

ตอนที่65.“น้องซินดี้จ๋า..” เคียงภูเริ่มจะทนทานต่อความเย้ายวนนี้ไม่ไหวเมื่อกลิ่นหอมจางๆ จากกายสาวและผิวเนื้อละมุนมือของเธอต่างยั่วยุให้เขาอยากจะ เอา เปรียบเธอขึ้นมาครามครันเธอเป็นคู่หมั้นเขานี่นา เขามีสิทธิ์ เสียงเล็กๆ ในใจกู่ก้อง ใช่เขามีสิทธิ์ แค่นิดเดียวเท่านั้น แค่จูบเธอ และทันทีที่ความคิดแวบเข้ามาในสมองริมฝีปากหนาก็ฉกชิมริมฝีปากระเรื่อที่พยายามจะพูดห้ามปรามเขาทันที“อื้อ อื้ม...” เสียงคัดค้านของสาวน้อยติดอยู่แค่ลำคอเมื่อริมฝีปากร้อนๆ ของคนที่ต้องการคำขอบคุณแบบพิเศษฉกวูบมาและลิ้นหนาก็เกี่ยวกระหวัดรัดเรียวลิ้นเล็กๆ ของเธออย่างเร้าใจจุมพิตแผดเผาเร่าร้อนละลายใจดวงน้อยให้หวิวสะท้านร่างกายอ่อนระทดระทวยทุกครั้งและครั้งนี้ก็เช่นกัน หัวใจดวงน้อยก็นับวันจะเอนเอียงและหวั่นไหวกับความใกล้ชิดของคนตัวโต จากที่เคยใจร้ายปากร้ายก็เปลี่ยนมาเป็นชายหนุ่มแสนเร่าร้อนและแอบจุมพิตเธอบ่อยๆ ให้หลอมละลายเสียทุกครั้ง จนเป็นเรื่องเป็นราวซ้ำยังต้องมาเป็นคู่หมั้นของเขาอย่างไม่รู้เนื้อตัวอีกด้วยลิ้นหนากวาดไล้เชยชิมความหวานหอมจากโพรงปากสาวอย่างเร่าร้อนไม่ยอมให้เสียโอกาสงามๆ นี้ไป ฝ่ามือร้อนๆ เลื่อนไล้ลูบแผ่นหล

ตอนที่67. ในอนาคตมุกรวียังมีความคิดจะใช้พื้นที่ซึ่งยังคงเป็นสวนผลไม้เก่านั้นทำเป็นสวนเชิงเกษตรอินทรีย์เพื่อคืนสิ่งดีๆ แก่สังคมโดยให้สวนแห่งนี้เป็นสวนต้นแบบสวนผสมผสานให้ความรู้และเป็นสถานที่ให้เด็กๆ ในโรงเรียนหรือนักศึกษามาศึกษาหาความรู้และใช้พื้นที่จัดกิจกรรมส่งเสริมการศึกษา เนื่องจากเธอเห็นแล้วว่าปัจจุบันวิถีชีวิตแบบเกษตรกรรมเริ่มจะเลือนหายไปจากสังคมไทยซึ่งกำลังเห่อแห่แหนวัฒนธรรมเงินเป็นใหญ่ หลงใหลในพรรคพวกเงินทองจนบางคนต้องกลายเป็นคนทรยศแผ่นดินเพื่อบูชาเงินตอนนี้เด็กไทยรุ่นใหม่ก็แทบจะไม่รู้จักการทำไร่ทำนาทำสวน มุกรวีกับไอศูรย์เองก็มีความคิดตรงกันอย่างไม่น่าเชื่อ ยิ่งเธอรู้ว่าชายหนุ่มเองก็มีแนวคิดแบบเดียวกับเธอทำให้มุกรวีอดทึ่งไม่ได้ เพราะไอศูรย์ก็เพิ่งบอกถึงแผนการนี้ของเขา“ให้ไอไปด้วยนะ”“ไม่ได้ค่ะ คุณไปทีไรชอบห้ามโน่นนี่ตลอดเลย ไข่มุกจะทำอะไรคุณก็เสนอตัวทำให้ทุกอย่างไข่มุกไม่ให้ไปด้วยหรอกคะ คุณอยู่ต้อนรับคณะคนที่มาจากกระทรวงพาณิชย์ที่จะมาสัมมนาที่รีสอร์ตเราดีกว่า ไข่มุกไปไม่นานหรอกค่ะ”

ตอนที่69.  ทุกๆ เย็นอรอลินจะไปให้อาหารสุนัขจรจัดซึ่งอยู่ห่างจากร้านของเธอไปอีกสองซอยบริเวณนั้นเป็นเหมือนที่รกร้างที่ผู้คนมักเอาสุนัขและแมวไปปล่อยทิ้งไว้เมื่อไม่ต้องการหรือเมื่อมันพิการบาดเจ็บ หลายๆ ครั้งที่เขาเห็นอรอลินพาพวกมันไปหาหมอเพื่อรักษาและหาบ้านให้เจ้าน้องหมาน้องแมวที่เธอช่วยเหลือไว้ บางตัวก็ได้ที่อยู่ใหม่บางตัวก็ต้องอยู่ไปอย่างแร้นแค้นซึ่งอรอลินจะเป็นคนนำอาหารไปให้พวกมันเสมอๆ จนเมื่อพวกมันเห็นรถอรอลินจอดเท่านั้นก็พากันมานั่งรายล้อมอย่างแสนรู้ และบางครั้งเขาก็ไปกับเธอด้วยซึ่งตอนแรกอรอลินไม่ค่อยเต็มใจนักเพราะคิดว่าเขาไปเล่นๆ แต่เมื่อเขาช่วยเหลือเรื่องค่าอาหารและค่าใช้จ่ายในการรักษาสัตว์บางตัวเธอก็ยินยอมและเต็มใจจะให้เขาช่วยเหลือเขาเคยถามเธอว่าทำไมไม่พาพวกมันไปเลี้ยงที่บ้านบ้าง อรอลินก็ให้เหตุผลว่าเธอไม่มีเวลาจะดูแลพวกมันเพราะอยู่คนเดียว ตื่นมาก็ต้องดูแลร้านเดี๋ยวก็ไปซื้อของเข้าร้านและทำงานตลอดทั้งวันกว่าจะทำงานเสร็จก็มืดค่ำ ครั้นจะเอาพวกมันไปเลี้ยงก็จะเป็นการทอดทิ้งพวกมันทางอ้อมเส

ตอนที่71.  วศินพูดเหมือนรู้ซึ่งมันก็ทำให้รสรินหน้าร้อนฉ่าด้วยความอับอายและโมโห“นี่คุณ ให้เกียรติกันบ้างนะ ถึงฉันจะรับเงินจากคุณแต่ฉันก็มีขอบเขตของฉันอย่ามาก้าวก่ายกันดีกว่า งานใครงานมัน คุณเอาตัวให้รอดก่อนเถอะ ส่วนงานของฉันอย่างไรมันก็สำเร็จแน่ๆ” รสรินตวาดเสียงเขียวกลับไป และเสียงของเธอก็ทำให้นายแบบหนุ่มซึ่งหนีแฟนสาวนักแสดงชื่อดังดอดมาหาเธอที่รีสอร์ตของไอศูรย์ตื่นขึ้น“อะไรน่ะที่รักเสียงดังแต่เช้า” ชายหนุ่มเสียงงัวเงียพลางเอื้อมมือมาโอบเอวบาง“ไม่มีอะไรค่ะ แค่พวกโรคจิตโทรมากวนประสาท” รสรินรีบวางสายและกดปิดทันที นิ้วเรียวงามที่เคลือบสีสดกรีดไล้อกแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามอย่างยั่วเย้า“ถ้างั้นเราก็มาหาอะไรทำให้อารมณ์ดีกันดีกว่านะ” ว่าแล้วร่างเปลือยเปล่าของชายหญิงทั้งสองก็โรมรันพันตูกันอย่างดุเดือดถึงพริกถึงขิง เสียครวญครางและเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่นไปทั้งบ้านพักหลังงามก่อนที่ทั้งสองจะแยกย้ายกันในยามสายของวันราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น...