บททั้งหมดของ สลับขั้วยั่วรักซาตาน: บทที่ 81 - บทที่ 90

ตอนที่84.“เฮอะ ..ทีตอนแรกที่น้องเขามาทำยังกับเกลียดเขานักหนา ตอนนี้ล่ะอยากจะเข้าหอซะนี่”“ก็ตอนนั้นผมยังไม่รักเขานี่ครับ...เอ่อ...”เมื่อเผลอตัวพูดความในใจออกไปชายหนุ่มก็เกิดอาการขัดเขิน ขึ้นมาทันทีจึงเสเมินหน้าหนีสายตาเหมือนจะขันระคนล้อเลียนของมารดา“ผมไปนอนเอาแรงสักหน่อยดีกว่า เมื่อคืนไม่ได้นอนทั้งคืน” พูดจบชายหนุ่มก็เดินกลับเรือนของตนทันที ส่วนคุณไหมแก้วก็ได้แต่ยิ้มจนแก้มปริ“จะได้อุ้มหลานอีกแล้วเรา” คุณไหมแก้วพูดกับตัวเองยิ้มๆ อย่างยินดีพลอยทำให้ลืมเรื่องหนักใจเมื่อครู่ไปสิ้น...งานเลี้ยงฉลองวันเกิดของพ่อเลี้ยงโสภณถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ในสองวันถัดมา แขกเหรื่อมากมายทั้งนักการเมือง ข้าราชการตลอดจนพ่อค้านักธุรกิจระดับประเทศต่างก็มาร่วมยินดีกับพ่อเลี้ยงคนดังแห่งเมืองเหนืออีกคน ซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีว่าพ่อเลี้ยงโสภณนั้นมีทั้งข่าวในด้านดีและด้านลบ แต่จะเป็นไปในทางลบเสียมากกว่า แต่ก็ไม่มีใครสามารถทำอะไรเขาได้เพราะคนที่หนุนหลังเขาอยู่นั้นมีอิทธิพลคับฟ้าเมืองไทยเลยก็ว่าได้ แล้วยิ่งตอนนี้พ่อเลี้ยงโสภณลงสมัครรับเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรสมัยนี้ด้วย โดยมีพรรคการเมืองใหญ่สนับสนุนความมีอิท

ตอนที่86.“พี่ภูคนบ้า..” สาวน้อยบ่นกับตัวเองในใจขณะนอนแช่น้ำอุ่นๆ ไอศิยารู้สึกสบายและรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นเมื่อกลิ่นน้ำมันหอมระเหยกลิ่นที่ตนชื่นชอบนั้นลอยเข้าจมูก ไอศิยานอนแช่น้ำอุ่นจนพอใจจึงลุกอาบน้ำแล้วเดินออกจากห้องน้ำอย่างรู้สึกสดชื่นขึ้น...“กรี๊ดดด...อุ๊บส์...” เสียงกรีดร้องอย่างตื่นตกใจหายลงไปในลำคอเมื่อริมฝีปากร้อนๆ ของคนที่เธอคิดถึงอยู่ทุกลมหายใจประทับลงมาเพื่อเก็บกักเสียงร้องของเธอไว้ในอุ้งปากหนา มือกร้านงานรวบเอวบางเบียดชิดร่างแกร่งอย่างจงใจและโหยหามือร้อนผ่าวลูบไล้ไปตามเนื้อนวลที่เย็นลื่นเพราะเธอเพิ่งอาบน้ำเสร็จกลิ่นหอมระรวยจากร่างสาวทำให้คนที่เฝ้าโหยหาอยากกกอดและเป็นเจ้าของร่างนี้ถึงกับครางอย่างถูกใจเมื่อลิ้นเล็กๆ นั้นตอบสนองจุมพิตร้อนแรงของเขาอย่างเผลอไผลลืมตัว หรืออะไรไม่อาจจะทราบได้แต่มันทำให้เคียงภูพอใจมาก และไม่ยอมเสียโอกาสอันงดงามนี้ไปริมฝีปากร้อนเร่าจูบซับดูดดื่มกวาดลิ้มทุกหยดความหวานจากริมฝีปากเห่อบวมเพราะพิษจุมพิตของตนอย่างแสนรัก ลมหายใจร้อนผ่าวปะทะผิวเนื้อเนียนบอบบางจนไอศิยารู้สึกเหมือนว่าผิวเนื้อตนมันมอดไหม้อีกทั้งมือร้อนๆ นั่นอีกไม่ว่าเขาลูบไล้ไปตรงไหนบนร่าง

ตอนที่88.“เข้าใจค่ะ น้องซินดี้ขอโทษที่คิดไม่ดีกับแบบนั้นกับคุณน้องดาว ถ้าเรามีโอกาสเราไปเยี่ยมเธอกันดีมั้ยคะ”เธอเอ่ยเสียงอ่อยพลางซบหน้าลงกับอกแกร่งอย่างจำนนและรู้สึกปรอดโปร่งเป็นสุข ชายหนุ่มโอบร่างงามไว้ในอ้อมแขนอย่างแสนรักแล้วยังต้องคอยข่มความปรารถนาที่ตีตื้นขึ้นมาเมื่อร่างนุ่มนิ่มมีเพียงผ้าห่มเท่านั้นกั้นไม่ให้เนื้อแนบเนื้อ“ก็ดีนะ พี่ก็หวังว่าน้องดาวจะหายดี”“น้องซินดี้อยากให้เธอหายดีจังค่ะ” ไอศิยาเอ่ยออกมาจากใจจริง“แล้วทีนี้ก็ยอมเป็นเมียพี่แล้วใช่ไหม” เคียงภูวกเข้าเรื่องเดิมซึ่งค้างคาอยู่หน้าตาเฉย“แน้ ใครบอกน้องซินดี้ยังไม่ได้บอกสักคำ”“อ้าวก็เราเข้าใจกันแล้ว เราก็ต้องแต่งงานกันสิจ๊ะ นะๆ พี่ภูรอไม่ไหวแล้วรักน้องซินดี้ใจจะขาด” ไม่พูดเปล่าแต่จมูกคมๆ นั้นก็ซุกไซร้ดอมดมแก้มใสอย่างไม่อาจหักห้ามใจได้ และริมฝีปากก็ประทับจุมพิตลงบนกลีบปากสีเรื่อที่กำลังจะร้องห้ามอย่างเร่าร้อน“พี่ภู หยุดนะ คนบ้ากาม เอาเปรียบน้องซินดี้อีกแล้ว”“โธ่ ที่รักจ๋า พี่ภูคิดถึงน้องซินดี้จะแย่อยากจะมาหาตั้งแต่วันที่น้องซินดี้หนีพี่มา แต่มีงานสำคัญเลยมาไม่ได้ นะจ๊ะ ให้พี่ภูชื่นใจสักนิด รับรองว่าน้องซินดี้ของพี่ภ

ตอนที่90.หลังจากน้ำชำระร่างกายเสร็จแล้วเจ้าบ่าวหมาดๆ ก็เดินมาชะโงกหน้ามองเจ้าสาวแสนสวยซึ่งแกล้งนอนหลับอย่างขบขันเจ้าสาวผู้กลัวฝน เปลือกตาบางขยุกขยิกเหมือนระแวงนั้นน่ารักน่าเอ็นดูนัก“อืม นอนเร็วจัง เหนื่อยมากเหรอจ๊ะน้องซินดี้..” ชายหนุ่มแกล้งถามชิดแก้มนวล ลมหายใจร้อนๆ เป่ารดแก้มใสจนคนที่แกล้งหลับนอนใจสั่นและไม่สามารถควบคุมร่างกายที่ตื่นเร้าเพราะมือและริมฝีปากร้อนๆ ซึ่งแกล้งขบใบหูบางอย่างหยอกเย้า จนขนอ่อนในร่างกายลุกชัน“ไม่ตอบสงสัยหลับจริงๆ แบบนี้เราก็ลักหลับเจ้าสาวได้ล่ะสิ” ไม่พูดเปล่ามือหนาก็ยังแกล้งสอดเข้าไปใต้ผ้าห่มนุ่มและลูบไล้บั้นเอวบางแผ่วๆ และมันก็ได้ผลเมื่อคนที่หลับตานิ่งอยู่นั้นลืมตาทันทีและหันมามองเขาตาเขียว“อะ...อุ๊บส์...” ยังไม่ทันที่เจ้าสาวจะได้เอ่ยอะไร เจ้าบ่าวที่จ้องจะพาเจ้าสาวเข้าหอก็ประทับจุมพิตเร่าร้อนลงบนกลีบปากงามทันที ลิ้นร้อนผ่าวดูดกลืนทุกอณูเนื้อหวานล้ำจากริมฝีปากสาวมือก็ไม่หยุดสร้างความปั่นป่วนให้เรือนกายสาวน้อยซึ่งบัดนี้เปล่าเปลือยโดยที่เธอเองไม่ทันได้รู้ตัว และเมื่อไอศิยารับรู้ว่าตัวเองเปลือยเปล่าก็พบว่าคนตัวโตที่กำลังมองเธอด้วยแววตาหวานล้ำนั้นก็ไม่มีเสื้อ

ตอนที่92.ภาพทารกตัวแดงยับย่นที่แผดเสียงร้องไห้จ้านั้นก็ตรึงตาตรึงใจของผู้เป็นบุพการีทั้งสองอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ น้ำตาแห่งความปลื้มปีติของผู้เป็นพ่อแม่ไหลซึมขอบตาเมื่อพยาบาลทำความสะอาดร่างกายทารกน้อยทั้งสองแล้วก็นำเด็กๆ มาให้คุณพ่อคุณแม่ได้ชื่นชมและให้เด็กน้อยทั้งสองได้ดูดดื่มน้ำนมหยดแรกจากจากทรวงอกของมารดา แค่เห็นทารกตัวแดงๆ เมื่อแรกเกิดซึ่งทุกๆ ส่วนที่ประกอบขึ้นเป็นทารกน้อยก็บอกได้ทันทีว่าเด็กทั้งสองนั้นจะเป็นลูกของใครไปไม่ได้นอกจากลูกของเขา ไอศูรย์ อเล็กซิโอ กัสซินี่ กับมุกรวี กัสซินี่เท่านั้นมือบางสั่นระริกของมุกรวีไล้แก้มใสๆ ของทารกน้อยทั้งสองที่กำลังหลับตาพริ้มดื่มกินน้ำนมจากอกของตนอย่างตื้นตันใจในขณะที่ไอศูรย์เองก็รู้สึกไม่แตกต่างกัน เขาเฝ้ามองปากน้อยๆ นั้นดูดดื่มน้ำนมอย่างหิวหระหายด้วยความรักมือหนาโอบร่างของคนทั้งสามไว้อย่างสุดแสนรักสุดหัวใจ...“ขอบคุณนะครับที่รัก ขอบคุณที่ให้ลูกที่น่ารักกับผม...ลูก...ลูกๆ ของเรา” ชายหนุ่มจุมพิตหน้าผากมนเบาๆ ใบหน้าหล่อเหลายิ้มกระจ่างด้วยความยินดี“ค่ะลูกเรา ลูกของเรา...” มุกรวีกล่าวด้วยน้ำตานองหน้า หากแต่เป็นน้ำตาแห่งความปลาบปลื้ม ความเจ็บป