All Chapters of สลับขั้วยั่วรักซาตาน: Chapter 51 - Chapter 60

ตอนที่ 53.หญิงสาวมองตามหลังชายหนุ่มซึ่งแยกตัวเข้าห้องน้ำไปเงียบๆ โดยทั้งเขาและเธอไม่ได้พูดคุยอะไรกัน ซึ่งมันเป็นแบบนี้มาร่วมสองวันแล้ว ชาคริตดูเงียบๆ ไป ไม่มาวุ่นวายกับเธอเหมือนที่ผ่านมา ใช่ว่าเธออยากจะให้เขามาคลอเคลียหรือทำอะไรแบบนั้น เพียงแต่เธอรู้สึกแปลกๆ ที่อยู่ๆ เขาก็เปลี่ยนไปในขณะที่รติมาแปลกใจกับท่าทางเงียบขรึมของชาคริต ตัวชายหนุ่มเองก็กำลังยืนมองเงาสะท้อนของตนเองในกระจก แววตาคมซึ่งบัดนี้ฉายแววสับสนว้าวุ่น ตอนนี้เขามีเรื่องให้คิดมากมาย ทั้งเรื่องของตนเองและเรื่องของน้องสาวกับเพื่อนรัก ไหนจะเรื่องกำหนดการเปิดโรงปั้นแห่งใหม่ของประติมาไพบูลย์ซึ่งกำหนดการก็เริ่มกระชั้นเข้ามา การที่เขามาอยู่ที่นี่ใช่ว่าจะไม่รู้อะไร เขายังคงคอยติดตามข่าวสารและการเคลื่อนไหวของโลกภายนอกอยู่เสมอ และเขาก็มีผู้ที่คอยส่งข่าวต่างๆ ให้อยู่เนืองๆ ซึ่งเขาจะต้องรับรู้ในทุกๆ วัน ว่าสถานการณ์การเมืองหรือเศรษฐกิจ รวมไปถึงเรื่องต่างๆ ของคนใกล้ตัวนั้นเป็นไปอย่างไรชาคริตออกมาจากห้องน้ำก็พบว่าหญิงสาวอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว เธอมาจัดแจงวางของใช้ต่างๆ ให้เขาเหมือนเช่นทุกวัน หากแต่วันนี้เขาและเธอไม่ได้พูดคุยหยอกเย้า

ตอนที่55. “ฉันจะทำยังไงกับแกดีนะนังรติมา หึ แต่อย่าหวังเลยว่าแกจะมีความสุขฉันจะทำให้แกหายไปจากชีวิตพี่คริสยังไงดีนะ...”เมื่อไอรดากลับมาถึงบ้านก็รีบขึ้นห้องตนเองและคิดแผนการในใจด้วยความรุมร้อน ผู้เป็นพี่เขยซึ่งเคยเสพสวาทกันกันอย่างร้อนแรงมานับครั้งไม่ถ้วนก็เปิดประตูห้องนอนสีหวานของเธอเข้ามาด้วยร่างแกร่งมีเพียงผ้าขนหนูผืนเดียวพันกาย สาวน้อยมองร่างแกร่งของพี่เขยด้วยดวงตาเป็นประกาย มือบางค่อยๆ เปลื้องชุดนอนสีสวยออกกายช้าๆ ด้วยท่าทางยั่วยวน พลางเอนกายลงบนเตียงพร้อมกับแยกขากว้าง แล้วกระดิกนิ้วเรียกชายหนุ่มเข้ามาหาดวงตาหยาดเยิ้มยั่วยวน ซึ่งโรเบิร์ตก็ยิ้มกริ่มเดินเข้าหาร่างงามตรงหน้า ชายหนุ่มคุกเข่าอยู่ระหว่างเรียวขาเนียน จ้องมองกลีบผกาที่ไหวระริกเชิญชวนอย่างกระหายแล้วก้มลงดูดเลียยอดผกางามอย่างเอร็ดอร่อย มือหนาก็เอื้อมมาบีบเคล้นอกอวบอย่างเมามัน“อ๊ะ ซี๊ดดด อ่า พี่โรเบิร์ต เสียววว อ๊า” ไอรดาครางกระเส่า กระดกสะโพกเข้าหาริมฝีปากร้อนๆ อย่างซ่านไหวมือเรียวก็กดศีรษะทุยของพี่เขยให้แนบชิดความเป็นหญิงที

ตอนที่57.  “จะไปไหนล่ะคนเก่ง จะหนีรึไงเด็กขี้ขลาด” เสียงเข้มๆ ดังขึ้น ทำให้ชาครียาหยุดเท้าที่กำลังจะเดินหนีวีรุจไป แล้วหันมาเผชิญหน้ากับเขา ดวงตากลมโตวาววับด้วยความไม่พอใจ“พี่รุจว่าใครเป็นเด็กขี้ขลาด” ชาครียากรีดเสียงถามใบหน้าแดงปลั่งเพราะความโกรธ“ก็ใครล่ะที่มีความผิดติดตัวแล้วจะหนีกันง่ายๆ”“น้องญาไม่ได้หนี แค่แดดเริ่มร้อนแล้วน้องญาจะเข้าบ้าน แล้วพี่รุจล่ะมาบ้านน้องญาทำไม”“ก็มาหาเมีย...” วีรุจเน้นคำพูดน้ำเสียงหนักแน่น ดวงตาคมจ้องหน้านวลใสซึ่งดูซูบไปนั้นนิ่ง จนชาครียานึกหวั่นใจ วีรุจไม่ได้มาดีแน่ๆ และคำพูดของเขาก็ทำให้เธอใจสั่นขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้“คะ ใคร เป็นเมียพี่รุจกัน” ชาครียาหน้าแดงก่ำทั้งโกรธทั้งอาย และตั้งตัวไม่ทันกับการปรากฏตัวของวีรุจในวันนี้“ก็ใครล่ะ”“นี่พูดดีๆ นะ อย่ามากล่าวหาน้องญา”“ใครกล่าวหาน้องญากัน ก็น้องญาเองก็อยากได้พี่เ

ตอนที่60.ร่างบางชะโงกมองคนตัวโตซึ่งหลับตาพริ้มอยู่ข้างๆ อย่างรักใคร่ มือเรียวค่อยๆ ไล้ไปตามแนวกรามแกร่งแล้วลากมาที่ริมฝีปากหยักสวยซึ่งเผยอน้อยๆ อย่างอ่อนโยน เขาช่างหล่อเหลาและสมบูรณ์แบบ ไม่ว่าชาคริตจะมองเห็นหรือไม่เธอก็รักเขา แล้วเขาล่ะ รักเธอบ้างไหมหนอ.. รติมาคิดพลางก้มลงประทับริมฝีปากแผ่วๆ ลงบนแก้มสากอย่างแสนรัก“น้องมด รักพี่คริสนะคะ..” หญิงสาวเอ่ยแผ่วเบาชิดแก้มสากซึ่งประดับด้วยเคราเขียวครึ้มแล้วค่อยๆ ขยับกายเบาๆ เพื่อไม่ให้เป็นการรบกวนการนอนหลับของชายหนุ่ม หากแต่แขนแกร่งนั้นกลับรัดเอวบางเปลือยเปล่าไว้อย่างแหนหวง“จะรีบไปไหน”“อุ้ย เอ่อ... คุณคริสรู้สึกตัวนานแล้วหรือคะ” รติมาเอ่ยหน้าตื่น รู้สึกอับอายหากเขารู้สึกตัวนานแล้ว และอาจจะได้ยินเธอพูดอะไรเพ้อเจ้อ“ก็เพิ่งจะตื่นตอนที่เมียกำลังจะหนีลงจากเตียงนี่ล่ะ” ชาคริตแสร้งพูดทั้งที่ในใจเปี่ยมสุข เขาได้ยินเธอพูดแล้วทั้งหมด...“พูดอะไรน่าเกลียด อุ้ย คุณคริส ปล่อยก่อนคะฉันจะไปเตรียมน้ำอุ่นให้อาบน้ำค่ะ” รติมาเอ่ยเบาๆ อย่างขัดเขินพร้อมกับเบี่ยงแก้มนวลหลบจมูกคมๆ ที่ฉกโฉบหาความหอมจากแก้มสาวและพยายามแกะมือเหนียวๆ ที่ป้วนเปี้ยนแถวทรวงสาวออก“น่า

ตอนที่62. หลังจากที่หายจากไข้แดดในแล้ว ไอศิยาก็เรียนรู้ที่จะดูแลตนเองยามอยู่ในบ้านไร่ เธอยังคงทำงานกลางแดดร้อนๆ อยู่บ้างแม้ไม่ได้ตรากตรำ เพราะเคียงภูไม่ยอมให้เพราะกลัวว่าเธอล้มป่วยอีก แต่ให้ช่วยงานเล็กๆ น้อย เช่นคอยหาข้าวปลาอาหารเลี้ยงคนงาน หรือให้ช่วยดูแลเรื่องบัญชี และการจัดการของไร่เคียงภูมากกว่า แต่ไอศิยายังต้องคอยหลบหน้าพ่อเลี้ยงหนุ่มซึ่งเดี๋ยวนี้เข้าถึงเนื้อถึงตัวเธออย่างจู่โจม และทำให้เธอหวั่นไหววาบหวามทุกครั้ง ยิ่งคิดถึงการเขาถึงเนื้อถึงตัวของเขาทีไรใบหน้าเนียนใสก็ขึ้นสีแดงปลั่งทุกที ยิ่งเมือคืนที่ผ่านมาเขาก็ทำให้เธอรู้ว่าการดื้อรั้นและไม่เชื่อฟังคนตัวโตกกว่าแบบเคียงภูนั้น เปลืองเนื้อเปลืองตัวเพียงใด“คิดถึงใครอยู่น่ะน้องซินดี้ คิดถึงพี่ภูอยู่รึเปล่า” เสียงห้าวๆ ดังขึ้น แค่นั้นก็ทำให้ขนอ่อนบนกายสาวลุกชันด้วยความหวั่นไหวหวิวหวาม ยิ่งตอนนี้วงแขนแกร่งตวัดรัดเอวบางอย่างแสดงความเป็นเจ้าของเธอยิ่งอ่อนระทวย“ปล่อยนะพี่ภู น้องซินดี้อึดอัด”“อึดอัดจริงเหรอ ไม่ใช่ลึกๆ แล้วอยากให้พี่ทำมากกว