ฉันกับลี่เจียงแต่งงานกันเข้าปีที่เจ็ด ในที่สุดก็มีลูกคนแรกสักทีขณะที่ฉันนำผลตรวจไปให้เขาด้วยความดีใจเต็มอก เขากลับขมวดคิ้วแล้วถามฉันว่า“เด็กเป็นลูกของใคร?”ฉันนิ่งอึ้ง “เด็กคนนี้ก็เป็นลูกของคุณไง”“เราสองคนแต่งงานกันมาเจ็ดปีไม่เคยมีลูก พอฉันไปทำงานนอกสถานที่ได้สองเดือนเธอก็ตั้งท้อง เธอคิดจะหลอกกันหรือไง?”เมื่อได้ยินถ้อยคำนี้ ในใจของฉันพลันเย็นวาบเด็กคนนี้อายุครรภ์สองเดือน นับจากเวลาแล้วจะไม่ตรงกันได้อย่างไรขณะที่แม่สามีเย้ยหยันอยู่ข้าง ๆ “ฉันก็ว่า ทำไมแกถึงออกไปไหนกลางคืนบ่อย ๆ ที่แท้ก็ไปหาผู้ชายคนอื่นนี่เอง”ที่ฉันไปข้างนอกเวลากลางคืนบ่อย ๆ ก็เพราะทำงานล่วงเวลาฉันร้องไห้อย่างอัดอั้นเพราะพวกเขาสองแม่ลูกสุดท้ายฉันก็พูดกับเขาว่า “ถ้าคุณไม่เชื่อ ถ้าอย่างนั้นเราก็ไปตรวจดีเอ็นเอกัน!”ไม่คาดคิดเลยว่า ลี่เจียงจะตอบตกลงฉันผิดหวังในตัวเขามาก วันนั้นหลังจากทำการตรวจเสร็จ ฉันก็กลับไปที่บ้านแม่ต้องรอสามวันผลตรวจถึงจะออกฉันกับลี่เจียงนัดหมายกันไว้ว่าถ้าถึงเวลาจะไปดูผลตรวจด้วยกันที่โรงพยาบาลถ้าเด็กเป็นลูกของเขา เขาจะคุกเข่าขอโทษฉันแต่ถ้าไม่ใช่ เขาจะหย่ากับฉัน และให้ฉันออก
Terakhir Diperbarui : 2024-10-28 Baca selengkapnya