บททั้งหมดของ ป๊ะป๋าที่หายไป: บทที่ 21 - บทที่ 30

เช้าวันต่อมา..รามิลตื่นสายกว่าปกติ แตกต่างจากลูกสาวคนสวย กับมนุษย์เมีย..ที่เช้านี้ยังคงตื่นมาทำหน้าที่อย่างแข็งขันพอนึกสภาพเพื่อนรักในอดีตทั้งสองคน..ใบหน้าคมคายก็หลุดอดหัวเราะขำไม่ได้..สรุปเมื่อคืนแทบไม่ได้ดื่มกันต่อ..เพราะพาลหัวร้อนจากเกม..ยังดีที่ลูกสาวคนสวยกลับมาเล่นตำแหน่งป่า..ช่วยให้ได้ดาวคืนบ้าง..ทั้งสองคนแทบกราบ..ถึงเขาไม่เข้าใจว่าทำไมต้องซีเรียสกับ 'ดาว' ในเกมขนาดนั้น..แต่เขาชอบบรรยากาศ..ที่เถียงกัน..หัวเราะไปด้วยกัน เวลาชนะก็มีเพื่อนร่วมยินดี..มันเป็นความรู้สึกอบอุ่น..ที่บรรยายเป็นคำพูดไม่ถูก..แต่เขาชอบมันชายหนุ่มจัดแจงพับผ้าห่มเก็บเข้าที่..ก่อนจะหันไปอาบน้ำจัดการตัวเอง.. นาฬิกาบนผนังบอกเวลา อีกสิบห้านาที ใกล้เก้าโมงเช้าพอลงมาชั้นล่าง..คุณภรรยาสุดแสนน่ารักชะเง้อโผล่หน้าจากประตูครัว"ตื่นแล้วเหรอพี่..หิวยังคะ เช้านี้มีข้าวต้มปูของโปรดพี่มิลด้วยนะ"เสียงใสส่งมา...ก่อนยัยตัวกระเปี๊ยกจะจัดแจงยกชามข้าวต้ม พร้อมดันเครื่องปรุงบนโต๊ะมาให้"ขอบคุณค่ะ"ชายหนุ่มทอดเสียงหวานไม่รู้ตัว..ดวงตาคมคู่สวยระยิบระยับ..ใบหน้าจิ้มลิ้มขึ้นสีด้วยความเขินทันที"พี่มิล""ว่าไงแบน"ชายหนุ่มเงยหน้าจากชาม

อาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์..สามีของเธอเอาแต่จดจ่อกับหน้าจอเทรด..ส่วนเธอกำลังปวดหัวกับภารกิจ..ทำอาหาร และของว่าง เพื่อร่วมงานประจำปีของสถานสงเคราะห์บ้านเด็กพิเศษนาหม่อมห้าม..ซึ่งจะจัดก่อนวันปีใหม่ของทุกปีโดยคนในหมู่บ้าน รวมถึงหมู่บ้านรอบๆ จะรวมเงินกันจ้างศิลปิน..จ้างชิงช้าสวรรค์..บ้านบอล..ยิงเป้า ปาโป่ง..บางทีก็มีสาวน้อยตกน้ำ..เพื่อให้เด็กๆในสถานสงเคราะห์..และผู้เข้าร่วมงานมีกิจกรรมสนุกสนานได้ทำกันรวมทั้งยังรวมเงินซื้อของขวัญจับสลากปีใหม่..มาแจกเด็กๆ ที่อยู่ในสถานสงเคราะห์อีกด้วยนอกจากนั้น..ในงานเองยังมีผู้ใจบุญ..มาจัดบูธของกิน..อาทิ..ก๋วยเตี๋ยว..ขนมจีน ข้าวต้ม โจ๊ก ข้าวราดแกง หรือพวกของปิ้งย่าง..ลูกชิ้น..ไส้กรอก..ของทะเล หรือพวกขนมปังก้อน..วุ้น..สายไหม..ไอติมหลอด..ไอติมตัก..ของกินหลากหลายอย่าง..แล้วแต่จิตศรัทธาโดยตั๋วค่าเข้า..ขึ้นกับผู้ซื้อว่ามีความประสงค์จะบริจาคเท่าไร..แลกกับคูปอง..เพื่อนำมาใช้ในงานปีนี้..อันธิยานึกไม่ออก..ว่าจะหาอะไรมาจัดบูธดี..ใบหน้าจิ้มลิ้มเริ่มยุ่ง..ยัยตัวแสบเริ่มเข้าไปออดอ้อนสามี..เพื่อเขาจะมีไอเดียดีๆให้"พี่มิล..ว่าปีนี้เราทำอะไรไปร่วมงานดี""ไม่รู้ดิ..แล้วแต

ตกเย็นคนตัวโตตั้งใจพายัยตัวแสบซ้อนมอเตอร์ไซต์ไปตลาดนัด ..ตามที่สัญญากันไว้..แต่ครั้งนี้เขาขอเป็นขี่เอง..ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ในเสื้อยืดสีฟ้าอ่อนตัดผิวขาวสะอาด กางเกงสามส่วน..ดูหล่อเหลา..คุณชายสุดๆเจ้าหมาน้อยของชายหนุ่มมองตาละห้อย..ใบหน้าจิ้มลิ้มเต็มไปด้วยความกลุ้มใจ..หรือคืนนี้..เธอจะให้น้องอายไปนอนห้องยายยาย..แล้วรวบหัวรวบหางพี่เขาดีนะ!แต่พอนึกถึงความหวงเนื้อหวงตัวของไอ้ต้าวพี่ข้างบ้าน..ยิ่งทำให้ปวดหัวจี๊ดขึ้นมาทันที..ทุกวันนี้พี่เขาระวังตัว..ราวกับเธอจ้องจะลากไปกินในน้ำซะงั้น!รามิลยื่นหมวกกันน็อคสีชมพูให้ยัยตัวแสบ..แต่เหมือนเธอสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเท่าไร..คิ้วเข้มเริ่มขมวดยุ่ง"แบน..จะไปไม่ไป?"น้ำเสียงเจือดุ..ส่งผลให้ร่างบอบบางสะดุ้ง..ก่อนรับหมวกกันน็อคมาสวม..และนั่งซ้อนท้ายเขาบรรยากาศยามเย็น..พัดพาความไม่สบายใจให้จางลง..เธอกอดเขาแน่น..ใบหน้าจิ้มลิ้มแนบแผ่นหลังกว้าง..ให้ความรู้สึกปลอดภัย..อบอุ่น'ช่างมันเถอะ วันข้างหน้าอะไรจะเกิดค่อยว่ากัน..อย่างน้อยวันนี้..เรายังได้อยู่ด้วยกัน..ยังได้กอดกัน..จับมือกัน..แค่ได้เขาคืนมา..จากที่คิดว่าเราจะต้องจากกันตลอดกาล..มันก็ดีมากมายเกินกว่าที

พอฟ้าเริ่มมืด เจ้าของบ้านก็จัดแจงปูเสื่อไว้ไม่ไกลจากตัวบ้าน..เตาถ่านที่จุดพร้อมแล้วเตรียมปิ้งอาหารทะเลจำพวกกุ้ง..ปลาหมึก..หอยแครง..ขณะเดียวกัน เตาไฟฟ้า..มีหมูที่หมักเรียบร้อยแล้วถูกย่างกลิ่นหอมตลบอบอวล..เรียกน้ำลายสอจากคนเป็นแขก'เมียเขาทำอาหารอร่อยที่สุด'รามิลคิดอย่างภูมิใจ..ดวงตาคมคู่สวยมองยัยน้องข้างบ้านด้วยความเอ็นดู..ก่อนจะเปลี่ยนเป็นขมวดคิ้วนิ่วหน้าเมื่อเห็น..ยัยตัวแสบจัดแจงชงเหล้า..เสิร์ฟเบียร์ให้พี่ๆในวง..ใบหน้าจิ้มลิ้มแป้นแล้นหันมาฉีกยิ้มกว้าง..จนเขาขนลุกซู่สัญชาตญาณบางอย่างบอกเขาว่า..มีอะไรบางอย่างที่ 'ผิดปกติ' แต่เขาก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร?"พี่มิลเอาเหล้าหรือเบียร์คะ?""...""ทำไมมองหน้าอัญแบบนั้นละคะ"ไม่พูดเปล่ายัยตัวเล็กพยายามกะพริบตาสีน้ำตาลกลมโตออดอ้อน..คนเป็นสามีทำได้แค่ถอนหายใจอย่างเอือมระอา..ได้แต่ทนๆตามใจยัยลำยองตัวน้อย"เอาบรั่นดีผสมโซดาละกัน"น้ำเสียงคนพูดราบเรียบ..เรียกสายตาคนในวงเหล้าชะงัก..โดยเฉพาะคนเป็นเมีย"ปกติพี่ไม่ค่อยกินเหล้านี่คะ..เอาเบียร์แทนมั้ย""น้านดิ..เดี๋ยวมึงก็เมาเร็วหรอก"วิญญูรีบเสริม..ยิ่งไอ้เพื่อนรักหน้าหล่อคออ่อนอยู่ด้วย"ไม่อะ"ดวงตาคมคู่สว

พอเห็นท่าทางเผด็จการของลูกเขย..แม่ยายได้แต่กลืนน้ำลาย..ยิ่งเห็นหลานสาวที่ปกติเป็นเด็กเข้มแข็งน้ำตาร่วงแหมะก็ยิ่งสงสาร"ตามิล..ให้น้องอายนอนด้วยเถอะนะ..อยู่ๆ..มาแยกห้อง..แม่ว่า..""ไม่ครับ..เด็กส่วนใหญ่ขึ้นประถมก็แยกห้องนอนกันแล้ว..ป๊ะป๋าว่า..น้องอายเองก็ควรฝึกได้ละนะ"ไอ้ต้าวตัวโตยังคงหาเหตุผลมาอ้าง"แต่.."คนเป็นยายพยายามเรียบเรียงคำพูดช่วยหลานแต่ดูทรงไม่ได้ผล..เพราะลูกเขยตัวดีไม่รับฟัง..ทั้งยังเล่นปิดประตูหนี..ทิ้งลูกสาวกับแม่ยายผู้โดนเทไว้หน้าห้องเจ้าหญิงของบ้าน..เริ่มหายจากอาการอึ้ง..เมื่อรู้ว่าน้ำตาใช้ไม่ได้ผลกับคนเป็นพ่อ..จึงรีบเปลี่ยนวิธีเป็นทุบประตูตะโกนโวกเวกโวยวายเสียงดัง..คนเป็นยายได้แต่ยืนอึ้ง"ทำไมป๊ะป๋าทำแบบนี้!!..เปิดประตูให้อายเข้าไปเดี๋ยวนี้เลยนะ!""....""ป๊ะป๋า!!!!""...."จวบจนอันธิยาเดินออกจากห้องน้ำ..ผู้ชายคนเดียวในห้องก็ยังไม่เปิดประตู..ใบหน้าจิ้มลิ้มหันมามองคนเป็นแม่กับลูกสาวด้วยความสงสัย..ใบหน้าสวยหวานของเด็กหญิงดารินขึ้นสีด้วยความโกรธ..ยิ่งทำให้งงงวย"ทำไมมายืนตรงนี้ละลูก""ก็ผู้ชายสารเลวคนนั้นดิ..ไม่ยอมให้หนูเข้าห้อง""เอ่อ..น้องอายหมายถึง..ป๊ะป๋าเหรอคะ""ก็ม