อีตาบ้านี่ใช่คนเดียวกับพระเอกหื่นที่รวบหัวรวบหางกินกลางตลอดตัวเธอเมื่อคืนหรือเปล่าเนี่ย คิดแล้วน้ำตาก็พาลจะไหล ไม่ได้เสียใจที่เสียจิ้นให้คนผีบ้าตรงหน้า แต่เจ็บใจที่อีตาบ้าทำเหมือนถูกเธอกระทำชำเรามากกว่า“เอาล่ะ บอกมาดีกว่าว่าใครส่งเธอมาหรือว่าไอ้เวรนั่น...” ชายหนุ่มชะงักปาก เหตุการณ์เมื่อคืนแว่บเข้ามาในสมองฉับพลัน หรือว่ายัยนี่จะเป็นนางนกต่อที่คนพวกนั้นส่งมา“คุณหมายความว่าไง ฉันงงไปหมดแล้วเนี่ย”“ออกไปซะ!”จารุพัชรตะลึงงันจ้องใบหน้าหล่อเหลาที่ดุขึ้งอย่างงุนงง“นี่คุณเป็นบ้าไปแล้วเหรอ อย่างน้อยคุณควรขอ...”“บอกว่าออกไปไง ออกไปเดี๋ยวนี้ โอ๊ะ!” ท้ายประโยคชายหนุ่มก็ต้องผงะเกือบหงายเงิบ เมื่อถูกเขวี้ยงด้วยหมอนใบใหญ่ใส่หน้าดังตุ๊บ“ตาบ้า! นึกว่าตัวเองเป็นใครถึงมาทำกับฉันแบบนี้ เสียแรงที่น้องฉันแอบปลื้มมานาน ตัวจริงงี่เง่าแบบนี้เองเหรอ”“ยัยบ้านี่!” ธิเบศกัดกรามแน่นจนเป็นสัน ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยมีใครบังอาจทำกับเขาแบบนี้มาก่อน“นายต่างหากที่บ้า ผีบ้าผีบอเอ๊ย หน้ามืดจับฉันมาเล่นจ้ำจี้ทั้งคืนแล้วพอตื่นมาไม่สำนึกผิดขอโทษกันไม่พอ ยังมีหน้ามาไล่ตะเพิดฉันอีกเนี่ยนะ ผู้ชายประสาอะไรเนี่ย”หญิงสาวข
Last Updated : 2024-12-03 Read more