All Chapters of มนต์เสน่หาซาตานเถื่อน: Chapter 11 - Chapter 20

62 Chapters

บทที่ 10

 บทที่ 10         นายมิ่งรู้สึกเหมือนมีก้อนแข็งๆ วิ่งขึ้นมาจุกที่คอเมื่อได้เจอหน้าเจ้านายหนุ่มอีกครั้งพร้อมกับข่าวสารบางอย่างที่ได้ยินได้ฟัง แม้ไม่อยากเชื่อแต่เขาไม่มีเหตุผลอะไรที่จะไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยินได้ฟังและอัครวัฒน์ก็คงไม่มีเหตุผลที่จะต้องโกหกตนในเรื่องนี้...“ผมต้องขอโทษแทนเจ้าเมืองมันด้วยครับ หวังว่าคุณโดมคงจะเมตตามัน...”“ฉันเลิกเมตตาคนเลวมานานแล้ว และพวกคุณจะต้องรับเคราะห์จากสิ่งที่ที่ไอ้เมืองมันทำ ส่วนนายมิ่งฉันเห็นแก่ว่าทำงานให้ฉันมานาน และเป็นคนดีซื่อสัตย์ฉันจะยังคงจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้ตลอดจนเรื่องการผ่าตัด แต่มันก็ขึ้นอยู่กับตัวนายมิ่งเองว่าอยากจะมีชีวิตอยู่ดูลูกๆ ของนายมิ่งพบจุดจบในชีวิตหรือเปล่า...”กล่าวจบก็เดินออกจากห้องพักฟื้นของนายมิ่ง ปล่อยให้ชายชรานอนน้ำตาไหลพรากอยู่บนเตียงสีขาวอย่างเจ็บปวดและรู้ดีว่าตนเองก็คงจะช่วยเหลืออะไรลูกๆ ทั้งสองไม่ได้เลย“โธ่ มน...” ในวินาทีนี้นายมิ่งรู้สึกสงสารและคิดถึงชะตากรรม
last updateLast Updated : 2024-10-26
Read more

บทที่ 11.

บทที่ 11.          “ใช่ ฉันคืออัครวัฒน์ เจ้าชีวิตของเธอนับแต่นี้เป็นต้นไป รับรู้ไว้ด้วยสาวน้อย...” น้ำเสียงเย็นชาทั้งแววตาก็เช่นเดียวกัน...“ตะ แต่ มน... ไม่ได้เป็นหนี้อะไรคุณนะคะ แล้ว เอ่อ... ตกลงนี่มันเรื่องอะไรกันคะ หากจะกรุณาคุณช่วยอธิบายให้ดิฉันฟังได้ไหมคะ” “เดี๋ยวอีกไม่กี่นาทีเธอจะได้รู้เอง... แต่ตอนนี้ฉันขอทดสอบอะไรสักอย่างก่อนดีกว่า...” พูดจบปากหยักสวยดุจอิสตรีของเขาก็ฉกวูบลงมาบนกลีบปากนุ่มที่เผยอค้างอย่างงงงันของเธอทันที...และทันทีที่ริมฝีปากนุ่มถูกแตะแต้มด้วยจุมพิตร้อนแรงจากเขามนตราก็รู้สึกเหมือนว่าเธอกำลังจะจมน้ำแต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกเหมือนว่าลอยล่องขึ้นไปบนท้องนภาช่องท้องโหวงวูบเหมือนนั่งรถไฟเหาะและเสียดเสียวอยู่บริเวณใจกลางร่าง... ความรู้สึกช่างประหลาดเหลือล้นจนต้องอ้าปากกว้างหวังจะอุทานอะไรออกมาสักอย่างแต่ก็เป็นการเปิดโอกาสให้เขาสอดลิ้นร้อนเข้าไปดูดรัดพันพัวกับเรียวลิ้นเล็กของเธออย่างถนัดถนี่สนิทสนมราวกับว่าเขาเป็นเจ้าของมันหาใช่เธอไม่...มนตรามึนงงกับจุมพิตร้อนแรงนั้นจนหัวหมุนในข
last updateLast Updated : 2024-10-26
Read more

บทที่ 12

 บทที่ 12  “พี่โดมคะ... พวกเขาบริสุทธิ์นะคะ พี่โดมจะทำร้ายเธอไม่ได้นะคะ...” เสียงอันคุ้นเคยดังอยู่แว่วๆ ทำให้เขาหันไปตามเสียง...“หนูเล็ก โอ หนูเล็กกลับมาหาพี่โดมแล้วหรือจ๊ะ...” อัครวัฒน์รีบลุกจากที่นอนมาโอบกอดร่างบอบบางของหญิงสาวในชุดขาวฟูฟ่องน่ารักทันทีและเธอก็โอบกอดเขาเช่นเดียวกันก่อนจะผละออกจากอ้อมแขนของเขาและมองหน้าเขาอย่างจริงจัง...“พี่โดมไม่ควรทำร้ายมนตรา เธอเป็นคนดีและไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับผู้ชายคนนั้น...” “แต่พวกมันจะต้องได้รับกรรมที่ทำกับหนูเล็ก” “ไม่ค่ะ ไม่ใช่ เรื่องมันจบไปแล้วพี่โดมอย่าทำแบบนี้เลยนะคะ หนูเล็กขอร้อง ปล่อยเธอไปเถอะ ไม่อย่างนั้นพี่โดมจะต้องเสียใจมากกว่าตอนที่สูญเสียหนูเล็ก และอาจจะสูญเสียมากกว่าหากพี่โดมยังดื้อรั้น...” คำพูดของชลิตาทำให้ชายหนุ่มขมวดคิ้วมุ่นอย่างไม่เข้าใจ...“แต่ว่าพี่ทำทุกอย่างเพื่อแก้แค้นให้หนูเล็ก พี่จะสูญเสียอะไรล่ะ พี่จะทำให้พวกมันเจ็บปวดมา
last updateLast Updated : 2024-10-26
Read more

บทที่ 13

บทที่ 13 “จะกลัวอะไรไปล่ะ แค่เล่นน้ำ อีกอย่างเธออยู่กับทะเลทุกวันเป็นไปได้เหรอที่เธอว่ายน้ำไม่เป็น อย่ามาเล่นแง่กับฉันดีกว่า หมดเวลาของเธอแล้วมนตรา...” เหมือนต้องการกลั่นแกล้งและอยากให้เธอเผยตัวตนที่แท้จริงออกมา อัครวัฒน์แกะมือที่เกาะคอเขาแน่นเหมือนลูกลิงออกอย่างง่ายดายแล้วโยนร่างเล็กๆ นั้นลงตรงหน้าเขาจนน้ำกระจายเป็นวงกว้างส่วนลูกลิงที่เขาเปรียบไว้ในใจนั้นก็ตะเกียกตะกายอย่างบ้าคลั่ง ทั้งสำลักน้ำทั้งร้องขอความช่วยเหลือเขาวุ่นวายชายหนุ่มยืนกอดอกมองร่างเล็กที่ดิ้นเร่าๆ ตรงหน้าอย่างขบขันในใจก็คิดว่าน้ำลึกแค่เอวเท่านั้นเธอจะเล่นละครได้สักกี่น้ำแต่แล้วมนตราที่ดูเหมือนเริ่มจะหมดแรงก็ค่อยๆ จมลงไปในน้ำทะเลต่อหน้าเขาจริงๆ นั่นล่ะอัครวัฒน์จึงได้สติคว้าแขนเล็กซีดเซียวนั้นไว้ก่อนที่เธอจะหายไปในท้องทะเลจริงๆ“โธ่เอ๊ย ใจเสาะจริง ว่ายน้ำไม่เป็นจริงๆ เหรอเนี่ย...”ชายหนุ่มบ่นพลางอุ้มร่างที่หมดสติขึ้นมาไว้ในวงแขนแล้วรีบปฐมพยาบาลเธอเบื้องต้นจนมนตราได้สติ มนตราหอบหายใจเอาอากาศเข้าปอดลนลาน แต่ร่างกายก็ยังคงไร้เรี่ยวแรงขัดขืนเมื่อเขาอุ้มเธอเดินเข
last updateLast Updated : 2024-10-26
Read more

บทที่ 14

 บทที่ 14“ขึ้นมาบนห้องฉันหน่อยสิ” เขาบอกแล้วเดินกลับไป หญิงสาวถอนใจแล้วค่อยๆ เดินตามเขาขึ้นไปในใจก็นึกหวั่นว่าคราวนี้เธอจะโดนเขาแกล้งอะไรอีกหรือใช้ให้ทำอะไรที่... เธอต้องฝืนใจ...มือบางสั่นระริกเมื่อผลักประตูเข้าไปในห้องนอนกว้างโทนสีอบอุ่นทว่าเธอกลับรู้สึกว่ามันช่างเต็มไปด้วยความเย็นชาเมื่อเจ้าห้องไม่เคยจะยิ้มให้เธอเลยสักครั้ง กว่าสัปดาห์ที่เธออยู่กับเขาในบ้านหลังนี้เธอไม่เคยเห็นเขายิ้มเลย จะพูดกับเธอก็เพียงไม่กี่คำส่วนใหญ่คำพูดที่ออกจากปากเขานั้นจะเป็นคำสั่งเสียมากกว่าทุกๆ วันเขาทำงานและเคร่งเครียดอยู่กับอะไรบางอย่าง และเธอก็เพิ่งจะรู้ว่าเขาให้แม่บ้านทั้งสองคนนั้นลางานต่อไปอีกไม่มีกำหนดแต่ก็ยังได้รับเงินเดือนปกติจนว่าเขาจะเรียกให้กลับมา ส่วนบิดาของเธอก็ถูกส่งตัวไปผ่าตัดที่เมืองนอกตามที่เขาให้สัญญาไว้จะกลับมาเมืองไทยในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้า ซึ่งมนตราก็เพิ่งได้คุยกับบิดาเมื่อวันก่อนจะไป และท่านก็ให้สัญญาว่าจะกลับมาหาเธอ นั่นคือสิ่งที่ทำให้เธอยังอยู่ที่นี่เพื่อรอบิดากลับมา“คุณอัครวัฒน์คะ ดิฉันมาแล้วค่ะ...” เมื
last updateLast Updated : 2024-10-27
Read more

บทที่ 15

บทที่ 15อัครวัฒน์ไม่แน่ใจเลยว่าสิ่งที่เขาทำนั้นมันถูกหรือผิด มันจะเป็นไปด้วยความสะใจที่ได้แก้แค้นหรือเพราะเหตุผลใด แต่ลึกๆ แล้ว เขามีความรู้สึกว่าหากไม่ได้จูบเธอเขาต้องอัดอั้นจนแทบระเบิดแน่ๆ ซึ่งความรู้สึกนี้มันไม่น่าจะเกิดขึ้นกับเขาได้เลยเขาไม่สมควรจะรู้สึกเช่นนี้ ไม่ควรรู้สึกรุ่มร้อนต้องการผู้หญิงสักคนได้มากขนาดนี้ ทั้งที่เขาพยายามจะข่มกลั้นอารมณ์นี้ไว้ พยายามจะบอกตัวเองให้เย็นชา บอกตัวเองให้มึนตึงกับเธอให้เกลียดมนตรา ให้ดุดันเครียดขึ้งใส่ เขาไม่อยากมอง ไม่อยากเห็นหน้า ไม่อยากแม้แต่จะได้ยินเสียงของน้องสาวคนชั่วช้า...แต่แล้ววันนี้ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาพยายามบอกตัวเอง สิ่งที่เขาสร้างมันขึ้นขวางกั้นตนเองจากเธอตลอดกว่าหนึ่งสัปดาห์ตั้งแต่อยู่ที่นี่นั้นก็มีอันพังทลายลงไม่มีชิ้นดี... เขาต้องการ เขาต้องการมนตรา นั่นคือความจริง นั่นคือสิ่งที่เขาจะต้องได้... ริมฝีปากและเรียวลิ้นร้อนดูดรัดร้อนแรงขึ้นตามอารมณ์ที่โหมไหม้ของเขา อัครวัฒน์จูบเธอเหมือนไม่เคยได้จูบใครมาก่อน มือเรียวแข็งแรงอย่างบุรุษเพศเฝ้าเคล้นคลึงลูบไล้กายอรชรที่อ่อนปวกเปียก
last updateLast Updated : 2024-10-27
Read more

บทที่ 16

บทที่ 16ชายหนุ่มคิดอย่างมึนงงในใจราวหนุ่มน้อยริรักแต่เขาก็หยุดสิ่งที่เริ่มต้นนี้ไม่ได้ ดวงตาสีน้ำเงินเข้มขุ่นข้นด้วยแรงอารมณ์เมื่อก้มมองร่างเล็กแต่เต็มตึงไปทุกสัดส่วนของคนใต้ร่าง ในขณะที่มนตราหอบกระเส่ารุนแรงจนรู้สึกราวกับว่าแทบจะมอดม้วยไปกับจุมพิตร้ายที่เหมือนจะดูดดึงเอาลมหายใจไปจากเธอจนหมดสิ้น หากเขาไม่ถอนปากออกมาให้เธอได้หายใจหายคอบ้างมีหวังเธอคงสิ้นใจอยู่ตรงนี้แน่นอน...ร่างเล็กทว่าอวบอิ่มขาวนวลเนียนไปทั้งเนื้อทั้งตัวนอนหลับตาพริ้มหอบระรัวระทดระทวยเปลือยเปล่าอยู่ตรงหน้าของเขานั้นช่างน่าปรารถนาจนเขาแทบเก็บกักความต้องการที่อัดแน่นที่แก่นกลางร่างจนชายไม่ไหว อยากจะกระชากกางเกงนอนผ้าฝ้ายเนื้อนุ่มที่เขาสวมอยู่เพียงตัวเองออกไปเสียตอนนี้แล้วโจนจ้วงเข้าหาความอ่อนนุ่มใจกลางร่างสาว... มันจะให้ความรู้สึกอย่างไรนะ มันจะทำให้เขาหายจากความทรมานนี้หรือเปล่า... มนตราปรือตามองเขาอย่างเอียงอายและพยายามยกมือน้อยปิดบังทรวงสาวล้นมือจากสายตาร้อนแรงของเขาแต่การที่เธอขยับตัวเพียงนิดก็ทำให้ความอดทนของเขาขาดผึง... อัครวัฒน์ก้มลงหาปลายถันสีหวานที่ส่ายระริกยั่วยว
last updateLast Updated : 2024-10-27
Read more

บทที่ 17

 บทที่ 17“มีอะไรก็ว่ามา เข้าเรื่องเสียทีเถอะน่า...” เสยผมด้วยความหงุดหงิดพลางเดินมายืนขวางทางคนตัวเล็กที่พยายามจะพาตัวเองเข้าไปใส่เสื้อผ้าในห้องน้ำทั้งที่ม้วนตัวด้วยผ้าห่มหนาน่าขันเมื่อเจ้าหล่อนหาเสื้อผ้าของตนเองเจอมนตราเงยหน้ามองเขาด้วยใบหน้าแดงก่ำ ผิวแก้มใสแทบจะไม่มีสีอื่นใดนอกจากสีแดงปลั่ง ริมฝีปากบวมเป่งจากพิษจุมพิตร้ายจากเขาขบกันแน่นเหมือนเจ้าตัวกำลังระงับความตื่นเต้นยิ่งทำให้เขาร้อนระอุจนแทบอยากจะเอื้อมมือผ่านสัญญาณโทรศัพท์ไปบีบคอพี่ชายทั้งสองแล้วผลักเธอลงบนเตียงเพื่อโหมกระหน่ำความแกร่งกระด้างที่ปวดร้าวอยู่ใจกลางร่างชายเข้าหาเธออย่างเร่าร้อน... แต่ตอนนี้เขาทำได้เพียงส่งสายตาจดจ้องเธอไว้ไม่ให้เจ้าหล่อนหนีหน้าเขาไปได้...“โอเค แล้วผมจะไปที่ไร่ อ้อ... บอกไว้ก่อนว่า หากผมเจอพี่เดียวตัวต่อตัวเมื่อไหร่ เจอหมัดผมแน่...” คาดโทษพี่ชายไม่จริงจังนักก่อนจะวางสายเมื่อทางนั้นพูดธุระสำคัญจบแต่เขานี่สิไม่ จบแล้วยังเจ็บ... ที่ต้องค้างเติ่งอยู่แบบนี้...“จะไปไหน ธุระฉันยังไม่เสร็จ...” คำพูดของเขาทำให้มนตรามองหน้าเข
last updateLast Updated : 2024-10-27
Read more

บทที่ 18.

บทที่ 18.มนตรารีบลุกมานั่งซ้อนหลังกว้างเมื่อเขาลุกนั่งขัดสมาธิเตรียมท่าให้เธอพร้อมสรรพ มือนุ่มแตะลงบนบ่ากว้างเบาๆ และหากไม่ได้รู้สึกไปเองเธอรู้สึกว่าร่างกายของเขากระตุกไปเล็กน้อยแต่จะด้วยเหตุผลอะไรก็ไม่อาจจะรู้ได้สิ่งที่เธอทำได้คือค่อยๆ ออกแรงบีบนวดให้เขาตามแบบที่เคยนวดให้บิดาของตนช้าๆอัครวัฒน์หลับตาลงซึมซับความรู้สึกจากมือเล็กที่ทำหน้าที่นวดให้เขา เขารู้สึกผ่อนคลายอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนในขณะนี้ ทั้งที่เคยใช้บริการนวดตัวนวดแผนไทยจากหมอนวดฝีมือเยี่ยมทั้งชายและหญิงมาก่อนก็ตาม และแม้แต่ใช้บริการนวดแสนพิเศษจากอดีตคู่หมั้นของเขาก็เคยแต่ความรู้สึกมันแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงกับตอนนี้.... แล้วทำไมเขาต้องเปรียบเทียบมนตรากับชลิตาด้วยล่ะ ทำไม... เขาไม่ควรเปรียบเทียบผู้หญิงสองคนนี้ แม้จะบอกตัวเองเช่นนั้นแต่อัครวัฒน์ก็ห้ามความคิดของตัวเองไม่ได้และมันทำให้เขาหงุดหงิดขึ้นมาเพื่อกลบเกลื่อน...“พอแล้วไม่ต้องนวด มาทำอย่างอื่นให้ฉันจะดีกว่า...”เขาควรทำให้เธอรู้สึกต่ำต้อยด้อยค่าและย่ำยีเธอให้เจ็บ ให้ปวดสิถึงจะถูก... แล้วจอมมารตนหนึ่งก็กระซิบ
last updateLast Updated : 2024-10-28
Read more

บทที่ 19.

บทที่ 19.“อื้ม คุ คุณโดมคะ มน...” หญิงสาวพยายามต้านทานกระแสเสน่หาที่รุมเร้าเมื่อยังรู้สึกได้ว่าตนอยู่ในสถานที่ที่ไม่เป็นส่วนตัวนักและลูกน้องของเขาอาจจะเข้ามาที่นี่ได้ทุกเมื่อแต่จนแล้วจนรอดเธอก็ไม่สามารถคัดค้านอะไรเขาได้เมื่อเขาอุ้มร่างเล็กของเธอขึ้นมาแล้วรั้งให้เธอเกี่ยวเขาเรียวกับเอวสอบมือหนาช้อนสะโพกมนไว้แล้วดันขึ้นให้ใบหน้าแดงปลั่งของเธออยู่เสมอกันกับใบหน้าที่รกด้วยหนวดเคราครึ้มของเขาที่มันไม่ได้แข็งกระด้างจนทำให้เธอแสบผิวหากแต่มันนุ่มนวลและสร้างความเสียวซ่านแทบขาดใจให้กับเธอในทุกๆ ที่ที่เขาเคลื่อนใบหน้าผ่าน... อัครวัฒน์ยิ้มใส่ตาเธอเหมือนรู้ทันว่าเธอคิดอะไรอยู่ก่อนจะตรงไปยังห้องนอนกว้างของเขาซึ่งอยู่ไม่ไกล...แรงเสียดสีระหว่างที่เขาพาเธอเคลื่อนไหวไปยังจุดหมายนั้นทำให้มนตราแทบลืมหายใจความแข็งกระด้างที่แม้เธอจะยังไม่เคยมีประสบการณ์เร่าร้อนใดๆ กับใครมาก่อนนั้นก็รู้ดีว่ามันคืออะไรนั้นเสียดสีกับก้นงามงอนถนัดถนี่ซึ่งดูเหมือนว่าเขาจงใจให้มันเป็นเช่นนั้นซ้ำมือทั้งสองข้างก็ลูบไล้ก้นงามงอนเล่นอย่างสนุกมือปากร้อนก็เฝ้าเลาะเล็มขบเม้มผิวเนื้อละมุนของเธอเล่นเหมือนเป็
last updateLast Updated : 2024-10-28
Read more
PREV
1234567
DMCA.com Protection Status